ความรู้นั้นสำคัญยิ่งใหญ่เพราะเป็นปัจจัยให้เกิดความฉลาดสามารถและความเจริญก้าวหน้ามนุษย์จึงใฝ่ศึกษากันอย่างไม่รู้จบสิ้นแต่เมื่อพิเคราะห์ดูแล้วการเรียนความรู้แม้มากมายเพียงใดบางทีก็ไม่ช่วยให้ฉลาดหรือเจริญได้เท่าไรนักถ้าหากเรียนไม่ถูกถ้วนไม่รู้จริงแท คุณการศึกษาหาความรู้จึงสำคัญตรงที่ว่าต้องศึกษาเพื่อให้เกิด " ความฉลาดรู้ " คือรู้แล้วสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้จริงจะโดยไม่เป็นพิษเป็นโทษการศึกษาเพื่อความฉลาดรู้มีข้อปฏิบัติที่น่าจะยึดเป็นหลักอย่างน้อยสองประการประการแรกเมื่อจะศึกษาสิ่งใดเรื่องใดให้รู้จริง ควรจะได้ศึกษาให้ตลอดครบถ้วนทุกแง่ทุกมุมไม่ใช่เรียนรู้แต่เพียงบางส่วนบางตอนหรือเพ่งเล็งเฉพาะแต่เพียงบางแง่บางมุมอีกประการหนึ่งซึ่งจะต้องปฏิบัติประกอบพร้อมกันไปด้วยเสมอคือต้องพิจารณาศึกษาเรื่องนั้นจะด้วยความคิดจิตใจที่ตั้งมั่นเป็นปรกติและเที่ยงตรงเป ็นกลางไม่ยอมให้รู้เห็นและเข้าใจตามอำนาจความเหนี่ยวนำของอคติไม่ว่าจะเป็นอคติฝ่ายชอบหรือฝ่ายชังมิฉะนั้นความรู้ที่เกิดขึ้นจะไม่เป็นความรู้แท้หากแต่เป็นความรู้ที่ถูกอำพรางไว้หรือที่คลาดเคลื่อนวิปริตไปต่างจะไม่มีจะนำไปใช้ให้เป็นประโยชน์จริงโดยปราศจากโทษไม่ ได้ . . . . . . . .พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒวันที่๒๒มิถุนายน๒๕๒๔
การแปล กรุณารอสักครู่..
