in my long forgotten cloistered sle

in my long forgotten cloistered sleep
you and I were resting close in peace
was it just a dreaming of my heart?
now I’m crying, don’t know why
where do all the tears come from?
could no one ever dry up this spring?
if you find me crying in the dark
please call my name, from the heart
sing with me a tiny autumn song
weep me the melodies of the days gone by
dress my body all in flowers white,
so no mortal eye can see
where have all my memories gone?
should I roam again up yonder hill?
I can never rest my soul
until you call my name
you call my name, from the heart
in my long forgotten cloistered sleep,
someone kissed me, whispering words of love
is it just a longing of my heart?
such a moment of such peace
where do all the tears come from?
with no memories, why should I cry?
I can never rest my soul
until you call my name…you call my name
you call my name, call my soul, from the heart

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในฉันลืมยาว cloistered นอนคุณและฉันได้พักผ่อนใกล้ในความสงบเป็นเพียงความฝันของหัวใจของฉันมันตอนนี้ ฉันกำลังร้องไห้ ไม่ทราบสาเหตุทั้งน้ำตามาจากไหนอาจไม่เคยแห้งฤดูใบไม้ผลินี้หรือไม่ถ้าคุณพบฉันร้องไห้ในมืดกรุณาเรียกชื่อ จากใจร้องเพลงกับฉันเพลงใบไม้เล็ก ๆฉันร้องทำนองของวันที่ผ่านมาชุดร่างกายของฉันทั้งหมดในดอกไม้สีขาวตามนุษย์ไม่สามารถเห็นความทรงจำของฉันที่ใดควรฉันเดินเตร่อีกค่าโน้นเขาฉันไม่สามารถวางจิตวิญญาณของฉันจนกว่าคุณเรียกชื่อของฉันคุณเรียกชื่อของฉัน จากใจในฉันลืมยาว cloistered นอนหลับคนที่จูบฉัน วิสเปอริ่งคำของความรักมันเป็นเพียงความปรารถนาของหัวใจของฉันเป็นช่วงเวลาของสันติภาพดังกล่าวทั้งน้ำตามาจากไหนด้วยไม่มีความทรงจำ ทำไมควรฉันร้องไห้ฉันไม่สามารถวางจิตวิญญาณของฉันจนกว่าคุณเรียกชื่อของฉัน...คุณเรียกชื่อของฉันคุณเรียกชื่อของฉัน โทรจิตวิญญาณของฉัน จากใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการนอนหลับยาวร่มรื่นของฉันลืม
คุณและฉันกำลังยืนอยู่ใกล้ในความสงบ
มันเป็นเพียงแค่ความฝันของหัวใจของฉันได้หรือไม่
ตอนนี้ฉันร้องไห้ไม่ทราบว่าทำไม
ที่จะน้ำตามาจากไหน?
อาจไม่มีใครเคยแห้งฤดูใบไม้ผลินี้ ?
ถ้าคุณหาฉันร้องไห้ในที่มืด
กรุณาเรียกชื่อของฉันจากหัวใจ
ร้องเพลงกับฉันเพลงฤดูใบไม้ร่วงเล็ก
ร้องไห้ฉันท่วงทำนองวันที่หายไปโดย
การแต่งกายร่างกายของฉันทั้งหมดในดอกไม้สีขาว
จึงไม่มีตาคู่อาฆาตสามารถดู
ที่มีทั้งหมด ความทรงจำของฉันหายไปไหน?
ฉันควรจะเดินเตร่อีกครั้งขึ้นเขาที่โน่น?
ฉันไม่เคยสามารถพักผ่อนได้จิตวิญญาณของฉัน
จนกว่าคุณจะเรียกชื่อฉัน
คุณเรียกชื่อของฉันจากหัวใจ
ในระยะยาวการนอนหลับร่มรื่นของฉันลืม
คนจูบฉันกระซิบคำว่ารัก
มันเป็นเพียง ความปรารถนาของหัวใจของฉันได้อย่างไร
เช่นช่วงเวลาของความสงบสุขดังกล่าวเป็น
สถานที่ที่น้ำตามาจากไหน?
กับความทรงจำที่ไม่มีเหตุผลที่ผมควรจะร้องไห้?
ฉันไม่เคยสามารถพักผ่อนได้จิตวิญญาณของฉัน
จนกว่าคุณจะเรียกชื่อฉัน ... คุณเรียกชื่อฉัน
คุณเรียกชื่อฉันโทร จิตวิญญาณของฉันออกมาจากหัวใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันลืม cloistered นอนคุณและฉันอยู่ในความสงบ ใกล้กับมันก็แค่ความฝันของหัวใจของฉันตอนนี้ผมกำลังร้องไห้ ไม่รู้ว่าทำไมที่ทำทั้งน้ำตามาจากไหนอาจไม่มีใครเคยแห้งฤดูใบไม้ผลินี้ถ้าคุณเจอฉันร้องไห้ในที่มืดกรุณาเรียกชื่อผม จาก หัวใจร้องเพลงกับฉันเพลงฤดูใบไม้ร่วง เล็ก ๆร้องไห้ฉันทำนองของวันที่หายไปโดยชุดร่างกายของฉันทั้งหมดในดอกไม้สีขาวดังนั้นไม่มีมนุษย์สามารถมองเห็นที่ไหนมีความทรงจำทั้งหมดของฉันไปแล้วผมเดินเตร่อีกขึ้นที่โน่นเขามั้ย ?ผมไม่เคยได้พักผ่อนจิตใจจนกว่าคุณจะเรียกชื่อฉันคุณเรียกชื่อผม จาก หัวใจฉันลืม cloistered นอนมีคนจูบฉัน กระซิบถ้อยคำแห่งความรักมันเป็นเพียงความปรารถนาของหัวใจของฉันช่วงเวลาแห่งความสงบสุขที่ทำทั้งน้ำตามาจากไหนไม่มีความทรงจำ ทำไมผมต้องร้องไห้ผมไม่เคยได้พักผ่อนจิตใจจนกว่าคุณจะเรียกชื่อฉัน . . . เธอเรียกชื่อฉันเธอเรียกชื่อฉัน เรียกวิญญาณของฉัน จาก หัวใจ