In our life time, there are not man

In our life time, there are not many chances for us to save someone’s life. When I was young, I always dreamed of being a super hero who protects the town by fighting with wicked monsters. In reality, there were no monsters invading the town to get punched at their faces. However, I have done something better and greater than fighting with those imaginative beings, that is, I had saved my loved one’s life.

I had lived with my 79 year-old grandfather who was diagnosed with terminal cancer. One early Saturday morning in July while everybody was at home, my grandfather had been getting a high temperature and he was about to lose his consciousness. He couldn't respond to anyone, including my grandmother. Realizing that his condition was getting worse, my grandfather frantically cried for helps. Fortunately, I was nearby. I dropped everything in my hands and ran as fast as I could to her. The first and only thing in my mind was my grandfather. When I saw how in bad condition he was, it was like my heart was going to stop beating. I could not do anything at first, but, at that time, I was the only person who was strong enough to help my grandfather’s life. My father rushed to start the car. I carefully carried my grandfather in my arms and got him to the car. In good time, we could reach the hospital and manage to save our loved one’s life. All my thought was ‘I did it’. I had been a super hero to my family, especially to my grandfather. This day would be the day that I could never forget. I couldn’t imagine if I had lost my beloved and kind-hearted grandfather. Everything seemed to stop when my grandfather opened his eyes and told me how proud of me he was. I promised to everyone I would never ignore to help everybody’s life, even though he or she was not my family.

In this world, right now, there are so many people who still need some helps. We should always care about surrounding people, not only the ones we love, but also those we may never talk to. From the one who once could save his own grandfather’s life, I am certain to tell you that if you can save one’s life once, you will never stop to save more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงเวลาชีวิตของเราไม่ได้มีโอกาสมากสำหรับเราที่จะช่วยชีวิตของใครบางคน เมื่อฉันเป็นเด็กฉันมักจะฝันของการเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่ช่วยปกป้องเมืองโดยการต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่ชั่วร้าย ในความเป็นจริงมีไม่มีศัตรูบุกเข้ามาในเมืองจะได้รับการเจาะที่ใบหน้าของพวกเขา แต่ผมได้ทำสิ่งที่ดีกว่าและมีค่ามากกว่าการต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นจินตนาการ, ที่อยู่,ฉันได้ช่วยชีวิตหนึ่งที่รักของฉัน.

ผมเคยอาศัยอยู่กับคุณปู่ของปีเก่าของฉัน 79 คนที่ถูกวินิจฉัยว่าเ​​ป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย เสาร์เช้าวันหนึ่งในช่วงต้นเดือนกรกฎาคมในขณะที่ทุกคนเป็นที่บ้านคุณปู่ของฉันได้รับอุณหภูมิสูงและเขากำลังจะสูญเสียจิตสำนึกของเขา เขาไม่สามารถตอบสนองต่อทุกคนรวมทั้งคุณยาย ตระหนักว่าอาการของเขาก็เลวร้ายลงคุณปู่ของฉันร้องไห้เมามันเพื่อช่วยให้ โชคดีที่ฉันเป็นสถานที่ใกล้เคียง ผมทิ้งทุกอย่างในมือของฉันและวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่ผมสามารถทำได้เพื่อเธอ สิ่งแรกและที่เดียวในใจของฉันเป็นคุณปู่ของฉัน เมื่อฉันเห็นว่าอยู่ในสภาพที่ไม่ดีเขาก็เป็นเหมือนหัวใจของฉันกำลังจะหยุดเต้น ผมไม่สามารถทำอะไรในตอนแรก แต่ในเวลานั้น,ผมเป็นเพียงคนเดียวที่เป็นคนเข้มแข็งพอที่จะช่วยชีวิตคุณปู่ของฉัน พ่อของฉันรีบวิ่งไปที่เริ่มต้นรถ ฉันอย่างดำเนินการคุณปู่ของฉันอยู่ในอ้อมแขนของฉันและเขาได้ไปที่รถ ในช่วงเวลาที่ดีที่เราจะไปถึงโรงพยาบาลและบริหารจัดการที่จะช่วยชีวิตหนึ่งที่รักของเรา ทุกคนคิดว่าฉันคือ 'ฉันมัน' ผมเคยเป็นซูเปอร์ฮีโร่ให้กับครอบครัวของฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณปู่ของฉันวันนี้จะเป็นวันที่ฉันไม่เคยลืม ฉันไม่สามารถจินตนาการถ้าฉันได้สูญเสียคุณปู่อันเป็นที่รักและใจดีของฉัน ทุกอย่างดูเหมือนจะหยุดเมื่อคุณปู่ของฉันเปิดตาของเขาและบอกฉันว่าภูมิใจในตัวผมเขาเป็น ผมสัญญาว่าจะทุกคนที่ฉันไม่เคยจะไม่สนใจที่จะช่วยให้ชีวิตของทุกคนแม้ว่าเขาหรือเธอไม่ได้เป็นครอบครัวของฉัน.

ในโลกนี้ตอนนี้มีผู้คนจำนวนมากที่ยังคงต้องมีการช่วยให้มี เรามักจะควรดูแลเกี่ยวกับผู้คนโดยรอบไม่เพียง แต่คนที่เรารัก แต่ยังคนที่เราอาจจะไม่เคยพูดคุยกับ จากคนที่เคยสามารถช่วยชีวิตคุณปู่ของเขาเองผมบางอย่างที่จะบอกคุณว่าถ้าคุณสามารถบันทึกชีวิตหนึ่งของครั้งเดียวคุณจะไม่หยุดที่จะประหยัดมากขึ้น.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเวลาของชีวิต ไม่มีโอกาสในการบันทึกชีวิตของคนเรา ผมหนุ่ม ฉันเสมอฝันของการเป็นซูเปอร์ฮีโร่ที่ช่วยปกป้องเมืองจากการต่อสู้กับมอนสเตอร์คนชั่ว ในความเป็นจริง มีมอนสเตอร์ไม่บุกรุกเมืองที่จะได้รับการเจาะรูที่ใบหน้าของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ผมทำสิ่งที่ดีกว่า และมากกว่าการต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นจินตนาการ คือ มีบันทึกของฉันรักของชีวิต

ฉันก็อาศัยอยู่กับปู่ของฉันปี 79 ที่มีการวินิจฉัยโรคมะเร็งเทอร์มินัล เช้าวันเสาร์ช่วงหนึ่งในเดือนกรกฎาคมในขณะที่ทุกคนในบ้าน ปู่ของฉันได้รับอุณหภูมิสูง และกำลังจะสูญเสียสติของเขา เขาไม่ตอบสนองให้กับทุกคน รวมถึงยายของฉัน ตระหนักถึงว่า เงื่อนไขของเขาคือการแย่ ปู่ของฉันเมามันร้องสำหรับช่วย โชคดี ผมใกล้เคียง ฉันทิ้งทุกอย่างในมือของฉัน และวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่สามารถเพื่อเธอ แรกและเฉพาะสิ่งในใจของฉันเป็นปู่ของฉัน เมื่อผมเห็นว่าในสภาพที่ไม่ดี เขา มันเป็นเหมือนหัวใจกำลังจะหยุดตี ฉันไม่สามารถทำอะไรที่แรก แต่ ครั้งที่ ผมคนเดียวที่ไม่แข็งแรงพอที่จะช่วยชีวิตของปู่ของฉัน พ่อวิ่งเริ่มรถ ผมอย่างทำตาของฉันในอ้อมแขนของฉัน และได้รถ ในช่วงเวลาที่ดี เราอาจไปถึงโรงพยาบาล และจัดการบันทึกของเรารักชีวิต ความคิดของฉันทั้งหมดถูก 'ฉันไม่ได้' ฉันได้รับซูเปอร์ฮีโร่เพื่อครอบครัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับปู่ของฉัน วันนี้จะเป็นวันที่ฉันไม่เคยลืม ฉันไม่สามารถคิดได้ถ้ามีหายปู่ kind-hearted และเป็นที่รักของฉัน ทุกอย่างดูเหมือนหยุดเมื่อปู่ของฉันเปิดตาของเขา และบอกว่า ฉันภูมิใจว่าฉันเป็น ผมสัญญากับทุกคนผมจะไม่เคยละเว้นการช่วยของทุกชีวิต แม้ว่าเขาหรือเธอไม่ใช่ครอบครัวของฉัน

ในโลกนี้ ขณะนี้ มีคนจำนวนมากที่ยังคง ต้องช่วยบาง เราควรดูแลเกี่ยวกับคนรอบข้างเสมอ ไม่เพียงแต่คนเรา รัก แต่ยังที่เราไม่อาจพูดคุยกับ จากผู้ที่เคยสามารถช่วยชีวิตคุณปู่ของเขาเอง ผมบางอย่างที่จะบอกคุณว่า ถ้าคุณสามารถบันทึกชีวิต ครั้งเดียวคุณจะไม่หยุดการบันทึกเพิ่มเติม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงเวลาแห่งชีวิตของเราไม่มีโอกาสจำนวนมากสำหรับเราในการช่วยชีวิตของใครบางคน ตอนที่ผมยังเด็กผมอยู่เสมอความฝันที่จะเป็นฮีโร่ที่จะป้องกันเมืองโดยการต่อสู้กับคนชั่ว ในความเป็นจริงไม่มีมอนสเตอร์การบุกเข้าไปในเมืองที่ต้องการชกที่ใบหน้าของพวกเขา แต่ถึงอย่างไรก็ตามผมได้ทำสิ่งที่ดีกว่าและมากกว่าการต่อสู้กับมนุษย์ตามจินตนาการที่มีผมมีบันทึกรักหนึ่งของชีวิตของฉัน.

ผมอาศัยอยู่กับคุณปู่ 79 ปีของผมคนที่วินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งอาคารโดยสาร หนึ่งช่วงเช้าตรู่วันเสาร์ในเดือนกรกฎาคมในขณะที่ทุกคนอยู่ที่บ้านคุณปู่ของฉันได้รับการเรียก อุณหภูมิ สูงและเขาก็จะสูญเสียความสำนึกของเขา เขาไม่สามารถตอบสนองต่อทุกฝ่ายรวมทั้งคุณยายของฉัน ตระหนักถึง สภาพ ของเขาคือการที่แย่ไปกว่านั้นคุณปู่ของผมคราวนี้ร้องให้ช่วย โชคดีผมก็อยู่ในบริเวณใกล้เคียง ฉันจะลดลงทุกอย่างอยู่ในมือของฉันและวิ่งอย่างรวดเร็วเท่าที่ผมได้ไปของเธอ สิ่งแรกและเพียงแห่งเดียวที่อยู่ในใจของผมก็คือคุณปู่ของเรา เมื่อผมเห็นว่าอยู่ใน สภาพ ที่เลวร้ายเขาก็เหมือนกับหัวใจของฉันจะหยุดเต้น ฉันไม่สามารถทำอะไรได้ในครั้งแรกแต่ในช่วงเวลานั้นผมเป็นคนเดียวที่มีมากพอที่จะช่วยให้ชีวิตของปู่ของฉัน พ่อของฉันวิ่งไปยังรถ ผมอย่างระมัดระวังไปปู่ของฉันในอ้อมแขนของฉันและก็เลยให้เขาในรถได้ ในช่วงเวลาที่ดีเราสามารถเข้าถึงยังโรงพยาบาลและการจัดการการบันทึกรักหนึ่งของชีวิตของเรา ความคิดของผมทั้งหมดก็คือ"ผมทำ' ฉันได้รับฮีโร่ Super ต่อครอบครัวของผมโดยเฉพาะที่เป็นคุณปู่ของเราในวันนี้จะเป็นวันที่ผมจะไม่มีวันลืม ผมไม่สามารถจินตนาการถึงหากผมหายไปคุณปู่เป็นที่รักและเมตตาของฉัน ทุกอย่างดูจะหยุดเมื่อคุณปู่ของผมก็เปิดดวงตาของเขาและบอกว่าความ ภาคภูมิใจ ของฉันเขา เราได้สัญญากับทุกคนที่ผมจะไม่เคยไม่สนใจจะช่วยให้ชีวิตของทุกคนแม้ว่าเขาหรือเธอก็ไม่ใช่คนในครอบครัวของฉัน.

ในโลกนี้อยู่ในขณะนี้มีผู้คนจำนวนมากที่ยังจำเป็นต้องช่วยให้บางส่วน เราจึงต้องให้ความสนใจเกี่ยวกับผู้ที่อยู่รอบข้างอยู่ไม่ได้เฉพาะคนที่เรารักแต่ยังมีผู้ที่เราอาจไม่เคยพูดอยู่เสมอ จากที่เคยสามารถช่วยชีวิตของคุณปู่ของผมบางอย่างจะบอกคุณได้ว่าหากคุณสามารถบันทึกหนึ่งของชีวิตเมื่อคุณจะไม่เคยหยุดการบันทึกเพิ่มเติม.