benoticed that the highest pulp rej

benoticed that the highest pulp reject (12.3%) and lignin content of the produced pulp (4.6%) were for J. procera samples which may be due to its high lignin content (28%). The highest screened pulp yield of wheat straw (46.4%) without rejected pulp could be attributed to its low lignin content (17.5%) and low density (170 kg m3 ) which makes it easy to cook as compared to other two materials. This result can also be confirmed by the inverse relationship between density and screened pulp yield as illustrated in Fig. 2. Increasing the density of the raw materials resulted in decrease in the screened pulp yield, while the total pulp yield was increased. The density of WS was 170 kg m3 , while the mean value of J. procera was 630 kg m3 . The small percentage of rejected pulp and kappa number of date palm midribs and wheat straw indicated that the soda-AQ pulping process effective to defibibrate and produce pulp from the raw materials. Fig. 3 depicts that there was significant correlation (P < 0.01) between the total pulp yield and specific wood consumption with a negative coefficient (r = 0.87). This suggests that more wood was needed to produce the same weight of pulp in the case of wheat straw, compared to either DPM or J. procera. Such finding is also in agreement with those determined by Sable et al. [25] and Francis et al. [31]. It appears that the major drawback to commercial use of wheat straw and date palm is their low basic density. Therefore for a given digester volume J. procera chips with average density of 630 kg m3 would produce more pulps by weight as compared to either date palm midribs or wheat straw. Tab

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

benoticed ที่สุดเยื่อปฏิเสธ (12.3%) และลิกนิเนื้อหาของเยื่อผลิต (4.6%) สำหรับตัวอย่าง procera J. ซึ่งอาจเนื่องมาจากเนื้อหาของลิกนิสูง (28%) ผลผลิตเยื่อกระดาษสกรีนสูงสุดฟางข้าวสาลี (46.4%) ไม่มีเยื่อถูกปฏิเสธสามารถนำมาประกอบกับเนื้อหาของลิกนิต่ำ (17.5%) และความหนาแน่นต่ำ (กก. 170 m3) ที่ง่ายต่อการปรุงอาหารเมื่อเทียบกับวัสดุอื่น ๆ 2 ผลลัพธ์นี้ยังสามารถยืนยัน โดยความสัมพันธ์ผกผันระหว่างความหนาแน่นและผลผลิตเยื่อกระดาษสกรีนดังที่แสดงในรูป 2 เพิ่มความหนาแน่นของวัตถุดิบผลในการลดผลผลิตเยื่อกระดาษสกรีน ในขณะที่เพิ่มผลผลิตเยื่อรวม ความหนาแน่นของ WS ได้ 170 kg m3 ในขณะที่ค่าเฉลี่ยของ J. procera m3 630 กก. เปอร์เซ็นต์ขนาดเล็กจำนวนปฏิเสธเยื่อและกัปปะวันปาล์ม midribs และฟางข้าวสาลีระบุว่า โซดา-AQ pulping ประมวลผลมีประสิทธิภาพ defibibrate และผลิตเยื่อกระดาษจากวัตถุดิบ รูป 3 แสดงให้เห็นว่า มันมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.01) ระหว่างผลผลิตเยื่อรวมและเฉพาะการใช้ไม้กับสัมประสิทธิ์ติดลบ (r = 0.87) นี้แสดงให้เห็นว่า ไม้เพิ่มเติมจำเป็นในการผลิตเยื่อกระดาษในกรณีของฟางข้าวสาลี น้ำหนักเดียวกันเทียบกับ procera DPM หรือเจ ค้นพบดังกล่าวยังเป็นข้อตกลงที่กำหนด โดย Sable et al. [25] และ Francis et al. [31] มันปรากฏว่า อุปสรรคสำคัญเพื่อใช้ในเชิงพาณิชย์ของฟางข้าวสาลีและวันปาล์มมีความหนาแน่นพื้นฐานต่ำของพวกเขา ดังนั้น สำหรับบ่อย่อยชีวภาพที่กำหนด ปริมาณเจ procera ชิ มีความหนาแน่นเฉลี่ยของ 630 kg m3 จะผลิตเพิ่มเติม pulps โดยน้ำหนักเมื่อเทียบกับวันปาล์ม midribs หรือฟางข้าวสาลี แท็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

benoticed ว่าเยื่อกระดาษสูงสุดปฏิเสธ (12.3%) และลิกนินเนื้อหาของเยื่อกระดาษที่ผลิต (4.6%) เป็นตัวอย่าง Procera เจซึ่งอาจจะเป็นเพราะเนื้อหาของลิกนินสูง (28%) ผลผลิตเยื่อกระดาษสูงสุดคัดเลือกจากฟางข้าวสาลี (46.4%) โดยไม่ปฏิเสธเยื่อกระดาษสามารถนำมาประกอบกับเนื้อหาของลิกนินต่ำ (17.5%) และความหนาแน่นต่ำ (170 กก. m3) ซึ่งทำให้ง่ายต่อการปรุงอาหารเมื่อเทียบกับอีกสองวัสดุ ผลที่ได้นี้ยังสามารถได้รับการยืนยันโดยความสัมพันธ์แบบผกผันระหว่างความหนาแน่นและผลผลิตเยื่อคัดเลือกดังแสดงในรูปที่ 2. เพิ่มความหนาแน่นของวัตถุดิบที่ส่งผลให้เกิดการลดลงของผลผลิตเยื่อฉายในขณะที่ผลผลิตอ้อยรวมเพิ่มขึ้น ความหนาแน่นของ WS เป็น 170 กก. M3 ในขณะที่ค่าเฉลี่ยของเจ Procera เป็น 630 กก. M3 ร้อยละเล็ก ๆ ของเยื่อกระดาษและปฏิเสธ Kappa จำนวน midribs วันที่ปาล์มและฟางข้าวสาลีชี้ให้เห็นว่ากระบวนการผลิตเยื่อกระดาษโซดา AQ มีประสิทธิภาพในการ defibibrate และผลิตเยื่อกระดาษจากวัตถุดิบ มะเดื่อ. 3 แสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ (p <0.01) ระหว่างผลผลิตเยื่อกระดาษและการบริโภครวมไม้ที่เฉพาะเจาะจงกับค่าสัมประสิทธิ์เชิงลบ (r = 0.87) นี้แสดงให้เห็นว่าไม้มากขึ้นเป็นสิ่งที่จำเป็นในการผลิตน้ำหนักเดียวกันของเยื่อกระดาษในกรณีที่ทำจากฟางข้าวสาลีเมื่อเทียบกับทั้ง DPM หรือเจ Procera การค้นพบดังกล่าวยังอยู่ในข้อตกลงกับผู้ที่กำหนดโดยสีดำ, et al [25] และฟรานซิส, et al [31] ปรากฏว่าอุปสรรคสำคัญที่จะใช้ในเชิงพาณิชย์ที่ทำจากฟางข้าวสาลีและวันที่ปาล์มคือความหนาแน่นต่ำพื้นฐานของพวกเขา ดังนั้นสำหรับปริมาณการหมักได้รับเจชิป Procera ที่มีความหนาแน่นเฉลี่ย 630 กก. M3 จะผลิตเยื่อเพิ่มเติมโดยน้ำหนักเมื่อเทียบกับทั้ง midribs ปาล์มวันที่หรือฟางข้าวสาลี แถบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

benoticed ที่ผลิตสูงสุดปฏิเสธ ( ร้อยละ 12.3 ) และลิกนินของเยื่อกระดาษที่ผลิตได้ ( 4.6% ) สำหรับเจ procera ตัวอย่างซึ่งอาจจะเกิดจากปริมาณลิกนินสูง ( 28% ) เพิ่มผลผลิตสูงสุดเยื่อฟางข้าวสาลี ( 46.4 % ) โดยไม่ปฏิเสธ เยื่ออาจจะเกิดจากเนื้อหาลิกนินต่ำ ( 17.5% ) และความหนาแน่นต่ำ ( 170 กก. M3 ) ซึ่งทำให้ง่ายต่อการปรุงอาหาร เมื่อเทียบกับอีกสองวัสดุ ผลที่ได้นี้ยังสามารถได้รับการยืนยันโดยตรงกันข้ามความสัมพันธ์ระหว่างความหนาแน่นและร่มผลิตผลผลิตตามที่แสดงในรูปที่ 2 . การเพิ่มความหนาแน่นของวัตถุดิบให้ลดลงในลายผลิต ให้ผลผลิต ในขณะที่ผลผลิตรวมที่เพิ่มขึ้น ความหนาแน่นของ WS คือ 170 กิโลกรัมลูกบาศก์เมตร ในขณะที่ค่าเฉลี่ยของ procera คือ 630 กิโลกรัม M3 ขนาดเล็กเปอร์เซ็นต์ของปฏิเสธผลิตและตัวเลขคัปของอินทผลัมและตกแต่งฟางข้าวสาลี พบว่ามีประสิทธิภาพในการ defibibrate โซดา AQ กระบวนการผลิตเยื่อกระดาษและผลิตเยื่อกระดาษจากวัตถุดิบ รูปที่ 3 แสดงให้เห็นว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.01 ) ระหว่างรวมผลผลิตและการบริโภคเนื้อไม้ที่เฉพาะเจาะจงกับสัมประสิทธิ์ทางลบ ( r = 0.87 ) นี้แสดงให้เห็นว่าไม้มากขึ้นจำเป็นเพื่อผลิตน้ำหนักเดียวกันของเยื่อกระดาษ ในกรณีของฟางข้าวสาลี เมื่อเทียบกับทั้ง DPM หรือเจ procera . เช่นการค้นหายังอยู่ในข้อตกลงที่กำหนดโดย Sable et al . [ 25 ] และฟรานซิส et al . [ 31 ] ปรากฏว่า ข้อเสียเปรียบหลักเพื่อใช้ในเชิงพาณิชย์ของฟางข้าวสาลีและอินทผลัมมีความหนาแน่นพื้นฐานต่ำ ดังนั้นเพื่อให้ปริมาณโดยเจ. procera ชิปที่มีความหนาแน่นเฉลี่ย 630 กิโลกรัม M3 จะผลิตเยื่อเพิ่มเติมโดยน้ำหนักเมื่อเทียบกับทั้งอินทผลัมตกแต่งหรือฟางข้าวสาลี . แท็บ