Little Simeon came running into the

Little Simeon came running into the surgery. He bent over, winded, and gasped desperately several times before he could speak.
"Doc. Doc! My paw got strychnine poison in his thumb. We amputated it right away, but the poison is still moving up his arm. You gotta come quick!"
The doctor grabbed his medical bag and hustled out the door immediately. It took but a moment to saddle the mare, and he swung the boy up in front of him and galloped out of the yard and down the road towards the Houd place, which was two miles away.
Simeon the elder was lying on his bed being attended by his wives and a large number of his children.
"Doctor, you must help me," Simeon gasped, waving the stump of his thumb at the doctor. "The strychnine is up to my shoulder. If it gets in my vitals, I will die."
His wives started wailing, and all the children echoed them so there was a tremendous noise in the room. The doctor held up his hands and shouted: "Be assured my sisters and brothers, that God has sent me in good time to cure Brother Simeon. With my Thomsonian medicines to aid his recovery, Brother Simeon will soon be well."
His words calmed the family. After repeated reassurances, Simeon's wives bustled out of the room followed by the children, leaving the doctor room to work. As the doctor treated Simeon with the first dose of medicine, he could smell dinner being prepared and hear the voices of Simeon's children doing their homework around the kitchen table.
When the doctor descended the stairs, Simeon's wives came out of the kitchen, and asked him to stay to dinner. He declined regretfully, having other patients to see that evening. But before he left he gave them careful instructions on the care of Simeon, and told them he would be by tomorrow to give Simeon another dose of the special tonics.
The doctor visited Simeon every morning and night for four days, giving him a thorough case of Thomsonian medicines each visit. By the fourth day, Simeon was so much better that the doctor determined that the poison had been checked. Deciding that no more treatment was necessary, he declared Simeon well and went home, well satisfied with the successful recovery of his patient.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เผ่าสิเมโอนน้อยมาใช้ในการผ่าตัด เขาเงี้ยว winded และ gasped หมดหลายครั้งก่อนที่สามารถพูด"เอกสาร Doc ตีนของฉันมีสตริกนินพิษในนิ้วหัวแม่มือของเขา เรา amputated ได้ทันที แต่ยาพิษมีการเคลื่อนไหวยังคงขึ้นแขนของเขา คุณต้องมาด่วน"หมอคว้ากระเป๋าแพทย์ของเขา และ hustled ออกประตูทันที มันเอาแต่ช่วงการอานแมร์ และเขา swung เด็กค่าหน้าเขา และ galloped ออก จากลาน และถนนไปทางเพลส Houd ที่สองห่างเผ่าสิเมโอนอาวุโสกำลังนอนบนเตียงของเขาถูกเข้าร่วม โดยภรรยาของเขาและลูก ๆ ของพระองค์เป็นจำนวนมาก"แพทย์ คุณต้องช่วยฉัน ไซเมียน gasped โบกโคนของนิ้วหัวแม่มือของเขาที่แพทย์ "การสตริกนินได้ถึงไหล่ของฉัน หากได้รับใน vitals ของฉัน ฉันจะตาย"ภรรยาของเขาเริ่ม wailing และเด็ก ๆ ได้พูดย้ำพวกเขาเพื่อให้มีเสียงดังมากในห้อง แพทย์จัดขึ้นมือ และตะโกน: "มั่นใจได้พี่น้อง ที่พระเจ้าได้ส่งฉันในเวลารักษาเผ่าสิเมโอนพี่ชายและน้องสาวของฉัน กับยาของฉัน Thomsonian การช่วยกู้ของเขา เผ่าสิเมโอนพี่เร็ว ๆ นี้จะดีขึ้น"คำพูดของเขาสงบครอบครัว หลังจาก reassurances ซ้ำ ภรรยาของเผ่าสิเมโอน bustled พอตามเด็ก ออกจากห้องหมอไปทำงาน เป็นแพทย์ถือว่าเผ่าสิเมโอนกับยาตัวแรกของยา เขาสามารถกลิ่นกำลังเตรียมอาหาร และได้ยินเสียงเด็กของเผ่าสิเมโอนที่ทำบ้านของพวกเขารอบตัวห้องครัวเมื่อหมอสืบเชื้อสายบันได ภรรยาของเผ่าสิเมโอนออกมาจากห้องครัว และขอให้เขาเดินไปทานอาหารค่ำ เขาปฏิเสธ regretfully มีผู้ป่วยอื่น ๆ เพื่อดูว่าเย็น แต่ก่อนที่เขา เขาให้คำแนะนำระมัดระวังในการดูแลของเผ่าสิเมโอน และบอกว่า พวกเขาจะได้ โดยวันพรุ่งนี้ให้เผ่าสิเมโอนยาอื่นของ tonics พิเศษหมอชมเผ่าสิเมโอนทุกเช้าและคืนสี่วัน กรณีอย่างละเอียดของแต่ละยา Thomsonian ให้เขาชม วันที่สี่ เผ่าสิเมโอนมีดังนั้นดีว่า หมอกำหนดว่า ยาพิษที่มีการตรวจสอบ ดีตัดสินใจว่า การรักษาเพิ่มเติมไม่จำเป็น เขาประกาศเผ่าสิเมโอนดี และกลับบ้าน พอใจกับการฟื้นตัวของผู้ป่วยของเขาประสบความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลิตเติ้ลไซมอนมาใช้ในการผ่าตัด เขาก้มลง, ยืดและอ้าปากค้างหลายครั้งหมดก่อนที่เขาจะพูด.
"หมอ. Doc! ตีนของฉันมีพิษสตริกนินในนิ้วหัวแม่มือของเขา. เราด้วนได้ทันที แต่พิษยังคงขยับขึ้นแขนของเขา. คุณ gotta มาอย่างรวดเร็ว "
หมอคว้าถุงทางการแพทย์ของเขาและรีบออกไปที่ประตูทันที แต่มันต้องใช้เวลาสักครู่เพื่ออานม้าและเขาเหวี่ยงเด็กขึ้นมาในหน้าของเขาและวิ่งออกมาจากบ้านและลงถนนที่มุ่งสู่สถานที่เก็บซึ่งเป็นสองห่างออกไป.
ไซมอนพี่กำลังนอนอยู่บนเตียงของเขาเป็น เข้าร่วมประชุมโดยภรรยาและเด็กจำนวนมากของเขา.
"หมอคุณต้องช่วยฉัน" ไซเมียนอ้าปากค้างโบกตอของนิ้วหัวแม่มือของเขาที่แพทย์ "สตริกนินขึ้นอยู่กับไหล่ของฉัน. หากได้รับในตับของฉันฉันจะตาย."
ภรรยาของเขาเริ่มร่ำไห้และเด็กทุกคนสะท้อนให้พวกเขาเพื่อให้มีสัญญาณรบกวนอย่างมากในห้องพัก หมอจัดขึ้นมือของเขาและตะโกน: "มั่นใจพี่สาวน้องสาวและน้องชายของฉันว่าพระเจ้าได้ส่งมาให้ผมในช่วงเวลาที่ดีในการรักษาบราเดอร์ไซมอนกับยา Thomsonian ของฉันที่จะช่วยให้การกู้คืนของเขาบราเดอร์ไซมอนเร็ว ๆ นี้จะดี.."
คำพูดของเขาสงบ ครอบครัว หลังจากปลอบโยนซ้ำภรรยาไซมอนลี bustled ออกจากห้องตามด้วยเด็กออกจากห้องแพทย์ในการทำงาน ในฐานะที่เป็นหมอรักษาได้ไซมอนกับเข็มแรกของยาเขาได้กลิ่นอาหารค่ำการเตรียมและได้ยินเสียงของเด็กไซมอนลีทำบ้านของพวกเขาไปรอบ ๆ โต๊ะในครัว.
เมื่อแพทย์ลงมาบันไดภรรยาไซมอนลีออกมาจากห้องครัวและถาม ให้เขาอยู่ไปรับประทานอาหารค่ำ เขาปฏิเสธที่น่าเศร้าที่มีผู้ป่วยอื่น ๆ ที่จะเห็นในเย็นวันนั้น แต่ก่อนที่เขาจะออกจากเขาเขาให้คำแนะนำเกี่ยวกับการดูแลระมัดระวังสิเมโอนและบอกพวกเขาว่าเขาจะเป็นวันพรุ่งนี้ที่จะให้ไซมอนปริมาณของยาบำรุงพิเศษอื่น.
แพทย์เข้าเยี่ยมชมไซมอนทุกเช้าและก่อนนอนเป็นเวลาสี่วันให้เขากรณีอย่างละเอียด ของยา Thomsonian ทุกครั้ง โดยในวันที่สี่ไซมอนเป็นมากดีที่แพทย์ระบุว่ายาพิษที่ได้รับการตรวจสอบ การตัดสินใจที่ไม่มีการรักษามากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นที่เขาบอกไซมอนดีและกลับบ้านดีพอใจกับการฟื้นตัวของผู้ป่วยที่ประสบความสำเร็จของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เล็กซีเมียนมาวิ่งเข้าไปผ่าตัด เขาก้มลงผูก , และอ้าปากค้างพยายามหลายครั้งก่อนที่เขาจะพูด .
" หมอ หมอ ! เท้าของฉันถูกยาเบื่อยาพิษหัวแม่มือ เราตัดมันออกไป แต่พิษยังขยับแขน คุณต้องมาเร็ว ! "
หมอคว้ากระเป๋าแพทย์ของเขาและไล่ต้อนออกจากประตูทันที มันเอา แต่เวลาอานมาเร่และเขาก็เด็กขึ้นต่อหน้าเขา และควบม้าออกจากสนาม และถนนไปสู่ขอสถานที่ซึ่งอยู่ห่างไปอีก 2 ไมล์
สิเมโอน พี่สาวนอนอยู่บนเตียงของเขาถูกเข้าร่วมโดยภรรยาและตัวเลขขนาดใหญ่ของเด็กของเขา .
" หมอ ท่านต้องช่วยข้า " เมโอนอ้าปากค้าง โบกโคนนิ้วหัวแม่มือที่หมอ ที่ขึ้นมาถึงไหล่ ถ้ามันเข้ามาในร่างกายของผมผมจะตาย "
ภรรยาเริ่มร้องไห้ และเด็กทั้งหมดสะท้อนให้เสียงมันดังมากในห้อง หมอจับขึ้นมือของเขาและตะโกน : " มั่นใจได้ฉันพี่น้อง ที่พระเจ้าส่งฉันในเวลาที่ดีที่จะรักษาพี่น้องซีเมียน กับยา thomsonian ของฉันเพื่อช่วยในการกู้คืนของเขา พี่ชายคนดีจะเร็วจะดี "
คำพูดของเขาสงบในครอบครัว หลังจาก reassurances ซ้ำ ,ภรรยาท่านเป็น bustled ออกไปจากห้องตามด้วยเด็กออกจากห้องหมอไปทำงาน เป็นหมอรักษาท่าน ด้วยปริมาณแรกของยา เขาได้กลิ่นอาหารเย็นถูกจัดเตรียมและได้ยินเสียงของเด็กที่ท่านทำการบ้านรอบโต๊ะในครัว .
เมื่อหมอลงบันไดมา ภรรยาท่านก็ออกมาจากห้องครัว และขอให้เขาอยู่เย็นเขาปฏิเสธอย่างผิดหวัง มีคนไข้คนอื่นที่เห็นตอนเย็น แต่ก่อนที่เขาจะไปเขาให้คำแนะนำพวกเขาต้องระมัดระวังในการดูแล สิเมโอน และบอกพวกเขาว่าเขาจะเป็นพรุ่งนี้ เพื่อให้ท่านอื่น ขนาดของยาพิเศษ
หมอเยี่ยมสิเมโอนทุกเช้าและกลางคืน 4 วันให้คดีอย่างละเอียด thomsonian ยาเยี่ยมชมแต่ละ โดยวันที่สี่สิเมโอนจึงดีกว่าที่แพทย์ระบุว่า พิษได้ถูกตรวจสอบ ตัดสินใจที่ไม่มีการรักษาที่จำเป็น เขาประกาศว่า สิเมโอน และไปที่บ้าน ก็พึงพอใจกับการกู้คืนที่ประสบความสำเร็จของคนไข้ของเขา .