3 He can change his appearance easi

3 He can change his appearance easily.
4 He studied medicine. He could easily cut up a body in the dark.
5 He knows the lanes and yards of Whitechapel well.
6 He can escape from the police because he knows their plans - indeed, he makes their plans.
The arguments against:
1 He spends his life fighting crime.
2 I know my friend. I know he could not do these things.
When I read what I had written, I began to wonder how well I knew Holmes. Did he really fight against crime? He took cases because they interested him, not because he hated crime. It was all just a game to him. He fought crime to amuse himself. It was now late at night. I was terribly tired, but I knew that I had to decide what to do before Holmes came back. Suddenly, as I lay back in my chair, half-asleep, the terrible picture of Holmes cutting up that girl's body appeared again before my eyes. Then, finally, I knew. It was not what I had seen him do, but how he had done it. That look of cool amusement on his face. The way he sang as he worked. The man who could do that could do anything.
Next day I packed my bags and moved into a hotel. That evening I asked Mary to have dinner with me. I told her that I could not sleep while she lived alone in London and the Whitechapel murderer was free to kill again. I asked her to marry me sooner than we had planned. She laughed and said she was not afraid of the murderer. He never killed women like her. But she would marry me as soon as possible, she said, because I looked so worried and unhappy.
Then I wrote a letter to Holmes.
'I am sorry that I cannot welcome you home,' I wrote, 'but I have a reason for that, the best reason in the world. Mary and I are married. She was badly frightened by those awful murders in Whitechapel and will feel safer now that I am by her side.
'It is wonderful to hear from you that Professor Moriarty is dead. Of course I look forward to hearing the full story of his death from you.
'Mary and I are spending a little time travelling. Please write to me at my London club.'
Several days later, Mary and I were married, and we left London. In a quiet little town by the sea, with Mary by my side, I felt strong enough to face the
awful truth about Holmes, and to think about what I had to do. I could not go to the police with my story. They would think that I was mad. I decided that I would have to watch Holmes carefully. Only I could stop him killing again.
When I returned to London, I found a letter from Holmes waiting for me at my club. He told me that he was going to Russia, to work on a strange and exciting murder case.
'I am bored with London, now that Jack the Ripper is dead,' he wrote. 'Perhaps the foreign criminal has more to offer me. I shall not return to London for some time. Please inform me of your new address.'
After reading this, I was happier than I had been for many weeks. Mary and I finished our holiday and moved to a house in London, not far from Baker Street. I was busy with my work as a doctor, and we lived quietly and happily together.
During this time I was sent two wonderful letters by Holmes.
He had brought his work on the Russian mystery to a successful end, and had gone from Russia to Ceylon, where the sudden death of a rich tea-planter offered him the interest and excitement he needed. The Holmes who wrote these letters to me sounded like the old Holmes that I knew.
'He is dangerous when he is bored and uses cocaine,' I thought. 'When he is enjoying his work, London is safe.'
One day in March, as I walked along Baker Street, I saw a light in Holmes's window, and knew that he had returned. I went in, and he welcomed me like the dear old friend he had been. All evening we sat by the fire, and he told me everything that had happened in Russia and Ceylon. But what I really wanted to hear about was Moriarty's death, and about that he said not one word.
At last I could wait no longer.
'My dear Holmes,' I said. 'It is almost midnight, and you still have not told me how Moriarty died!'
At once his face went white, and his eyes became fixed in a stare. He sat silent and unmoving, as the seconds passed.
Then he said, 'I'm sorry, Watson. I was thinking about something to do with my last case. What did you say?' 'Moriarty,' I repeated. 'You have not told me how he died.' 'He has gone,' he said. 'That is all that anyone needs to know about him.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 เขาสามารถเปลี่ยนแปลงลักษณะของเขาได้อย่างง่ายดาย4 เขาเรียนแพทย์ เขาสามารถตัดค่าตัวในมืดง่าย5 เขารู้เลนและหลาของเจ็ตด้วย6 เขาสามารถหนีจากตำรวจเนื่องจากเขารู้แผนของพวกเขา - อันที่จริง เขาทำให้แผนของพวกเขาแย้งกับ:1 เขาใช้ชีวิตต่อสู้อาชญากรรม2 ฉันรู้ว่าเพื่อนของฉัน ฉันรู้ว่า เขาไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้เมื่ออ่านสิ่งที่คุณได้เขียนไว้ ฉันเริ่มจะสงสัยว่า ผมรู้ว่าโฮล์มส์ จริง ๆ หรือไม่ว่าเขาต่อสู้กับอาชญากรรมหรือไม่ เขาเอากรณีเนื่องจากพวกเขาสนใจเขา ไม่ใช่ เพราะเขาเกลียดอาชญากรรม มันเป็นแค่เกมเขา เขาต่อสู้อาชญากรรมการตลกตัวเอง มันเป็นตอนดึก ผมเหนื่อยชะมัด แต่ฉันรู้ว่าที่ผมต้องตัดสินใจว่า จะทำก่อนที่โฮล์มส์กลับมา ทันใดนั้น เป็นผมวางในเก้าอี้ของฉัน ครึ่งหลับ ภาพน่ากลัวของโฮล์มส์ ตัดขึ้นร่างกายของหญิงสาวที่ปรากฏตัวอีกครั้งก่อนที่ตาของฉัน แล้ว ในที่สุด ฉันรู้ไม่ ก็ไม่อะไรผมเห็นเขาทำ แต่วิธีเขาทำมัน ที่ดูสนุกสนานเย็นบนใบหน้าของเขา วิธีเขาร้อง ตามที่เขาทำงาน คนที่สามารถทำที่สามารถทำอะไรวันถัดไปบรรจุกระเป๋า และย้ายไปยังโรงแรม คืนนั้นฉันขอแมรี่มีมื้อเย็นกับฉัน ผมบอกเธอว่า ฉันสามารถนอนหลับในขณะที่เธออยู่คนเดียวในลอนดอน และฆาตกรเจ็ตเป็นการฆ่าอีกครั้ง ฉันขอเธอแต่งงานกับฉันเร็วกว่าที่เราได้วางแผน เธอหัวเราะ และกล่าวว่า เธอไม่กลัวฆาตกร เขาไม่เคยฆ่าผู้หญิงเช่นเธอ แต่เธอจะแต่งงานกับผมทันที เธอบอก เพราะผมมองจึงกังวล และเศร้าแล้ว ฉันจะเขียนจดหมายถึงโฮล์มส์ผมเขียน 'ฉันขอโทษที่ไม่ยินดีต้อนรับคุณบ้าน , ' แต่ฉันมีเหตุผลที่ เหตุผลดีที่สุดในโลก แมรี่และมาแต่งงานกัน เธอถูกกลัวไม่ดีจากฆาตกรรมที่น่ากลัวในเจ็ต และรู้สึกปลอดภัยขณะที่ฉันเคียงข้างเธอ' ก็ดีจะได้ยินจากคุณว่าอาจารย์ในมุมไบตาย แน่นอนฉันหวังว่าจะได้ยินเรื่องราวทั้งหมดของเขาเสียชีวิตจากคุณ' Mary และใช้เวลาเดินทางเล็กน้อย กรุณาเขียนฉันคลับลอนดอนของฉัน.'หลายวันต่อมา แมรี่และได้แต่งงานแล้ว และเราเหลือลอนดอน ในเมืองเงียบสงบเล็ก ๆ ริมทะเล แมรี่โดยด้านข้างของฉัน ฉันรู้สึกแข็งแรงพอที่จะเผชิญกับการเป็นความจริงที่น่ากลัว เกี่ยวกับโฮล์มส์ และการคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ผมทำ ฉันไม่สามารถเข้าไประบบตำรวจกับเรื่องราวของฉัน พวกเขาจะคิดว่า ผมบ้า ผมตัดสินใจว่า ผมจะต้องดูโฮล์มส์อย่างรอบคอบ เท่านั้น ฉันไม่สามารถหยุดเขาฆ่าอีกเมื่อฉันกลับไปลอนดอน พบจดหมายจากโฮลมส์ฉันรอที่คลับของฉัน เขาบอกฉันว่า เขาจะไปรัสเซีย ทำคดีแปลก และน่าตื่นเต้นเขาเขียนว่า 'ผมเบื่อกับลอนดอน ตอนที่แจ็ค Ripper ที่ตายแล้ว ' ทีอาญาต่างประเทศมีการจัดอันดับ ฉันจะไม่กลับไปลอนดอนบางครั้ง โปรดแจ้งฉันที่อยู่ใหม่ 'หลังจากอ่านนี้ ผมมีความสุขกว่าที่ฉันได้รับหลายสัปดาห์ แมรี่และวันหยุดของเราเสร็จแล้ว และย้ายไปบ้านในลอนดอน ไม่ไกลจากถนนสาธร ผมมีการทำงานเป็นแพทย์ และเราอยู่อย่างสงบ และอย่างมีความสุขร่วมกันช่วงนี้ ผมถูกส่งสองตัวที่ยอดเยี่ยม โดยโฮลมส์เขาได้นำงานของเขาบนลึกลับรัสเซียไปสิ้นสุดประสบความสำเร็จ และตำแหน่งจากรัสเซียซีลอน ที่เสียชีวิตอย่างกะทันหันของการปลูกชาที่อุดมไปด้วยให้เขาสนใจและตื่นเต้นที่เขาต้องการ โฮลมส์ที่เขียนตัวอักษรเหล่านี้ให้ฉันฟังเหมือนเก่าโฮล์มส์ที่ฉันรู้ผมคิดว่า 'เขาเป็นอันตรายเมื่อเขาเบื่อ และใช้โคเคน 'เมื่อเขามีความสุขกับงานของเขา ลอนดอนได้'วันหนึ่งในเดือนมีนาคม ผมเดินบนถนนเบเกอร์ ฉันเห็นไฟในหน้าต่างของโฮล์มส์ และรู้ว่า เขาได้กลับ ทั่วไป และเขาต้อนรับฉันเหมือนเพื่อนเก่ารักเขาได้ ทุกเย็นเรานั่ง โดยไฟ และเขาบอกทุกอย่างที่เกิดในรัสเซียและซีลอน แต่สิ่งที่ต้องการจริง ๆ ได้ยินเกี่ยวกับของในมุมไบตาย และเกี่ยวกับการที่ เขากล่าวคำไม่ในที่สุด ฉันสามารถรออีกต่อไป'ฉันรักโฮล์มส์ ที่ผมกล่าวว่า 'ก็เกือบเที่ยงคืน และคุณยังไม่บอกวิธีในมุมไบตาย'ครั้งหน้าก็ขาว และตาของเขากลายเป็นถาวรใน stare เขานั่งเงียบ และ ลวิตก เป็นวินาทีที่ผ่านไปเขากล่าว ว่า, ' ขอ Watson ฉันคิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างกับกรณีของฉันครั้งสุดท้าย อะไรนะ?' 'ในมุมไบ ฉันซ้ำ 'คุณไม่บอกว่า เขาเสียชีวิต' เขากล่าวว่า 'เขาได้หายไป 'ที่เป็นที่คนต้องรู้เขา'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3 เขาสามารถเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาของเขาได้อย่างง่ายดาย.
4 เขาเรียนแพทย์ เขาสามารถตัดได้อย่างง่ายดายขึ้นร่างกายในที่มืด.
5 เขารู้เลนและหลา Whitechapel กัน.
6 เขาสามารถหลบหนีจากตำรวจเพราะเขารู้ว่าแผนการของพวกเขา - จริง ๆ เขาทำให้แผนการของพวกเขา.
ขัดแย้งกับ:
1 เขาใช้เวลาของเขา ชีวิตการต่อสู้กับอาชญากรรม.
2 ฉันรู้ว่าเพื่อนของฉัน ฉันรู้ว่าเขาไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้.
เมื่อฉันอ่านสิ่งที่ฉันได้เขียนผมเริ่มสงสัยว่าวิธีที่ดีผมรู้ว่าโฮล์มส์ เขาไม่ได้จริงๆการต่อสู้กับอาชญากรรม? เขาเอากรณีเพราะพวกเขาสนใจเขาไม่ได้เพราะเขาเกลียดอาชญากรรม มันเป็นเพียงแค่เกมกับเขา เขาต่อสู้กับอาชญากรรมที่ชอบใจตัวเอง ตอนนี้มันเป็นช่วงดึก ผมเหนื่อยชะมัด แต่ฉันรู้ว่าฉันจะต้องตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรก่อนที่โฮล์มส์กลับมา ทันใดนั้นขณะที่ผมนอนกลับมาอยู่ในเก้าอี้ของฉันครึ่งหลับภาพน่ากลัวของโฮล์มส์ตัดร่างกายของหญิงสาวที่ปรากฏอีกครั้งก่อนที่ตาของฉัน แล้วในที่สุดผมรู้ว่า มันก็ไม่ได้สิ่งที่ฉันได้เห็นเขาทำ แต่วิธีการที่เขาได้ทำมัน ดูที่สวนสนุกเย็นบนใบหน้าของเขา วิธีที่เขาร้องเพลงในขณะที่เขาทำงาน คนที่จะทำอย่างนั้นสามารถทำอะไร.
วันรุ่งขึ้นฉันบรรจุถุงของฉันและย้ายเข้าไปอยู่ในโรงแรม เย็นวันนั้นผมถามแมรี่จะมีอาหารค่ำกับฉัน ฉันบอกเธอว่าฉันไม่สามารถนอนในขณะที่เธออาศัยอยู่คนเดียวในกรุงลอนดอนและฆาตกร Whitechapel เป็นอิสระที่จะฆ่าอีกครั้ง ฉันขอให้เธอแต่งงานกับฉันเร็วกว่าที่เราได้วางแผนไว้ เธอหัวเราะและกล่าวว่าเธอไม่กลัวฆาตกร เขาไม่เคยฆ่าผู้หญิงอย่างเธอ แต่เธอจะแต่งงานกับฉันโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ที่เธอบอกว่าเพราะผมมองกังวลและไม่มีความสุข.
แล้วฉันจะเขียนจดหมายถึงโฮล์มส์.
'ฉันขอโทษที่ฉันไม่สามารถต้อนรับคุณบ้าน' ผมเขียน ' แต่ฉันมีเหตุผล สำหรับว่าเหตุผลที่ดีที่สุดในโลก แมรี่และฉันจะแต่งงาน เธอเป็นคนที่กลัวอย่างรุนแรงจากการฆาตกรรมอันยิ่งใหญ่เหล่านั้นใน Whitechapel และจะรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นในขณะนี้ว่าฉันอยู่เคียงข้างเธอ.
'มันเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมที่จะได้ยินจากคุณว่าศาสตราจารย์อริอาร์ตี้จะตาย แน่นอนผมหวังว่าจะได้ยินเรื่องเต็มการตายของเขาจากคุณ.
'แมรี่และผมจะใช้เวลาน้อยในการเดินทาง กรุณาเขียนถึงผมที่ลอนดอนคลับฉัน. '
หลายวันต่อมาแมรี่และฉันกำลังจะแต่งงานและเราออกจากลอนดอน ในเมืองเล็ก ๆ ที่เงียบสงบริมทะเลกับแมรี่โดยด้านข้างของฉันฉันรู้สึกแข็งแรงพอที่จะเผชิญกับความ
จริงอันยิ่งใหญ่เกี่ยวกับโฮล์มส์และคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ผมต้องทำ ฉันไม่สามารถไปหาตำรวจที่มีเรื่องราวของฉัน พวกเขาจะคิดว่าผมบ้า ผมตัดสินใจว่าผมจะต้องดูอย่างรอบคอบโฮล์มส์ เดียวที่ฉันจะหยุดเขาฆ่าอีกครั้ง.
เมื่อผมกลับไปลอนดอนผมพบจดหมายจากโฮล์มส์รอผมอยู่ที่สโมสรของฉัน เขาบอกผมว่าเขากำลังจะไปรัสเซียในการทำงานกับคดีฆาตกรรมที่แปลกและน่าตื่นเต้น.
'ผมเบื่อกับลอนดอนขณะที่แจ็คเดอะริปเปอร์ตาย' ที่เขาเขียน 'บางทีความผิดทางอาญาต่างประเทศมีมากขึ้นจะให้ฉัน ฉันจะไม่กลับไปลอนดอนสำหรับบางเวลา กรุณาแจ้งฉันอยู่ใหม่ของคุณ.
หลังจากอ่านข้อความนี้ผมก็มีความสุขมากกว่าที่ฉันได้รับเป็นเวลาหลายสัปดาห์ แมรี่และฉันเสร็จวันหยุดของเราและย้ายไปอยู่บ้านในลอนดอนไม่ไกลจากถนนเบเกอร์ ผมก็ยุ่งอยู่กับการทำงานของฉันเป็นหมอและเราอาศัยอยู่อย่างเงียบ ๆ และมีความสุขด้วยกัน.
ในช่วงเวลานี้ผมถูกส่งตัวอักษรสองตัวที่ยอดเยี่ยมโดยโฮล์มส์.
เขาได้นำผลงานของเขาในความลึกลับของรัสเซียไปยังจุดสิ้นสุดที่ประสบความสำเร็จและได้หายไปจากรัสเซียไปยัง ประเทศศรีลังกาที่เสียชีวิตอย่างกะทันหันของที่อุดมไปด้วยชาชาวไร่เขาเสนอที่น่าสนใจและความตื่นเต้นที่เขาต้องการ โฮล์มส์ที่เขียนตัวอักษรเหล่านี้ให้ฉันฟังเหมือนเก่าโฮล์มส์ที่ฉันรู้.
'เขาเป็นอันตรายเมื่อเขาเบื่อและใช้โคเคน' ฉันคิดว่า 'เมื่อเขามีความสุขกับการทำงานของเขาในกรุงลอนดอนมีความปลอดภัย.
วันหนึ่งในเดือนมีนาคมขณะที่ผมเดินไปตามถนนเบเกอร์ผมเห็นแสงไฟในหน้าต่างโฮล์มส์และรู้ว่าเขาเพิ่งกลับมา ผมไปในและเขายินดีกับฉันเหมือนเพื่อนเก่าที่รักของเขาได้รับ ตอนเย็นทั้งหมดที่เรานั่งอยู่ด้วยไฟและเขาบอกผมว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในรัสเซียและประเทศศรีลังกา แต่สิ่งที่ผมอยากจะได้ยินเกี่ยวกับความตายอริอาร์ตี้และเกี่ยวกับการที่เขาบอกว่าไม่ได้คำเดียว.
ที่สุดท้ายที่ฉันจะรออีกต่อไป.
'ที่รักของโฮล์มส์ของฉัน' ฉันกล่าวว่า 'มันเกือบจะเที่ยงคืนและคุณยังไม่ได้บอกฉันว่าอริอาร์ตี้ตาย!'
ที่เมื่อใบหน้าของเขาไปสีขาวและดวงตาของเขากลายเป็นที่แก้ไขใน Stare เขานั่งเงียบและ unmoving เป็นวินาทีที่ผ่านมา.
แล้วเขาก็พูดว่า 'ฉันขอโทษวัตสัน ฉันคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะทำอย่างไรกับกรณีล่าสุดของฉัน คุณพูดอะไร?' 'อริอาร์ตี้' ผมซ้ำแล้วซ้ำอีก 'คุณยังไม่ได้บอกฉันว่าเขาเสียชีวิต. 'เขาได้หายไป "เขากล่าว 'นั่นเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการที่จะรู้เกี่ยวกับเขา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาสามารถเปลี่ยนรูปร่างได้ง่ายเขาเรียนแพทย์ เขาได้อย่างง่ายดายสามารถตัดร่างในที่มืด5 เขารู้จักถนนหนทางและหลาของฆาตกรด้วย6 เขาสามารถหลบหนีจากตำรวจเพราะเขารู้แผนการของพวกเขา - แน่นอน เขาทำให้แผนการของพวกเขาข้อโต้แย้งกับ :1 เขาใช้ชีวิตของเขาต่อสู้กับอาชญากรรม2 ฉันรู้ว่าเพื่อนของฉัน ฉันรู้ว่าเขาไม่ทำเรื่องเหล่านี้เมื่อฉันอ่านสิ่งที่ผมเขียน ผมก็เริ่มสงสัยว่า ฉันรู้ว่า โฮล์มส์ เขาต่อสู้กับอาชญากรรม เขาเอาคดีเพราะพวกเขาสนใจเขา ไม่ใช่เพราะเขาเกลียดอาชญากรรม มันเป็นแค่เกมสำหรับเขา เขาต่อสู้อาชญากรรมที่จะชอบใจตัวเอง ตอนนี้ดึกมากแล้ว ผมโคตรเหนื่อย แต่ผมรู้ว่าผมต้องตัดสินใจว่าอะไรต้องทำก่อน โฮล์มส์กลับมา ทันใดนั้น ฉันวางกลับในเก้าอี้ของฉัน , ครึ่งหลับ น่ากลัวภาพโฮล์มส์ตัดร่างกายของหญิงคนนั้นปรากฏตัวอีกครั้งก่อนที่ตาของฉัน แล้วในที่สุด ฉันก็รู้ มันไม่ได้สิ่งที่ฉัน ได้ เห็น เขา ทำ แต่วิธีการที่เขาทำมัน ที่ดูเท่ห์สวนสนุกบนใบหน้าของเขา วิธีที่เขาร้องเพลง เขาจะทำงาน คนที่ทำได้ก็ทำได้ทุกอย่างวันถัดไปผมเก็บกระเป๋าย้ายเข้าไปในโรงแรม เย็นวันนั้น ผมถามแมรี่ ทานอาหารค่ำกับผม ฉันบอกเธอว่าฉันอาจจะไม่นอนในขณะที่เธออาศัยอยู่คนเดียวในลอนดอนและฆาตกรฆาตกรถูกฟรีเพื่อฆ่าอีกครั้ง ผมขอเธอแต่งงานเร็วกว่าที่เราวางแผนไว้ เธอหัวเราะและบอกว่าเธอไม่กลัวฆาตกร เขาไม่เคยฆ่าผู้หญิงที่เหมือนเธอ แต่เธอจะแต่งงานกับผมให้เร็วที่สุด เธอกล่าวว่า เพราะฉันดูกังวลและไม่มีความสุขฉันได้เขียนจดหมายถึง โฮล์ม" ข้าขอโทษที่ผมไม่ต้อนรับคุณ " ที่ผมเขียน แต่ฉันมีเหตุผลที่เหตุผลที่ดีที่สุดในโลก แมรี่และฉันกำลังแต่งงาน เธอมีอาการตกใจ โดยการฆาตกรรมน่ากลัวในฆาตกรและจะรู้สึกปลอดภัยมากขึ้น ตอนนี้ผมอยู่เคียงข้างกับเธอมันเป็นที่ยอดเยี่ยมที่จะได้ยินจากคุณที่ศาสตราจารย์มอริอาตี้ ตายแล้ว แน่นอน ฉันหวังว่าจะได้ยินเรื่องราวที่เต็มไปด้วยความตายของเขา" แมรี่ และผมจะใช้เวลาเดินทาง โปรดเขียนถึงฉันในคลับลอนดอนของฉันหลายวันต่อมา แมรี่ แต่งงานกับผม และเราออกจากลอนดอน ในเมืองเล็กๆ ที่เงียบสงบริมทะเล กับ แมรี่ เคียงข้างฉัน ฉันรู้สึกเข้มแข็งพอที่จะเผชิญหน้ากับความจริงน่ากลัวความจริงเกี่ยวกับ Holmes และคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันต้องทำ ผมจะไม่ไปแจ้งความกับเรื่องเล่าของฉัน พวกเขาจะคิดว่าฉันบ้า ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะต้องดูโฮล์มส์อย่างระมัดระวัง ฉันสามารถหยุดเขาได้ฆ่าอีกครั้งเมื่อผมกลับมาที่ลอนดอน ฉันเจอจดหมายจาก โฮล์ม รอผมอยู่ที่คลับของฉัน เขาบอกว่าเขาจะไปรัสเซีย ที่ต้องทำงานในที่แปลกและคดีฆาตกรรมที่น่าตื่นเต้นฉันเบื่อกับลอนดอน ตอนนี้แจ็ค เดอะ ริปเปอร์ ตายแล้ว " " เขาเขียน บางทีคนร้ายต่างชาติมีให้ฉัน ผมจะไม่กลับไปที่ลอนดอนบ้าง กรุณาแจ้งที่อยู่ใหม่ของคุณ . . .หลังจากอ่านข้อความนี้ ผมมีความสุขมากกว่าที่ฉันได้รับเป็นเวลาหลายสัปดาห์ แมรี่และฉันเสร็จวันหยุดของเราและย้ายไปอยู่บ้านใหม่ในลอนดอน ไม่ไกลจากถนนเบเกอร์ ผมยุ่งกับงานของฉันเป็นหมอ และเราอยู่เงียบๆ และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขระหว่างนี้ผมส่งสองตัวอักษรที่ยอดเยี่ยม โดย โฮล์มส์เขาได้นำผลงานของเขาในความลึกลับ รัสเซีย ไปสิ้นสุดที่ประสบความสำเร็จ และได้หายไปจากรัสเซียไปยังศรีลังกา ซึ่งการเสียชีวิตอย่างกระทันหันของชาวไร่ชามากมายให้ความสนใจและความตื่นเต้นที่เขาต้องการ โฮล์ม ที่เขียนจดหมายนี่ให้ฉันฟังดูเหมือนโฮล์ม เก่า ที่ผมรู้จัก" เขาอันตราย เมื่อเขาเบื่อและใช้โคเคน , " " ฉันคิด เมื่อเขาสนุกกับงานของเขา ลอนดอนเป็นที่ปลอดภัยวันหนึ่งในเดือนมีนาคม ขณะที่ฉันเดินไปตามถนนเบเกอร์ ผมเห็นแสงไฟใน Holmes เป็นหน้าต่าง และรู้ว่าเขาได้กลับมาแล้ว ฉันเดินเข้าไป เขาต้อนรับผมเหมือนรักเก่าเพื่อนเขาได้ ทุกเย็น เรานั่งผิงไฟและเขาบอกฉันว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในรัสเซียและซีลอน . แต่สิ่งที่ฉันต้องการจะได้ยินเกี่ยวกับ มอริอาตี้ ตาย แล้วเรื่องที่เขาบอกว่าไม่คำเดียวสุดท้ายผมอาจจะรออีกต่อไป" โฮล์มส์ที่รัก " " ผมพูด มันเกือบจะเที่ยงคืนแล้ว เธอยังไม่ได้บอกข้าว่า มอริอาตี้ ตาย !เมื่อใบหน้าของเขาซีดเผือด ตาของเขาเริ่มคงที่ในสายตา เขานั่งเงียบและไม่ขยับ เป็นวินาทีที่ผ่านไปแล้วเขาพูดว่า " ผมขอโทษ วัตสัน ฉันกำลังคิดเรื่องที่จะทำในคดีสุดท้ายของผม คุณพูดเรื่องอะไร ? " " มอริอาตี้ " " ฉันถามย้ำ คุณไม่ได้บอกฉันว่าเขาตายแล้ว " " เขาได้หายไป " เขาพูด " นั่นคือสิ่งที่ทุกคนต้องการทราบเกี่ยวกับเขา