THE FLAVOR OF FISH AND SHELLFISHThe

THE FLAVOR OF FISH AND SHELLFISH
The flavors of ocean and freshwater creatures are very different. Because ocean fish breathe and swallow salty water, they had to develop a way of maintaining their body fluids at the right concentration of dissolved substances. Water in the open ocean is about 3% salt by weight, while the optimum level of dissolved minerals inside animal cells, sodium chloride included, is less than 1%. Most ocean creatures balance the saltiness of seawater by filling their cells with amino acids and their relatives the amines. The amino acid glycine is sweet; glutamic acid in the form of monosodium glutamate is savory and mouthfilling. Shellfish are especially rich in these and other tasty amino acids. Finfish contain some, but also rely on a largely tasteless amine called TMAO (trimethylamine oxide). And sharks, skates, and rays use a different substance: slightly salty and bitter urea, which is what animals generally turn protein waste into in order to excrete it. The problem with TMAO and urea is that once the fish are killed, bacteria and fish enzymes convert the former into stinky TMA (trimethylamine) and the latter into kitchen-cleanser ammonia. They’re thus responsible for the powerfully bad smell of old fish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รสชาติของปลาและหอยรสชาติของทะเลและสัตว์น้ำจืดมีความแตกต่าง เนื่องจากปลาทะเลหายใจ และกลืนน้ำเค็ม พวกเขามีการพัฒนาวิธีการรักษาของเหลวของร่างกายที่เหมาะสมความเข้มข้นของสารละลาย น้ำในมหาสมุทรเปิดได้ประมาณ 3% โดยน้ำหนัก ในขณะที่ระดับที่เหมาะสมของแร่ละลายภายในเซลล์สัตว์ เกลือโซเดียมคลอไรด์รวม คือ น้อยกว่า 1% สัตว์ทะเลมากที่สุดดุลเค็มของน้ำทะเล โดยเติมเซลล์ด้วยกรดอะมิโนและญาติ amines กรดอะมิโน glycine จะหวาน กลูตาเมตในรูปของโซเดียมกลูตาเมตเป็นเผ็ดและ mouthfilling หอยจะอุดมด้วยสิ่งเหล่านี้และกรดอะมิโนอื่น ๆ อร่อย Finfish ประกอบด้วยบาง แต่ยัง พึ่ง amine มากชาติที่ TMAO (trimethylamine ออกไซด์) เรียกว่า ปลาฉลาม สเกต และรังสีใช้สารต่าง ๆ: เค็ม และขมเล็กน้อย ยูเรียซึ่งเป็นสัตว์อะไรโดยทั่วไปเปิดโปรตีนเสียในการขับถ่ายก็ ปัญหา TMAO และยูเรียได้ว่า เมื่อปลาถูกฆ่าตาย เอนไซม์ที่แบคทีเรียและปลาแปลงเดิมเป็นเหม็น TMA (trimethylamine) และหลังเป็นห้องครัวน้ำยาแอมโมเนีย พวกเราจึงชอบสรรพ์ powerfully ปลาเก่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รสชาติของปลาและหอยรสชาติของสิ่งมีชีวิตทะเลและน้ำจืดที่มีความแตกต่างกันมาก เพราะปลาทะเลหายใจและกลืนน้ำเค็มพวกเขามีการพัฒนาวิธีการรักษาของเหลวในร่างกายของพวกเขาที่มีความเข้มข้นที่เหมาะสมของสารที่ละลาย น้ำในทะเลเปิดเป็นเรื่องเกี่ยวกับเกลือ 3% โดยน้ำหนักในขณะที่ระดับที่เหมาะสมของแร่ธาตุที่ละลายในน้ำภายในเซลล์สัตว์โซเดียมคลอไรด์รวมน้อยกว่า 1% ส่วนใหญ่สิ่งมีชีวิตที่สมดุลทะเลเค็มของน้ำทะเลโดยการกรอกเซลล์ของพวกเขาด้วยกรดอะมิโนและญาติของพวกเขาเอมีน กรดอะมิโนไกลซีนหวาน; กรดกลูตามิในรูปแบบของโมโนโซเดียมกลูตาเมตเป็นอาหารคาวและ mouthfilling สัตว์น้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อุดมไปด้วยเหล่านี้และอื่น ๆ กรดอะมิโนที่แสนอร่อย ปลามีบางส่วน แต่ยังพึ่งพา amine รสจืดส่วนใหญ่เรียกว่า TMAO (trimethylamine ออกไซด์) และฉลาม, รองเท้าสเก็ต, และรังสีใช้สารที่แตกต่างกัน: ยูเรียเค็มเล็กน้อยและรสขมซึ่งเป็นสิ่งที่สัตว์โดยทั่วไปหันเสียโปรตีนเข้ามาเพื่อที่จะขับมัน ปัญหากับ TMAO และยูเรียคือว่าเมื่อปลาจะฆ่าเชื้อแบคทีเรียและเอนไซม์ปลาแปลงในอดีต TMA เหม็น (trimethylamine) และหลังเข้าแอมโมเนียน้ำยาทำความสะอาดครัว พวกเขาจึงรับผิดชอบในการมีอำนาจกลิ่นเหม็นของปลาเก่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รสชาติของปลาและหอย
รสชาติของมหาสมุทรและสิ่งมีชีวิตน้ำจืดจะแตกต่างกันมาก เพราะทะเลปลาหายใจและกลืนน้ำเกลือ , พวกเขาได้พัฒนาวิธีการรักษาของเหลวในร่างกายของพวกเขาที่ความเข้มข้นที่เหมาะสมของปริมาณสาร น้ำในมหาสมุทรเปิด คือ เกลือประมาณ 3 % โดยน้ำหนักและระดับที่เหมาะสมของแร่ธาตุที่ละลายในน้ำภายในเซลล์สัตว์โซเดียมคลอไรด์รวมน้อยกว่า 1% สิ่งมีชีวิตในมหาสมุทรที่สุดสมดุลความเค็มของน้ำทะเลโดยการกรอกข้อมูลลงในเซลล์ของพวกเขาด้วยกรดอะมิโน และญาติพี่น้องที่เอมีน และ glycine กรดอะมิโนหวาน ; กรดกลูตามิคในรูปแบบผงชูรสคือเผ็ด mouthfilling . หอยเป็นรวยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเหล่านี้และกรดอะมิโนอื่น ๆ อร่อย ตะกรุมประกอบด้วยบางแต่ยังต้องอาศัยส่วนใหญ่รสจืดเอมีนเรียกว่า tmao ( ไตรเมทิลามีนออกไซด์ ) และฉลามสเกต และรังสีใช้สารที่แตกต่างกันเล็กน้อยเค็มและขม ยูเรีย ซึ่งเป็นสิ่งที่สัตว์โดยทั่วไปทำให้โปรตีนเสียเป็นเพื่อถ่ายมัน ปัญหา tmao และยูเรียก็คือว่าเมื่อปลาถูกฆ่าแบคทีเรียและเอนไซม์ปลาแปลงอดีตเป็นเหม็น TMA ( ไตรเมทิลามีน ) และหลังเป็นห้องครัว คลีนเซอร์ แอมโมเนีย พวกเขาจึงต้องรับผิดชอบ กลิ่นที่ทรงพลังที่ไม่ดีแก่ปลา