The second type of mode is system m

The second type of mode is system modal. This mode should rarely be forced on users. While in a
system mode, users are not allowed to work anywhere else on the computer until the mode is ended, or
it places them in a certain mode no matter what program they are using. Let’s say a document is
printing, and a message window pops up stating the printer is out of paper. Users should not have to get
up and put paper in the printer immediately, or even remove the message from the screen. They should
be able to continue working with a word processing program or do anything else on the computer.
Users might even want to keep the message window on the screen as a reminder to add paper later.
Programs sometimes take control of the entire system when they present messages on the screen. There
is no reason why the “Printer out of paper” message should be a system modal dialog. Watch out for
this, especially when designing and programming messages and help information. You can see how
frustrating system modes can be for users.
Key Idea! Modes are not always bad things. Let users choose when they want to
go into a particular mode, rather than forcing them into a mode based on where
they are in the program or in the interface. The true test of interface modes is if
users don’t think of being in a mode or if the modes are so natural to them that
they feel comfortable using them. Users don’t even think about being in insert or
replace (overwrite) mode while using a word-processor—it is natural for them to
switch between modes whenever they wish.
When using modes, it is important to follow the principle of immediate visual feedback. Every time users
choose a mode there should be some form of visual feedback while they are in that mode. Many
programs change the mouse pointer or the text selection cursor to show the current mode. This is an
example of the interaction between principles.
Allow Users to Use Either the Keyboard or Mouse
Don’t assume that since users have a mouse attached to their computer, they will use it all of the time.
Although you may design the interface to be optimized for mouse users, provide a way to do most
actions and tasks using the keyboard. One of the key CUA design principles is that users must be able
to do any action or task using either the keyboard or the mouse.
Key Idea! Keyboard access means users can perform an action using the
keyboard rather than the mouse. It does not mean that it will be easier for users
to use the keyboard, just that they don’t have to use the mouse if they don’t want
to, or can’t. Toolbars, for example, are fast-path buttons for mouse users.
However, users can’t get to the toolbar from the keyboard—they must be able to
use the menu bar drop-downs to navigate to the action they want to perform.
Users have very different habits when using keyboards and mice, and they often switch between them
during any one task or while using one program. With the push toward mouse-driven, directmanipulation
interfaces, not all of the major design guides follow this philosophy of implementing both a
keyboard and mouse interface. There is not a total consensus of agreement on this principle. Many
Macintosh products do not provide complete keyboard access.
However, designers may want to follow this principle for the sake of users as they migrate to graphical
interfaces and for consistency with other programs that may only have keyboard input. Users with
Chapter 5: The Golden Rules of User Interface Design
The Elements of User Interface Design © John Wiley & Sons, 1997 Theo Mandel, Ph.D. 5-8
special needs usually require an interface with keyboard access. Some new interface techniques also
may need keyboard support to ensure user productivity. Also, as a user whose laptop mouse has been
broken or disabled, or lost the mouse pointer on the screen, or been on an airplane with no room to use
a mouse, I appreciate being able to access all important actions from the keyboard. Special-purpose
software may choose not to follow this principle, but I recommend that all general-purpose software
programs offer keyboard access unless there are compelling reasons to do otherwise.
Allow Users to Change Focus
People are always being interrupted—by a telephone, a colleague, a manager, or other things they have
to do. Software interfaces should be designed so users are able to interrupt their current actions or tasks
and either continue later or save them in the current state. It’s easy to forget that users may not want to
complete what they themselves started!
A way for users to stay in control is to offer guidance through common tasks as an option. Casual users
and novices will welcome guidance, while frequent users will likely go off on their own without guidance.
Key Idea! Don’t force users to complete predefined sequences. Give them
options—to cancel or to save and return to where they left off. “Wizards” are
used more and more to lead users through common tasks, but don’t lead with an
iron hand, let users stay in control while the interface guides them rather than
forces them through steps in a task.
Display Descriptive Messages and Text
“The password is too short. It must be at least 26908 bytes long. Type the password again.” This is a
system message I recently saw on one of my client’s computer screens! Although it may be descriptive
and accurate (how are we to know?), it certainly isn’t helpful or appropriate. Do users know how
many characters are needed to be at least 26908 bytes long? I don’t think so! Maybe the message’s
creator can translate bytes to number of characters, but users shouldn’t have to. The message also
violates the principle of making the interface transparent. Users don’t need to know that a password is
stored as a certain number of bytes (users may not even know what bytes are!), only that they must
remember it when they logon to the system. Here’s a more helpful version of the message—“Your
password must contain 6 to 16 characters. Please type the password again.”
Key Idea! Use terms throughout the interface that users can understand, rather
than system or developer terms. Users don’t necessarily know about bits and
bytes, and they shouldn’t have to!
This principle applies not only to messages, but to all text on the screen, whether it is prompts,
instructions, headings, or labels on buttons. Yes, screen space is valuable, but it is important to use
language that is easy to read and understand. Messages are key to a program’s dialog with users. All
textual aspects of the interface should be designed by those with writing skills. All writing is an art,
including writing system and program documentation and messages. In many projects I’ve seen, all text
on the screen, including messages, prompts, labels, titles, codes, and all help information, are the
responsibility of information developers or technical writers on the design and development team.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดที่สองของโหมดระบบจนได้ โหมดนี้จะไม่ค่อยบังคับกับผู้ใช้ ในขณะโหมดระบบ ผู้ใช้ไม่สามารถทำงานที่ใดในคอมพิวเตอร์จนกว่าสิ้นสุดโหมด หรือมันทำให้ในโหมดไม่ว่าโปรแกรมอะไรใช้ สมมติว่า เอกสารพิมพ์ และหน้าต่างข้อความปรากฏขึ้นระบุเครื่องพิมพ์ไม่มีกระดาษ ผู้ใช้ควรได้รับขึ้น และใส่กระดาษในเครื่องพิมพ์ทันที หรือแม้แต่ลบข้อความจากหน้าจอ พวกเขาควรไม่สามารถทำงานกับโปรแกรมประมวลผลคำต่อไป หรือทำอะไรบนคอมพิวเตอร์แม้ผู้ใช้อาจต้องให้หน้าต่างข้อความบนหน้าจอเตือนให้ใส่ในภายหลังโปรแกรมใช้ควบคุมระบบทั้งหมดบางครั้งเมื่อพวกเขามีข้อความบนหน้าจอ มีเป็นเหตุผลว่าทำไมข้อความ "พิมพ์จากกระดาษ" ควรระบบกล่องโต้ตอบโมดอล ระวังนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อออกแบบ และเขียนข้อความและข้อมูลวิธีใช้ คุณสามารถดูวิธีน่าผิดหวังระบบโหมดได้สำหรับผู้ใช้ความคิดสำคัญ โหมดเสมอไม่ใช่สิ่งเลวร้าย ให้ผู้ใช้เลือกเมื่อต้องการในโหมดเฉพาะ แทนที่บังคับให้พวกเขาเป็นวิธีตามพวกเขาได้ ในรายการ หรือ ในอินเทอร์เฟซ เป็นการทดสอบจริงของอินเทอร์เฟซโหมดถ้าผู้ใช้ไม่คิดว่า ในโหมด หรือโหมดจะธรรมชาติไปที่พวกเขารู้สึกสะดวกสบายนั้น ผู้ใช้ไม่ได้คิดเกี่ยวกับการแทรก หรือแทน (เขียนทับ) โหมดในขณะที่ใช้การประมวลผลคำซึ่งมันเป็นธรรมชาติสำหรับพวกเขาสลับระหว่างโหมดเมื่อใดก็ ตามที่พวกเขาต้องการเมื่อใช้โหมด ถูกต้องตามหลักการของความคิดเห็นภาพทันที ทุกครั้งที่ผู้ใช้เลือกโหมดมีรูปแบบของความคิดเห็นภาพขณะอยู่ในโหมดนั้น หลายโปรแกรมเปลี่ยนตัวชี้เมาส์หรือเคอร์เซอร์เลือกข้อความจะแสดงโหมดปัจจุบัน นี่คือการตัวอย่างของการโต้ตอบระหว่างหลักอนุญาตให้ผู้ใช้ใช้ทั้งแป้นพิมพ์หรือเมาส์ไม่คิดว่า เนื่องจากผู้ใช้มีเมาส์กับคอมพิวเตอร์ของพวกเขา พวกเขาจะใช้มันตลอดเวลาแม้ว่าคุณได้ออกแบบอินเทอร์เฟสสำหรับผู้ใช้เมาส์เหมาะ มีวิธีทำมากที่สุดการดำเนินการและงานที่ใช้แป้นพิมพ์ หลักการออกแบบคัวที่สำคัญคือที่ผู้ใช้ต้องเพื่อทำการดำเนินการใด ๆ หรืองานโดยใช้แป้นพิมพ์หรือเมาส์ความคิดสำคัญ แป้นพิมพ์เข้าถึงหมายความว่า ผู้ใช้สามารถใช้การดำเนินการคีย์บอร์ดแทนเมาส์ มันไม่ได้หมายความ ว่า มันจะง่ายขึ้นสำหรับผู้ใช้การใช้แป้นพิมพ์ เพียงว่า พวกเขาไม่จำเป็นต้องใช้เมาส์ถ้าพวกเขาไม่ต้องการถึง หรือไม่ แถบเครื่องมือ เช่น มีปุ่มเส้นทางด่วนสำหรับผู้ใช้เมาส์อย่างไรก็ตาม ผู้ใช้ไม่สามารถเปิดแถบเครื่องมือจากแป้นพิมพ์ — พวกเขาต้องการใช้เมนูบาร์หล่นลงไปกับการดำเนินการที่พวกเขาต้องการผู้มีนิสัยแตกต่างกันมากเมื่อใช้แป้นพิมพ์และเมาส์ และพวกเขามักจะสลับระหว่างพวกเขาใด ๆ ระหว่างงาน หรือขณะใช้โปรแกรมหนึ่ง ด้วยการกดต่อเมาส์ควบคุม directmanipulationอินเตอร์เฟส ไม่ทั้งหมดของการแนะนำการออกแบบหลักตามปรัชญานี้ใช้ทั้งสองแบบอินเทอร์เฟซแป้นพิมพ์และเมาส์ ไม่มีฉันทามติรวมของข้อตกลงในหลักการนี้ หลายผลิตภัณฑ์ Macintosh ให้การเข้าถึงแป้นพิมพ์สมบูรณ์อย่างไรก็ตาม อาจต้องออกแบบตามหลักการนี้เพื่อผู้ใช้จะย้ายไปแสดงอินเตอร์เฟส และความสอดคล้องกับโปรแกรมอื่น ๆ ที่อาจมีแป้นพิมพ์เพียงป้อนข้อมูล ผู้ใช้ที่มี บทที่ 5: โกลเด้นกฎของการออกแบบส่วนติดต่อผู้ใช้องค์ประกอบของผู้ใช้ออกแบบส่วนติดต่อ © จอห์น Wiley & Sons, 1997 ที Mandel ปริญญา 5-8ความต้องการพิเศษมักจะต้องการอินเทอร์เฟซด้วยแป้นพิมพ์ บางใหม่อินเทอร์เฟซเทคนิคยังอาจต้องแป้นพิมพ์สนับสนุนให้ผู้ผลิต นอกจากนี้ เป็นผู้ใช้แล็ปท็อปที่มีเมาส์ได้เสีย หรือปิดการใช้ งาน ตัวชี้เมาส์บนหน้าจอหายไป หรือรับบนเครื่องบินมีไม่ใช้เมาส์ ฉันชื่นชมความสามารถในการเข้าถึงการดำเนินการที่สำคัญทั้งหมดจากแป้นพิมพ์ วัตถุประสงค์พิเศษซอฟต์แวร์อาจเลือกไม่ทำตามหลักนี้ แต่แนะนำว่า ซอฟต์แวร์ทั้งหมดเม็ดโปรแกรมมีการเข้าถึงแป้นพิมพ์เว้นแต่มีเหตุผลน่าสนใจทำอย่างอื่น อนุญาตให้ผู้ใช้เปลี่ยนโฟกัสคนถูกขัดจังหวะเสมอ — โดยโทรศัพท์ ผู้ร่วมงาน ผู้จัดการ หรือสิ่งอื่น ๆ ได้to do. Software interfaces should be designed so users are able to interrupt their current actions or tasksand either continue later or save them in the current state. It’s easy to forget that users may not want tocomplete what they themselves started!A way for users to stay in control is to offer guidance through common tasks as an option. Casual usersand novices will welcome guidance, while frequent users will likely go off on their own without guidance.Key Idea! Don’t force users to complete predefined sequences. Give themoptions—to cancel or to save and return to where they left off. “Wizards” areused more and more to lead users through common tasks, but don’t lead with aniron hand, let users stay in control while the interface guides them rather thanforces them through steps in a task.Display Descriptive Messages and Text“The password is too short. It must be at least 26908 bytes long. Type the password again.” This is asystem message I recently saw on one of my client’s computer screens! Although it may be descriptiveand accurate (how are we to know?), it certainly isn’t helpful or appropriate. Do users know howmany characters are needed to be at least 26908 bytes long? I don’t think so! Maybe the message’screator can translate bytes to number of characters, but users shouldn’t have to. The message alsoviolates the principle of making the interface transparent. Users don’t need to know that a password isstored as a certain number of bytes (users may not even know what bytes are!), only that they mustremember it when they logon to the system. Here’s a more helpful version of the message—“Yourpassword must contain 6 to 16 characters. Please type the password again.”Key Idea! Use terms throughout the interface that users can understand, ratherthan system or developer terms. Users don’t necessarily know about bits andbytes, and they shouldn’t have to!This principle applies not only to messages, but to all text on the screen, whether it is prompts,instructions, headings, or labels on buttons. Yes, screen space is valuable, but it is important to uselanguage that is easy to read and understand. Messages are key to a program’s dialog with users. Alltextual aspects of the interface should be designed by those with writing skills. All writing is an art,including writing system and program documentation and messages. In many projects I’ve seen, all texton the screen, including messages, prompts, labels, titles, codes, and all help information, are theresponsibility of information developers or technical writers on the design and development team.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเภทที่สองของโหมดกิริยาระบบ โหมดนี้จะไม่ค่อยควรจะบังคับให้ผู้ใช้ ขณะที่อยู่ในโหมดของระบบผู้ใช้ไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงานทุกที่อื่นในคอมพิวเตอร์จนกว่าโหมดจะสิ้นสุดลงหรือวางไว้ในโหมดบางโปรแกรมไม่ว่าสิ่งที่พวกเขากำลังใช้ สมมติว่าเอกสารที่ถูกพิมพ์และหน้าต่างข้อความปรากฏขึ้นระบุเครื่องพิมพ์ออกมาจากกระดาษ ผู้ใช้ไม่ควรจะต้องได้รับการขึ้นและใส่กระดาษในเครื่องพิมพ์ได้ทันทีหรือแม้กระทั่งการลบข้อความจากหน้าจอ พวกเขาควรจะสามารถดำเนินการต่อการทำงานร่วมกับโปรแกรมประมวลผลคำหรือทำอะไรอย่างอื่นในคอมพิวเตอร์. ผู้ใช้ยังอาจต้องการที่จะให้หน้าต่างข้อความบนหน้าจอเป็นตัวเตือนที่จะเพิ่มกระดาษต่อมา. โปรแกรมบางครั้งใช้การควบคุมของระบบทั้งหมดเมื่อพวกเขา ข้อความอยู่บนหน้าจอ มีเหตุผลที่ว่าทำไม "เครื่องพิมพ์กระดาษหมด" ข้อความควรจะเป็นระบบโต้ตอบกิริยาไม่เป็น ดูจากการนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการออกแบบและการเขียนโปรแกรมข้อความและช่วยให้ข้อมูล คุณสามารถดูวิธีการรูปแบบของระบบกำจัดสามารถสำหรับผู้ใช้. ความคิดที่สำคัญ! โหมดไม่ได้สิ่งที่ไม่ดีเสมอ ให้ผู้ใช้เลือกเมื่อพวกเขาต้องการที่จะเข้าสู่โหมดโดยเฉพาะอย่างยิ่งแทนที่จะบังคับให้พวกเขาเข้าสู่โหมดขึ้นอยู่กับสถานที่ที่พวกเขาอยู่ในโปรแกรมหรือในอินเตอร์เฟซ การทดสอบที่แท้จริงของอินเตอร์เฟซโหมดคือถ้าผู้ใช้ไม่คิดว่าการอยู่ในโหมดหรือถ้าโหมดจึงธรรมชาติให้กับพวกเขาว่าพวกเขารู้สึกสะดวกสบายในการใช้พวกเขา ผู้ใช้ไม่ได้คิดเกี่ยวกับการอยู่ในแทรกหรือแทนที่ (แทนที่) โหมดการในขณะที่ใช้หน่วยประมวลผลคำพูดมันเป็นธรรมชาติสำหรับพวกเขาที่จะสลับระหว่างโหมดเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาต้องการ. เมื่อใช้โหมดมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะปฏิบัติตามหลักการของภาพได้ทันที ข้อเสนอแนะ ทุกครั้งที่ผู้ใช้เลือกโหมดควรจะมีรูปแบบของการแสดงผลภาพบางอย่างในขณะที่พวกเขาอยู่ในโหมดที่ หลายโปรแกรมเปลี่ยนตัวชี้เมาส์หรือเคอร์เซอร์เลือกข้อความที่จะแสดงโหมดปัจจุบัน นี่คือตัวอย่างของการทำงานร่วมกันระหว่างหลักการ. อนุญาตให้ผู้ใช้ใช้ทั้งแป้นพิมพ์หรือเมาส์อย่าคิดว่าเมื่อผู้ใช้มีเมาส์ที่ติดอยู่กับเครื่องคอมพิวเตอร์ของพวกเขาจะใช้มันตลอดเวลา. แม้ว่าคุณอาจจะออกแบบส่วนติดต่อกับ จะเหมาะสำหรับผู้ใช้งานเมาส์เป็นวิธีที่จะทำมากที่สุดการกระทำและการงานโดยใช้แป้นพิมพ์ หนึ่งในหลักการออกแบบทรัสต์ที่สำคัญคือผู้ใช้จะต้องสามารถที่จะทำดำเนินการใด ๆ หรืองานโดยใช้แป้นพิมพ์หรือเมาส์. ความคิดที่สำคัญ! การเข้าถึงแป้นพิมพ์หมายความว่าผู้ใช้สามารถดำเนินการโดยใช้แป้นพิมพ์มากกว่าเมาส์ มันไม่ได้หมายความว่ามันจะง่ายขึ้นสำหรับผู้ใช้ที่จะใช้แป้นพิมพ์เพียงว่าพวกเขาจะได้ไม่ต้องใช้เมาส์ถ้าพวกเขาไม่ต้องการหรือไม่สามารถ แถบเครื่องมือเช่นมีปุ่มอย่างรวดเร็วเส้นทางสำหรับผู้ใช้เมาส์. อย่างไรก็ตามผู้ใช้สามารถได้รับไปยังแถบเครื่องมือจากแป้นพิมพ์พวกเขาจะต้องสามารถที่จะใช้แถบเมนูแบบเลื่อนดาวน์เพื่อนำทางไปยังการกระทำที่พวกเขาต้องการที่จะดำเนินการผู้ใช้งานที่มีนิสัยแตกต่างกันมากเมื่อใช้แป้นพิมพ์และเมาส์และพวกเขามักจะสลับระหว่างพวกเขาในช่วงใดงานหนึ่งหรือในขณะที่ใช้โปรแกรมหนึ่ง ต่อด้วยการกดเมาส์ที่ขับเคลื่อนด้วย directmanipulation อินเตอร์เฟซที่ไม่ทั้งหมดของคำแนะนำการออกแบบที่สำคัญเป็นไปตามปรัชญานี้ในการดำเนินการทั้งแป้นพิมพ์และเมาส์อินเตอร์เฟซ ไม่มีความเห็นเป็นเอกฉันท์รวมของข้อตกลงในหลักการนี้ หลายผลิตภัณฑ์แมคอินทอชไม่ให้เข้าถึงแป้นพิมพ์ที่สมบูรณ์แบบ. อย่างไรก็ตามนักออกแบบอาจต้องการที่จะปฏิบัติตามหลักการนี้เพื่อประโยชน์ของผู้ใช้ที่พวกเขาย้ายไปกราฟิกอินเตอร์เฟซและสอดคล้องกับโปรแกรมอื่น ๆ ที่อาจจะต้องใส่แป้นพิมพ์ ผู้ใช้ที่มีบทที่ 5: กฎทองของการออกแบบอินเตอร์เฟซผู้ใช้องค์ประกอบของการออกแบบอินเตอร์เฟซผู้ใช้© John Wiley & Sons, 1997 ธีโอเดล, Ph.D. 5-8 ความต้องการพิเศษมักจะต้องใช้อินเตอร์เฟซที่มีการเข้าถึงแป้นพิมพ์ บางเทคนิคอินเตอร์เฟซใหม่ยังอาจต้องการการสนับสนุนแป้นพิมพ์เพื่อให้แน่ใจว่าผลผลิตของผู้ใช้ นอกจากนี้ยังเป็นผู้ใช้ที่มีเมาส์แล็ปท็อปได้รับการหักหรือพิการหรือสูญเสียชี้เมาส์บนหน้าจอหรือรับบนเครื่องบินที่มีห้องพักไม่มีการใช้เมาส์ที่ผมชื่นชมความสามารถในการเข้าถึงการดำเนินการที่สำคัญทั้งหมดจากแป้นพิมพ์ วัตถุประสงค์พิเศษซอฟต์แวร์อาจเลือกที่จะไม่ทำตามหลักการนี้แต่ผมขอแนะนำให้ทุกซอฟต์แวร์ทั่วไปโปรแกรมนำเสนอการเข้าถึงแป้นพิมพ์เว้นแต่มีเหตุผลที่น่าสนใจที่จะทำอย่างอื่น. อนุญาตให้ผู้ใช้เปลี่ยนโฟกัสคนมักจะถูกขัดจังหวะโดยโทรศัพท์เป็นเพื่อนร่วมงานของผู้จัดการหรือสิ่งอื่น ๆ ที่พวกเขามีที่จะทำ อินเตอร์เฟซซอฟแวร์ที่ควรจะได้รับการออกแบบเพื่อให้ผู้ใช้สามารถที่จะหยุดยั้งการกระทำปัจจุบันของพวกเขาหรืองานและทั้งดำเนินการในภายหลังหรือบันทึกไว้ในสถานะปัจจุบัน มันเป็นเรื่องง่ายที่จะลืมว่าผู้ใช้อาจไม่ต้องการที่จะดำเนินการในสิ่งที่พวกเขาเริ่มต้น! วิธีที่ให้ผู้ใช้สามารถอยู่ในการควบคุมคือการให้คำแนะนำผ่านงานทั่วไปเป็นตัวเลือก ผู้ใช้สบายและสามเณรจะต้อนรับคำแนะนำในขณะที่ผู้ใช้บ่อยมีแนวโน้มที่จะไปปิดตัวเองโดยไม่มีคำแนะนำ. ความคิดที่สำคัญ! อย่าบังคับให้ผู้ใช้ที่จะเสร็จสมบูรณ์ลำดับที่กำหนดไว้ล่วงหน้า ให้พวกเขามีตัวเลือกในการยกเลิกหรือการบันทึกและส่งกลับไปยังที่ที่พวกเขาซ้ายปิด "พ่อมด" จะถูกนำมาใช้มากขึ้นเพื่อนำไปสู่ผู้ใช้ผ่านงานทั่วไปแต่ไม่ได้นำไปสู่การที่มีมือเหล็กให้ผู้ใช้อยู่ในการควบคุมในขณะที่อินเตอร์เฟซแนะนำพวกเขามากกว่าที่กองกำลังพวกเขาผ่านขั้นตอนในการทำงาน. แสดงข้อความพรรณนาและข้อความ"รหัสผ่านที่สั้นเกินไป มันต้องมีอย่างน้อย 26,908 ไบต์นาน พิมพ์รหัสผ่านอีกครั้ง ". นี้เป็นข้อความของระบบฉันเพิ่งเห็นที่หนึ่งในลูกค้าของฉันหน้าจอคอมพิวเตอร์! แม้ว่ามันอาจจะเป็นคำอธิบายที่ถูกต้องและ (วิธีการที่เราจะรู้หรือไม่?) ก็แน่นอนไม่เป็นประโยชน์หรือความเหมาะสม ทำผู้ใช้ทราบว่าจำนวนตัวอักษรที่มีความจำเป็นเป็นอย่างน้อย 26,908 ไบต์ยาว? ผมไม่คิดอย่างนั้น! บางทีของข้อความผู้สร้างสามารถแปลไบต์จำนวนตัวอักษร แต่ผู้ใช้ไม่ควรจะต้อง ข้อความยังละเมิดหลักการของการทำอินเตอร์เฟซที่โปร่งใส ผู้ใช้ไม่จำเป็นต้องรู้ว่ารหัสผ่านที่ถูกเก็บไว้เป็นจำนวนที่แน่นอนของไบต์ (ผู้ใช้อาจไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เป็นไบต์) เท่านั้นที่พวกเขาจะต้องจำได้เมื่อพวกเขาเข้าสู่ระบบไปยังระบบ นี่เป็นรุ่นที่เป็นประโยชน์มากขึ้นจาก message- "ของคุณรหัสผ่านต้องมี6-16 ตัวอักษร กรุณาพิมพ์รหัสผ่านอีกครั้ง ". ความคิดที่สำคัญ! ใช้คำตลอดทั้งอินเตอร์เฟซที่ผู้ใช้สามารถเข้าใจค่อนข้างกว่าระบบหรือข้อตกลงพัฒนา ผู้ใช้ไม่จำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับบิตและไบต์และพวกเขาไม่ควรจะต้อง! หลักการนี้ใช้ไม่เพียง แต่กับข้อความ แต่ข้อความบนหน้าจอทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นแจ้งให้คำแนะนำหัวหรือป้ายที่ปุ่ม ใช่พื้นที่หน้าจอที่มีคุณค่า แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะใช้ภาษาที่ง่ายต่อการอ่านและทำความเข้าใจ ข้อความที่สำคัญในการโต้ตอบกับโปรแกรมของผู้ใช้ ทุกแง่มุมเกี่ยวกับใจของอินเตอร์เฟซที่ควรจะออกแบบโดยผู้ที่มีทักษะการเขียน เขียนทั้งหมดเป็นศิลปะรวมทั้งระบบการเขียนโปรแกรมและเอกสารและข้อความ ในหลายโครงการที่ผมเคยเห็นข้อความบนหน้าจอและข้อความแจ้ง, ป้ายชื่อ, รหัสและข้อมูลความช่วยเหลือทั้งหมดเป็นความรับผิดชอบของนักพัฒนานักเขียนหรือข้อมูลทางเทคนิคเกี่ยวกับการออกแบบและการพัฒนาทีม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเภทที่สองของโหมด คือระบบการ . โหมดนี้ก็แทบจะบังคับให้ผู้ใช้ ในขณะที่ในโหมด
ระบบ ผู้ใช้จะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงานที่ใดในคอมพิวเตอร์จนถึงโหมดจะสิ้นสุดหรือ
วางไว้ในโหมดหนึ่งไม่ว่าสิ่งที่โปรแกรมจะใช้ เอาเป็นว่าเอกสาร
พิมพ์และข้อความหน้าต่างปรากฏขึ้นระบุเครื่องพิมพ์กระดาษหมด ผู้ใช้ไม่ควรรับ
ขึ้น และใส่กระดาษในเครื่องพิมพ์ได้ทันที หรือแม้แต่ลบข้อความจากหน้าจอ พวกเขาควรจะ
สามารถทำงานกับโปรแกรมประมวลผลคำ หรือทำอย่างอื่นบนคอมพิวเตอร์
ผู้ใช้อาจต้องการเก็บหน้าต่างข้อความบนหน้าจอเป็นตัวเตือนเพิ่มกระดาษทีหลัง บางครั้ง
โปรแกรมควบคุมระบบทั้งหมดเมื่อพวกเขาแสดงข้อความบนหน้าจอ มี
มันไม่ใช่เหตุผล ที่ " พิมพ์ออกกระดาษ " ข้อความควรเป็นระบบแบบโต้ตอบ ระวัง
นี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อออกแบบและข้อความโปรแกรมและช่วยให้ข้อมูล คุณสามารถดูวิธีการ
โหมดระบบหงุดหงิดสามารถสำหรับผู้ใช้ .
ไอเดียกุญแจ โหมดที่ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ให้ผู้ใช้เลือกเมื่อพวกเขาต้องการ
เข้าสู่โหมดโดยเฉพาะ แทนที่จะบังคับให้พวกเขาลงในโหมดตามที่
พวกเขาอยู่ในโปรแกรมหรือในอินเตอร์เฟซ การทดสอบที่แท้จริงของโหมดอินเตอร์เฟซถ้า
ผู้ใช้ไม่คิดว่าอยู่ในโหมดหรือโหมดจึงธรรมชาติเหล่านั้นที่
พวกเขารู้สึกสะดวกสบายใช้ ผู้ใช้ไม่ต้องคิดเรื่องการใส่หรือ
แทนที่ ( ทับ ) โหมดในขณะที่ใช้ Word Processor มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเขา
สลับระหว่างโหมดเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาต้องการ
เมื่อใช้โหมดมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะปฏิบัติตามหลักการของการเห็นภาพได้ทันที ทุกผู้ใช้เวลา
เลือกโหมดควรมีแบบฟอร์มบางอย่างของภาพในขณะที่พวกเขาอยู่ในโหมด หลายโปรแกรม
เปลี่ยนเมาส์เคอร์เซอร์หรือข้อความที่เลือกจะแสดงโหมดปัจจุบัน นี้คือตัวอย่างของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างหลักการ
.
อนุญาตให้ผู้ใช้สามารถใช้แป้นพิมพ์หรือเมาส์
อย่าสันนิษฐานว่า เนื่องจากผู้ใช้มีเมาส์ที่แนบมากับเครื่องคอมพิวเตอร์ของพวกเขาที่พวกเขาจะใช้มันตลอดเวลา
ถึงแม้ว่าคุณอาจออกแบบอินเตอร์เฟซที่จะเหมาะสำหรับผู้ใช้เมาส์ให้วิธีการทำ การกระทำส่วนใหญ่
และงานใช้คีย์บอร์ด หนึ่งของคีย์กั๋วหลักการออกแบบคือผู้ใช้จะต้องสามารถที่จะทำการใด ๆหรืองาน
โดยใช้แป้นพิมพ์หรือเมาส์
ไอเดียกุญแจ