Stage types:Proscenium stage:A pros

Stage types:

Proscenium stage:
A proscenium theatre is what we usually think of as a "theatre".
Its primary feature is the Proscenium, a "picture frame" placed around the front of the playing area of an end stage.

The frame is the Proscenium; the wings are spaces on either side, extending off-stage. Scenery can surround the acting area on all sides except side towards audience, who watch the play through picture frame opening. "Backstage" is any space around the acting area which is out of sight of the audience.

Thrust theatre:
A Stage surrounded by audience on three sides. The Fourth side serves as the background.
In a typical modern arrangement: the stage is often a square or rectangular playing area, usually raised, surrounded by raked seating. Other shapes are possible; Shakespeare's Globe Theatre was a five-sided thrust stage.

End Stage:
A Thrust stage extended wall to wall, like a thrust stage with audience on just one side, i.e. the front.

"Backstage" is behind the background wall. There is no real wingspace to the sides, although there may be entrances located there. An example of a modern end stage is a music hall, where the background walls surround the playing space on three sides. Like a thrust stage, scenery serves primarily as background, rather than surrounding the acting space.

Arena Theatre:
A central stage surrounded by audience on all sides. The stage area is often raised to improve sightlines.

Flexible theatre:
Sometimes called a "Black Box" theatre, these stages are often big empty boxes painted black inside. Stage and seating not fixed. Instead, each can be altered to suit the needs of the play or the whim of the director.

Profile Theatres:
Often used in "found space" theatres, i.e. theatres made by converted from other spaces.
The Audience is often placed on risers to either side of the playing space, with little or no audience on either end of the "stage". Actors are staged in profile to the audience. It is often the most workable option for long, narrow spaces like "store fronts".
Scenically, a profile theatre is most like an arena stage; some staging as background is possible at ends, which are essentially sides. A non-theatrical form of the profile stage is a basketball arena, if no-one is seated behind the hoops.

Sports Arenas:
Sports arenas often serve as venues for Music Concerts. In form they resemble very large arena stage (more accurately the arena stage resembles a sports arena), but with a retangular floorplan. When used for concert, a temporary stage area often is set up as an end stage at one end of the floor, and the rest of the floor and the stands become the audience. Arenas have their own terminology; see below.

Parts of a Proscenium Theatre:

The Proscenium is the defining element of proscenium theatre. It is basically a big picture frame dividing acting space from the audience. All directions on the stage is defined according to this division of the space by the proscenium.

Stage directions are given from the viewpoint of an actor standing center stage while facing the audience, Stage Left is the actors left, Stage Right to the actor's right. Downstage is towards the audience, Upstage is towards the back wall of the stage. The Plaster Line (PL) is a line running from the back of one side of the proscenium arch to the other proscenium. The Center Line (CL) runs upstage/downstage half way between prosceniums and perpendicular to the Plaster Line. The point where the Center Line and the Plaster Line intersect is sometimes referred to as the "zero-zero" point. The location of everything on stage is measured from this intersection.

Everything downstage of the Plaster line is called Front of House, or FOH. Occasionally it is also called "Ante-proscenium" which means "before the proscenium". Anything the audience can see on the stage is on-stage. Anything on the stage but out of the audience view is off-stage or backstage. Wings are the sides of the stage, and the Fly Loft or Scene House is the space above the stage. The floor is called the Deck.

The part of the stage located downstage of the Proscenium is called the Apron, or sometimes the Thrust. The Audience seating is the Auditorium or the House.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นตอนประเภท:เวทีเวที:โรงละครเวทีคือ อะไรเรามักจะคิดว่า เป็น "โรงละคร" คุณลักษณะหลักของมันคือ เวที "กรอบรูป" ที่อยู่รอบด้านหน้าของพื้นที่ของเวทีสิ้นสุดการเล่นกรอบเป็นเวที ปีกเป็นพื้นที่ด้านใดด้านหนึ่ง ขยาย off-stage ทัศนียภาพที่สามารถล้อมรอบพื้นที่ทำหน้าที่ในทุกด้านยกเว้นด้านต่อผู้ชม ผู้ชมเล่นผ่านเปิดเฟรมรูปภาพ "หลังเวที" ทุกพื้นที่บริเวณรักษาการซึ่งไม่อยู่ในสายตาของผู้ชมได้ละครกระตุก: เวทีท่ามกลางผู้ชมสามด้าน ด้านสี่เป็นพื้นหลังในการจัดทันสมัยทั่วไป: ขั้นตอนมักจะเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัส หรือสี่เหลี่ยมพื้นที่เล่น มักยก ล้อมรอบ ด้วยคราดนั่ง รูปร่างอื่น ๆ สามารถทำได้ โรงละครโกลบของเชกสเปียร์คือ เป็นขั้นตอนที่ห้าด้านแรงผลักดันสิ้นสุดขั้นตอน:แรงขับขั้นขยายผนังผนัง เช่นกลุ่มเป้าหมายด้านหนึ่ง เช่นด้านหน้าเวทีแรงขับ"หลังเวที" อยู่หลังผนังพื้นหลัง มี wingspace ไม่จริงด้านข้าง แม้ว่าอาจจะมีทางเข้าที่มีอยู่ ตัวอย่างของขั้นสิ้นสุดทันสมัยเป็นหอดนตรี ที่ผนังพื้นหลังล้อมรอบพื้นที่เล่นสามด้าน เช่นขั้นแรงขับ ทิวทัศน์ให้เป็นพื้นหลัง มากกว่ารอบพื้นที่ทำหน้าที่เป็นหลักละครเวที:ระยะกลางล้อมรอบ ด้วยกลุ่มเป้าหมายในทุกด้าน พื้นที่เวทีมักจะยกขึ้นปรับปรุงเปิดโรงละครมีความยืดหยุ่น: บางครั้งเรียกว่า "กล่องดำ" โรงละคร ขั้นมักใหญ่กล่องเปล่าสีดำภายใน ขั้นตอนและการนั่งที่ไม่คงที่ แทน แต่ละคนสามารถเปลี่ยนแปลงให้เหมาะสมกับความต้องการของการเล่นหรือราชประสงค์ของกรรมการโรงละครของโปรไฟล์:ใช้บ่อยในละคร "พบพื้นที่" เช่นโรงละครโดยแปลงจากพื้นที่อื่น ๆผู้ชมมักวางอยู่บนยามสองข้างของพื้นที่เล่น มีผู้ชมน้อย หรือไม่มีหลังของ "เวที" นักแสดงบนเวทีในโปรไฟล์ให้กับผู้ชม ก็มักจะเป็นตัวเลือกที่สามารถทำงานได้มากที่สุดสำหรับจอดยาว แคบเหมือน "หน้าร้าน"ริม โรงละครโพรไฟล์เป็นเหมือนเวทีเป็นเวที มากที่สุด บางเวทีเป็นพื้นหลังเป็นไปได้ที่สิ้นสุด ซึ่งเป็นด้านหลัก ฟอร์มไม่ใช่ภาพยนตร์ของเวทีโพรไฟล์เป็นแบบสนามกีฬาบาสเกตบอล ถ้าไม่มีใครนั่งอยู่ด้านหลังห่วงสนามกีฬา:สนามกีฬามักจะใช้เป็นสถานที่สำหรับแสดงคอนเสิร์ตเพลง ในแบบฟอร์ม พวกเขาคล้ายกับเวทีใหญ่เวที (ขึ้นอย่างถูกต้องขั้นเวทีคล้ายกับสนามกีฬา), แต่ มีแผนผังเป็น retangular เมื่อใช้สำหรับคอนเสิร์ต บริเวณเวทีชั่วคราวมักจะถูกตั้งค่าเป็นระยะสิ้นสุดที่ปลายด้านหนึ่งของชั้น และส่วนเหลือของพื้นและการยืนเป็น กลุ่มเป้าหมาย โดยสิ้นเชิงมีศัพท์เฉพาะของตัวเอง ดูด้านล่างส่วนของโรงละครเวที:สู่การเป็นองค์ประกอบสำคัญของละครเวที มันเป็นพื้นกรอบรูปใหญ่แบ่งพื้นที่การแสดงจากผู้ชม มีกำหนดทิศทางบนเวทีต่างพื้นที่โดยเวทีการเวทีที่จะได้รับโดยคำนึงถึงตัวนักแสดงยืนอยู่กลางเวทีหันหน้าเข้าหาผู้ชม ด่านซ้ายเป็นซ้าย ขวาระยะทางขวาของนักแสดงนักแสดง Downstage ที่มีต่อผู้ชม Upstage เป็นไปทางผนังด้านหลังของเวที การฉาบปูนบรรทัด (PL) คือ เส้นวิ่งจากด้านหลังด้านใดด้านหนึ่งของซุ้มเวทีไปเวทีอื่น เส้นศูนย์ (CL) วิ่ง upstage/downstage ครึ่งทางระหว่าง prosceniums และตั้งฉากกับสายปูน จุดที่เส้นกลางและเส้นปูนตัดเป็นบางครั้งเรียกว่าจุด "ศูนย์ศูนย์" ตำแหน่งที่ตั้งของทุกสิ่งบนเวทีนี้วัดจากสี่แยกนี้ทุก downstage ของบรรทัดพลาสเตอร์เรียกว่าบ้านของหน้า หรือ FOH บางครั้งยังเรียกว่า "อีกเวที" ซึ่งหมายความว่า "ก่อนสู่" สิ่งที่ผู้ชมสามารถเห็นบนเวทีคือเวที อะไร บนเวที แต่ จากมุมมองของผู้ชมคือ off-stage หรือหลังเวที มีปีกด้านข้างของเวที และบินลอฟท์หรือฉากบ้านเป็นพื้นที่ด้านบนเวที ชั้นเรียกว่าดาดฟ้าส่วนของเวทีอยู่ downstage ของเวทีเรียกว่าผ้ากันเปื้อน หรือบางครั้งแรงผลักดัน ผู้ชมนั่งอยู่บ้านหรือหอประชุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเภทเวที:

เวทีเวทีนอกม่านตอน:
. ละครเวทีนอกม่านตอนคือสิ่งที่เรามักจะคิดว่าเป็น "โรงภาพยนตร์"
. คุณสมบัติหลักของมันคือเวทีนอกม่านตอนเป็น "กรอบรูป" วางอยู่รอบด้านหน้าของพื้นที่การเล่นบนเวทีที่สิ้นสุด

กรอบเป็น เวทีนอกม่านตอน; ปีกที่มีช่องว่างในด้านใดด้านหนึ่งยื่นออกนอกเวที ทิวทัศน์ที่สามารถล้อมรอบพื้นที่ทำหน้าที่ในทุกด้านยกเว้นด้านต่อผู้ชมที่ดูการเล่นผ่านกรอบรูปเปิด "เวที" เป็นพื้นที่ใดพื้นที่รอบการแสดงที่อยู่นอกสายตาของผู้ชม.

แทงโรงละคร:
เวทีที่ล้อมรอบด้วยผู้ชมทั้งสามด้าน ด้านที่สี่ทำหน้าที่เป็นพื้นหลัง.
ในการจัดเรียงที่ทันสมัยทั่วไป: เวทีมักจะเป็นพื้นที่เล่นตารางหรือรูปสี่เหลี่ยมมักจะยกล้อมรอบด้วยที่นั่งกวาด รูปทรงอื่น ๆ ที่เป็นไปได้; เช็คสเปียร์โรงละครโกลบเป็นเวทีผลักดันห้าเหลี่ยม.

ระยะสุดท้าย:
ผนังขยายเวทีแทงกับผนังเช่นขั้นตอนการผลักดันกับผู้ชมเพียงด้านใดด้านหนึ่งคือด้านหน้า.

"เวที" เป็นผู้อยู่เบื้องหลังผนังพื้นหลัง ไม่มี wingspace จริงไปที่ด้านข้างแม้อาจจะมีทางเข้าอยู่ที่นั่น ตัวอย่างของระยะสุดท้ายที่ทันสมัยเป็นฮอลล์เพลงที่ผนังพื้นหลังล้อมรอบพื้นที่เล่นทั้งสามด้าน เช่นเดียวกับขั้นตอนการแทงทิวทัศน์ให้บริการส่วนใหญ่เป็นพื้นหลังมากกว่าโดยรอบพื้นที่การแสดง.

โรงละคร Arena:
เวทีกลางล้อมรอบด้วยผู้ชมในทุกด้าน พื้นที่เวทีมักจะถูกยกขึ้นเพื่อปรับปรุง sightlines.

โรงละครมีความยืดหยุ่น:
บางครั้งเรียกว่า "กล่องดำ" ละครขั้นตอนเหล่านี้เป็นช่องว่างขนาดใหญ่มักจะทาสีดำภายใน ขั้นตอนและที่นั่งไม่คงที่ แต่แต่ละคนสามารถมีการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้เหมาะกับความต้องการของผู้เล่นหรือราชประสงค์ของผู้อำนวยการได้.

โรงละครส่วนตัว:
. มักจะใช้ในการ "พบว่าพื้นที่" โรงภาพยนตร์เช่นโรงภาพยนตร์ที่ทำโดยแปลงจากพื้นที่อื่น ๆ
ผู้ชมมักจะถูกวางไว้บนตื่นอย่างใดอย่างหนึ่ง ด้านข้างของพื้นที่การเล่นกับผู้ชมน้อยหรือไม่มีเลยในตอนท้ายของ "เวที" อย่างใดอย่างหนึ่ง นักแสดงจะถูกฉากในรายละเอียดให้กับผู้ชม มันมักจะเป็นตัวเลือกที่สามารถทำงานได้มากที่สุดสำหรับยาวพื้นที่แคบเช่น "ร้านเสื้อผ้า".
scenically โรงรายละเอียดเป็นส่วนใหญ่เช่นเวทีเวที; การแสดงละครบางส่วนเป็นพื้นหลังเป็นไปได้ที่ปลายซึ่งเป็นหลักด้าน รูปแบบไม่แสดงละครเวทีรายละเอียดเป็นสนามกีฬาบาสเกตบอลถ้าไม่มีใครนั่งอยู่ข้างหลังห่วง.

กีฬาโดยสิ้นเชิง:
กีฬาโดยสิ้นเชิงมักจะทำหน้าที่เป็นสถานที่สำหรับการแสดงดนตรี ในรูปแบบที่พวกเขามีลักษณะคล้ายกับเวทีเวทีขนาดใหญ่มาก (ถูกต้องมากขึ้นขั้นตอนที่เกิดเหตุมีลักษณะคล้ายกับสนามกีฬา) แต่มีแขวะ retangular เมื่อนำมาใช้สำหรับคอนเสิร์ตบริเวณเวทีชั่วคราวมักจะตั้งขึ้นเป็นระยะสุดท้ายที่ปลายด้านหนึ่งของชั้นและส่วนที่เหลือของพื้นและยืนกลายเป็นผู้ชม Arenas มีคำศัพท์เฉพาะของตัวเอง ดูด้านล่าง.

ชิ้นส่วนของละครเวทีนอกม่านตอน:

เวทีนอกม่านตอนเป็นองค์ประกอบที่กำหนดของโรงละครเวทีนอกม่านตอน มันเป็นพื้นกรอบรูปขนาดใหญ่แบ่งพื้นที่การแสดงจากผู้ชม ทุกทิศทางบนเวทีมีการกำหนดตามการแบ่งพื้นที่จากเวทีนอกม่านตอนที่นี้.

เวทีจะได้รับจากมุมมองของนักแสดงที่ยืนอยู่กลางเวทีขณะที่หันหน้าไปทางผู้ชมเวทีซ้ายเป็นนักแสดงซ้าย, ขวาเวทีไปทางขวาของนักแสดง Downstage เป็นต่อผู้ชมหลังฉากเป็นไปทางผนังด้านหลังของเวที พลาสเตอร์สาย (PL) เป็นสายวิ่งออกมาจากด้านหลังของอีกด้านหนึ่งของส่วนโค้งไปยังเวทีนอกม่านตอนอื่น ๆ ศูนย์สาย (CL) วิ่งหลังฉาก / downstage ทางระหว่าง prosceniums และตั้งฉากกับแนวปูนครึ่ง จุดที่เส้นกลางและตัดพลาสเตอร์สายบางครั้งจะเรียกว่า "ศูนย์ศูนย์" จุด สถานที่ตั้งของทุกอย่างบนเวทีจะวัดจากสี่แยกนี้.

ทุกอย่าง downstage ของเส้นพลาสเตอร์ที่เรียกว่าหน้าบ้านหรือ FOH บางครั้งมันก็เรียกว่า "Ante-เวทีนอกม่านตอน" ซึ่งหมายความว่า "ก่อนที่เวทีนอกม่านตอนว่า" สิ่งใดที่ผู้ชมสามารถดูบนเวทีเป็นบนเวที อะไรบนเวที แต่ออกจากมุมมองผู้ชมเป็นเวทีหรือหลังเวที ปีกด้านข้างของเวทีและบินลอฟท์หรือฉาก House เป็นพื้นที่เหนือเวที ชั้นที่เรียกว่าเด็ค.

ส่วนหนึ่งของเวทีตั้งอยู่ downstage ของเวทีนอกม่านตอนที่เรียกว่าผ้ากันเปื้อนหรือบางครั้งแรงผลักดัน ที่นั่งของผู้ชมเป็นหอประชุมหรือบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเภทขั้นตอน :เวที proscenium :แบบของละครเป็นสิ่งที่เรามักจะคิดว่าเป็น " ละคร "คุณสมบัติหลักของมันคือของ , " กรอบรูป " ไว้รอบหน้าพื้นที่เล่นของสิ้นสุดขั้นตอนเฟรมเป็นโบ ; ปีกจะเป็นทั้งสองข้าง ขยายปิดเวที ทิวทัศน์สามารถล้อมรอบพื้นที่ทุกด้านยกเว้นด้านการแสดงที่มีผู้ชมที่ชมการเล่นที่ผ่านการเปิดกรอบรูป " หลังเวที " คือพื้นที่รอบการแสดงพื้นที่ที่ออกจากสายตาของผู้ชมละคร : กระตุกเวทีล้อมรอบไปด้วยผู้ชมในสามด้าน ด้านที่สี่ เป็นฉากหลังในแบบอย่างสมัยใหม่จัด : เวทีมักจะเป็นสี่เหลี่ยมหรือสี่เหลี่ยม พื้นที่ เล่น มักจะยก ล้อมรอบด้วยกวาดที่นั่ง รูปร่างอื่น ๆที่เป็นไปได้ ; โรงละครเช็คสเปียร์เป็น 5 เหลี่ยม กระตุกเป็นระยะระยะสุดท้าย :ระยะกระตุกขยายผนัง เหมือนเอาเวทีกับผู้ชม แค่ด้านเดียว คือ ด้านหน้า" อยู่หลังเวที " อยู่หลังผนังพื้นหลัง มีจริงไม่มี wingspace ด้าน แม้ว่าอาจจะมีทางเข้าอยู่ตรงนั้น ตัวอย่างของขั้นตอนสุดท้ายที่ทันสมัยเป็นฮอลล์ที่ผนังพื้นหลังล้อมรอบพื้นที่เล่นในสามด้าน ชอบเวทีฉากหน้าที่เป็นหลักเป็นแรงผลักดันเบื้องหลัง มากกว่ารอบแสดงพื้นที่เวทีละครเวทีกลาง ล้อมรอบไปด้วยผู้ชมในทุกด้าน พื้นที่เวทีมักจะเลี้ยงเพื่อเพิ่มระยะการมองเห็น .โรงละครที่ยืดหยุ่น :บางครั้งเรียกว่า " กล่อง " สีดำโรงละคร ขั้นตอนเหล่านี้มักจะมีกล่องเปล่าใหญ่ทาสีดำข้างใน เวทีและที่นั่งที่ไม่คงที่ แทนแต่ละสามารถปรับเปลี่ยนให้เหมาะสมกับความต้องการ ของเล่น หรือ ตามใจกรรมการรายละเอียดโรงภาพยนตร์ :มักจะใช้ " พบโรงละครพื้นที่ " เช่นโรงละครโดยแปลงจากพื้นที่อื่น ๆผู้ชมมักจะวางไว้บน risers ด้านใดด้านหนึ่งของพื้นที่เล่นกับผู้ชมน้อยหรือไม่มีเลยเมื่อจบของ " เวที " นักแสดงเป็น staged ในโปรไฟล์ให้กับผู้ชม มันมักจะเลือกใช้งานมากที่สุดสำหรับยาว พื้นที่แคบ เช่น " แนวหน้า " ร้านเกี่ยวกับภาพภูมิประเทศ , โปรไฟล์โรงละครส่วนใหญ่ชอบเวทีเวที บางเวทีเป็นพื้นหลังเป็นไปได้ที่สิ้นสุด ซึ่งเป็นหลักด้าน ไม่ใช่ละครฟอร์มของโปรไฟล์ของเวทีเป็นสนามกีฬาบาสเกตบอล ถ้าไม่มีใครนั่งหลังห่วงสนามกีฬาการกีฬาสนามกีฬาการกีฬามักจะทำหน้าที่เป็นสถานที่สำหรับคอนเสิร์ตเพลง ในรูปมันคล้ายมากเวทีเวที ( แม่นขึ้นเวทีเวทีคล้ายกับกีฬาสนามกีฬา ) แต่ด้วยการแขวะ retangular . เมื่อใช้สำหรับคอนเสิร์ต บริเวณเวทีชั่วคราวมักจะเป็นจัดเป็น ระยะสุดท้ายที่ปลายด้านหนึ่งของชั้นและส่วนที่เหลือของพื้นและยืนเป็นผู้ชม สนามกีฬามีคำศัพท์ของตัวเอง ; ดูด้านล่างส่วนของของโรงละคร :ที่เป็นองค์ประกอบของการกำหนดของโรงละคร มันเป็นพื้นแสดงภาพใหญ่กรอบแบ่งพื้นที่จากผู้ชม ทุกทิศบนเวทีที่กำหนดตามการแบ่งพื้นที่ตามของ .เส้นทางบนเวทีจะได้รับจากมุมมองของนักแสดงบนเวที ขณะที่ศูนย์ยืนหันหน้าเข้าหาผู้ชม ทางด้านซ้ายของเวที เป็นนักแสดงจากเวทีสิทธิของนักแสดงครับ downstage ต่อผู้ชม ซึ่งทาง ผนังด้านหลังของเวที ปูนสาย ( PL ) เป็นสายวิ่งจากด้านหลังของด้านหนึ่งของของโค้ง กับของอื่น ๆ เส้นกลาง ( CL ) วิ่งหลังเวที / downstage ครึ่งทางระหว่าง prosceniums และตั้งฉากกับพลาสเตอร์ที่บรรทัด จุดที่เส้นกลางและเส้นตัดกันฉาบบางครั้งจะเรียกว่าเป็น " ศูนย์ศูนย์ " ชี้ สถานที่ตั้งของทุกอย่างบนเวทีก็วัดจากสี่แยกนี้ทุกอย่าง downstage ของปูนสายเรียกว่าด้านหน้าของบ้าน หรือ foh . บางครั้งเรียกว่า " เล่นของ " ซึ่งหมายความว่า " ก่อนที่โบ " สิ่งที่ผู้ชมสามารถเห็นบนเวทีบนเวที อะไรบนเวที แต่จากมุมมองของผู้ชมคือปิดเวทีหรือหลังเวที ปีกด้านข้างของเวทีและฉากบินห้องหรือบ้านเป็นที่ว่างเหนือเวที ชั้น เรียกว่า เด็คส่วนของเวทีตั้งอยู่ downstage ของโบ เรียกว่า ผ้ากันเปื้อน หรือบางครั้งก็เป็นแรงผลักดัน ผู้ชมที่นั่งหอประชุมหรือบ้าน