1.3.2 YeastAlcoholic fermentation i

1.3.2 Yeast
Alcoholic fermentation is a process where the sugar in a substrate is converted into ethanol. The main micro-organisms responsible for the fermentations are yeasts belonging to the class Saccaromycetes in the fungal phylum Ascomycota (Rainieri & Zambonelli, 2009). Yeast has a high
12
tolerance to acidity, which facilitates survival and growth in fruit juices that have pH values below the tolerance level for several other microorganisms (Jay et al., 2005). Compared to other fungi, yeasts differ by their growth as single cells instead of a mycelium. Reproduction is vegetative by fission or budding, a characteristic shared with many other fungi. Growth is possible in both aerobic and anaerobic conditions, where the former results in high growth rate, and the latter (oxygen limiting) results in a slow biomass production with energy being stored in the produced ethanol (Rainieri & Zambonelli, 2009).
The substrate for yeast metabolism is mainly monosaccharides, like glucose, fructose and mannose that are metabolised into two molecules of pyruvate in the glycolysis, also called Embden-Meyerhof-Parnas pathway (Bai et al., 2008). The produced pyruvate is further reduced to ethanol and carbon dioxide by the enzymes pyruvate decarboxylate and alcohol dehydrogenase. The overall chemical reaction is thus:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.3.2 ยีสต์หมักแอลกอฮอล์เป็นกระบวนการที่น้ำตาลในพื้นผิวจะถูกแปลงเป็นเอทานอล ที่หลักไมโครสิ่งมีชีวิตชอบการหมักแหนมจะ yeasts ของคลา Saccaromycetes ในไฟลัมรา Ascomycota (Rainieri & Zambonelli, 2009) ยีสต์มีราคาสูง12ยอมรับการมี ที่อยู่รอดและเจริญเติบโตในน้ำผลไม้ที่มีค่า pH ต่ำกว่าระดับยอมรับในหลายอื่น ๆ จุลินทรีย์ (เจย์ et al., 2005) เมื่อเทียบกับเชื้อราอื่น ๆ yeasts ที่แตกต่างกัน โดยการเจริญเติบโตเป็นเซลล์เดียวแทนการ mycelium ทำเป็นผักเรื้อรัง โดยฟิชชันหรือการแตกหน่อ คุณลักษณะที่ใช้ร่วมกับเชื้อราอื่น ๆ มากมาย เจริญเติบโตได้ในออกซิเจน และไม่ใช้ ผลที่เดิมที่อัตราการเติบโตสูง และหลัง (ออกซิเจนจำกัด) ผลผลิตชีวมวลช้ากับพลังงานที่ถูกเก็บไว้ในการผลิตเอทานอล (Rainieri & Zambonelli, 2009)พื้นผิวสำหรับเผาผลาญยีสต์เป็นส่วนใหญ่ monosaccharides กลูโคส ฟรักโทส และ mannose ซึ่ง metabolised เป็นสองโมเลกุลของ pyruvate ใน glycolysis เรียกว่าทางเดิน Embden Meyerhof รามา (ไบ et al., 2008) เพิ่มเติมลดการ pyruvate ผลิตเอทานอลและคาร์บอนไดออกไซด์ โดยเอนไซม์ pyruvate decarboxylate และแอลกอฮอล์ dehydrogenase ปฏิกิริยาเคมีโดยรวมเป็นดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.3.2 ยีสต์
หมักแอลกอฮอล์เป็นกระบวนการที่น้ำตาลในพื้นผิวจะถูกแปลงเป็นเอทานอล จุลินทรีย์หลักรับผิดชอบในการหมักยีสต์จะเป็นของชั้น Saccaromycetes ในไฟลัมเชื้อรา Ascomycota (Rainieri & Zambonelli 2009) ยีสต์มีสูง
12
ทนทานต่อความเป็นกรดซึ่งจะเอื้อต่อการอยู่รอดและการเจริญเติบโตในน้ำผลไม้ที่มีค่าพีเอชต่ำกว่าระดับที่ยอมรับได้สำหรับจุลินทรีย์อื่น ๆ อีกหลาย (เจ et al., 2005) เมื่อเทียบกับเชื้อราอื่น ๆ ยีสต์แตกต่างจากการเติบโตของพวกเขาเป็นเซลล์เดียวแทนเส้นใย พันธุ์คือพืชโดยฟิชชันหรือรุ่น, ลักษณะร่วมกันกับเชื้อราอื่น ๆ อีกมากมาย การเจริญเติบโตเป็นไปได้ทั้งในสภาวะออกซิเจนและไม่ใช้ออกซิเจนซึ่งผลในอดีตอัตราการเติบโตสูงและหลัง (ออกซิเจน จำกัด ) ส่งผลให้การผลิตชีวมวลช้ากับพลังงานที่ถูกเก็บไว้ในเอทานอลที่ผลิต (Rainieri & Zambonelli 2009).
พื้นผิว สำหรับการเผาผลาญยีสต์เป็นส่วนใหญ่ monosaccharides เช่นกลูโคสฟรุกโตสและแมนโนสที่มีการเผาผลาญเป็นสองโมเลกุลของไพรูใน glycolysis ที่เรียกว่าเดิน Embden-Meyerhof-Parnas (ใบ et al., 2008) ไพรูผลิตจะลดลงต่อไปเอทานอลและก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์โดยเอนไซม์ decarboxylate ไพรู dehydrogenase และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ปฏิกิริยาทางเคมีโดยรวมเป็นดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.3.2 ยีสต์
การหมักแอลกอฮอล์เป็นกระบวนการที่น้ำตาลในพื้นผิวจะถูกแปลงเป็นเอทานอล จุลินทรีย์หลักที่รับผิดชอบ fermentations เป็นยีสต์ที่เป็นของชั้น saccaromycetes ในไฟลัมราโคไมโคตา ( rainieri & zambonelli , 2009 ) ยีสต์มีสูง

12 ต่อเมซึ่งจะเอื้อต่อการอยู่รอดและการเจริญเติบโตในผลไม้ที่มีค่า pH ต่ำกว่าระดับความอดทนสำหรับจุลินทรีย์หลาย ๆ ( เจย์ et al . , 2005 ) เมื่อเทียบกับชนิดอื่น ๆ ยีสต์ที่แตกต่างกันของพวกเขาเติบโตเป็นเซลล์เดียวแทนที่จะเป็นเส้นใย . การสืบพันธุ์เป็นพืชโดยฟิชชันหรือรุ่น , ลักษณะร่วมกับเชื้อราอื่น ๆ อีกมากมายการเจริญเติบโตเป็นไปได้ทั้งแอโรบิค และ anaerobic เงื่อนไขที่อดีตส่งผลให้อัตราการเติบโตสูง และหลัง ( ออกซิเจนจำกัด ) ผลลัพธ์ในการผลิตชีวมวลช้าด้วยพลังงานที่ถูกเก็บไว้ในการผลิตเอทานอล ( rainieri & zambonelli , 2009 ) .
พื้นผิวสำหรับการเผาผลาญของยีสต์เป็นโมโนแซ็กคาไรด์ เช่นกลูโคสฟรักโทสและแมนโนสที่ metabolised เป็นสองโมเลกุลของไพรูเวทในไกลโคไลสิส ที่เรียกว่า embden เมเยอร์โฮฟ พาร์นาสทางเดิน ( ไป๋ et al . , 2008 ) ผลิตเป็นเอทานอลลดลง Pyruvate และคาร์บอนไดออกไซด์ โดยเอนไซม์ pyruvate สฤษฎ์และแอลกอฮอล์ดีไฮโดรจีเนส . ปฏิกิริยาทางเคมีโดยรวมมีดังนี้