3.6. Gelling and melting temperatur

3.6. Gelling and melting temperatures
Thermal transitions were monitored by changes in the phase
angle (d) of dissolved gelatins during cooling (35–5 _C) and subsequent
heating (5–35 _C) as depicted in Fig. 2A and B, respectively.
The gelling temperatures of all the gelatin samples, with different
extraction conditions, were in the range of 19.5–20.0 _C. This was
considered as the sharp decrease in the phase angle during cooling.
Changes in phase angle indicated the rapid transition, the
formation of junction zones in the three-dimensional network with
subsequent development of strong gel matrix. No marked differences
in the gelling temperatures were observed amongst different
gelatins obtained from varying extraction conditions. Nagarajan
et al. (2012) reported that gelatin extraction conditions affected
thephysico-chemical properties of gelatin, such as molecular
weight distribution, the amount of b- and c-components and the
free amino group content. Therefore, the gelling temperature was
not much affected by the extraction conditions used in the present
study. The gelling temperature in this study was higher than those
of gelatins from the skin of yellowfin tuna (18.7 _C) (Cho et al.,
2005), bigeye snapper (10.0 _C) (Binsi et al., 2009) and silver carp
(18.7) (Boran et al., 2010). The setting temperature was affected
by molecular weight and the relative content of c-, b- and a-chain
components (Muyonga et al., 2004).
The melting temperatures of gelatin gel from seabass skin were
in the range of 26.3–27.0 _C. Varying melting temperatures were
reported for gelatin from bigeye snapper skin (16.8 _C) (Binsi
et al., 2009), yellowfin tuna skin (24.3 _C) (Cho et al., 2005), grass
carp skin (26.8 _C) (Kasankala et al., 2007) and silver skin
(27.1 _C) (Boran et al., 2010). Pro-rich regions in gelatin molecules
of cold water fish were lower than those of warm blooded animals,
which were directly correlated with the thermal stability of the
gelatin gel (Gomez-Guillen et al., 2002). With a higher melting
temperature, the gel could be maintained for a longer time, thereby
providing a better mouth feel when consumed. The gelling and
melting temperatures depend on the fish species used as raw
material, which may have different living environments and habitat
temperatures (Gomez-Guillen et al., 2002).
3.7. Setting time for gel formation
The setting times required for the gel formation of gelatin from
seabass skin at 4 _C and 25 _C are presented in Fig. 3B and C,
respectively. The setting time at 4 _C of gelatin extracted with both
temperatures increased as the extraction time increased (P < 0.05).
Fig. 3. Gel strength (A), setting time at 4 _C (B) and 25 _C (C) of gelatin from the skin
ofseabass extracted at different temperatures for various times. Bars represent the
standard deviation (n = 3). Different uppercase letters on the bars within the same
extraction temperature indicate significant differences (P < 0.05). Different lowercase
letters on the bars indicate significant differences (P < 0.05).
Gelatin extracted at 45 _C had a lower setting time at 4 _C than that
of commercial bovine gelatin (P < 0.05). The setting time of gelatin
extracted at 45 and 55 _C was in the ranges of 0.83–1.03 and
0.97–1.23 min, respectively. This result was in accordance with
Kittiphattanabawon et al. (2010) who reported that gelatin
extracted from blacktip shark skin at higher temperatures (75 _C)
required the longer setting time.
The setting time at 25 _C for gelatin extracted at 45 and 55 _C for
various times were 19.2–21.6 and 23.4–29.2 min, respectively. A
similar result was observed, in comparison with setting at 4 _C.
However, a longer setting time was required at 25 _C. Amongst all
the gelatins, those extracted at 45 _C for 3 h had the lowest setting
time (19.2 min) (P < 0.05). Low molecular weight peptides are associated
with a longer setting time for gelatin (Kittiphattanabawon
et al., 2010). The gelatin extracted at a higher temperature for
longer time more likely had a higher degradation caused by thermal
degradation, compared with those extracted at a lower
temperature for a shorter time. Consequently, the formation of a
gel network of gelatin extracted at higher temperatures needed a
longer time for alignment and connection between chains. As a
result, a lower temperature and longer time were needed for
setting. Thus, different extraction conditions affected the setting
time of gelatin from seabass skin. It was noted that gelatin from seabass
skin was able to set at 25 _C, which was different from the gelatin
of other fish species, which did not set at room temperature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.6 สารเจลซิ และอุณหภูมิการหลอมเหลวเปลี่ยนความร้อนถูกตรวจสอบ โดยการเปลี่ยนแปลงในระยะ(d) ของมุมละลาย gelatins ในช่วงเย็น (35-5 _C) และต่อมาเครื่องทำความร้อน (5-35 _C) เป็นภาพในรูป 2A และ B ตามลำดับอุณหภูมิสารเจลซิทั้งตัวตุ๋นอย่าง มีแตกต่างกันสกัดเงื่อนไข อยู่ในช่วง 19.5 – 20.0 _C นี้ถือว่าเป็นการลดลงคมชัดมุมเฟสในช่วงเย็นการเปลี่ยนแปลงในเฟสระบุการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว การก่อตัวของโซนเชื่อมต่อในเครือข่ายสามมิติด้วยพัฒนาต่อมาของเมทริกซ์แข็งแรงเจล ไม่มีความแตกต่างของเครื่องหมายในอุณหภูมิสารเจลซิถูกตั้งข้อสังเกตในหมู่แตกต่างกันgelatins ที่ได้รับจากสภาพการดูดที่แตกต่างกัน Nagarajanet al. (2012) รายงานว่า สภาวะการสกัดเจลาติรับผลกระทบสมบัติทางเคมี thephysico เจลาติน เช่นโมเลกุลการกระจายน้ำหนัก ปริมาณของ b-c-ส่วนประกอบ และและฟรีอะมิโนกลุ่มเนื้อหา ดังนั้น คืออุณหภูมิสารเจลซิไม่ได้รับผลกระทบจากเงื่อนไขการสกัดที่ใช้ในปัจจุบันมากการศึกษา อุณหภูมิสารเจลซิในการศึกษานี้ก็สูงกว่าของ gelatins จากผิวของปลาทูน่าครีบเหลือง (18.7 _C) (Cho et al.,2005), พบปลากระพง (10.0 _C) (Binsi et al. 2009) และปลาคาร์พสีเงิน(18.7) (โบราณ et al. 2010) การตั้งค่าอุณหภูมิได้รับผลกระทบโดยน้ำหนักโมเลกุลและเนื้อหาของ c- b - และเป็นเครือญาติคอมโพเนนต์ (Muyonga et al. 2004)มีอุณหภูมิหลอมวุ้นเจจากผิวหนังปลากะพงขาวในช่วงของ _C 26.3 – 27.0 Varying ละลายอุณหภูมิได้รายงานสำหรับวุ้นจากผิวหนังพบปลากระพง (16.8 _C) (Binsiet al. 2009), ผิวปลาทูน่าครีบเหลือง (24.3 _C) หญ้า (Cho et al. 2005),ปลาคาร์พผิว (26.8 _C) (Kasankala et al. 2007) และผิวสีเงิน(27.1 _C) (โบราณ et al. 2010) อุดมไปด้วยโปภูมิภาคในโมเลกุลของเจลาตินปลามีต่ำกว่าสัตว์ blooded อุ่น น้ำเย็นซึ่งมีความสัมพันธ์โดยตรงกับเสถียรภาพทางความร้อนของการเจลาตินเจล (โกเมซเร้า et al. 2002) มีจุดหลอมเหลวสูงอุณหภูมิ เจสามารถรักษาได้เป็นเวลานาน ดังนั้นจึงให้ปากสั่นเมื่อบริโภค การสารเจลซิ และอุณหภูมิหลอมขึ้นกับพันธุ์ปลาที่ใช้เป็นวัตถุดิบวัสดุ ซึ่งมีที่อยู่อาศัยและสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยแตกต่างกันอุณหภูมิ (โกเมซเร้า et al. 2002)3.7. การตั้งเวลาการก่อตัวของเจลเวลาตั้งค่าที่จำเป็นสำหรับการก่อตัวของเจเจลาตินจากผิวปลากะพง 4 _C และ 25 _C แสดงในรูปที่ 3B และ Cตามลาดับ 4 _C เจลาตินสกัด ด้วยทั้งเวลาตั้งค่าอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นเป็นเวลาสกัดเพิ่มขึ้น (P < 0.05)รูป 3 เจลแข็ง (A) การตั้งเวลาที่ 4 _C (B) และ _C 25 (C) ของวุ้นจากผิวofseabass สกัดที่อุณหภูมิแตกต่างกันสำหรับช่วงเวลาต่าง ๆ แถบแสดงการส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (n = 3) อักษรตัวพิมพ์ใหญ่ที่แตกต่างบนแถบภายในเหมือนกันสกัดอุณหภูมิบ่งชี้ความแตกต่างกัน (P < 0.05) พิมพ์เล็กแตกต่างกันตัวอักษรบนแถบแสดงความแตกต่างกัน (P < 0.05)วุ้นสกัดที่ 45 _C มีเวลาตั้งค่าต่ำที่ _C 4 ที่ค้าวัวเจลาติน (P < 0.05) การตั้งค่าเวลาของเจลาตินสกัดที่ 45 และ 55 _C เป็นในช่วงของ 0.83 – 1.03 และ0.97-1.23 นาที ตามลำดับ ผลการค้นหานี้ได้ตามKittiphattanabawon et al. (2010) ที่รายงานว่า เจลาตินสกัดจากผิวของปลาฉลามแดงที่อุณหภูมิสูง (75 _C)ต้องใช้เวลาตั้งนานการตั้งค่าเวลา 25 _C สำหรับวุ้นสกัดที่ 45 และ 55 _C สำหรับหลาย ๆ ครั้งได้ 19.2 – 21.6 และ 23.4 – 29.2 นาที ตามลำดับ Aผลคล้ายก็สังเกตเห็น เปรียบเทียบกับการตั้งค่าได้ 4 _Cอย่างไรก็ตาม เป็นเวลานานของการตั้งค่าถูกต้องที่ 25 _C ซึ่งgelatins ผู้สกัดที่ _C 45 สำหรับ 3 h มีค่าต่ำสุดเวลา (นาทีที่ 19.2) (P < 0.05) เปปไทด์น้ำหนักโมเลกุลต่ำเกี่ยวข้องมีเวลาตั้งนานสำหรับตุ๋น (Kittiphattanabawonet al. 2010) วุ้นสกัดที่อุณหภูมิสูงสำหรับเวลานานมีแนวโน้มมีการย่อยสลายสูงเกิดจากความร้อนลด เทียบกับสกัดที่ต่ำกว่าอุณหภูมิเป็นเวลาสั้นลง ดังนั้น การก่อตัวของการเครือข่ายเจเจลาตินสกัดที่อุณหภูมิสูงที่ต้องการเวลานานสำหรับการจัดตำแหน่งและการเชื่อมต่อระหว่างโซ่ เป็นการผลการค้นหา อุณหภูมิต่ำ และเวลานานจำเป็นต้องการตั้งค่า ดังนั้น เงื่อนไขต่าง ๆ สกัดผลกระทบการตั้งค่าเวลาเจลาตินจากผิวหนังปลากะพงขาว ถูกตั้งข้อสังเกตว่า วุ้นจากปลากะพงผิวก็สามารถที่จะตั้งที่ 25 _C ซึ่งเป็นความแตกต่างจากการตุ๋นของปลาสายพันธุ์อื่น ๆ ซึ่งไม่ได้มีการตั้งค่าที่อุณหภูมิห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.6 และก่อเจลละลายอุณหภูมิ
เปลี่ยนความร้อนได้รับการตรวจสอบโดยการเปลี่ยนแปลงในระยะที่
มุม (ง) ของเจลาตินละลายในระหว่างการระบายความร้อน (35-5 _C) และต่อมา
เครื่องทำความร้อน (5-35 _C) ตามที่ปรากฎในรูป 2A และ B ตามลำดับ.
อุณหภูมิก่อเจลทุกตัวอย่างเจลาตินที่มีแตกต่างกัน
เงื่อนไขสกัดอยู่ในช่วง 19.5-20.0 _C นี้ได้รับ
การพิจารณาเป็นลดลงอย่างรวดเร็วในมุมเฟสในระหว่างการระบายความร้อน.
การเปลี่ยนแปลงในมุมเฟสชี้ให้เห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของ
การก่อตัวของโซนแยกในเครือข่ายสามมิติที่มี
การพัฒนาต่อมาของเมทริกซ์เจลที่แข็งแกร่ง ไม่มีความแตกต่างที่ทำเครื่องหมายไว้
ในอุณหภูมิที่ก่อเจลที่ถูกตั้งข้อสังเกตที่แตกต่างกันในหมู่
เจลาตินที่ได้จากการสกัดที่แตกต่างกันเงื่อนไข Nagarajan
et al, (2012) รายงานว่าเงื่อนไขการสกัดเจลาตินได้รับผลกระทบ
คุณสมบัติ thephysico เคมีของเจลาตินเช่นโมเลกุล
กระจายน้ำหนักปริมาณของ B- และ C ส่วนประกอบและ
เนื้อหากลุ่มอะมิโนอิสระ ดังนั้นอุณหภูมิก่อเจลก็
ไม่ได้รับผลกระทบมากจากสภาพการสกัดที่ใช้ในปัจจุบัน
การศึกษา อุณหภูมิก่อเจลในการศึกษาครั้งนี้สูงกว่า
ของเจลาตินจากหนังปลาทูน่าเหลือง (18.7 _C) (ที่โช et al.,
2005), ตาหวานปลากะพง (10.0 _C) (Binsi et al., 2009) และปลาคาร์พสีเงิน
(18.7 ) (โบราณ et al., 2010) การตั้งค่าอุณหภูมิได้รับผลกระทบ
โดยน้ำหนักโมเลกุลและเนื้อหาที่ญาติของ C-, B- และห่วงโซ่
ส่วนประกอบ (Muyonga et al., 2004).
อุณหภูมิหลอมละลายของเจลเจลาตินจากหนังปลากะพงขาวอยู่
ในช่วง 26.3-27.0 _C . ที่แตกต่างกันอุณหภูมิละลายถูก
รายงานเจลาตินจากหนังตาหวานปลากะพง (16.8 _C) (Binsi
et al., 2009) ผิวทูน่า (24.3 _C) (Cho et al., 2005), หญ้า
ผิวปลาคาร์พ (26.8 _C) (Kasankala et al., 2007) และผิวหนังสีเงิน
(27.1 _C) (โบราณ et al., 2010) ภูมิภาค Pro-อุดมไปด้วยโมเลกุลของเจลาติน
ของปลาน้ำเย็นต่ำกว่าสัตว์สัตว์เลือดอุ่น,
ซึ่งมีความสัมพันธ์โดยตรงกับเสถียรภาพทางความร้อนของ
เจลเจลาติน (โกเมซ-Guillen et al., 2002) ด้วยการละลายสูงกว่า
อุณหภูมิ, เจลจะถูกเก็บรักษาไว้เป็นเวลานานจึง
ให้ความรู้สึกที่ดีขึ้นเมื่อปากบริโภค ก่อเจลและ
ละลายอุณหภูมิขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ปลาที่ใช้เป็นวัตถุดิบ
วัสดุที่อาจมีสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยและที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกัน
อุณหภูมิ (โกเมซ-Guillen et al., 2002).
3.7 การตั้งเวลาสำหรับการก่อเจล
ครั้งที่การตั้งค่าที่จำเป็นสำหรับการเกิดเจลของเจลาตินจาก
ผิวปลากะพงขาวที่ 4 และ 25 _C _C จะถูกนำเสนอในรูป 3B และ C
ตามลำดับ เวลาตั้งค่าที่ 4 _C ของเจลาตินที่สกัดได้กับทั้ง
อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นตามระยะเวลาการสกัดที่เพิ่มขึ้น (P <0.05).
รูป ความแข็งแรง 3. เจล (A), การตั้งค่าเวลา 4 _C (B) และ 25 _C (C) ของเจลาตินจากผิว
ofseabass สกัดที่อุณหภูมิแตกต่างกันสำหรับหลาย ๆ ครั้ง บาร์เป็นตัวแทนของ
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (n = 3) ตัวอักษรพิมพ์ใหญ่แตกต่างกันในบาร์ภายในเดียวกัน
อุณหภูมิสกัดบ่งบอกถึงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) ตัวพิมพ์เล็กแตกต่างกัน
ตัวอักษรบนแถบบ่งบอกถึงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05).
เจลาตินที่สกัดที่ 45 _C มีช่วงเวลาที่การตั้งค่าที่ต่ำกว่า 4 _C กว่า
ของเจลาตินวัวพาณิชย์ (P <0.05) เวลาการตั้งค่าของเจลาติน
ที่สกัดที่ 45 และ 55 _C อยู่ในช่วงของ 0.83-1.03 และ
0.97-1.23 นาทีตามลำดับ ผลที่ได้นี้เป็นไปตาม
Kittiphattanabawon et al, (2010) ที่รายงานว่าเจลาติน
ที่สกัดจากผิวฉลาม blacktip ที่อุณหภูมิสูง (75 _C)
ที่จำเป็นต้องใช้เวลาในการตั้งค่าอีกต่อไป.
การตั้งค่าเวลาที่อุณหภูมิ 25 _C สำหรับเจลาตินที่สกัดที่ 45 และ 55 _C สำหรับ
หลาย ๆ ครั้งเป็น 19.2-21.6 และ 23.4-29.2 นาทีตามลำดับ
ผลที่คล้ายกันเป็นข้อสังเกตในการเปรียบเทียบกับการตั้งค่าที่ 4 _C.
อย่างไรก็ตามการตั้งค่าเวลาที่ถูกต้องอีกต่อไปวันที่ 25 _C หมู่ทั้งหมด
เจลาตินที่บรรดาสกัดที่ 45 _C เวลา 3 ชั่วโมงมีค่าต่ำสุด
เวลา (19.2 นาที) (p <0.05) ต่ำเปปไทด์ที่มีน้ำหนักโมเลกุลที่เกี่ยวข้อง
กับการตั้งค่าเวลาอีกต่อไปสำหรับเจลาติน (Kittiphattanabawon
et al., 2010) เจลาตินที่สกัดที่อุณหภูมิที่สูงขึ้นสำหรับ
เวลานานมากขึ้นน่าจะมีการย่อยสลายที่สูงขึ้นเกิดจากความร้อน
การสลายตัวเมื่อเทียบกับผู้ที่สกัดที่ต่ำกว่า
อุณหภูมิสำหรับเวลาที่สั้นลง ดังนั้นการก่อตัวของ
เครือข่ายเจลเจลาตินที่สกัดที่อุณหภูมิสูงจำเป็นต้องใช้
เวลานานสำหรับการจัดตำแหน่งและการเชื่อมต่อระหว่างเครือข่าย ในฐานะที่เป็น
ผลให้อุณหภูมิลดลงและเวลานานเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับ
การตั้งค่า ดังนั้นเงื่อนไขการสกัดที่แตกต่างกันได้รับผลกระทบการตั้งค่า
เวลาของเจลาตินจากหนังปลากะพงขาว มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าเจลาตินจากปลากะพงขาว
ผิวก็สามารถที่จะตั้งไว้ที่ 25 _C ซึ่งแตกต่างจากเจลาติน
จากปลาชนิดอื่น ๆ ซึ่งไม่ได้ตั้งไว้ที่อุณหภูมิห้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.6 gelling ละลายอุณหภูมิและการเปลี่ยนความร้อนถูกตรวจสอบโดยการเปลี่ยนแปลงในเฟสมุม ( D ) ละลายเจลาตินในช่วงเย็น ( 35 ) 5 _c ) และต่อมาความร้อน ( 5 – 35 _c ) ตามที่ปรากฎในรูปที่ 2A และ B ตามลำดับการ gelling อุณหภูมิของตัวอย่างทั้งหมดเจลาติน แตกต่างกันเงื่อนไขการแยก จะอยู่ในช่วง 19.5 – 20.0 _c นี้คือถือเป็นการลดลงคมชัดในระยะมุมในช่วงเย็นการเปลี่ยนแปลงของมุมเฟส พบการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วการแยกโซนในเครือข่ายแบบสามมิติกับต่อมามีการพัฒนาของเมทริกซ์เจลที่แข็งแรง ไม่มีเครื่องหมายแตกต่างใน gelling อุณหภูมิที่พบในหมู่ต่าง ๆวุ้นที่ได้จากการสกัดที่สภาวะ nagarajanet al . ( 2012 ) รายงานว่า จากสภาวะในการสกัดเจลาตินthephysico เคมีสมบัติของเจลาติน เช่น โมเลกุลการกระจายน้ำหนัก , ปริมาณของ B - และ c-components และเนื้อหากรดอะมิโนกลุ่มฟรี ดังนั้น gelling อุณหภูมิคือไม่ค่อยมีผลกระทบจากสภาวะในการสกัดที่ใช้ในปัจจุบันการศึกษา การ gelling อุณหภูมิในการศึกษาสูงกว่าของเจลาตินจากหนังของปลาทูน่าครีบเหลือง ( 18.7 _c ) ( โช et al . ,2005 ) , ปลากระพงข้างเหลือง ( 10.0 _c ) ( binsi et al . , 2009 ) และ ปลาคาร์พเงิน( ราคา ) ( โบราณ et al . , 2010 ) ตั้งค่าอุณหภูมิถูกผลกระทบด้วยน้ำหนักโมเลกุล และปริมาณสัมพัทธ์ของ C - B - และ a-chainส่วนประกอบ ( muyonga et al . , 2004 )ละลายอุณหภูมิของวุ้นเจลจากผิวหนังเป็นปลากะพงในช่วงของเดิม– 27.0 _c แตกต่างอุณหภูมิละลายอยู่ .รายงานเจลาตินจากปลากระพงข้างเหลืองผิว ( 16.8 _c ) ( binsiet al . , 2009 ) , ปลาทูน่าครีบเหลืองผิว ( 24.3 _c ) ( โช et al . , 2005 ) , หญ้าปลาคาร์พผิว ( 26.8 _c ) ( kasankala et al . , 2007 ) และผิวเงิน( ทั้ง _c ) ( โบราณ et al . , 2010 ) โปรมากมายในภูมิภาคลาติน โมเลกุลปลาน้ำเย็นอย่างมีนัยสำคัญอบอุ่น blooded สัตว์ซึ่งมีความสัมพันธ์โดยตรงกับที่มีเสถียรภาพทางความร้อนของเจลลาติน ( โกเมซยัง et al . , 2002 ) มีจุดหลอมเหลวสูงกว่าอุณหภูมิ เจล สามารถเก็บรักษาได้นานขึ้นจึงการให้ดีกว่าปากรู้สึกได้เมื่อใช้ การ gelling และละลายอุณหภูมิขึ้นอยู่กับชนิดปลาที่ใช้เป็นวัตถุดิบวัสดุ ซึ่งอาจมีสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยและที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกันอุณหภูมิ ( โกเมซยัง et al . , 2002 )3.7 การตั้งค่าเวลาการเกิดเจลการตั้งค่าเวลาที่จำเป็นสำหรับการก่อตัวของเจลาตินจากเจลผิวที่ขาว 4 _c และ 25 _c แสดงในรูปที่ 3 บี และซีตามลำดับ การตั้งค่าเวลาที่ 4 _c เจลาตินสกัดกับทั้งอุณหภูมิเพิ่มขึ้นตามระยะเวลาที่ใช้ในการสกัดเพิ่มขึ้น ( P < 0.05 )รูปที่ 3 ค่าความแข็งแรงของเจล ( ) , การตั้งค่าเวลาที่ 4 _c ( b ) และ ( c ) 25 _c เจลาตินจากผิวofseabass สกัดที่อุณหภูมิที่แตกต่างกันสำหรับเวลาต่างๆ แถบแสดงค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ( n = 3 ) ที่แตกต่างกันตัวอักษรตัวพิมพ์ใหญ่บนบาร์ภายในเดียวกันอุณหภูมิในการสกัด พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ที่แตกต่างกันตัวพิมพ์เล็กตัวอักษรบนแถบแสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ( P < 0.05 )เจลาตินสกัดที่ 45 _c มีการตั้งค่าเวลาต่ำกว่า 4 _c กว่านั้นพาณิชย์และเจลาติน ( P < 0.05 ) การตั้งค่าเวลาของเจลาตินสารสกัดที่ 45 และ 55 _c ในช่วงของ 0.83 1.03 และจำกัด0.97 ( 1.23 นาที ตามลำดับ ผลที่ได้นี้เป็น สอดคล้องกับkittiphattanabawon et al . ( 2010 ) ที่รายงานว่าเจลาตินสกัดจากผิวฉลาม blacktip ที่อุณหภูมิสูง ( 75 _c )เป็นอีกการตั้งค่าเวลาการตั้งค่าเวลาที่ 25 _c สำหรับเจลาตินสกัด 45 และ 55 _c สำหรับเวลาต่าง ๆ ) และด้านละ 23.4 – 2 นาที ตามลำดับ เป็นผลที่คล้ายกันพบว่า ในการเปรียบเทียบกับการตั้งค่าที่ 4 _c .อย่างไรก็ตาม การตั้งค่าเวลานานถูกต้องที่ 25 _c ในหมู่ทั้งหมดส่วนวุ้นที่สกัดที่อุณหภูมิ 45 _c 3 H มีการตั้งค่าที่น้อยที่สุดเวลา ( 53 นาที ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) น้ำหนักโมเลกุลต่ำ เปปไทด์ ที่เกี่ยวข้องกับการตั้งค่าเวลาให้เจลาติน ( kittiphattanabawon อีกต่อไปet al . , 2010 ) เจลาตินสกัดที่อุณหภูมิที่สูงขึ้นสำหรับเวลาน่าจะมีการสลายตัวที่เกิดจากความร้อนสูงการย่อยสลายเมื่อเทียบกับสารสกัดที่ลดอุณหภูมิในเวลาสั้น ดังนั้น การก่อตัวของเจลเครือข่ายของเจลาตินสกัดที่อุณหภูมิสูงต้องการเวลาสำหรับการจัดตำแหน่งและการเชื่อมต่อระหว่างเครือข่าย เป็นการลดอุณหภูมิและเวลาเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการตั้งค่า ดังนั้น การสกัดที่แตกต่างกันมีผลต่อการตั้งค่าเวลาของเจลาตินจากขาวผิว มันเป็นข้อสังเกตว่าเจลาตินจากปลากระพงเป็นผิวที่สามารถตั้งไว้ที่ 25 _c ซึ่งแตกต่างจากเจลาตินของปลาอื่น ๆซึ่งมิได้ตั้งไว้ที่อุณหภูมิห้อง