2.3. Experiment 1: nutrient intake,

2.3. Experiment 1: nutrient intake, weight gain and in vivo digestibility
2.3.1. Experimental procedure
Thirty three Friesian heifers were selected from a large herd at the research centre on the basis of body
weight and age. The heifers previously grazed a mixed pasture of rhodes grass (Chloris gayana), Kikuyu grass (Pennisetum clandestinum) and Kenya white clover (Trifolium semipilosum). At the beginning of the trial, the heifers were drenched with an antihelmintic and thereafter sprayed with an acari-cide weekly to control ticks.
The heifers, were randomly divided into three groups of 11 each and the groups allocated to the three treatments namely; NG, L and SPV which were fed for 104 days (a 10-day adaptation period was allowed). The initial mean body weight and age for the heifers per group were as follows: NG treatment, 144.3 kg (S.D.54.07), 53 weeks); L treatment, 143.1 kg (S.D.53.51), 52 weeks and SPV treat- ment, 144.1 kg (S.D.53.24), 53 weeks. The weigh- obing of the heifers was done before feeding on three consecutive days at the beginning of the trial and the procedure repeated fortnightly. The mean weight for the three weights was taken as each heifer’s body weight.
Both NG and SPVwere offered to the heifers fresh while L was given as hay. Napier grass (NG) was
chopped into 2.5-cm pieces while the other two forages were offered whole as practiced by farmers (Van der Valk, 1990). The forages were available to the heifers at all times. The daily feed on offer was estimated using the previous day’s intake and adding a 10% allowance. Half of the daily ration (weighed to the nearest 0.2 kg), was given early in the morning while the other half was given early in the afternoon. The feed refusals were collected and weighed each morning before offering fresh feed. Water and mineral licks were on offer at all times. Feed samples were collected daily and dried. Samples for each week were combined and taken to the laboratory for chemical analysis. The feeding trial was followed by a 21-day digestibility trial using 12 Merino sheep (four sheep per diet) housed in metabolism cages. Sheep were given feed (at near maintenance level), water and minerals. The 14-day adaptation period was followed by a seven-day collection period for each sheep, when complete collections of faeces and urine were carried out. During the digestibility trial, forages and refusals were sampled daily for the determination of dry matter and organic matter. Faeces were pooled for each animal and sub-sampled. The metabolisable energy (ME) for each diet was estimated using the equation of the (Australian Agricultural Council) AAC (1990) for tropical forages: ME (MJ /kgDM)5DOM (g/kgDM) ? 18.5 ? 0.81

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3 การทดลองที่ 1: ปริมาณธาตุอาหาร น้ำหนัก และ digestibility ในสัตว์ทดลอง2.3.1 การทดลองขั้นตอนสามสิบสาม Friesian heifers เลือกจากฝูงใหญ่ที่ศูนย์วิจัยตามร่างกาย น้ำหนักและอายุ Heifers ก่อนหน้านี้ grazed พาสเจอร์ผสมหญ้าโรดส์ (Chloris กายานา), หญ้าฮังการี (Pennisetum clandestinum) และเคนยาไวท์คลอฟเว่อร์ (Trifolium semipilosum) ที่จุดเริ่มต้นของการทดลอง heifers ถูก drenched กับการ antihelmintic และหลังจากนั้นฉีดพ่น ด้วยการ acari-cide ทุกสัปดาห์เพื่อควบคุมเครื่องหมายขีดHeifers ถูกสุ่มแบ่งออกเป็น 11 แต่ละกลุ่มและกลุ่มที่ปันส่วนไปรักษาที่สามได้แก่ NG, L และ SPV ที่ถูกเลี้ยงใน 104 วัน (ระยะเวลา 10 วันปรับได้) ต้นหมายถึง น้ำหนัก และอายุสำหรับ heifers สำหรับแต่ละกลุ่มมีดังนี้: NG รักษา 144.3 กิโลกรัม (S.D.54.07), 53 สัปดาห์); รักษา L, 143.1 กิโลกรัม (S.D.53.51), 52 สัปดาห์ และ SPV รักษาติด ขัด 144.1 กิโลกรัม (S.D.53.24), 53 สัปดาห์ Obing น้ำหนักของ heifers ที่เสร็จก่อนอาหารสามวันติดต่อกันที่จุดเริ่มต้นของการทดลองและกระบวนการทำซ้ำ fortnightly น้ำหนักเฉลี่ยสำหรับน้ำหนักสามถูกนำเป็น heifer แต่ละน้ำหนักNG และ SPVwere นำเสนอให้ heifers สดขณะให้ L เป็นเฮย์ มีหญ้านาเปีย (NG)สับเป็นชิ้น 2.5 ซม.ในขณะ forages สองถูกนำเสนอทั้งหมดเป็นเกษตรกร (Van der วอนเดอร์วอล์ค 1990) Forages ถูก heifers พร้อมใช้งานตลอดเวลา อาหารประจำวันให้ถูกใช้บริโภคของวันก่อนหน้าและการเพิ่มส่วนลด 10% การประมาณ ครึ่งหนึ่งของอาหารประจำวัน (ให้น้ำหนักไป 0.2 kg), ได้รับเช้าตรู่ในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งได้รับในช่วงบ่าย Refusals ตัวดึงข้อมูลถูกรวบรวมไว้ และชั่งน้ำหนักทุกเช้าก่อนที่จะนำเสนออาหารสด น้ำและเกลือแร่ licks ที่ตลอดเวลาได้ ตัวอย่างอาหารสัตว์ได้รวบรวมทุกวัน และแห้ง ตัวอย่างในแต่ละสัปดาห์ได้รวม และดำเนินการห้องปฏิบัติการเคมีวิเคราะห์ ทดลองให้อาหารได้ตามคดี digestibility 21 วันใช้ 12 ขนแกะ (แกะสี่ต่ออาหาร) ในกรงเผาผลาญ แกะได้รับน้ำอาหาร (ระดับใกล้บำรุงรักษา), และแร่ธาตุ ระยะเวลา 14 วันปรับได้ตามตามรอบระยะเวลาเจ็ดวันเรียกเก็บเงินสำหรับแต่ละแกะ เมื่อคอลเลกชันที่สมบูรณ์ของ faeces และปัสสาวะได้ ระหว่าง digestibility ทดลอง forages และ refusals มีความทุกวันสำหรับการกำหนดเรื่องแห้งและอินทรีย์ Faeces ถูกทางถูกพูละสัตว์ และย่อยตัวอย่าง พลังงาน metabolisable (ME) สำหรับอาหารแต่ละถูกประเมินโดยใช้สมการ (ออสเตรเลียเกษตรสภา) AAC (1990) สำหรับเขตร้อน forages: ฉัน (MJ /kgDM) 5DOM (g/kgDM) 18.5 0.81

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 การทดลองที่ 1: การบริโภคอาหารการเพิ่มของน้ำหนักและในร่างกายการย่อย
2.3.1 ขั้นตอนการทดลอง
สามสิบสามสาว Friesian ได้รับเลือกจากฝูงขนาดใหญ่ที่ศูนย์การวิจัยบนพื้นฐานของร่างกาย
น้ำหนักและอายุ สาวก่อนหน้านี้กินหญ้าทุ่งหญ้าผสมหญ้าโรดส์ (Chloris Gayana) หญ้าคิคุ (Pennisetum clandestinum) และเคนยาจำพวกถั่วสีขาว (Trifolium semipilosum) ที่จุดเริ่มต้นของการพิจารณาคดีที่ถูกสาวเปียกโชกด้วย antihelmintic และฉีดพ่นหลังจากนั้นมีรายสัปดาห์ Acari-cide ในการควบคุมเห็บ.
สาวถูกแบ่งออกเป็นสามกลุ่ม 11 แต่ละคนและกลุ่มที่จัดสรรให้กับการรักษาสามคือ; NG, L และเอสพีวีซึ่งได้รับการเลี้ยงดู 104 วัน (ระยะเวลาการปรับ 10 วันได้รับอนุญาต) น้ำหนักตัวเฉลี่ยเริ่มต้นและอายุสำหรับสาวต่อกลุ่มมีดังนี้รักษา NG, 144.3 กิโลกรัม (SD54.07), 53 สัปดาห์); การรักษา L, 143.1 กิโลกรัม (SD53.51) 52 สัปดาห์และ SPV ลูออไรด์ ment, 144.1 กิโลกรัม (SD53.24) 53 สัปดาห์ที่ผ่านมา Obing ชั่งน้ำหนักของสาวที่ได้กระทำก่อนที่จะกินสามวันติดต่อกันที่จุดเริ่มต้นของการทดลองและวิธีการทำซ้ำรายปักษ์ น้ำหนักเฉลี่ยสำหรับงวดสามน้ำหนักถูกนำมาเป็นวัวน้ำหนักตัวของแต่ละคน.
ทั้ง NG SPVwere และนำเสนอให้กับสาวสดในขณะที่ L ได้รับเป็นหญ้าแห้ง หญ้าเนเปียร์ (NG) ถูก
สับเป็นชิ้นขนาด 2.5 ซม. ขณะที่อีกสองจำนงถูกนำเสนอทั้งหมดเป็นประสบการณ์จากเกษตรกร (Van der Valk, 1990) จำนงมีให้สาวตลอดเวลา ข้อมูลประจำวันที่นำเสนอเป็นที่คาดกันโดยใช้ไอดีของวันก่อนหน้าและการเพิ่มค่าใช้จ่าย 10% ครึ่งหนึ่งของการปันส่วนรายวัน (ชั่งน้ำหนักที่ใกล้ที่สุด 0.2 กิโลกรัม) ได้รับในตอนเช้าในขณะที่อีกครึ่งหนึ่งได้รับในช่วงเวลาบ่าย สังกัดอาหารที่ถูกเก็บรวบรวมและชั่งน้ำหนักทุกเช้าก่อนที่จะนำเสนออาหารสด น้ำและแร่ธาตุที่มีเลียที่นำเสนออยู่ตลอดเวลา ตัวอย่างอาหารสัตว์ประจำวันที่ถูกเก็บรวบรวมและแห้ง สำหรับตัวอย่างในแต่ละสัปดาห์มารวมกันและนำไปยังห้องปฏิบัติการสำหรับการวิเคราะห์ทางเคมี ทดลองให้อาหารตามมาด้วยการทดลองย่อย 21 วันโดยใช้แกะ Merino 12 (สี่ต่ออาหารแกะ) ตั้งอยู่ในกรงการเผาผลาญอาหาร แกะที่ได้รับฟีด (การบำรุงรักษาในระดับใกล้) น้ำและแร่ธาตุ ระยะเวลาการปรับ 14 วันตามมาด้วยระยะเวลาเก็บหนี้เจ็ดวันสำหรับแต่ละแกะเมื่อคอลเลกชันที่สมบูรณ์ของอุจจาระและปัสสาวะได้ดำเนินการ ระหว่างการพิจารณาคดีย่อยที่สังกัดจำนงและเก็บตัวอย่างในชีวิตประจำวันสำหรับการกำหนดของวัตถุแห้งและสารอินทรีย์ อุจจาระถูกรวบรวมสัตว์แต่ละคนและย่อยตัวอย่าง พลังงาน metabolisable (ME) สำหรับแต่ละอาหารเป็นที่คาดกันโดยใช้สมการ (ออสเตรเลียสภาการเกษตร) AAC (1990) สำหรับจำนงเขตร้อน: ME (MJ / kgDM) 5DOM (g / kgDM) 18.5? 0.81

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 การทดลองที่ 1 : สารอาหารที่ได้รับการเพิ่มน้ำหนัก และการย่อยได้
2.3.1 .
ทดลองจำนวนสามสิบสามตัวถูกเลือกจากฝูงใหญ่ที่ศูนย์วิจัยบนพื้นฐานของน้ำหนักร่างกาย
และอายุ ซึ่งตัวก่อนหน้านี้ถากทุ่งหญ้าผสมโรดส์หญ้า ( โดยกายานา ) ช่วยกัน ( ร์ clandestinum ) และเคนยา ขาวเวอร์ ( trifolium semipilosum )ที่จุดเริ่มต้นของการทดลอง , ตัวก็เปียกด้วย antihelmintic และหลังจากนั้นฉีดกับคาริผู้ฆ่ารายสัปดาห์เพื่อควบคุมเห็บ
ตัวสุ่มแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม แต่ละกลุ่มที่ 11 และจัดสรรให้ 3 ตำรับ คือ ของ ผม และ รายได้ที่ได้รับสำหรับ 104 วัน ( 10 วัน ปรับระยะเวลาที่ได้รับอนุญาต )เริ่มต้นหมายถึงน้ำหนักและอายุ สำหรับตัวแต่ละกลุ่มมีดังนี้ ของการรักษา 144.3 กิโลกรัม ( s.d.54.07 ) 53 สัปดาห์ ) ; l การรักษา 143.1 กิโลกรัม ( s.d.53.51 ) , 52 สัปดาห์ และหากเลี้ยง - ment 144.1 กิโลกรัม ( s.d.53.24 ) , 52 สัปดาห์ ชั่งน้ำหนัก - โอบิ้งของตัวเสร็จก่อนกิน 3 วันติดต่อกัน ที่จุดเริ่มต้นของการทดลองและกระบวนการทำซ้ำรายปักษ์น้ำหนักหมายถึงสามน้ำหนักถูกถ่ายเป็นวัวแต่ละตัวหนัก ทั้งของ spvwere
และเสนอให้ตัวสดในขณะที่ฉันได้รับเป็นหญ้าแห้ง หญ้าเนเปียร์ ( NG ) คือ
สับเป็นชิ้น 2.5-cm ในขณะที่อีกสองค้นหาถูกเสนอทั้งหมดเป็นท่า โดยเกษตรกร ( Van der Valk , 2533 ) การค้นหาที่มีอยู่กับตัวตลอดเวลาให้อาหารทุกวัน ให้ประมาณการก่อนหน้าวันของการบริโภคและการเพิ่ม 10% เป็นเงิน ครึ่งหนึ่งของการปันส่วนรายวัน ( หนักไปที่ใกล้ที่สุด 0.2 กิโลกรัม ) , ได้รับในตอนเช้าขณะที่อีกครึ่งหนึ่งได้รับในช่วงบ่าย อาหารและการปฏิเสธครั้งนี้ชั่งทุกเช้า ก่อนให้อาหารสด น้ำและแร่ธาตุโป่งมีให้ตลอดเวลาตัวอย่างอาหารถูกเก็บทุกวัน และอบแห้ง ตัวอย่างสำหรับแต่ละสัปดาห์รวมและนำตัวไปห้องทดลองสำหรับวิเคราะห์ทางเคมี การให้ทดลองใช้ตามวันที่ 21 ได้ทดลองใช้ 12 สายพันธุ์แกะ ( แกะสี่ต่ออาหาร ) อยู่ในกรงการเผาผลาญอาหาร แกะให้เลี้ยง ( ที่ใกล้ระดับการบำรุงรักษา น้ำและแร่ธาตุ14 วัน ปรับตัวลดลงตามระยะเวลาเจ็ดวันคอลเลกชันสำหรับแต่ละแกะ เมื่อคอลเลกชันที่สมบูรณ์ของอุจจาระและปัสสาวะ พบว่า ในระหว่างการย่อยได้และการค้นหา refusals จำนวนทุกวัน เพื่อหาปริมาณวัตถุแห้งและอินทรีย์ อุจจาระถูกรวมสำหรับแต่ละสัตว์และย่อยตัวอย่าง .พลังงาน metabolisable ( ฉัน ) สำหรับแต่ละอาหารถูกประเมินโดยใช้สมการของสภาการเกษตรของออสเตรเลีย ) AAC ( 1990 ) สำหรับเขตร้อนค้นหา : ฉัน ( MJ / kgDM ) 5dom ( G / kgDM ) 18.5 ? 0.81