In this article I consider some of

In this article I consider some of the key features of what has become known as modern epidemiology, and I contrast these with more traditional approaches. I do not intend to present a detailed historical review,1-3 nor to present a comprehensive review of current approaches. Rather, I will focus on some of the key changes in epidemiology over the
past few decades, and I will consider the concepts of causality involved and their ideological and practical consequences. I will argue that the rise of modem epidemiology has been a mixed blessing and that the new paradigm has major shortcomings, both in public health and in scientific terms.4 The recent changes in epidemiologic methodology have not been neutral, but rather (in combination with other influences) they have changed-and have reflected changes in-the way in which epidemiologists think about health and disease.5 The key issue has been the shift in the level of analysis from the population to the individual (S. Wing, Concepts in modem epidemiology: population, risk, dose-response, and confounding, unpublished manuscript). This is typified by the current lack of interest in population factors as causes of disease, the lack of interest in the history of epidemiology, and the lack of integration with other public health activities. I will give particular emphasis to the current neglect of social, economic, cultural, historical, political, and other population factors, and I will refer to these using the general term of "socioeconomic factors." Of course, traditional epidemiology was not a monolith. A wide variety of approaches were used, and there is a danger of setting up caricatures of ideal types. It should also be emphasized that traditional epidemiology gave rise to modern epidemiology; therefore, they have many features in common. Nevertheless, there are some important differences between the traditional and the modern approaches, particularly the loss of the population perspective in recent decades. I therefore will discuss some of the reasons the population perspective has been lost and the implications of this paradigm shift. Then, I will discuss some of the key issues in developing new forms of epidemiology that restore the population perspective while making use of recent methodological advances. (I am tempted to use the term "postmodern epidemiology" to provide a contrast with modern epidemiology and because some postmodernist concepts are relevant to my arguments; however, the use of this
term could imply an uncritical advocacy of postmodernism, which has its own epistemological and practical shortcomings.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้ผมคิดว่าบางส่วนของคุณสมบัติที่สำคัญของสิ่งที่ได้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะระบาดวิทยาที่ทันสมัยและผมแตกต่างเหล่านี้ด้วยวิธีการแบบดั้งเดิมมากขึ้น ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะนำเสนอการตรวจสอบรายละเอียดทางประวัติศาสตร์ 1-3 มิได้ที่จะนำเสนอการตรวจสอบที่ครอบคลุมของวิธีการในปัจจุบัน แต่ผมจะเน้นในบางส่วนของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในทางระบาดวิทยาในช่วง
ไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาและผมจะพิจารณาแนวคิดของเวรกรรมที่เกี่ยวข้องและผลกระทบอุดมการณ์และการปฏิบัติของพวกเขา ฉันจะยืนยันว่าการเพิ่มขึ้นของโมเด็มระบาดวิทยาได้รับพระพรผสมและว่ากระบวนทัศน์ใหม่มีข้อบกพร่องที่สำคัญทั้งในสุขภาพของประชาชนและใน terms.4 วิทยาศาสตร์การเปลี่ยนแปลงล่าสุดในวิธีการทางระบาดวิทยายังไม่ได้รับความเป็นกลาง แต่ (ร่วมกับ อิทธิพลอื่น ๆ ) พวกเขามีการเปลี่ยนแปลงและได้สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในวิธีการที่นักระบาดวิทยาคิดเกี่ยวกับสุขภาพและ disease.5 ปัญหาสำคัญที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงในระดับของการวิเคราะห์จากประชากรให้กับบุคคลที่ (เอสปีกแนวคิดใน ระบาดวิทยาโมเด็ม: ประชากรเสี่ยงปริมาณการตอบสนองและรบกวน, พิมพ์ต้นฉบับ) นี้จะตรึงตราขาดปัจจุบันที่น่าสนใจในปัจจัยประชากรเป็นสาเหตุของการเกิดโรคขาดความสนใจในประวัติศาสตร์ของระบาดวิทยาและการขาดการทำงานร่วมกับกิจกรรมด้านสาธารณสุขอื่น ๆ ผมจะให้ความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะละเลยในปัจจุบันของสังคมเศรษฐกิจวัฒนธรรมประวัติศาสตร์การเมืองและปัจจัยอื่น ๆ ประชากรและฉันจะอ้างถึงเหล่านี้โดยใช้คำทั่วไปของ "ปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคม." ของหลักสูตรระบาดวิทยาแบบดั้งเดิมไม่ได้หินใหญ่ก้อนเดียว ความหลากหลายของวิธีการที่ถูกนำมาใช้และมีความเป็นอันตรายของการตั้งค่าการ์ตูนประเภทที่เหมาะ ก็ควรที่จะเน้นย้ำว่าการระบาดวิทยาดั้งเดิมก่อให้เกิดการระบาดวิทยาที่ทันสมัย; ดังนั้นพวกเขามีคุณสมบัติหลายอย่างที่เหมือนกัน แต่มีบางส่วนที่แตกต่างที่สำคัญระหว่างแบบดั้งเดิมและวิธีการที่ทันสมัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสูญเสียของมุมมองของประชากรในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ดังนั้นผมจึงจะหารือเกี่ยวกับบางส่วนของเหตุผลมุมมองของประชากรที่ได้รับการสูญเสียและผลกระทบของการปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์นี้ แล้วฉันจะหารือในประเด็นสำคัญในการพัฒนารูปแบบใหม่ของทางระบาดวิทยาที่เรียกคืนมุมมองของประชากรขณะที่การใช้ระเบียบวิธีการของความก้าวหน้าล่าสุด (ผมอยากจะใช้คำว่า "ระบาดวิทยาหลังสมัยใหม่" เพื่อให้ความคมชัดกับระบาดวิทยาที่ทันสมัยและเพราะบางแนวคิดหลังสมัยใหม่มีความเกี่ยวข้องกับข้อโต้แย้งของฉันอย่างไรก็ตามการใช้นี้
คำอาจบ่งบอกถึงการสนับสนุนการวิจารณ์ของลัทธิหลังสมัยใหม่ซึ่งมีญาณวิทยาของตัวเอง และข้อบกพร่องในทางปฏิบัติ.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทความนี้ผมพิจารณาบางส่วนของลักษณะสำคัญของสิ่งที่ได้กลายเป็นที่รู้จักกันเป็นระบาดวิทยาสมัยใหม่ และความแตกต่างเหล่านี้ด้วยวิธีการแบบดั้งเดิมมากขึ้น ผมตั้งใจจะนำเสนอข้อมูลทางประวัติศาสตร์รีวิว , 1-3 หรือนำเสนอความคิดเห็นที่ครอบคลุมของวิธีการในปัจจุบัน แต่ผมจะเน้นบางของคีย์การระบาดวิทยา มากกว่าทศวรรษที่ผ่านมา และจะพิจารณาแนวคิดของความสัมพันธ์เกี่ยวข้องและผลกระทบของอุดมการณ์และการปฏิบัติ ผมจะยืนยันว่าการเพิ่มขึ้นของโมเด็มระบาดวิทยาได้รับอวยพรผสมและกระบวนทัศน์ใหม่มีข้อบกพร่องที่สำคัญทั้งในด้านสาธารณสุข และในแง่วิทยาศาสตร์ ที่ 4 การเปลี่ยนแปลงล่าสุดในวิธีการทางระบาดวิทยาไม่ได้เป็นกลาง แต่ ( ในการรวมกันกับอิทธิพลอื่น ๆ ) พวกเขามีการเปลี่ยนแปลง และได้สะท้อนให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในทาง ซึ่งระบาดวิทยาคิดเกี่ยวกับสุขภาพและโรคที่ 5 ปัญหาสําคัญที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงในระดับของการวิเคราะห์จากประชากรในแต่ละคน ( แนวคิดของปีกในโมเด็มระบาดวิทยา : ประชากร , ความเสี่ยง , ความคิดเห็นและพิมพ์ต้นฉบับ confounding , , ) นี้เป็น typified โดยปัจจุบันไม่มีความสนใจในด้านประชากร เป็นสาเหตุของโรคขาดความสนใจในประวัติศาสตร์ของระบาดวิทยา และขาดการบูรณาการกับกิจกรรมสาธารณสุขอื่น ๆ ผมจะให้เฉพาะเน้นปัจจุบันละเลยสังคม เศรษฐกิจ วัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ การเมือง และปัจจัยด้านประชากร และ ฉัน จะ ดู เหล่านี้ใช้ชื่อทั่วไปของ " ปัจจัยสังคมเศรษฐกิจ " แน่นอน ระบาดวิทยาดั้งเดิมไม่ใช่โมโนลิท ความหลากหลายของวิธีการที่ใช้ และมีอันตรายจากการตั้งค่าภาพล้อเลียนชนิดที่เหมาะ มันควรจะเน้นว่าระบาดวิทยาดั้งเดิมให้สูงขึ้นเพื่อระบาดวิทยาสมัยใหม่ จึงมีคุณลักษณะหลายอย่างที่เหมือนกัน อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่สำคัญความแตกต่างระหว่างแบบดั้งเดิมและแบบสมัยใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสูญเสียประชากรมุมมองในทศวรรษล่าสุด ฉันจึงจะหารือเกี่ยวกับบางส่วนของเหตุผลที่ประชากรมุมมองได้สูญหายไป และผลกระทบของการเปลี่ยนแนวคิด งั้นผมจะหารือบางส่วนของปัญหาที่สำคัญในการพัฒนารูปแบบใหม่ของระบาดวิทยาที่ฟื้นฟูประชากรมุมมองในขณะที่การใช้ล่าสุดวิธีการก้าวหน้า ( ผมไม่อยากใช้คำว่าหลังสมัยใหม่ระบาดวิทยา " เพื่อให้ความคมชัดกับระบาดวิทยาสมัยใหม่ และเพราะแนวคิดบางอย่าง postmodernist เกี่ยวข้องกับอาร์กิวเมนต์ อย่างไรก็ตาม การใช้นี้ระยะอาจหมายถึงผู้สนับสนุน uncritical ของแนวคิดหลังสมัยใหม่ ซึ่งมีจุดอ่อนญาณวิทยาและปฏิบัติของตัวเอง )