Their study, published this year in

Their study, published this year in Biological Conservation concludes that there have been major declines in native Northern Australian mammals, and also suggests a relationship between the decline of Indigenous knowledge and the decline of biodiversity.

Information about Australian biodiversity and biota is surprisingly lacking, largely because of the remoteness of many parts of Australia and a low human population density.

“The aim of this project,” Mark Ziembicki, adjunct senior research fellow with James Cook University’s Centre for Tropical Environmental and Sustainability Science, commented, “was to help fill in some of these gaps in our knowledge by tapping into an information base that has existed for millennia, because if anyone is likely to have seen these animals it’s the indigenous people that have been living on the land and using these species for countless generations.”

Ziembicki led a research team comprised of leading mammal conservation researcher John Woinarski and Brendan Mackey, the Director of the Griffith Climate Change Response Program.

Equipped with stuffed specimens, skins, and photographs of around 50 different target mammals, the researchers traveled to the Northern Territory. They used these visual tools to facilitate discussions with locals, mostly elders, in 32 different locations. The locals spoke about when and where they had seen the animals, any changes they had noticed in population sizes, and their own changing relationship to the land in regards to hunting practices and land management.

The scientists found a pattern of widespread mammal decline in the monsoonal tropics of northern Australia, corroborating conclusions of more recent wildlife monitoring studies in the area.

Notable declines were recorded for the northern quoll (Dasyurus hallucatus), currently listed as Endangered; the northern brush-tailed phascogale (Phascogale pirata) listed as Vulnerable; the black-footed tree-rat (Mesembriomys gouldii) listed as Near Threatened; the northern brown bandicoot (Isoodon macrourus), and common brush-tailed possum (Trichosurus vulpecula) both listed as Least Concern. Few species increased, and such increases were relatively limited: the most pronounced increase was for agile wallaby (Macropus agilis).

“I would argue that the extinction and decline of Australia’s native mammals is our nation’s greatest biodiversity conservation shame and biggest challenge,” Ziembicki stated. “At a time when we are losing so much of both our biological and cultural heritage the challenge for us all is to find ways to use science and Indigenous knowledge together to more effectively address these dual, and inter-related, problems. I think in this case we’ve been successful in demonstrating the value of Indigenous knowledge and the study argues for its greater recognition. I hope such studies can also play a part in highlighting to young indigenous people the value of their rich and unique heritage, and inspire them to learn further from their elders.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาที่ตีพิมพ์ในปีนี้ในการอนุรักษ์ชีวภาพสรุปว่ามีการลดลงที่สำคัญในพื้นเมืองเลี้ยงลูกด้วยนมตอนเหนือของออสเตรเลียและยังแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างการลดลงของภูมิปัญญาท้องถิ่นและการลดลงของความหลากหลายทางชีวภาพ. ที่เกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพและสิ่งมีชีวิตในออสเตรเลียที่น่าแปลกใจขาดส่วนใหญ่ เพราะห่างไกลจากหลายส่วนของประเทศออสเตรเลียและต่ำความหนาแน่นของประชากรมนุษย์. the "จุดมุ่งหมายของโครงการนี้" มาร์ค Ziembicki ผู้ช่วยนักวิจัยอาวุโสกับศูนย์ James Cook University สำหรับเขตร้อนสิ่งแวดล้อมและวิทยาศาสตร์การพัฒนาอย่างยั่งยืนกล่าวว่า "ก็จะช่วยเติมเต็ม ในบางส่วนของช่องว่างเหล่านี้ในความรู้ของเราโดยการแตะเข้าไปในฐานข้อมูลที่มีอยู่นับพันปีเพราะถ้าทุกคนมีโอกาสที่จะได้เห็นสัตว์เหล่านี้มันเป็นคนพื้นเมืองที่ได้รับการอาศัยอยู่บนที่ดินและการใช้สายพันธุ์เหล่านี้สำหรับคนรุ่นนับไม่ถ้วน. " Ziembicki นำทีมนักวิจัยประกอบด้วยชั้นนำอนุรักษ์เลี้ยงลูกด้วยนมนักวิจัยจอห์น Woinarski และเบรนแดนแมกกีผู้อำนวยการของกริฟฟิเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโปรแกรมการตอบสนอง. พร้อมกับตัวอย่างยัด, สกินและรูปถ่ายของประมาณ 50 เลี้ยงลูกด้วยนมเป้าหมายที่แตกต่างกันนักวิจัยเดินทางไปยังดินแดนทางเหนือ . พวกเขาใช้เครื่องมือภาพเหล่านี้เพื่ออำนวยความสะดวกในการหารือกับชาวบ้านซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุใน 32 สถานที่ที่แตกต่างกัน ชาวบ้านพูดคุยเกี่ยวกับเวลาและสถานที่ที่พวกเขาเคยเห็นสัตว์การเปลี่ยนแปลงใด ๆ ที่พวกเขาได้สังเกตเห็นในขนาดประชากรและความสัมพันธ์ของการเปลี่ยนแปลงของตัวเองไปยังดินแดนในเรื่องที่เกี่ยวกับการปฏิบัติการล่าสัตว์และการจัดการที่ดิน. นักวิทยาศาสตร์พบรูปแบบของการลดลงเลี้ยงลูกด้วยนมที่แพร่หลายในการ . มรสุมเขตร้อนทางตอนเหนือของออสเตรเลียยืนยันข้อสรุปของการศึกษามากขึ้นการตรวจสอบสัตว์ป่าที่ผ่านมาในพื้นที่เด่นลดลงถูกบันทึกไว้สำหรับ Quoll ภาคเหนือ (Dasyurus hallucatus) ระบุว่าเป็นสัตว์ที่ใกล้สูญ; ทางตอนเหนือของแปรงเทลด์ Phascogale (Phascogale Pirata) ระบุว่าเป็นช่องโหว่; สีดำด้วยเท้าต้นไม้หนู (Mesembriomys gouldii) ระบุว่าเป็นใกล้ขู่; ทางตอนเหนือของน้ำตาล Bandicoot (Isoodon macrourus) และร่วมกันแปรงเทลด์พอสซัม (Trichosurus Vulpecula) ทั้งระบุว่าเป็นกังวลน้อย ไม่กี่ชนิดที่เพิ่มขึ้นและการเพิ่มขึ้นดังกล่าวได้ค่อนข้าง จำกัด : การเพิ่มขึ้นที่เด่นชัดที่สุดคือสำหรับออสซี่เปรียว (Macropus agilis). "ฉันจะยืนยันว่าการสูญเสียและการลดลงของสัตว์พื้นเมืองของออสเตรเลียเป็นประเทศของเรายิ่งใหญ่ที่สุดอัปยศการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุด" Ziembicki ตามที่ระบุไว้ "ในเวลาที่เรามีการสูญเสียมากทั้งมรดกทางชีวภาพและทางวัฒนธรรมของเราความท้าทายสำหรับเราทุกคนคือการหาวิธีที่จะใช้วิทยาศาสตร์และภูมิปัญญาท้องถิ่นร่วมกันเพื่อให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นที่อยู่คู่เหล่านี้และระหว่างที่เกี่ยวข้องปัญหา ผมคิดว่าในกรณีนี้เราได้รับความสำเร็จในการแสดงให้เห็นคุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่นและการศึกษาระบุว่าสำหรับการรับรู้มากขึ้นของมัน ผมหวังว่าการศึกษาดังกล่าวยังสามารถเล่นเป็นส่วนหนึ่งในการเน้นไปที่คนพื้นเมืองหนุ่มคุณค่าของมรดกทางวัฒนธรรมที่อุดมไปด้วยและไม่ซ้ำกันของพวกเขาและสร้างแรงบันดาลใจให้พวกเขาที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมจากผู้เฒ่าผู้แก่ของพวกเขา. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาที่ตีพิมพ์ในปีนี้ในการอนุรักษ์ทางชีวภาพ พบว่า มีการลดลงที่สำคัญในภาคเหนือของออสเตรเลียพื้นเมือง สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และยังแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างการลดลงของความรู้ท้องถิ่น และการลดลงของความหลากหลายทางชีวภาพข้อมูลเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพของออสเตรเลีย Biota และเป็นที่น่าแปลกใจที่ขาดไป เพราะห่างไกลจากหลายส่วนของออสเตรเลีย และมีความหนาแน่นของประชากรมนุษย์ต่ำ" เป้าหมายของโครงการนี้ " มาร์ค ziembicki ผู้ช่วยวิจัยอาวุโส , เพื่อนกับศูนย์วิทยาศาสตร์ สิ่งแวดล้อม และความยั่งยืนของเขตร้อนมหาวิทยาลัยเจมส์คุก ให้ความเห็นว่า " มันช่วยเติมช่องว่างในบางส่วนของเหล่านี้ในความรู้ของเราโดยการแตะลงในฐานข้อมูลที่มีมานานนับพันปี เพราะถ้าใครมีโอกาสที่จะได้เห็นสัตว์ เหล่านี้เป็นคนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในที่ดิน และการใช้ชนิดเหล่านี้สำหรับรุ่นนับไม่ถ้วน "ziembicki นำทีมวิจัยประกอบด้วยนักวิจัยและจอห์น woinarski าอนุรักษ์สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม แบรนแดน แมคกี้ ผู้อำนวยการของกรีฟีส สภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงการตอบสนองของโปรแกรมพร้อมกับยัดตัวอย่างหนังและภาพประมาณ 50 ด้วยเป้าหมายที่แตกต่างกัน จึงเดินทางไปยังดินแดนทางเหนือ พวกเขาใช้เครื่องมือเหล่านี้เพื่ออำนวยความสะดวกในการสนทนากับภาพชาวบ้าน ส่วนใหญ่ผู้ใหญ่ใน 32 ตำแหน่งที่แตกต่างกัน ท้องถิ่นพูดเกี่ยวกับที่ไหนและเมื่อพวกเขาได้เห็นสัตว์ใด ๆที่พวกเขาได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในขนาดของประชากร และตนเองเปลี่ยนความสัมพันธ์กับที่ดินในส่วนของการปฏิบัติการล่าและการจัดการที่ดินนักวิทยาศาสตร์พบรูปแบบการลดลงของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมแพร่หลายในเขตร้อนมรสุมของออสเตรเลียภาคเหนือ ยืนยันข้อสรุปของการตรวจสอบการศึกษาในพื้นที่ป่าเพิ่มเติมล่าสุดตัวเด่นที่ถูกบันทึกไว้สำหรับพรินซ์ภาคเหนือ ( dasyurus hallucatus ) , จดทะเบียนในขณะนี้เป็น endangered ; แปรงภาคเหนือ หาง phascogale ( phascogale โจรสลัด ) แสดงเป็นเสี่ยง ; สีดำ เท้าหนูไม้ ( mesembriomys gouldii ) แสดงเป็นใกล้ถูกคุกคาม ; แบนดิคูตสีน้ำตาลภาคเหนือ ( isoodon macrourus ) , และแปรงธรรมดา หาง พอสซั่ม ( trichosurus Vulpecula ) ทั้ง แสดงเป็นกังวลน้อยที่สุด ไม่กี่ชนิดที่เพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้นค่อนข้างจำกัด : การเพิ่มมากที่สุด คือ การออกเสียงว่องไว Wallaby ( macropus อะจิลิส )" ผมขอยืนยันว่าสูญพันธุ์ และความเสื่อมของออสเตรเลียพื้นเมืองสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเป็นประเทศของเรามากที่สุดอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ ความอายและความท้าทายที่ใหญ่ที่สุด " ziembicki กล่าว " เวลาที่เราสูญเสียมากทั้งทางชีววิทยาและมรดกทางวัฒนธรรมที่ท้าทายสำหรับพวกเราทุกคนคือการหาวิธีที่จะใช้วิทยาศาสตร์และความรู้พื้นบ้านร่วมกันได้อย่างมีประสิทธิภาพที่อยู่เหล่านี้สอง , และอินเตอร์ ที่เกี่ยวข้องกับปัญหา ผมว่ากรณีนี้ เราเคยประสบความสําเร็จในการแสดงให้เห็นถึงคุณค่าของภูมิปัญญาและการศึกษาที่ระบุสำหรับการรับรู้ของมันมากกว่า ฉันหวังว่า การศึกษาดังกล่าวยังสามารถเล่นเป็นส่วนหนึ่งในการเน้นให้เด็กชนเผ่าพื้นเมืองคุณค่าของมรดกและเอกลักษณ์ของตน และสร้างแรงบันดาลใจให้พวกเขาเรียนรู้เพิ่มเติมจากผู้ใหญ่ของพวกเขา . "