The style of Ajanta has exerted a c

The style of Ajanta has exerted a considerable influence in India and elsewhere, extending, in particular, to Java. With its two groups of monuments corresponding to two important moments in Indian history, the Ajanta cave ensemble bears exceptional testimony to the evolution of Indian art, as well as to the determining role of the Buddhist community, intellectual and religious foyers, schools and reception centres in the India of the Gupta and their immediate successors.
The caves are situated 100 km north-east of Ellora, 104 km from Aurangabad and 52 km from Jalgaon Railway Station. They are cut into the volcanic lava of the Deccan in the forest ravines of the Sahyadri Hills and are set in beautiful sylvan surroundings. These magnificent caves containing carvings that depict the life of Buddha, and their carvings and sculptures are considered to be the beginning of classical Indian art.
The 29 caves were excavated beginning around 200 BC, but they were abandoned in AD 650 in favour of Ellora. Five of the caves were temples and 24 were monasteries, thought to have been occupied by some 200 monks and artisans. The Ajanta Caves were gradually forgotten until their 'rediscovery' by a British tiger-hunting party in 1819.
The Ajanta site comprises thirty caves cut into the side of a cliff which rises above a meander in the Waghora River. Today the caves are reached by a road which runs along a terrace mid-way up the cliff, but each cave was once linked by a stairway to the edge of the water. This is a Buddhist community, comprising five sanctuaries or Chaitya-grihas (caves 9, 10, 19, 26 and 29) and monastic complex sangharamas or viharas. A first group of caves was created in the 2nd century BC: the chaitya-grihas open into the rock wall by doorways surmounted by a horse-shoe shaped bay. The ground plan is a basilical one: piers separate the principal nave from the side aisles which join in the apsis to permit the ritual circumambulation behind the (commemorative monument). This rupestral architecture scrupulously reproduces the forms and elements visible in wooden constructions.
A second group of caves was created at a later date, the 5th and 6th centuries AD, during the Gupta and post-Gupta periods. These caves were excavated during the supremacy of the Vakatakas and Guptas. According to inscriptions, Varahadeva, the minister of the Vakataka king, Harishena (c. AD 475-500), dedicated Cave 16 to the Buddhist sangha while Cave 17 was the gift of the prince, a feudatory. An inscription records that the Buddha image in Cave 4 was the gift of some Abhayanandi who hailed from Mathura.
The earlier architectural formulas were re-employed but treated in an infinitely richer and more ample manner. The decoration attained, at this time, an unequalled splendour: the statuary is numerous (it was already permissible to represent Buddha as a human; these representations are found both on the facades and in the interior). Finally, the wall painting, profuse and sensitive, constitutes, no doubt, the most striking artistic achievement of Ajanta.
Under the impulse of the Gupta dynasty, Indian art in effect reached its apogee. The Ajanta Caves are generally decorated with painted or sculpted figures of supple form and classic balance with which the name of the dynasty has remained synonymous. The refined lightness of the decoration, the balance of the compositions, the marvellous beauty of the feminine figures place the paintings of Ajanta among the major achievements of the Gupta and post-Gupta style and confer on them the ranking of a masterpiece of universal pictorial art.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะของอะแจนตาได้นั่นเองมีอิทธิพลมากในอินเดียและที่อื่น ๆ ขยาย โดยเฉพาะ เพื่อ Java กลุ่มสองของอนุสาวรีย์ที่สอดคล้องกับสองช่วงเวลาสำคัญในประวัติศาสตร์อินเดีย วงดนตรีถ้ำอาจันตาหมีพยานยกเว้น การวิวัฒนาการของศิลปะอินเดีย และกำหนดบทบาทของพุทธศาสนาชุมชน foyers ทางปัญญา และทางศาสนา โรงเรียน และศูนย์การต้อนรับในอินเดียกุปตาและผู้สืบทอดของพวกเขาทันทีถ้ำอยู่ห่าง 100 กม.ตะวันออกเฉียงเหนือของแหล่ง 104 km จากออรันกาบัด และห่างจากสถานีรถไฟ Jalgaon 52 กิโลเมตร พวกเขาถูกตัดเข้าไปในถ้ำของเดคคานใน ravines ป่าของภูเขา Sahyadri และตั้งใน sylvan สวย ถ้ำสวยงามเหล่านี้ที่ประกอบด้วยการแกะสลักที่แสดงถึงพระพุทธเจ้า และแกะสลัก และรูปปั้นที่ถือเป็นจุดเริ่มต้นของศิลปะคลาสสิกอินเดีย29 ถ้ำถูกขุดเริ่มประมาณ 200 BC แต่พวกเขาถูกทอดทิ้งในโฆษณา 650 ลงแหล่ง ห้าของถ้ำมีวัด และอาราม ความคิดที่ได้ครอบครองบางสงฆ์ 200 และช่างฝีมือได้ 24 ถ้ำอาจันตามีค่อย ๆ ลืมจนถึงการ 'ค้นพบวิชชา' ตามล่าเสือฝ่ายอังกฤษใน 1819เว็บไซต์อะแจนตาประกอบด้วยถ้ำสามสิบที่ตัดเข้าด้านข้างของหน้าผาที่เพิ่มขึ้นเหนือความคดเคี้ยวในแม่น้ำ Waghora วันนี้มาถึงถ้ำ โดยถนนที่ทำงานตามแนวกึ่งกลางระเบียงขึ้นหน้าผา แต่ถ้ำแต่ละครั้งลิงค์ตามบันไดไปขอบของน้ำ นี้เป็นชุมชนชาวพุทธ ประกอบด้วยห้าศูนย์อนุรักษ์ หรือ Chaitya-grihas (ถ้ำ 9, 10, 19, 26 และ 29) และ sangharamas สงฆ์ซับซ้อน หรือ viharas กลุ่มแรกของถ้ำสร้างก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 2: chaitya grihas เปิดในผนังหินตามประตู surmounted โดยม้ารองเท้าอ่าว แผนดินเป็นหนึ่ง basilical: ท่าเรือแยกบูชาหลักจากที่เก็บด้านที่เข้าร่วมใน apsis เพื่ออนุญาตให้มีการเวียนพิธีกรรมหลัง (อนุสาวรีย์ที่ระลึก) สถาปัตยกรรมนี้ rupestral แถลงการณ์คมฟอร์มและองค์ประกอบที่มองเห็นได้ในการก่อสร้างไม้กลุ่มที่สองถ้ำที่สร้างในภายหลัง 5 และ 6 ศตวรรษโฆษณา ช่วงกุปตาและกุปตาโพสต์ ถ้ำเหล่านี้ถูกขุดระหว่างของ Vakatakas และ Guptas ตามจารึก Varahadeva รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพระ Vakataka, Harishena (c. โฆษณา 475-500), ทุ่มเท 16 ถ้ำเพื่อ sangha พุทธขณะ 17 ถ้ำ ของขวัญของเจ้าชาย feudatory เป็น คอร์ดจารึกที่พระพุทธรูปในถ้ำ 4 ขวัญของบาง Abhayanandi ที่คำยกย่องจากมธุระสูตรสถาปัตยกรรมก่อนหน้านี้ได้ทำงานอีกครั้ง แต่ในลักษณะที่กว้างขวางมากขึ้น และยิ่งขึ้นเพียบ ตกแต่งได้ ตอนนี้ มีภาสฟการ์: statuary มีมากมาย (ก็ได้อนุญาตให้เป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้าเป็นมนุษย์ นำเสนอเหล่านี้อยู่ ในสมดุล และภายใน) สุดท้าย จิตรกรรมฝาผนัง สะพรั่ง และ สำคัญ ถือ ข้อสงสัย สำเร็จศิลปะโดดเด่นที่สุดของอาจันตาภายใต้กระแสราชวงศ์กุปตา ศิลปะอินเดียถึง apogee ของผล ถ้ำอาจันตาโดยทั่วไปตกแต่ง ด้วยการทาสี หรือบรรดาตัวเลขของฟอร์มที่นุ่มและดุลคลาสสิกซึ่งชื่อราชวงศ์ได้ยังคงพ้อง ความบริสุทธิ์ของตกแต่ง ยอดดุลขององค์การ มกราคมความสวยงามของตัวเลขผู้หญิงวางภาพของอะแจนตาระหว่างความสำเร็จสำคัญของแบบกุปตาและกุปตาโพสต์ และประสาทบนการจัดอันดับของผลงานชิ้นเอกของศิลปะสากล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบของ Ajanta ได้ออกแรงอิทธิพลมากในประเทศอินเดียและที่อื่น ๆ ขยายโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะ Java กับทั้งสองกลุ่มของอนุเสาวรีย์ที่สอดคล้องกับสองช่วงเวลาที่สำคัญในประวัติศาสตร์อินเดียทั้งมวลถ้ำ Ajanta หมีพยานพิเศษกับวิวัฒนาการของศิลปะอินเดียเช่นเดียวกับบทบาทการพิจารณาของชุมชนชาวพุทธ, โถงทางปัญญาและทางศาสนาโรงเรียนและศูนย์แผนกต้อนรับส่วนหน้า ในอินเดียของแคนด์และสืบทอดของพวกเขาทันที.
ถ้ำตั้งอยู่ 100 กิโลเมตรทางตะวันออกเฉียงเหนือของ Ellora 104 กิโลเมตรจาก Aurangabad และ 52 กิโลเมตรจากสถานีรถไฟ Jalgaon พวกเขาจะตัดเป็นลาวาภูเขาไฟข่านในหุบเหวป่าเนิน Sahyadri และตั้งอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ร่มรื่นสวยงาม ถ้ำที่สวยงามเหล่านี้ที่มีการแกะสลักที่แสดงถึงชีวิตของพระพุทธเจ้าและการแกะสลักและประติมากรรมของพวกเขาจะถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของศิลปะอินเดียคลาสสิก.
29 ถ้ำถูกขุดจุดเริ่มต้นที่ประมาณ 200 BC แต่พวกเขาถูกทอดทิ้งในปี ค.ศ. 650 ในความโปรดปรานของ Ellora ห้าของถ้ำมีวัดและ 24 เป็นพระราชวงศ์คิดว่าจะถูกครอบครองโดย 200 พระสงฆ์และช่างฝีมือ ถ้ำ Ajanta ค่อยๆถูกลืมจน 'ค้นพบ' ของพวกเขาโดยบุคคลที่เสือล่าสัตว์ในอังกฤษ 1819
เว็บไซต์ Ajanta ประกอบด้วยสามสิบถ้ำตัดเป็นด้านข้างของหน้าผาที่เพิ่มขึ้นดังกล่าวข้างต้นคดเคี้ยวในแม่น้ำ Waghora วันนี้ถ้ำที่มีการเข้าถึงได้โดยถนนที่วิ่งไปตามระเบียงกลางทางขึ้นหน้าผา แต่ถ้ำถูกเชื่อมโยงในแต่ละครั้งโดยบันไดไปที่ขอบของน้ำ นี้เป็นชุมชนชาวพุทธประกอบด้วยห้าหรือเขตรักษาพันธุ์ chaitya-grihas (ถ้ำ 9, 10, 19, 26 และ 29) และ sangharamas ซับซ้อนสงฆ์หรือ viharas กลุ่มแรกของถ้ำถูกสร้างขึ้นในศตวรรษที่ 2 คือ chaitya-grihas เปิดเข้าไปในผนังหินโดยประตูกอปรด้วยอ่าวที่มีรูปทรงม้ารองเท้า แผนพื้นดินเป็น basilical หนึ่ง: สะพานแยกโบสถ์หลักจากทางเดินด้านข้างซึ่งเข้าร่วมในการ Apsis ที่จะอนุญาตให้มีการ circumambulation พิธีกรรมที่อยู่เบื้องหลัง (อนุสาวรีย์ที่ระลึก) สถาปัตยกรรม rupestral คุณธรรมพันธุ์รูปแบบและองค์ประกอบที่มองเห็นในการก่อสร้างไม้.
กลุ่มที่สองของถ้ำที่ถูกสร้างขึ้นในภายหลัง, 5 และโฆษณาศตวรรษที่ 6 ในระหว่างงวด Gupta และหลังคุปตะ ถ้ำเหล่านี้ถูกขุดขึ้นมาในช่วงที่มีอำนาจสูงสุดของ Vakatakas และ Guptas ตามที่จารึก Varahadeva รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกษัตริย์ Vakataka ที่ Harishena (ค. 475-500 AD) ถวายถ้ำ 16 พุทธสังฆะในขณะที่ถ้ำ 17 เป็นของขวัญของเจ้าชายที่ feudatory คำจารึกบันทึกไว้ว่าพระพุทธรูปในถ้ำ 4 เป็นของขวัญของบาง Abhayanandi ที่เรียกจาก Mathura.
สูตรสถาปัตยกรรมก่อนหน้านี้เป็นอีกครั้งที่มีงานทำ แต่ได้รับการปฏิบัติในลักษณะที่ดียิ่งขึ้นอนันต์และกว้างขวางมากขึ้น ตกแต่งบรรลุในเวลานี้เป็นความงดงามที่เปรียบ: รูปปั้นเป็นจำนวนมาก (มันมีอยู่แล้วได้รับอนุญาตให้เป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้าเป็นมนุษย์การแสดงเหล่านี้จะพบทั้งในอาคารและในการตกแต่งภายใน) ในที่สุดภาพวาดผนังมากมายและที่สำคัญถือว่าไม่มีข้อสงสัยความสำเร็จทางศิลปะที่โดดเด่นที่สุดของ Ajanta.
ภายใต้แรงกระตุ้นของราชวงศ์คุปตะศิลปะอินเดียมีผลบังคับใช้ถึงจุดสุดยอด ถ้ำ Ajanta โดยทั่วไปได้รับการตกแต่งด้วยรูปวาดหรือแกะสลักรูปแบบนุ่มและความสมดุลคลาสสิกที่ชื่อของราชวงศ์ยังคงความหมายเหมือนกัน สว่างกลั่นของการตกแต่งที่ความสมดุลขององค์ประกอบที่ความงามที่ยิ่งใหญ่ในตัวเลขของผู้หญิงวางภาพวาดของ Ajanta ในหมู่ผู้ที่ประสบความสำเร็จที่สำคัญของแคนด์และสไตล์การโพสต์แคนด์และหารือเกี่ยวกับพวกเขาจัดอันดับของผลงานชิ้นเอกของศิลปะภาพสากลที่ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบของ Ajanta ได้นั่นเอง อิทธิพลมากในอินเดียและที่อื่น ๆ , ขยาย , โดยเฉพาะอย่างยิ่ง , Java ที่มีสองกลุ่มของอนุสาวรีย์ที่สอดคล้องกับช่วงเวลาสำคัญในประวัติศาสตร์ของอินเดีย , Ajanta ถ้ำหมีวงดนตรียอดเยี่ยมยืนยันถึงวิวัฒนาการของศิลปะอินเดีย รวมทั้งการกำหนดบทบาทของชุมชนชาวพุทธและ foyers ภายทางศาสนา ,โรงเรียนและศูนย์การต้อนรับในอินเดียของ Gupta และสืบของพวกเขาทันที .
ถ้ำตั้งอยู่ 100 กิโลเมตรทางตะวันออกเฉียงเหนือของ Ellora 104 km จาก Aurangabad 52 กม. จากสถานีรถไฟที่ใหญ่ที่สุดในโลก . พวกเขาจะตัดเข้าไปในภูเขาไฟลาวาของข่านในป่าห้วยของ sahyadri ภูเขาและตั้งอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ร่มรื่นสวยงามเหล่านี้งดงามถ้ำที่มีการแกะสลักที่แสดงถึงชีวิตของพระพุทธเจ้าและของแกะสลักและประติมากรรมที่ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของศิลปะอินเดียคลาสสิก .
29 ถ้ำถูกขุดพบต้นประมาณพ.ศ. 200 , แต่พวกเขาถูกทอดทิ้งในโฆษณาและในความโปรดปรานของ Ellora . ห้าของถ้ำถูกวัดและ 24 เป็นวัด คิดว่าจะได้ครอบครองโดยบาง 200 พระและช่างฝีมือที่ถ้ำอชันตาค่อยๆลืมจนของพวกเขา ' ค้นพบ ' โดยอังกฤษเสือล่าพรรคในปี 1819
เว็บไซต์ Ajanta ประกอบด้วย 30 ถ้ำ ตัดเข้าด้านข้างของหน้าผาที่เพิ่มขึ้นข้างต้นคดเคี้ยวใน waghora แม่น้ำ วันนี้ถ้ำถึงโดยถนนที่วิ่งไปตามระเบียงกลางขึ้นทางหน้าผา แต่แต่ละถ้ำเคยเชื่อมกันด้วยบันไดไปที่ขอบของน้ำนี้เป็นชุมชนพุทธ , ประกอบด้วยห้าเสฉวนหรือเจติยะ grihas ( ถ้ำที่ 9 , 10 , 19 , 26 และ 29 ) และ sangharamas ซับซ้อนวัดหรือวิหาร . กลุ่มแรกของถ้ำถูกสร้างขึ้นในศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช : เจติยะ grihas เปิดเข้าไปในหินผนังประตู surmounted โดยรูปรองเท้าม้าอ่าว แผนพื้นดินเป็น basilical หนึ่ง :สะพานแยกโบสถ์หลักจากริมทางเดินซึ่งเข้าร่วมในนวนิยายสงครามโลกครั้งที่สองเพื่อให้พิธีกรรม circumambulation หลัง ( อนุสาวรีย์ที่ระลึก ) สถาปัตยกรรม rupestral นี้ละเอียดลออ reproduces รูปแบบและองค์ประกอบที่มองเห็นได้ในการก่อสร้างไม้
กลุ่มที่สองของถ้ำถูกสร้างขึ้นในภายหลัง โฆษณา 5 และ 6 ศตวรรษระหว่าง Gupta และโพสต์ Gupta ครั้งถ้ำเหล่านี้ถูกขุดพบในช่วงสูงสุดของ vakatakas และ guptas . ตามจารึก varahadeva , , รัฐมนตรีว่าการกระทรวงของ vakataka กษัตริย์ harishena ( C . ลงประกาศ 475-500 ) โดยเฉพาะถ้ำ 16 พระสงฆ์ในขณะที่ถ้ำ 17 คือของขวัญของเจ้าชาย feudatory . จารึกประวัติที่พระพุทธรูปในถ้ำ 4 คือของขวัญของ abhayanandi ใคร hailed จาก Mathura
ก่อนหน้านี้เคยใช้แต่ถือว่าเป็นสถาปัตยกรรมสูตรอนันต์ยิ่งขึ้นและกว้างขวางมากขึ้น ในลักษณะ การบรรลุในเวลานี้ งดงามเปรียบ : รูปปั้นเป็นจํานวนมาก ( แล้วมันเป็นสิ่งที่เป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้าในฐานะที่เป็นมนุษย์ ตัวแทนเหล่านี้จะพบได้ทั้งในอาคาร และการตกแต่งภายใน ) ในที่สุด , ภาพวาดผนัง สะพรั่ง และมีความสําคัญ ถือเป็นการ ,ไม่ต้องสงสัยเลยว่า เรียนศิลปะที่โดดเด่นที่สุดของ Ajanta .
ภายใต้กระแสของราชวงศ์ Gupta , ศิลปะอินเดียมีผลถึงสุดยอด . ที่ถ้ำอชันตามักจะประดับด้วยกระเบื้องหรือตัวเลขแกะสลักแบบนิ่มนวล และสมดุล คลาสสิค ซึ่งชื่อของราชวงศ์ยังคงตรงกัน ปรับปรุงความสว่างของตกแต่ง , ความสมดุลขององค์ประกอบความงามมหัศจรรย์ของตัวเลขของผู้หญิงที่ชื่อภาพเขียนของ Ajanta หมู่สำเร็จของ Gupta สไตล์โพสต์ Gupta และหารือในการจัดอันดับของชิ้นเอกของสากลภาพศิลปะ