This article is about the motion pi

This article is about the motion picture. For the photographic material used in cameras, see Photographic film. For other uses, see Film (disambiguation).
"Movie" and "Moving picture" redirect here. For other uses, see Movie (disambiguation) and Moving picture (disambiguation).
Part of a series on
Filmmaking
Reel of film
Development[show]
Pre-production[show]
Production[show]
Post-production[show]
Distribution[show]
Related topics[show]
See also[show]
Portal icon Film portal
v t e

A vintage Fox movietone motion picture camera
A film, also called a movie, motion picture or photoplay, is a series of still images which, when shown on a screen, creates the illusion of moving images due to the phi phenomenon. This optical illusion causes the audience to perceive continuous motion between separate objects viewed rapidly in succession. A film is created by photographing actual scenes with a motion picture camera; by photographing drawings or miniature models using traditional animation techniques; by means of CGI and computer animation; or by a combination of some or all of these techniques and other visual effects. The word "cinema", short for cinematography, is often used to refer to the industry of films and filmmaking or to the art of filmmaking itself. The contemporary definition of cinema is the art of simulating experiences to communicate ideas, stories, perceptions, feelings, beauty or atmosphere by the means of recorded or programmed moving images along with other sensory stimulations.[1]

The process of filmmaking is both an art and an industry.

Films were originally recorded onto plastic film through a photochemical process, and then shown through a movie projector onto a large screen. The adoption of CGI-based special effects led to the use of digital intermediates. Most contemporary films are now fully digital through the entire process of production, distribution, and exhibition from start to finish. Films recorded in a photochemical form traditionally included an analogous optical soundtrack, which is a graphic recording of the spoken words, music and other sounds that accompany the images. It runs along a portion of the film exclusively reserved for it and is not projected.

Films are cultural artifacts created by specific cultures. They reflect those cultures, and, in turn, affect them. Film is considered to be an important art form, a source of popular entertainment, and a powerful medium for educating—or indoctrinating—citizens. The visual basis of film gives it a universal power of communication. Some films have become popular worldwide attractions by using dubbing or subtitles to translate the dialog into the language of the viewer. Some have criticized the film industry's glorification of violence[2] and its potentially negative treatment of women.[3][4]

The individual images that make up a film are called frames. During projection of traditional films, a rotating shutter causes intervals of darkness as each frame in turn is moved into position to be projected, but the viewer does not notice the interruptions because of an effect known as persistence of vision, whereby the eye retains a visual image for a fraction of a second after the source has been removed. The perception of motion is due to a psychological effect called phi phenomenon.

The name "film" originates from the fact that photographic film (also called film stock) has historically been the medium for recording and displaying motion pictures. Many other terms exist for an individual motion picture, including picture, picture show, moving picture, photoplay and flick. The most common term in the United States is movie, while in Europe film is preferred. Terms for the field in general include the big screen, the silver screen, the movies and cinema; the latter is commonly used in scholarly texts and critical essays, especially by European writers. In early years, the word sheet was sometimes used instead of screen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้เกี่ยวกับภาพเคลื่อนไหวได้ สำหรับการถ่ายภาพวัสดุที่ใช้ในกล้อง ดูฟิล์มถ่ายรูป สำหรับการใช้งานอื่น ๆ ดูภาพยนตร์ (แก้ความกำกวม)"ภาพยนตร์" และ "รูปภาพเคลื่อนไหว" เปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับการใช้งานอื่น ๆ ดูภาพยนตร์ (แก้ความกำกวม) และภาพเคลื่อนไหว (แก้ความกำกวม)ส่วนหนึ่งของชุดบนเกิดล้อของฟิล์มพัฒนา [แสดง]ก่อนการผลิต [แสดง]ผลิต [แสดง]หลังผลิต [แสดง]กระจาย [แสดง]หัวข้อที่เกี่ยวข้อง [แสดง]ดู [แสดง]เว็บไซต์พอร์ทัลคอนฟิล์มv t eกล้องภาพเคลื่อนไหว movietone จิ้งจอกวินเทจภาพยนตร์ ยัง เรียกว่าหนัง ภาพเคลื่อนไหว หรือ photoplay มีชุดยังคงภาพที่ เมื่อแสดงบนหน้าจอ สร้างภาพลวงตาของการย้ายภาพจากปรากฏการณ์พีพี ปรากฏการณ์นี้ทำให้ผู้ชมสังเกตการเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องระหว่างวัตถุแยกดูแบบติด ๆ กันอย่างรวดเร็ว ภาพยนตร์สร้างขึ้น โดยฉากจริงถ่ายภาพด้วยกล้องภาพเคลื่อนไหว โดยการถ่ายภาพรูปวาดหรือรูปแบบขนาดเล็กที่ใช้เทคนิคการเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิม โดยการใช้ CGI และคอมพิวเตอร์ภาพเคลื่อนไหว หรือ โดยการรวมกันของเทคนิคเหล่านี้และอื่น ๆ แสดงผลทั้งหมดหรือบางส่วน มักใช้คำว่า "โรงภาพยนตร์" cinematography สั้นสำหรับ เพื่ออ้างอิง กับอุตสาหกรรมภาพยนตร์และช่าง หรือศิลปะของช่างเอง คำจำกัดความร่วมสมัยของภาพยนตร์เป็นศิลปะของการจำลองประสบการณ์การสื่อสารความคิด เรื่องราว แนว ความรู้สึก ความสวยงาม หรือบรรยากาศ โดยวิธีการของภาพเคลื่อนไหวบันทึก หรือช่องโปรแกรมพร้อมกับดึงทางประสาทสัมผัสอื่น ๆ [1]กระบวนการเกิดเป็นทั้งศิลปะและอุตสาหกรรมฟิล์มถูกบันทึกลงบนฟิล์มพลาสติกผ่านกระบวน photochemical แล้ว แสดงผ่านโปรเจคเตอร์ภาพยนตร์บนจอขนาดใหญ่ ของ CGI โดยใช้ลักษณะพิเศษที่นำไปใช้ตัวกลางแบบดิจิทัล ภาพยนตร์ร่วมสมัยที่สุดก็ดิจิทัลทั้งหมดตลอดกระบวนการผลิต การกระจาย และนิทรรศการตั้งแต่ต้นจนจบทั้งหมด ภาพยนตร์ที่บันทึกในรูปแบบ photochemical ประเพณีรวมเป็นคู่แสงเพลง ซึ่งเป็นการบันทึกรูปภาพของคำพูด ดนตรี และเสียงอื่น ๆ ที่ประกอบภาพ มันทำงานตามส่วนของฟิล์มที่สงวนไว้เฉพาะเรื่อง และไม่คาดว่าฟิล์มเป็นสิ่งประดิษฐ์ทางวัฒนธรรมโดยเฉพาะวัฒนธรรม พวกเขาสะท้อนวัฒนธรรมเหล่านั้น และ กลับ ส่งผลกระทบต่อพวกเขา ฟิล์มถือเป็นแบบศิลปะที่สำคัญ แหล่งของความบันเทิงยอดนิยม และขนาดกลางที่มีประสิทธิภาพสำหรับให้ — หรือ indoctrinating ซึ่งประชาชน ข้อมูลพื้นฐานภาพฟิล์มช่วยให้พลังงานสากลของการสื่อสาร ฟิล์มบางได้กลายเป็น สถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมทั่วโลก โดยใช้อปปี้หรือคำบรรยายแปลกล่องโต้ตอบเป็นภาษาของตัวแสดง บางคนได้วิพากษ์วิจารณ์ glorification ของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ของความรุนแรง [2] และการรักษาอาจลบของผู้หญิง [3] [4]แต่ละภาพที่สร้างฟิล์มเรียกว่าเฟรม ในระหว่างการฉายภาพยนตร์แบบดั้งเดิม ชัตเตอร์หมุนทำให้ช่วงเวลาแห่งความมืด เป็นเฟรมแต่ละเฟรมจะถูกย้ายลงในตำแหน่งเพื่อจะคาดการณ์ ตัวแสดงสังเกตการหยุดชะงักเนื่องจาก มีลักษณะพิเศษเรียกว่าการคงอยู่ของวิสัยทัศน์ โดยที่ตายังคงรูปภาพสำหรับเศษส่วนของวินาทีหลังจากต้นแล้ว การรับรู้ของการเคลื่อนไหวเนื่องจากผลทางจิตวิทยาที่เรียกว่าปรากฏการณ์เกาะพีพีได้ชื่อ "ฟิล์ม" มีต้นกำเนิดมาจากความเป็นจริงที่ฟิล์มถ่ายรูป (เรียกว่า stock ฟิล์ม) ประวัติได้รับสื่อสำหรับบันทึก และแสดงภาพเคลื่อนไหว เงื่อนไขอื่น ๆ ที่มีอยู่สำหรับการแต่ละภาพเคลื่อนไหว รูปภาพ แสดงรูปภาพ ภาพเคลื่อนไหว photoplay และตวัด คำพบบ่อยที่สุดในสหรัฐอเมริกาเป็นภาพยนตร์ ในขณะที่ฟิล์มไม่ว่าจะเป็นที่ต้องการ เงื่อนไขสำหรับฟิลด์ทั่วไปรวมถึงหน้าจอใหญ่ จอเงิน ภาพยนตร์ และโรง ภาพยนตร์ หลังใช้ทั่วไปในข้อความที่ scholarly และเรียงความสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักเขียนยุโรป ในช่วงต้นปี แผ่นคำบางครั้งใช้แทนจอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับภาพยนตร์ สำหรับวัสดุการถ่ายภาพที่ใช้ในกล้องถ่ายภาพดูหนัง สำหรับความหมายอื่นดูภาพยนตร์ (disambiguation).
"ภาพยนตร์" และ "การย้ายภาพ" เปลี่ยนเส้นทางที่นี่ สำหรับความหมายอื่นดูภาพยนตร์ (disambiguation) และภาพการเคลื่อนย้าย (disambiguation). ส่วนหนึ่งของชุดบนปราดเปรื่องม้วนของ หัวข้อ [แสดง] ดูเพิ่มเติม [แสดง] ไอคอนพอร์ทัลภาพยนตร์พอร์ทัลโวลเตวินเทจฟ็อกซ์กล้องภาพเคลื่อนไหวMovietone ภาพยนตร์ที่เรียกว่าภาพยนตร์, ภาพเคลื่อนไหวหรือโฟโต้เพลย์เป็นชุดของภาพนิ่งซึ่งเมื่อแสดงบนหน้าจอที่สร้าง ภาพลวงตาของภาพเคลื่อนไหวเนื่องจากปรากฏการณ์พี นี้ภาพลวงตาที่ทำให้เกิดผู้ชมในการรับรู้การเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องระหว่างวัตถุที่แยกจากกันดูได้อย่างรวดเร็วต่อเนื่อง ภาพยนตร์ถูกสร้างขึ้นโดยการถ่ายภาพฉากที่เกิดขึ้นจริงกับกล้องภาพเคลื่อนไหว; โดยการถ่ายภาพภาพวาดหรือรูปแบบขนาดเล็กโดยใช้เทคนิคการเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิม โดยวิธีการของ CGI และภาพเคลื่อนไหวคอมพิวเตอร์ หรือโดยการรวมกันของบางส่วนหรือทั้งหมดของเทคนิคเหล่านี้และผลภาพอื่น ๆ คำว่า "โรงภาพยนตร์" สั้นสำหรับภาพยนตร์มักจะใช้ในการอ้างถึงอุตสาหกรรมภาพยนตร์และสร้างภาพยนตร์หรือศิลปะของการสร้างภาพยนตร์ของตัวเอง ความหมายร่วมสมัยของภาพยนตร์เป็นศิลปะของการจำลองประสบการณ์การสื่อสารความคิดเรื่องการรับรู้ความรู้สึกความงามหรือบรรยากาศโดยใช้วิธีการบันทึกหรือโปรแกรมภาพเคลื่อนไหวพร้อมกับการกระตุ้นประสาทสัมผัสอื่น ๆ . [1] กระบวนการของการสร้างภาพยนตร์เป็นทั้งศิลปะ และอุตสาหกรรม. ภาพยนตร์ที่ถูกบันทึกไว้บนแผ่นฟิล์มพลาสติกผ่านกระบวนการเคมีและแสดงให้เห็นแล้วผ่านโปรเจคเตอร์ภาพยนตร์บนหน้าจอขนาดใหญ่ การยอมรับของ CGI ที่ใช้เทคนิคพิเศษที่นำไปสู่การใช้งานของตัวกลางดิจิตอล ภาพยนตร์ร่วมสมัยมากที่สุดอยู่ในขณะนี้อย่างเต็มที่ดิจิตอลผ่านกระบวนการทั้งหมดของการผลิตการจัดจำหน่ายและการจัดแสดงนิทรรศการตั้งแต่ต้นจนจบ ภาพยนตร์ที่บันทึกไว้ในรูปแบบแสงแบบดั้งเดิมรวมถึงการฉายภาพยนตร์ที่คล้ายคลึงซึ่งเป็นบันทึกกราฟิกของคำพูดเพลงและเสียงอื่น ๆ ที่มาพร้อมกับภาพ มันวิ่งตามไปเป็นส่วนหนึ่งของภาพยนตร์เรื่องลิขสิทธิ์เฉพาะของมันและไม่ได้คาดการณ์ไว้. ภาพยนตร์เป็นสิ่งประดิษฐ์ทางวัฒนธรรมที่สร้างขึ้นโดยเฉพาะวัฒนธรรม พวกเขาสะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมเหล่านั้นและในทางกลับกันผลต่อพวกเขา ภาพยนตร์เรื่องนี้มีการพิจารณาให้เป็นรูปแบบศิลปะที่สำคัญแหล่งที่มาของความบันเทิงที่เป็นที่นิยมและเป็นสื่อที่มีประสิทธิภาพสำหรับการให้ความรู้หรือปลูกฝังประชาชน พื้นฐานภาพของภาพยนตร์เรื่องนี้ให้มันเป็นพลังของการสื่อสารสากล ภาพยนตร์บางส่วนได้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมทั่วโลกโดยใช้ขัดหรือคำบรรยายในการแปลโต้ตอบเป็นภาษาของผู้ชมที่ บางคนได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ภาพยนตร์ถวายพระเกียรติของอุตสาหกรรมของความรุนแรง [2] และการรักษาเชิงลบที่อาจเกิดขึ้นของผู้หญิง. [3] [4] ภาพบุคคลที่ทำขึ้นเป็นหนังที่เรียกว่าเฟรม ในระหว่างการฉายของภาพยนตร์ดั้งเดิมชัตเตอร์หมุนทำให้เกิดช่วงเวลาแห่งความมืดเป็นกรอบในการเปิดแต่ละคนจะย้ายเข้าไปอยู่ในตำแหน่งที่จะได้รับการคาดการณ์ แต่ผู้ชมที่ไม่ได้สังเกตการหยุดชะงักเพราะผลที่รู้จักกันติดตาของวิสัยทัศน์โดยตายังคงมีภาพ ภาพเสี้ยววินาทีหลังจากที่แหล่งที่มาได้ถูกลบออก การรับรู้ของการเคลื่อนไหวเป็นเพราะผลกระทบทางจิตวิทยาเรียกว่าปรากฏการณ์พี. ชื่อ "ฟิล์ม" มาจากความจริงที่ว่าฟิล์มถ่ายภาพ (ที่เรียกว่าฟิล์มหุ้น) ได้รับในอดีตสื่อสำหรับการบันทึกและแสดงภาพเคลื่อนไหว เงื่อนไขอื่น ๆ อีกมากมายที่มีอยู่สำหรับภาพการเคลื่อนไหวของแต่ละบุคคลรวมทั้งภาพ, แสดงภาพ, ภาพเคลื่อนไหว, โฟโต้เพลและสะบัด คำที่พบมากที่สุดในสหรัฐอเมริกาเป็นภาพยนตร์ขณะที่ในภาพยนตร์ยุโรปเป็นที่ต้องการ ข้อตกลงและเงื่อนไขสำหรับเขตข้อมูลโดยทั่วไปรวมถึงหน้าจอขนาดใหญ่ที่หน้าจอเงิน, ภาพยนตร์และภาพยนตร์; หลังเป็นที่นิยมใช้ในตำราวิชาการและการเขียนเรียงความที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักเขียนยุโรป ในช่วงปีแรกแผ่นคำว่าบางครั้งก็ใช้แทนของหน้าจอ