CHAPTER ELEVEN BECAUSE he had slept

CHAPTER ELEVEN

BECAUSE he had slept so late that morning Ransom found it easy to keep awake the following night. The sea had become calm and there was no rain. He sat upright in the darkness with his back against a tree. The others were close beside him-the Lady, to judge by her breathing, asleep and the Un-man doubtless waiting to arouse her and resume its solicitations the moment Ransom should doze. For the third time, more strongly than ever before, it came into his head, This cant go on.

The Enemy was using Third Degree methods. It seemed to Ransom that, but for a miracle, the Ladys resistance was bound to be worn away in the end. Why did no miracle come? Or rather, why no miracle on the right side? For the presence of the Enemy was in itself a kind of Miracle. Had Hell a prerogative to work wonders? Why did Heaven work none? Not for the first time he found himself questioning Divine Justice. He could not understand why Maleldil should remain absent when the Enemy was there in person.

But while he was thinking thus, as suddenly and sharply as if the solid darkness about him had spoken with articulate voice, he knew that Maleldil was not absent. That sense-so very welcome yet never welcomed without the overcoming of a certain resistance-that sense of the Presence which he had once or twice before experienced on Perelandra, returned to him. The darkness was packed quite full. It seemed to press upon his trunk so that he could hardly use his lungs; it seemed to close in on his skull like a crown of intolerable weight so that for a space he could hardly think. Moreover, he became aware in some indefinable fashion that it had never been absent, that only some unconscious activity of his own had succeeded in ignoring it for the past few days.

Inner silence is for our race a difficult achievement. There is a chattering part of the mind which continues, until it is corrected, to chatter on even in the holiest places. Thus, while; one part of Ransom remained, as it were, prostrated in a hush of fear and love that resembled a kind of death, something else inside him unaffected by reverence, continued. to pour queries and objections into his brain. Its all very well, said this voluble critic, a presence of that sort! But the Enemy is really here, really saying and doing things. Where is Maleldils representative?

The answer which came back to him, quick as a fencers or a tennis players riposte, out of the silence and the darkness, almost took his breath away. It seemed blasphemous. Anyway, what can I do? babbled the voluble self. Ive done all I can. Ive talked till Im sick of it. Its no good, I tell you. He tried to persuade himself that he, Ransom, could not possibly be Maleldils representative as the Un-man was the representative of Hell. The suggestion was, he argued, itself diabolical-a temptation to fatuous pride, to megalomania. He was horrified when the darkness simply flung back this argument in his face, almost impatiently. And then-he wondered how it had escaped him till now-lie was forced to perceive that his own coming to Perelandra was at least as much of a marvel as the Enemys. That miracle on the right side, which he had demanded, had in fact occurred. He himself was the miracle.

Oh, but this is nonsense, said the voluble self. He, Ransom, with his ridiculous piebald body and his ten times defeated arguments-what sort of a miracle was that? His mind

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทเอ็ด เนื่องจากเขาได้นอนหลับดังนั้นสายที่กักพบง่ายให้เช้าตื่นคืนต่อไปนี้ ทะเลได้กลายเป็นความสงบ และไม่มี เขานั่งตั้งตรงในความมืดกับเขากับต้นไม้ คนอื่น ๆ ถูกปิดข้างเขาเดอะเลดี้ ผู้พิพากษา โดยเธอหายใจ หลับและสหประชาชาติคน doubtless รอกระตุ้นเธอต่อ solicitations ของช่วงเวลากักควร doze ครั้งที่ 3 ให้แข็งแรงขึ้นกว่าเดิม มาศีรษะ ต้อนนี้ไป ศัตรูได้โดยใช้วิธีการสามระดับ เหมือนการไถ่ นั้น แต่โรงแรมมิราเคิล ต้านทาน Ladys ถูกผูกพันที่จะสวมใส่ไปในสุด ทำไมไม่มีมิราเคิลมาไหน หรือมากกว่า ทำไมไม่มหัศจรรย์ด้านขวา การปรากฏตัวของศัตรูได้ในตัวเองของโรงแรมมิราเคิล มีนรกมีพระราชอำนาจในการทำงานสิ่งมหัศจรรย์ ทำไมไม่ได้สวรรค์บ้างไม่มี ไม่สำหรับครั้งแรกที่ เขาพบตัวเองสงสัยพระเจ้ายุติธรรม เขาไม่สามารถเข้าใจทำไม Maleldil ควรยังคงขาดเมื่อศัตรูอยู่ในบุคคล แต่ในขณะที่เขาคิดดัง ทันที และอย่างรวดเร็ว ว่าความมืดทึบเกี่ยวกับเขาก็พูด ด้วยเสียงที่ชัด เขารู้ว่า Maleldil ไม่ขาด ว่า ความรู้สึกดังนั้นมากยินดีต้อนรับ แต่ไม่ยินดีไม่มากเพียงใดต้านบาง-รู้สึกว่าอยู่ที่เขามีประสบการณ์หนึ่งครั้งหรือสองครั้งก่อนใน Perelandra คืนเขา ความมืดถูกรวบรวมไว้ค่อนข้างสมบูรณ์ เหมือนกดตามลำตัวของเขาเพื่อให้เขาไม่สามารถใช้ปอดของเขา เหมือนปิดในกะโหลกศีรษะของเขาเช่นมงกุฎน้ำหนักนำมารวมเพื่อให้พื้นที่เขาอาจไม่คิด นอกจากนี้ เขาเริ่มตระหนักถึงแฟชั่นบางอย่างเคร่งเครียดว่า มันได้เคยขาด ว่า เฉพาะบางกิจกรรมสติของเขาเองมีความสำเร็จในการละเว้นไม่กี่วันที่ผ่านมา เป็นความเงียบภายในการแข่งขันของเราสำเร็จยาก มีส่วนของจิตใจที่ยังคงอยู่ จนกว่าจะถูกแก้ไข เป็น chatter ในแม้ในสถาน holiest chattering ดังนั้น ในขณะที่ ส่วนหนึ่งของเงินค่าไถ่ยังคง มัน were, prostrated ในการปิดของความกลัวและความรักที่คล้ายกับแบบความตาย สิ่งอื่นภายในเขาไม่ถูกกระทบ โดยความเคารพ ต่อ การเทแบบสอบถามและคัดค้านลงในสมองของเขา ทั้งหมดของดี พูดวิจารณ์นี้ voluble สถานะของการเรียงลำดับที่ แต่ศัตรูอยู่จริง ๆ จริง ๆ พูด และทำสิ่งต่าง ๆ ตัวแทน Maleldils อยู่ที่ไหน คำตอบที่กลับมาเขา อย่างรวดเร็วเป็น fencers หรือเป็นเทนนิสเล่น riposte ความเงียบและความมืด เกือบเอาลมหายใจของเขา เหมือนทะมึน อย่างไรก็ตาม ฉันทำอะไร babbled ตนเอง voluble Ive ทำทั้งหมดที่ฉันสามารถ ไอฟ์พูดคุยจนถึง Im ป่วยของมัน ไม่ดี ผมบอกคุณ เขาพยายามชักจูงตัวเองว่า เขา กัก อาจไม่อาจเป็นตัวแทน Maleldils คนสหประชาชาติเป็นตัวแทนของนรก คำแนะนำที่ถูก เขาโต้เถียง ตัวเองโหดการทดลองเพื่อความภาคภูมิใจ fatuous กับ megalomania เขาตกใจเมื่อความมืดเพียงส่วนใหญ่กลับอาร์กิวเมนต์นี้ในหน้าที่ เกือบ impatiently แล้วเขาสงสัยว่า วิธีมันก็หนีเขาจนวันนี้นอนถูกบังคับให้สังเกตว่า เขาเองมา Perelandra น้อยมากของมาร์เวลเป็นศัตรู ในความเป็นจริงได้เกิดขึ้นที่โรงแรมมิราเคิลด้านขวา ซึ่งเขามีแค่ เขาเองมีความ โอ้ แต่นี้เหลวไหล กล่าวว่า ตนเอง voluble เขา กัก ศพ piebald ไร้สาระและเขาสิบครั้งเรียงอาร์กิวเมนต์อะไรแพ้ของโรงแรมมิราเคิลนะ จิตใจของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ ELEVEN เพราะเขาเคยนอนดึกไถ่ในเช้าวันนั้นพบว่ามันง่ายที่จะทำให้ตื่นคืนต่อไปนี้ น้ำทะเลได้กลายเป็นความสงบและมีฝนตกไม่ เขานั่งตรงในความมืดกับด้านหลังของเขากับต้นไม้ คนอื่น ๆ ที่อยู่ใกล้เคียงข้างเขา-เลดี้ที่จะตัดสินโดยการหายใจของเธอนอนหลับและไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนที่รอการกระตุ้นของเธอและดำเนินการชักชวนของไถ่ช่วงเวลาที่ควรจะหลับใน เป็นครั้งที่สามมากขึ้นยิ่งกว่าที่เคยเป็นก่อนที่จะเข้ามาในหัวของเขานี้ไม่ไปบน. ถูกศัตรูโดยใช้วิธีที่สามการศึกษาปริญญาตรี มันดูเหมือนจะไถ่นั้น แต่ปาฏิหาริย์, ต้านทาน Ladys ถูกผูกพันที่จะหมดไปในที่สุด ทำไมมหัศจรรย์มาหรือไม่? หรือค่อนข้างทำไมมหัศจรรย์ทางด้านขวาหรือไม่? การปรากฏตัวของศัตรูที่อยู่ในตัวเองชนิดของมิราเคิล มีนรกอภิสิทธิ์จะทำงานสิ่งมหัศจรรย์? สวรรค์ทำไมทำงานไม่มีใคร? ไม่ได้เป็นครั้งแรกที่เขาพบว่าตัวเองตั้งคำถามพระเจ้ายุติธรรม เขาไม่เข้าใจว่าทำไม Maleldil ควรจะขาดเมื่อศัตรูก็อยู่ที่นั่นในคน. แต่ในขณะที่เขาคิดจึงเป็นฉับพลันและอย่างรวดเร็วราวกับความมืดทึบเกี่ยวกับเขาได้พูดด้วยเสียงที่ชัดเจนเขารู้ว่า Maleldil ไม่ได้ขาด ที่ความรู้สึกมากเลยยินดีต้อนรับยังไม่เคยรับการต้อนรับโดยไม่ต้องเอาชนะความรู้สึกของความต้านทานที่แน่นอนของการแสดงตนที่เขาครั้งหรือสองครั้งก่อนที่จะมีประสบการณ์ใน Perelandra กลับไปให้เขา ความมืดที่ถูกบรรจุเต็มค่อนข้าง มันดูเหมือนจะกดตามลำต้นของเขาเพื่อที่เขาแทบจะไม่สามารถใช้ปอดของเขา; ดูเหมือนว่ามันจะปิดในกะโหลกศีรษะของเขาเหมือนมงกุฎของน้ำหนักที่มากเกินไปเพื่อให้พื้นที่ที่เขาแทบจะไม่สามารถคิด นอกจากนี้เขาเริ่มตระหนักในแฟชั่นไม่แน่นอนบางอย่างที่มันไม่เคยขาดว่ามีเพียงบางกิจกรรมที่หมดสติของตัวเองประสบความสำเร็จในการละเลยมันไม่กี่วันที่ผ่านมา. ความเงียบภายในสำหรับการแข่งขันของเราเป็นความสำเร็จที่ยาก มีการพูดพล่อยส่วนของจิตใจที่ยังคง, จนกว่าจะมีการแก้ไขจะพูดแม้ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์เป็น ดังนั้นในขณะที่; ส่วนหนึ่งของค่าไถ่ยังคงเป็นมันคือ, หมอบลงในสุดยอดของความกลัวและความรักที่คล้ายกับชนิดของการเสียชีวิตอย่างอื่นในตัวเขาได้รับผลกระทบจากความเคารพอย่างต่อเนื่อง เทแบบสอบถามและคัดค้านเข้าไปในสมองของเขา ทั้งหมดของมันเป็นอย่างดีกล่าวนี้นักวิจารณ์พูดมากการปรากฏตัวของการจัดเรียงที่! แต่ศัตรูที่เป็นจริงที่นี่จริงๆพูดและทำสิ่งที่ ในกรณีที่ตัวแทน Maleldils คืออะไร? คำตอบที่กลับมาให้เขาอย่างรวดเร็วเป็นฝีมือหรือนักเทนนิสเด็ดออกมาจากความเงียบและความมืดเกือบเอาลมหายใจของเขาออกไป มันดูเหมือนดูหมิ่น อย่างไรก็ตามสิ่งที่ฉันจะทำอย่างไร babbled ตัวเองพูดมาก Ive ทำทั้งหมดที่ฉันสามารถ Ive พูดคุยกันจนอิ่มป่วยของมัน มันไม่ดีผมบอกคุณ เขาพยายามที่จะโน้มน้าวตัวเองว่าเขาไถ่ไม่อาจเป็นตัวแทน Maleldils เป็น Un คนเป็นตัวแทนของนรก ข้อเสนอแนะที่เป็นเถียงตัวเองโหดร้าย-สิ่งล่อใจที่จะภาคภูมิใจบัดซบจะหลง เขาเป็นคนที่ตกใจเมื่อความมืดก็โยนกลับอาร์กิวเมนต์นี้ในใบหน้าของเขาเกือบจะไม่สบอารมณ์ และแล้วเขาสงสัยว่ามันหนีเขาจนถึงตอนนี้นอนก็ถูกบังคับให้รับรู้ว่าตัวเขาเองมา Perelandra อย่างน้อยก็เท่าของประหลาดใจเป็นศัตรู มหัศจรรย์ที่อยู่ทางด้านขวาซึ่งเขาได้เรียกร้องให้มีในความเป็นจริงที่เกิดขึ้น ตัวเขาเองคือความมหัศจรรย์. โอ้ แต่นี้เป็นเรื่องไร้สาระกล่าวว่าตัวเองพูดมาก เขาไถ่กับร่างกายด่างของเขาไร้สาระและสิบครั้งของเขาพ่ายแพ้การขัดแย้ง-สิ่งที่จัดเรียงของความมหัศจรรย์ก็คือว่า? ความคิดของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่สิบเอ็ด

เพราะเขานอนดึกตอนเช้าเรียกค่าไถ่พบมันง่ายที่จะตื่นกลางคืน ดังต่อไปนี้ ทะเลก็กลายเป็นความสงบและไม่มีฝน เขานั่งตัวตรงในความมืด เอาหลังพิงต้นไม้ คนอื่นๆ อยู่เคียงข้างเขาผู้หญิง ตัดสินโดยการหายใจของเธอหลับและสหประชาชาติมนุษย์อย่างไม่ต้องสงสัย คอยกระตุ้นและประวัติย่อของเวลาชวนไถ่ควรงีบหลับ . นี่เป็นครั้งที่สามแล้วที่แข็งแกร่งมากกว่าเดิม มันเข้ามาในหัวของเขา ไม่ได้ไป

ศัตรูใช้วิธีระดับที่สาม มันดูเหมือนจะเรียกค่าไถ่ แต่ปาฏิหารย์ ต้านทานเลดี้ถูกสวมใส่ไปในท้ายที่สุด ทำไมไม่มีปาฏิหาริย์มา ? หรือมากกว่านั้นทำไมไม่มีปาฏิหารย์ ข้างขวา ? สำหรับการปรากฏตัวของศัตรูนั้นเป็นปาฏิหาริย์ มีสิทธิที่จะทำงานสิ่งมหัศจรรย์นรก ? ทำไมสวรรค์ถึงได้ทำงานอะไร ? ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพบว่าตัวเองถามคำถามพระเจ้ายุติธรรม เขาไม่เข้าใจ ทำไม maleldil ควรยังคงขาดเมื่อศัตรูมาเอง

แต่ในขณะที่เขาคิดดังนั้นเป็นทันทีและอย่างรวดเร็วราวกับของแข็งความมืดเขาได้พูดกับประกบเสียง เขารู้ว่า maleldil อยู่ไม่ขาด ความรู้สึกมาก ยังไม่เคยมีการต้อนรับโดยการต้อนรับของความต้านทานบางอย่างที่ความรู้สึกของตนที่ได้ครั้งหรือสองครั้งก่อนประสบการณ์ใน perelandra กลับไปที่เขา ความมืดถูกบรรจุเต็มค่อนข้างมันดูเหมือนว่าจะกดตามลำตัวของเขา จนเขาแทบจะใช้ปอดของเขา มันดูเหมือนจะปิดในบนกะโหลกศีรษะของเขาเหมือนมงกุฎหนักเหลือทนดังนั้นสำหรับพื้นที่เขาแทบจะไม่คิด ยิ่งไปกว่านั้น เขาเริ่มตระหนักในบางแฟชั่นคลุมเครือมันไม่เคยขาดสติเฉพาะบางกิจกรรมของเขาเองประสบความสำเร็จในการไม่สนใจมันหลายวัน

ภายในความเงียบสำหรับการแข่งขันของเราความสำเร็จยาก มี , ส่วนหนึ่งของจิตใจซึ่งต่อไป จนกว่าจะมีการแก้ไข เพื่อคุยเกี่ยวกับแม้ในสถานที่ที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด . ดังนั้น , ในขณะที่ ; ส่วนหนึ่งของค่าไถ่ยังคง , มันเป็น , ทำให้แพ้ในความเงียบจากความกลัว และความรัก ที่เหมือนเป็นชนิดของความตาย บางอย่างในตัวเขาไม่ได้รับผลกระทบโดยคารวะ อย่างต่อเนื่องรินถามและคัดค้านเข้าไปในสมองของเขา ทั้งหมดของมันได้เป็นอย่างดี กล่าววิจารณ์การพูดมากนี้ แสดงตนในเรื่องแบบนี้ แต่ศัตรูมันอยู่ที่นี่จริงๆ พูด และทำ ที่เป็นผู้แทน maleldils ?

คำตอบที่กลับมาหาเขาอย่างรวดเร็ว เป็นฝีมือหรือการโต้ตอบนักเทนนิส จากความเงียบและมืด เกือบเอาลมหายใจของเขาไป มันเหมือนดูหมิ่นศาสนา ยังไงก็ตามฉันสามารถทำอะไร ? พูดแบบฟังไม่ค่อยรู้เรื่องด้วยการพูดมาก . ฉันทำทุกอย่างที่ฉันทำได้ ผมคุยจนผมเบื่อ ไม่นะ ฉันบอกคุณ เขาพยายามที่จะโน้มน้าวตัวเองว่าเขาเรียกค่าไถ่ ไม่สามารถเป็นตัวแทน maleldils ตามที่สหประชาชาติมนุษย์เป็นตัวแทนของนรก ข้อเสนอแนะคือ เขาแย้งว่า ตัวเอง diabolical-a ล่อบัดซบความภาคภูมิใจกับเมกาโลมาเนีย .เขาหวาดกลัวเมื่อความมืดก็เหวี่ยงกลับแย้งในใบหน้าของเขาเกือบจะใจร้อน . และเขาก็สงสัยว่า มันหนีเขาจนตอนนี้นอนถูกบังคับให้รับรู้ว่าตัวเองมา perelandra อย่างน้อยเท่าของ Marvel เป็นศัตรู ปาฏิหาริย์บนด้านขวา ซึ่งเขาได้เรียกร้องให้มีในความเป็นจริงที่เกิดขึ้น เขาคือความมหัศจรรย์

แต่นี่มันไร้สาระกล่าวว่า ตนเองพูดคล่องแคล่ว . เขาเรียกค่าไถ่ กับร่างกายที่สงบสุขของเขาไร้สาระ และครั้งที่ 10 ของเขาเอาชนะข้อโต้แย้งอะไรมหัศจรรย์นั่น จิตใจของเขา