A particularly interesting group of

A particularly interesting group of fungi, for which we still
have too little genetic information, is that represented by
lichenicolous taxa. Lichenicolous fungi are species with inconspicuous
and often melanized mycelia that inhabit lichen
thalli and develop diverse degrees of specificity and parasitic
behaviour towards their hosts (Lawrey & Diederich 2003).
They are usually recognized by phenotypic symptoms and
their sexual or asexual spore-producing structures on the lichen
hosts. Lichenicolous fungi have been classified according
to morpho-anatomical characters, but molecular data are still
lacking for the majority of the described species, estimated at
over 1800 worldwide (Lawrey & Diederich 2015). It is likely that
the very narrow host ranges of certain species and their strict
dependence on their host are responsible for the failure of
many lichenicolous fungi to grow in axenic cultures. Attempts
to isolate lichenicolous fungi are usually performed by inoculating
spores or tiny fragments of the fruiting bodies (apothecia,
perithecia or conidiomata) on media. However, the
production of reproductive structures in culture has only
been observed for the two successfully isolated genera Lichenoconium
(Lawrey et al. 2011) and Phoma (Lawrey et al. 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลุ่มของเชื้อรา ที่เรายังคงน่าสนใจอย่างยิ่งมีข้อมูลทางพันธุกรรมน้อยเกินไป เป็นที่แสดงโดยlichenicolous taxa เชื้อรา Lichenicolous เป็นพันธุ์ มีไม่เด่นและมัก mycelia melanized ที่อาศัยอยู่ในไลเคนthalli และพัฒนาหลากหลายองศา specificity และเสียงฟู่เหมือนกาฝากพฤติกรรมต่อการโฮสต์ (Lawrey และ Diederich 2003)พวกเขามักจะรู้จักอาการไทป์ และการทางเพศ หรือ asexual ผลิตสปอร์โครงสร้างบนใบฝอยโฮสต์ เชื้อรา Lichenicolous ได้ถูกจัดประเภทตามกายวิภาค morpho อักขระ แต่โมเลกุลข้อมูลจะยังคงขาดในส่วนใหญ่พันธุ์อธิบาย ประเมินที่กว่า 1800 ทั่วโลก (Lawrey และ Diederich 2015) มีแนวโน้มที่ช่วงที่แคบมากโฮสต์บางชนิดและความเข้มงวดพึ่งพาการโฮสต์ต้องรับผิดชอบสำหรับความล้มเหลวของเชื้อรา lichenicolous มากจะเติบโตในวัฒนธรรม axenic ความพยายามการแยก lichenicolous เชื้อรามักจะดำเนินการ โดย inoculatingเพาะเฟิร์นหรือชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของร่างกาย fruiting (apotheciaperithecia หรือ conidiomata) ในสื่อ อย่างไรก็ตาม การผลิตโครงสร้างสืบพันธุ์ในวัฒนธรรมได้เท่านั้นได้พบในสกุลเรียบร้อยแล้วแยกสอง Lichenoconium(Lawrey et al. 2011) และ Phoma (Lawrey et al. 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่มที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งของเชื้อราซึ่งเรายังคงมีข้อมูลทางพันธุกรรมน้อยเกินไปที่จะแสดงโดยแท็กซ่าlichenicolous เชื้อรา Lichenicolous เป็นสายพันธุ์ที่มีไม่เด่นและเส้นใยมักmelanized ที่อาศัยอยู่ในไลเคนthalli และพัฒนาองศามีความหลากหลายของความจำเพาะและพยาธิพฤติกรรมต่อการเป็นเจ้าภาพของพวกเขา(Lawrey และ Diederich 2003). พวกเขาจะได้รับการยอมรับโดยปกติอาการฟีโนไทป์และทางเพศหรือเพศของพวกเขาโครงสร้างสปอร์ที่ผลิตในตะไคร่เจ้าภาพ เชื้อรา Lichenicolous ได้รับการจำแนกตามตัวอักษรMorpho-กายวิภาคแต่ข้อมูลยังคงโมเลกุลขาดส่วนใหญ่ของสายพันธุ์ที่อธิบายไว้ที่ประมาณกว่า 1,800 ทั่วโลก (Lawrey และ Diederich 2015) มันมีแนวโน้มว่าช่วงโฮสต์แคบมากบางชนิดที่เข้มงวดของพวกเขาและการพึ่งพาอาศัยมีความรับผิดชอบในความล้มเหลวของเชื้อราlichenicolous จำนวนมากที่จะเติบโตในวัฒนธรรม axenic ความพยายามที่จะแยกเชื้อรา lichenicolous จะดำเนินการฉีดวัคซีนโดยปกติสปอร์หรือชิ้นส่วนเล็กๆ ของดอกเห็ด (apothecia, perithecia หรือ conidiomata) ในสื่อ อย่างไรก็ตามการผลิตของโครงสร้างสืบพันธุ์ในวัฒนธรรมมีเพียงการตั้งข้อสังเกตสำหรับสองจำพวกแยกLichenoconium ประสบความสำเร็จ(Lawrey et al. 2011) และ Phoma (Lawrey et al. 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งของเชื้อรา ซึ่งเรายังคง
มีข้อมูลทางพันธุกรรมที่น้อยเกินไปนั้นแทนด้วย
lichenicolous ซ่า . lichenicolous เชื้อราชนิดสงบเสงี่ยม
และมักจะ melanized เส้นใยในไลเคน
ธาลลิและพัฒนาองศาที่หลากหลายของความจำเพาะและพฤติกรรมปรสิต
ที่มีต่อครอบครัวของพวกเขา ( lawrey ดี
& 2003 )พวกเขามักจะได้รับการยอมรับ โดยอาการของฟีโนไทป์และ
ทางเพศหรือการค้นพบทองการผลิตโครงสร้างในไลเคน
โยธา lichenicolous เชื้อรามีการแบ่งตามลักษณะทางกายวิภาคศาสตร์
เพื่อ Morpho แต่ข้อมูลระดับโมเลกุลยังคง
ขาดสำหรับส่วนใหญ่ของการอธิบายชนิด ประมาณ
1800 ทั่วโลก ( lawrey &ดี 2015 ) ที่ likely that
โฮสต์ที่แคบมาก ช่วงของสายพันธุ์ที่แน่นอน และการพึ่งพาเข้มงวด
ของบริวารมีความรับผิดชอบสำหรับความล้มเหลวของ
เชื้อรา lichenicolous หลายที่จะเติบโตในวัฒนธรรม axenic . ความพยายาม
แยก lichenicolous เชื้อรามักจะดำเนินการโดยการฉีดวัคซีน
สปอร์หรือเศษๆ ของกินศพ ( พทีเซีย
เพอริทีเซีย , หรือ conidiomata ) ในสื่อ อย่างไรก็ตาม
การผลิตโครงสร้างของระบบสืบพันธุ์ในวัฒนธรรมมีเพียง
ถูกสังเกตสำหรับสองแยกเรียบร้อยแล้วสกุล lichenoconium
( lawrey et al . 2011 ) และโฟมา ( lawrey et al . 2012 )