OBSERVANCE OF PREROGATIVE-PEREMPTOR

OBSERVANCE OF PREROGATIVE-PEREMPTORY ON THE FATHER
The above-mentioned underlying biblical injunction precludes the father from depriving the firstborn of his particular right of inheritance. Consequently, any form of testamentary disposition (see *Wills) by a father purporting to bequeath to the firstborn less than his prescribed double portion of the inheritance is null and void. This rule only applies, however, where the father has clearly adopted the language of a testator, since a father cannot change the laws of inheritance as such (Maim., Yad, Naḥalot 6:1). Consequently, if the father has expressed himself in terms of making a gift, his disposition will stand (although "the spirit of the sages takes no delight therein," BB 133b and see Posekim), since he may freely dispose of his assets by way of gift. Since the exercise of the birthright involves a corresponding greater liability for the debts of the estate, the firstborn may escape such additional liability by way of renouncing his prerogative before the division of the estate (BB 124a; Sh. Ar., ḤM 278:10).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องที่อำนาจ PEREMPTORY บิดาสั่งคัมภีร์ต้นแบบดังกล่าวไม่สามารถเป็นพ่อจาก depriving บุตรของเขาสิทธิเฉพาะของการสืบทอด ดัง แบบฟอร์มใด ๆ ของการครอบครอง testamentary (ดู * วิลล์สเมาท์อิ) โดยพ่อ purporting เพื่อทำพินัยกรรมยกให้บุตร น้อยกว่าส่วนคู่ของเขากำหนดของมรดกเป็นโมฆะ กฎนี้ใช้เฉพาะ อย่างไร ตามที่พระบิดาได้อย่างชัดเจนนำภาษาของ testator เนื่องจากพ่อไม่สามารถเปลี่ยนแปลงกฎหมายของการสืบทอดเช่น (Maim. แยดแฮ Naḥalot 6:1) ดังนั้น ถ้าบิดาได้แสดงตัวเองในการทำของขวัญ โอนการครอบครองของเขาจะยืน (แม้ว่า "จิตวิญญาณของลอินเตอร์ใช้ไม่มีความสุข therein," BB 133b และดู Posekim), เนื่อง จากเขาได้อย่างอิสระอาจจำหน่ายทรัพย์สินของเขาโดยใช้ของขวัญ เนื่องจากการออกกำลังกายของ birthright เกี่ยวข้องกับความรับผิดมากขึ้นที่สอดคล้องกันสำหรับหนี้ของทรัพย์สิน บุตรอาจหนีความรับผิดดังกล่าวเพิ่มเติมโดยวิธีการ renouncing อำนาจของเขาก่อนกองทรัพย์ (124a; BB เชิ้ต Ar., ḤM 278:10)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิบัติของพระราชอำนาจเด็ดขาด-ON พ่อ
ดังกล่าวข้างต้นคำสั่งพื้นฐานในพระคัมภีร์ไบเบิลติ๊ดพ่อพรากจากลูกหัวปีของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางด้านขวาของมรดก ดังนั้นรูปแบบของการจำหน่ายพินัยกรรม (ดู * พินัยกรรม) โดยอ้างตัวว่าเป็นพ่อที่จะยกมรดกให้กับลูกคนหัวปีน้อยกว่าส่วนของตนที่กำหนดคู่ของมรดกเป็นโมฆะ กฎข้อนี้ใช้เฉพาะ แต่ที่พ่อได้นำอย่างชัดเจนภาษาของผู้ทำพินัยกรรมเพราะพ่อไม่สามารถเปลี่ยนกฎหมายของมรดกเช่น (Maim, Yad, Naḥalot. 6: 1) ดังนั้นหากพ่อได้แสดงตัวเองในแง่ของการทำของที่ระลึกจำหน่ายของเขาจะยืน (แม้ว่า "จิตวิญญาณของคนฉลาดที่จะเกิดความสุขนั้นไม่มี" 133B บีบีและดู Posekim) เพราะเขาได้อย่างอิสระอาจกำจัดของสินทรัพย์โดยวิธีการของเขา ของที่ระลึก ตั้งแต่การใช้สิทธิของสิทธิซึ่งทุกคนที่เกี่ยวข้องกับหนี้สินที่สอดคล้องกันมากขึ้นสำหรับหนี้ของที่ดินหัวปีอาจจะหลบหนีความรับผิดเพิ่มเติมเช่นโดยวิธีการล้มเลิกพระราชอำนาจของเขาก่อนที่ส่วนของอสังหาริมทรัพย์ (BB 124a; Sh Ar, HM 278:.. 10 )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" prerogative-peremptory เมื่อพ่อ
ดังกล่าวข้างต้นอ้างอิงคัมภีร์ไบเบิลสั่ง precludes พ่อจาก depriving บุตรหัวปีของสิทธิเฉพาะของมรดก ดังนั้นรูปแบบใด ๆของทะร่อทะแร่ ( เห็นพินัยกรรม ) โดยคุณพ่อ purporting ที่จะยกมรดกให้บุตรหัวปีของเขา กำหนดน้อยกว่าส่วนที่สองของมรดกที่เป็นโมฆะกฎนี้ใช้เฉพาะ แต่ที่พ่อได้ชัดเจนใช้ภาษาของผู้ทำพินัยกรรม เนื่องจากพ่อไม่สามารถเปลี่ยนกฏหมายมรดกเช่น ( พิการ , ยัด , มุฮัมมัด มาก 6 : 1 ) ดังนั้นถ้าพ่อได้แสดงเองในแง่ของการทำของขวัญ เขาจัดการที่จะยืน ( แม้ว่า " จิตวิญญาณของคนฉลาดจะไม่พอใจในนั้น " BB 133b และดู posekim )ตั้งแต่เขาได้อย่างอิสระอาจทิ้งทรัพย์สินของเขาโดยวิธีการของของขวัญ เนื่องจากการออกกำลังกายของของเกี่ยวข้องสอดคล้องกันมากขึ้นความรับผิดชอบต่อหนี้สินของทรัพย์ บุตรหัวปีจะหนีความรับผิดเพิ่มเติมเช่นโดยวิธีการละทิ้งสิทธิ์ของเขาก่อนที่กองทรัพย์ ( BB 124a ; ชุ AR Ḥ M ,
278:10 )