ตอนนั้นลุงเพิ่งเสียได้ไม่นาน โดยปกติเราต้องตื่นไปโรงเรียนตั้งแต่ตี5 โดยเรานอนบนบ้าน ตานอนข้างล่างกับน้อง
จะไปโรงเรียนพร้อมเพื่อนอีกคนนึง เมื่อมันทำอไรเสร็จมันก็จะมาเรียกหน้าบ้าน ทีนี้
วันนั้นเราตื่นไม่สายมาหรอก เพิ่งตีห้าแต่ก็ทำอะไรเสร็จแล้ว แต่ยังจัดของอยู่บนห้องตัวเอง
จนได้ยินเสียงตาเรียก ดังมากๆลั่นบ้าน ชื่อเราลั่นบ้านแล้วบอกว่าเพื่อนมารอหน้าบ้านแล้วนะ เราก็งงๆว่าทำไมไม่ได้ยินเสียงเพื่อน แต่ก็ยังได้ยินเสียงตาเรียกอยู่ จนเราขานตอบกลับไป "รู้แล้วเดี๋ยวลงไป" แต่พอเราลงไปกับไม่มีใครอยู่หน้าบ้าน แถมเสียงตาที่เรียกเรา เราก็เลยเรียกตา ปรากฏว่าตาเพิ่งตื่นตอนที่เราเรียกท่านนั่นแหละ เราก็เลยเก็บอาการ
จนเพื่อนมาเรียก (เสียงเพื่อนจริงๆ) แล้วก็ไปเล่าให้มันฟังที่โรงเรียน
จนทุกวันนี้ก็ยังง ว่าเสียงที่ได้ยินวันนั้น ถ้าไม่ใช่ตา แล้วใครเรียก...
แต่ตอนนี้ตาเสียไปแล้ว เสียแรกๆก็มาหาสภาพดีๆในฝันมาชวนกินโน้นนี่ จนตอนนี้ตาคงไปสบายของจริงล่ะมั้ง ไม่มาหาชวนกินโน้นนี่อีกเลย