The problem seemed to be that the m

The problem seemed to be that the more successfully and radically
social sci~nce changed your view of the world, the more
indifferent it became to the fate of those individual bodies. It was
not that social science did not help understand their fate. Quite
the contrary. Theory and research became .Illore and more sophisticated
and in the areas of social life which interested me
(crime, deviance, law, punishment) there were many sociological
descriptions and explanations which were interesting and perfectly
comprehensible. They made a difference to the way the world
looked. But, as William J ames said, 'a difference that makes no
difference is no difference'. I would deliver the same sort of message
implicit in this book (without the ponderous analysis or the
academic footnotes) to a group of social workers, and depart
knowing that although everything I had said was right, it made no
difference to my audience. Or else that it had made only the sort
of difference which my colleagues assured me should make me
proud: that these poor misguided social workers should now feel
demoralized and frustrated about their work, and start looking
for the 'real' issues (become sociologists?).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาดูเหมือนจะ เป็นที่ที่ประสบความสำเร็จ และยิ่งรุนแรงวิทย์สังคม ~ ซานฟรานซิสโกปิซามุมมองของโลก การเปลี่ยนแปลงมากขึ้นไม่แยแสมันกลายเป็นให้ชะตากรรมของร่างกายเหล่านั้นแต่ละ มันเป็นไม่ว่าวิทยาศาสตร์สังคมไม่ช่วยเข้าใจชะตากรรมของพวกเขา ค่อนข้างตรงกันข้าม ทฤษฎีและงานวิจัยกลายเป็น Illore และอื่น ๆ มีความซับซ้อนและในพื้นที่ของชีวิตทางสังคม ที่สนใจ(อาชญากรรม deviance กฎหมาย การลงโทษ) มีหลายสังคมวิทยาคำอธิบายและคำอธิบายที่น่าสนใจ และสมบูรณ์เข้าใจ พวกเขาทำมีความแตกต่างกับทางโลกมอง แต่ William J เอมส์กล่าว, ' ความแตกต่างที่ทำให้ไม่ความแตกต่างคือ ไม่ต่าง ' ฉันจะส่งข้อความประเภทเดียวกันนัยในหนังสือเล่มนี้ (ไม่ มีการวิ ponderous หรือวิชาการเชิงอรรถ) คณะสังคมสงเคราะห์ และขาออกรู้ว่า แม้ว่าทุกอย่างที่ฉันได้กล่าวว่า ถูกต้อง มันทำไม่ความแตกต่างกับกลุ่มเป้าหมายของฉัน หรือที่อื่น ที่มันได้ทำการเรียงลำดับความแตกต่างซึ่งมั่นใจเพื่อนร่วมงานของฉันฉันควรทำให้ฉันความภาคภูมิใจ: ว่า ยากจนเหล่านี้ผิด ๆ สังคมสงเคราะห์ควรตอนนี้รู้สึกรอด และความผิดหวังเกี่ยวกับการทำงาน และเริ่มมองสำหรับปัญหา 'จริง' (กลายเป็นพูด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาที่เกิดขึ้นดูเหมือนจะเป็นไปได้ว่าประสบความสำเร็จมากและรุนแรง
ทางสังคมวิทย์ ~ nce เปลี่ยนมุมมองของโลกให้มากขึ้น
ไม่แยแสมันก็กลายเป็นชะตากรรมของร่างกายของแต่ละบุคคลเหล่านั้น มันก็
ไม่ได้ว่าวิทยาศาสตร์ทางสังคมไม่ได้ช่วยให้เข้าใจชะตากรรมของพวก ค่อนข้าง
ตรงกันข้าม ทฤษฎีและการวิจัยกลายเป็น .Illore และมีความซับซ้อนมากขึ้น
และในพื้นที่ของชีวิตทางสังคมที่ผมสนใจ
(อาชญากรรมอันซ์กฎหมายลงโทษ) มีทางสังคมวิทยาหลาย
รายละเอียดและคำอธิบายซึ่งเป็นที่น่าสนใจและดีที่สุดที่
เข้าใจ พวกเขาสร้างความแตกต่างให้กับทางโลก
มอง แต่เป็นวิลเลียมเจเอมส์กล่าวว่า 'ความแตกต่างที่ทำให้ไม่มี
ความแตกต่างคือไม่แตกต่างกัน' ฉันจะส่งมอบในประเภทเดียวกันของข้อความ
โดยปริยายในหนังสือเล่มนี้ (โดยการวิเคราะห์เบื่อหรือ
เชิงอรรถศึกษา) ไปยังกลุ่มของแรงงานสังคมและออกไป
รู้ว่าถึงแม้ทุกอย่างที่ฉันได้กล่าวว่าถูกต้องก็จะทำให้ไม่มีความ
แตกต่างให้กับผู้ชมของฉัน หรืออื่น ๆ ว่าได้ทำเพียงการเรียงลำดับ
ของความแตกต่างที่เพื่อนร่วมงานของฉันมั่นใจฉันควรทำให้ฉัน
ภาคภูมิใจ: ที่น่าสงสารคนงานเหล่านี้สังคมเข้าใจผิดควรรู้สึก
ขวัญเสียและผิดหวังเกี่ยวกับการทำงานของพวกเขาและเริ่มมองหา
สำหรับประเด็นที่ 'จริง' (กลายเป็นนักสังคมวิทยา? )

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาดูเหมือนจะยิ่งประสบความสำเร็จ และทรงวิทย์ , เปลี่ยนมุมมองของคุณ ~ สังคมของโลกมากขึ้นไม่แยแสมันเป็นชะตากรรมของร่างกายของบุคคลนั้น มันคือไม่ ว่า สังคมศาสตร์ ไม่ได้ช่วยให้เข้าใจในชะตากรรมของตน ค่อนข้างทางตรงกันข้าม ทฤษฎีและการวิจัยเป็น illore และซับซ้อนและในพื้นที่ของชีวิตทางสังคมที่สนใจฉัน( อาชญากรรม , เบี่ยงเบน , กฎหมาย , การลงโทษ ) มีหลายทางสังคมวิทยาคำอธิบายและคำอธิบายที่น่าสนใจและสมบูรณ์ที่เข้าใจได้ พวกเขาสร้างความแตกต่างทางโลกดู แต่ เป็น วิลเลี่ยม เจ เอม บอกว่า ความแตกต่างที่ทำให้ไม่ความแตกต่างที่ไม่แตกต่าง ' ผมจะส่งประเภทเดียวกันของข้อความความนัยในหนังสือเล่มนี้ ( ไม่เทอะทะ หรือการวิเคราะห์เชิงอรรถวิชาการ ) กลุ่มนักสังคมสงเคราะห์ และออกเดินทางทราบว่า แม้ว่าทุกสิ่งที่ฉันได้พูดไป มันทำให้ไม่ความแตกต่างกับผู้ชมของฉัน หรืออีกที่ก็มีแค่ เรียงความแตกต่างที่เพื่อนร่วมงานของฉันมั่นใจฉันควรจะให้ฉันภูมิใจว่าคนจนเหล่านี้สังคมเข้าใจผิดตอนนี้ควรจะรู้สึกขวัญ และผิดหวังกับงานของตนเอง และเริ่มมองสำหรับ " ปัญหาที่แท้จริง " ( เป็นนักสังคมวิทยา ? ) .