Hall (1976) claims that those of Eu

Hall (1976) claims that those of European heritage believe that what they think is real because they live in a “word world” (p.vii), and anything other than words are considered less important in the communication process. This, to Hall, is a mistake. Words do not convey every meaning in a message. There are underlying subtleties that provide the wholeness, or context, to a “spoken message.” Along the same lines, Hall (1998) adds that “high context communication or message is one in which most of the information is already in the person, while very little is in the coded, explicit, transmitted part of the message. A low-context communication is just the opposite, that is, the mass of the information is vested in the explicit code” (p. 61). An illustration of a high-context communication as described by Hall (1976) is in his puzzling experience of staying in a hotel in Japan. Hall found himself moved from one place to another, “like a piece of derelict luggage” (p. 61), but was not told the reason for the move. As someone who sees himself to be from a low- context culture, Hall was upset for not understanding why he was treated in such a way. Finally, the answer came. In Japan, when a person joins a corporation, that person has to “belong” to the corporation; otherwise he or she will have no identity. So now that Hall is in this hotel, the hotel was socializing him and was taking care of him. What is interesting here is that a person need not be told explicitly (low-context) about what is being done to him or her but that person would have to follow the crowd to understand what is going on to be able to be part of the group (a high-context communication style).
In addition to the implicit meaning buried in a behavior, Hall (1976) noted that meaning and context are inextricably bound with each other. He stated that “China, the possessor of a great complex culture, is on the high-context end of the scale. One notices this particularly in the written language of China, which is thirty-five hundred years old and has changed very little in the past three thousand years” (p. 91). This shows that meaning is embedded in the context in which the communication occurs and rarely in the written communication. To illustrate this point, for someone to be literate in Chinese, one has to be conversant with Chinese history and to know the pronunciation of the words to understand the four tones which carry a different meaning for each tone. Knowing the context of a message conveys the meaning intended. Understanding both words and context gives the full picture

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮอลล์ (1976) อ้างว่าคนของมรดกทางวัฒนธรรมของยุโรปเชื่อว่าสิ่งที่พวกเขาคิดว่าเป็นจริงเพราะพวกเขาอาศัยอยู่ใน "โลกคำว่า" (p.vii) และสิ่งอื่นที่ไม่ใช่คำที่ถือว่ามีความสำคัญน้อยกว่าในการสื่อสาร นี้ไปฮอลล์เป็นความผิดพลาด คำพูดไม่ได้สื่อความหมายในทุกข้อความ มีรายละเอียดปลีกย่อยพื้นฐานที่ให้ความเป็นทั้งหมดหรือบริบทที่จะเป็น "ข้อความพูด." พร้อมสายเดียวกันฮอลล์ (1998) เสริมว่า "การสื่อสารบริบทที่สูงหรือข้อความซึ่งเป็นหนึ่งในที่สุดของข้อมูลที่มีอยู่แล้วในคนที่ ในขณะที่น้อยมากอยู่ในรหัสอย่างชัดเจนซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการส่งข้อความ การสื่อสารต่ำบริบทเป็นเพียงตรงข้ามที่เป็นมวลของข้อมูลที่จะตกเป็นของรหัสที่ชัดเจน "(พี. 61) ภาพของการสื่อสารที่สูงบริบทตามที่อธิบายไว้โดยฮอลล์ (1976) อยู่ในประสบการณ์ของเขางงเข้าพักในโรงแรมในประเทศญี่ปุ่น ฮอลล์พบว่าตัวเองย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีก "เช่นชิ้นส่วนของกระเป๋าเดินทางที่ถูกทิ้งร้างเป็น" (พี. 61) แต่ไม่ได้บอกเหตุผลในการย้าย เป็นคนที่มองว่าตัวเองจะต้องมาจากวัฒนธรรมบริบทต่ำฮอลล์ไม่พอใจไม่เข้าใจว่าทำไมเขาได้รับการรักษาในลักษณะ สุดท้ายคำตอบมา ในประเทศญี่ปุ่นเมื่อคนร่วม บริษัท ที่คนที่มี "อยู่" เพื่อ บริษัท ; มิฉะนั้นเขาหรือเธอจะมีตัวตนไม่มี ดังนั้นขณะนี้ที่ฮอลล์อยู่ในโรงแรมแห่งนี้โรงแรมที่ถูกสังคมเขาและได้รับการดูแลของเขา สิ่งที่น่าสนใจที่นี่ก็คือเป็นคนที่ไม่จำเป็นต้องบอกอย่างชัดเจน (ต่ำบริบท) เกี่ยวกับสิ่งที่จะถูกทำเพื่อให้เขาหรือเธอ แต่คนที่จะต้องทำตามฝูงชนที่จะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อให้สามารถเป็นส่วนหนึ่งของ กลุ่ม (รูปแบบการสื่อสารบริบทสูง).
นอกจากความหมายนัยฝังอยู่ในพฤติกรรมฮอลล์ (1976) ตั้งข้อสังเกตว่าความหมายและบริบทจะผูกพันความสัมพันธุ์กับแต่ละอื่น ๆ เขาระบุว่า "จีนเป็นเจ้าของวัฒนธรรมที่ซับซ้อนที่ดีอยู่ในระดับไฮเอนด์บริบทของขนาด หนึ่งสังเกตเห็นนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาษาเขียนของจีนซึ่งเป็น 30-500 ปีและมีการเปลี่ยนแปลงน้อยมากในรอบสามพันปี "(พี. 91) นี้แสดงให้เห็นว่าความหมายที่ถูกฝังอยู่ในบริบทที่การสื่อสารเกิดขึ้นและไม่ค่อยในการสื่อสารที่เป็นลายลักษณ์อักษร เพื่อแสดงให้เห็นถึงจุดนี้สำหรับคนที่จะรู้หนังสือในจีน, หนึ่งจะต้องคุ้นเคยกับประวัติศาสตร์จีนและทราบว่าการออกเสียงของคำที่จะเข้าใจในสี่เสียงซึ่งมีความหมายแตกต่างกันสำหรับแต่ละเสียง รู้บริบทของข้อความบ่งบอกถึงความหมายที่ตั้งใจไว้ การทำความเข้าใจทั้งสองคำและบริบทช่วยให้ภาพเต็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ห้องโถง ( 1976 ) อ้างว่า บรรดามรดกยุโรปเชื่อว่า สิ่งที่พวกเขาคิดว่าเป็นเรื่องจริง เพราะพวกเขาอยู่ใน " โลก " ( p.vii ) และอะไรอื่นนอกจากคำ ถือว่าสำคัญไม่น้อย ในกระบวนการสื่อสาร นี้ ฮอลล์ เป็นความผิดพลาด คำพูดไม่ได้ถ่ายทอดทุกความหมายในข้อความ มีปลีกย่อยพื้นฐานที่ให้ความสมบูรณ์ หรือบริบท การ " พูดข้อความ" ตามสายเดียวกัน ฮอลล์ ( 1998 ) เพิ่มสูง " บริบทการสื่อสารหรือข้อความเป็นหนึ่งในซึ่งข้อมูลส่วนใหญ่มีอยู่แล้วในคน ในขณะที่น้อยมากอยู่ในรหัส ชัดเจน ส่งส่วนหนึ่งของข้อความ บริบทการสื่อสารต่ำเป็นสิ่งตรงกันข้าม นั่นคือ มวลของข้อมูลเป็นความชอบธรรมในรหัสชัดเจน " ( หน้า 61 )ภาพประกอบของการสื่อสารในบริบทสูงตามที่อธิบายไว้โดยฮอลล์ ( 1976 ) เป็นประสบการณ์ที่แปลกที่เขาพักอยู่ในโรงแรมในญี่ปุ่น ห้องโถงพบตัวเองย้ายจากสถานที่หนึ่งไปยังอีก " เหมือนชิ้นกระเป๋าถูกทิ้ง " ( หน้า 61 ) แต่ก็ไม่ได้บอกเหตุผลของการย้าย เป็นคนที่เห็นตัวเองเป็นจากต่ำ - วัฒนธรรมบริบทฮอลล์ อารมณ์เสีย ไม่เข้าใจ ทำไมเขาถึงทำแบบนั้น สุดท้าย คำตอบที่ได้กลับมา . ในญี่ปุ่น เมื่อ บุคคล ร่วมกับ บริษัท คนนั้นต้อง " อยู่ " กับบริษัท มิฉะนั้น เขาหรือเธอจะมีเอกลักษณ์ไม่ ดังนั้น ตอนนี้ ฮอลล์ โรงแรมนี้ โรงแรมถูกสังคมเขาและดูแลเขาสิ่งที่น่าสนใจคือ ว่า บุคคลไม่ต้องบอกอย่างชัดเจน ( บริบทต่ำเกี่ยวกับสิ่งที่จะถูกทำเพื่อเขาหรือเธอ แต่คนๆนั้นจะต้องปฏิบัติตามฝูงชนที่จะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นเพื่อให้สามารถเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม ( บริบทรูปแบบการสื่อสาร ) .
นอกเหนือไปโดยปริยาย ความหมายฝังอยู่ในพฤติกรรมห้องโถง ( 1976 ) ตั้งข้อสังเกตว่า ความหมายและบริบท inextricably ผูกพันกับแต่ละอื่น ๆ เขากล่าวว่า " ประเทศจีน ครอบครองของวัฒนธรรมที่ซับซ้อนมาก ในบริบทที่จบสูงของมาตราส่วน 1 ประกาศนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาษาเขียนของประเทศจีน ซึ่งมีห้าร้อยปี และมีการเปลี่ยนแปลงน้อยมากในช่วงสามพันปี " ( หน้า 91 )นี้แสดงให้เห็นว่าความหมายฝังอยู่ในบริบทที่การสื่อสารเกิดขึ้นน้อยครั้งมากในการสื่อสารด้วยการเขียน แสดงให้เห็นถึงจุดนี้ คนรู้หนังสือในจีน ต้องคุ้นกับประวัติศาสตร์จีน และรู้จักการออกเสียงของคำที่จะเข้าใจสี่โทนซึ่งมีความหมายที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละเสียงรู้บริบทของข้อความที่สื่อความหมายไว้ เข้าใจทั้งคำและบริบทช่วยให้ภาพเต็ม