rubia et al. compared a clinical sa

rubia et al. compared a clinical sample of 56 children with ADHD aged 7-15 years with both a psychiatric control group of 16 children and a group of 23 typically developing children on a range of tasks designed to assess impulsivity in the broadest sense (monitoring off responses and inhibition).the three groups were matched for age and IQ.
the test battery consisted of the stop signal task, a sample Go/No-Go task and a reversal task.
in the Go/No-Go task, a motor response had to be executed or inhibited depending on whether an image of an aeroplane appeared on the screen (which it did on 70% of trials); the response had to be inhibited if a bomb was presented (30% trial).
in the SST, a plane appeared for 1000ms followed 30% of the time by a bomb, either after 150ms (10%) or 250ms (20%).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

rubia et al.เปรียบเทียบตัวอย่างทางคลินิก 56 เด็ก มีอายุ 7-15 ปีพร้อมทั้งควบคุมทางจิตเวชกลุ่ม 16 เด็กสมาธิสั้น และกลุ่ม 23 พัฒนาเด็กในช่วงของงานที่ออกแบบมาเพื่อประเมิน impulsivity ในระบบสามกลุ่มกว้างที่สุดของความรู้สึก (การตรวจสอบการตอบสนองและการยับยั้ง) มักจะถูกจับคู่อายุและไอคิวทดสอบแบตเตอรี่ประกอบด้วยงานหยุดสัญญาณ ตัวอย่างไปเทียบไม่-Go งาน และงานกลับรายการในไป/ไม่-Go งาน การตอบสนองที่มอเตอร์จะต้องสามารถดำเนินการ หรือยับยั้งขึ้นอยู่กับว่ารูปภาพของเครื่องบินที่ปรากฏบนหน้าจอ (ซึ่งมันไม่ 70% ของการทดลอง); การตอบสนองมีการยับยั้งระเบิดถูกแสดง (ทดลอง 30%) เครื่องบินปรากฏใน SST สำหรับ 1000ms 30% ของเวลาแล้วตาม ด้วยระเบิด อย่างใดอย่างหนึ่งหลัง จาก 150ms (10%) หรือ 250ms (20%)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูเบีย et al, เมื่อเทียบกับกลุ่มตัวอย่าง 56 ทางคลินิกของเด็กที่มีสมาธิสั้นอายุ 7-15 ปีที่มีทั้งกลุ่มควบคุมจิตเวชเด็ก 16 และกลุ่มของ 23 เด็กมักจะพัฒนาในช่วงของงานที่ออกแบบมาเพื่อประเมิน impulsivity ในความหมายกว้างเป็น (การตรวจสอบปิดการตอบสนองและการยับยั้ง ) ได้โดยง่ายสามกลุ่มถูกจับคู่กับอายุและไอคิว.
ทดสอบแบตเตอรี่ประกอบด้วยงานสัญญาณหยุดตัวอย่างไป / No-Go งานและงานของการพลิกกลับ.
ใน go / ไม่มีไปงาน, การตอบสนองที่มอเตอร์จะต้อง ดำเนินการหรือยับยั้งการขึ้นอยู่กับว่าภาพของเครื่องบินที่ปรากฏบนหน้าจอ (ซึ่งมันไม่เกี่ยวกับ 70% ของการทดลอง); การตอบสนองจะต้องถูกยับยั้งถ้าระเบิดถูกนำเสนอ (30% ทดลองใช้งาน).
ใน SST, เครื่องบินปรากฏ 1000ms ใช้ 30% ของเวลาด้วยระเบิดทั้งหลัง 150ms (10%) หรือ 250ms (20%)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดารูเบีย et al . เมื่อเทียบกับตัวอย่างทางคลินิกของเด็กที่มีสมาธิสั้น อายุ 7-15 ปี 56 มีทั้งกลุ่ม 16 จิตเวชเด็กและกลุ่ม 23 โดยทั่วไปการพัฒนาเด็กในช่วงของงานที่ออกแบบมาเพื่อประเมินหุนหันพลันแล่นในความรู้สึกที่กว้าง ( ตรวจสอบออกการตอบสนองและการยับยั้ง ) ทั้งสามกลุ่ม ตรงกับอายุและไอคิวทดสอบแบตเตอรี่ประกอบด้วยหยุดสัญญาณงานตัวอย่างไป / ไม่ไปงานและเปลี่ยนงานในไป / ไม่ไปงาน มอเตอร์ตอบสนองต้องถูกประหารหรือห้าม ขึ้นอยู่กับว่าเป็นรูปภาพของเครื่องบินที่ปรากฏบนหน้าจอ ( ซึ่งมันไม่ได้เกี่ยวกับ 70% ของการทดลอง ) ; การตอบสนองต้องถูกยับยั้ง หากระเบิดถูกเสนอ ( ทดลองใช้ 30 % )ในหน้า เครื่องบินมา 1000ms ตาม 30% ของเวลา โดยระเบิดทั้งหลัง 150ms ( 10% ) หรือ 250ms ( 20% )