Although the ground of discussion o

Although the ground of discussion on language and culture has been cleared for ages,
it is not until the 80s that the need of teaching culture in language classes is indicated,
reaching its climax in the 90s thanks to the efforts of Byram and Kramsch as mentioned
previously. For instance in the case of ELT, Pulverness (2003) asserts that due to the
undeniable growth of English as an international language cultural content as anything other
than contextual background was began to be included in language teaching programs.
Although by mid 80s, various advantages of teaching culture in L2 classes were
virtually universally accepted, and culture was widely taught in language classes, there were
still problems about what should be taught and how culture could be taught most beneficially.
These questions were faced more and more 1990s (Kitao, 2000).
If we turn to the relationship between culture and language, we see some remarkable
comments; for example, Sapir (1921) argued that ‘language, race, and culture are not
necessarily correlated’, adding the remark ‘language and our thought-grooves are inextricably
interrelated, are, in a sense, one and the same’. Yet this single remark does not supply a
satisfactory reply to the question of why culture teaching should be involved in language
teaching. Kitao (2000) giving reference to several authors lists some of the benefits of
teaching culture as follows:
• Studying culture gives students a reason to study the target language as well as
rendering the study of L2 meaningful (Stainer, 1971).
• From the perspective of learners, one of the major problems in language teaching is to
conceive of the native speakers of target language as real person. Although grammar
books gives so called genuine examples from real life, without background knowledge
those real situations may be considered fictive by the learners. In addition providing
access into cultural aspect of language, learning culture would help learners relate the
abstract sounds and forms of a language to real people and places (Chastain, 1971).
• The affect of motivation in the study of L2 has been proved by experts like Gardner
and Lambert (1959, 1965, 1972). In achieving high motivation, culture classes does
have a great role because learners like culturally based activities such as singing,
dancing, role playing, doing research on countries and peoples, etc. The study of
culture increases learners’ not only curiosity about and interest in target countries but
also their motivation. For example, when some professors introduced the cultures of
the L2s they taught, the learners’ interests in those classes increased a lot and the
classes based on culture became to be preferred more highly than traditional classes.
In an age of post-modernism, in an age of tolerance towards different ideologies,
religions, sub-cultures, we need to understand not only the other culture but also our
own culture. Most people espouse ethnocentric views due to being culture bound,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าพื้นดินของสนทนาภาษาและวัฒนธรรมได้ถูกล้างข้อมูลสำหรับทุกวัยมันไม่ได้จนถึงยุค 80 ที่จำเป็นในการสอนวัฒนธรรมภาษาระบุไว้ถึงจุดสุดยอดของมันในยุค 90 ด้วย Byram และ Kramsch ดังกล่าวก่อนหน้านี้ เช่น ในกรณีของ ELT, Pulverness (2003) asserts ที่เนื่องจากการปฏิเสธไม่ได้เจริญเติบโตของอังกฤษเป็นเนื้อหาวัฒนธรรมของภาษาสากลที่เป็นอะไรอื่นกว่าพื้นหลังตามบริบทถูก เริ่มที่จะรวมอยู่ในโปรแกรมการสอนภาษาแม้ว่า โดย 80 กลาง ได้ประโยชน์ต่าง ๆ การสอนวัฒนธรรมชั้น L2ยอมรับแทบสากล และวัฒนธรรมได้อย่างกว้างขวางสอนในชั้นเรียนภาษา มียังคงปัญหาเกี่ยวกับสิ่งที่ควรได้รับการสอนและวิธีวัฒนธรรมอาจมีสอนอย่างมากที่สุดคำถามเหล่านี้ได้ประสบมากปี 1990 (Kitao, 2000) หากเราเปิดความสัมพันธ์ระหว่างภาษาและวัฒนธรรม เราดูโดดเด่นบางความคิดเห็น เช่น โต้เถียง Sapir (1921) ที่ ' ภาษา การแข่งขัน และวัฒนธรรมจำเป็นต้องสัมพันธ์ ', เพิ่มหมายเหตุ ' ภาษาและคิดว่าร่องของเราเป็น inextricablyสัมพันธ์กัน มี ในความรู้สึก หนึ่งเดียว ' ยังไม่จ่ายหมายเหตุเดียวนี้พอตอบคำถามของทำไมควรจะมีการสอนวัฒนธรรมภาษาสอน Kitao (2000) ให้อ้างอิงถึงผู้เขียนหลายรายการของประโยชน์ของสอนวัฒนธรรมเป็นดังนี้:•ศึกษาวัฒนธรรมให้นักเรียนมีเหตุผลในการเรียนภาษาเป้าหมายเป็นแสดงผลการศึกษาของ L2 มีความหมาย (Stainer, 1971)•จากมุมมองของผู้เรียน ปัญหาสำคัญในการสอนภาษาอย่างใดอย่างหนึ่งคือการตั้งครรภ์ของเจ้าของภาษาเป้าหมายเป็นบุคคลจริง แม้ว่าไวยากรณ์หนังสือให้เรียกว่าอย่างแท้จริงจากชีวิตจริง ไม่มีความรู้สถานการณ์จริงเหล่านั้นอาจถือว่าการ โดยให้ผู้เรียน นอกจากนี้ ให้ในด้านวัฒนธรรมทางภาษา วัฒนธรรมการเรียนรู้การเข้าถึงจะช่วยผู้เรียนที่เกี่ยวข้องกับการบทคัดย่อเสียงและรูปแบบของภาษาผู้คนและสถาน (Chastain, 1971)•ได้รับการพิสูจน์ผลของแรงจูงใจในการศึกษาของ L2 โดยผู้เชี่ยวชาญเช่นการ์ดเนอร์และ Lambert (1959, 1965, 1972) ในแรงจูงใจสูง ไม่เรียนวัฒนธรรมมีบทบาทอย่างมาก เพราะผู้เรียนชอบวัฒนธรรมตามกิจกรรมเช่นร้องเพลง,เต้น บทบาทการเล่น การทำวิจัยในประเทศ และชนชาติ ฯลฯ การศึกษาของวัฒนธรรมของนักเรียนที่เพิ่มขึ้นไม่เพียงแต่ความอยากรู้เกี่ยวกับและดอกเบี้ยในประเทศเป้าหมาย แต่นอกจากนี้ตนแรงจูงใจ ตัวอย่างเช่น เมื่ออาจารย์บางนำวัฒนธรรมของL2s ที่พวกเขาสอน ความสนใจของนักเรียนในระดับชั้นเหล่านั้นเพิ่มขึ้นมากและเรียนที่อิงวัฒนธรรมก็จะต้องสูงกว่าการเรียนแบบดั้งเดิมในยุคสมัยหลัง ในยุคของการยอมรับต่ออุดมการณ์แตกต่างกันศาสนา วัฒนธรรมย่อย เราต้องทำความเข้าใจไม่เพียงกับวัฒนธรรมแต่ของเราวัฒนธรรมของตัวเอง คนส่วนใหญ่อนุญาต ethnocentric มุมมองเนื่องจากเป็นวัฒนธรรมผูกพัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าพื้นดินของการอภิปรายเกี่ยวกับภาษาและวัฒนธรรมได้รับการล้างสำหรับทุกวัย
มันเป็นไม่ได้จนกว่า 80s ที่ต้องการของวัฒนธรรมการเรียนการสอนในชั้นเรียนภาษาที่มีการระบุ
ถึงจุดสุดยอดในยุค 90 ขอบคุณความพยายามของรามและ Kramsch ตามที่กล่าวไว้
ก่อนหน้านี้ . ยกตัวอย่างเช่นในกรณีของเอลท์ Pulverness (2003) อ้างว่าเนื่องจากการ
เจริญเติบโตที่ปฏิเสธไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นเนื้อหาทางวัฒนธรรมภาษาต่างประเทศเป็นอะไรอื่น ๆ
กว่าพื้นหลังบริบทถูกเริ่มที่จะถูกรวมอยู่ในโปรแกรมการเรียนการสอนภาษา.
แม้ว่าโดย 80s กลางข้อดีต่างๆ ของวัฒนธรรมการเรียนการสอนในชั้นเรียน L2 ถูก
จริงได้รับการยอมรับในระดับสากลและวัฒนธรรมได้รับการสอนกันอย่างแพร่หลายในชั้นเรียนภาษามี
คงมีปัญหาเกี่ยวกับสิ่งที่ควรจะสอนและวิธีการเพาะเลี้ยงจะได้รับการสอนมากที่สุดกอบ.
คำถามเหล่านี้กำลังเผชิญปี 1990 มากขึ้นและมากขึ้น (Kitao 2000 ).
ถ้าเราหันไปความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมและภาษาที่เราดูโดดเด่นบาง
ความคิดเห็น; ตัวอย่างเช่น Sapir (1921) แย้งว่า 'ภาษาเชื้อชาติและวัฒนธรรมจะไม่
จำเป็นต้องมีความสัมพันธ์' เพิ่มหมายเหตุ 'ภาษาและความคิดร่องของเรามีความสัมพันธุ์
สัมพันธ์อยู่ในความรู้สึกหนึ่งเดียวกัน' ยังนี้คำพูดเดียวไม่ได้จัดหา
ตอบกลับน่าพอใจให้กับคำถามที่ว่าทำไมการเรียนการสอนวัฒนธรรมควรมีส่วนร่วมในภาษาที่
การเรียนการสอน Kitao (2000) ให้การอ้างอิงถึงนักเขียนหลายคนแสดงรายการบางส่วนของประโยชน์ของ
วัฒนธรรมการเรียนการสอนดังนี้
•การศึกษาวัฒนธรรมให้นักเรียนมีเหตุผลที่จะศึกษาภาษาเป้าหมายเช่นเดียวกับ
การแสดงผลการศึกษาของ L2 ที่มีความหมาย (แดง, 1971) ได้.
•จาก มุมมองของผู้เรียนซึ่งเป็นหนึ่งในปัญหาที่สำคัญในการสอนภาษาคือการ
ตั้งครรภ์ของเจ้าของภาษาของภาษาเป้าหมายเป็นคนจริง แม้ว่าไวยากรณ์
หนังสือให้เรียกว่าตัวอย่างของแท้จากชีวิตจริงที่ไม่มีความรู้พื้นหลัง
สถานการณ์จริงเหล่านั้นอาจได้รับการพิจารณานวนิยายโดยผู้เรียน นอกจากการให้บริการ
การเข้าถึงเข้าไปในแง่มุมทางวัฒนธรรมของภาษาการเรียนรู้วัฒนธรรมที่จะช่วยให้ผู้เรียนสัมพันธ์
เสียงนามธรรมและรูปแบบของภาษากับคนจริงและสถานที่ (Chastain, 1971) ได้.
•ส่งผลกระทบต่อแรงจูงใจในการศึกษาของ L2 ได้รับการพิสูจน์โดยผู้เชี่ยวชาญ เช่นการ์ดเนอร์
และแลมเบิร์ (1959, 1965, 1972) แรงจูงใจในการบรรลุสูงเรียนวัฒนธรรมไม่
ได้มีบทบาทที่ดีเพราะผู้เรียนเช่นกิจกรรมตามวัฒนธรรมเช่นการร้องเพลง,
เต้นรำ, เล่นบทบาทการทำวิจัยในประเทศและประชาชน ฯลฯ การศึกษา
วัฒนธรรมการเพิ่มขึ้นของผู้เรียนไม่เพียง แต่อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวและความสนใจใน ประเทศกำหนดเป้าหมาย แต่
ยังแรงจูงใจของพวกเขา ตัวอย่างเช่นเมื่ออาจารย์บางคนแนะนำให้รู้จักวัฒนธรรมของ
L2S พวกเขาสอนความสนใจของผู้เรียนในชั้นเรียนเหล่านั้นเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมากและ
การเรียนขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมกลายเป็นที่ต้องการสูงกว่าการเรียนแบบดั้งเดิม.
ในยุคของการโพสต์สมัยที่ใน อายุของความอดทนต่อเจตนารมณ์ที่แตกต่างกัน,
ศาสนา, วัฒนธรรมย่อยเราต้องเข้าใจไม่เพียง แต่วัฒนธรรมอื่น ๆ ของเรา แต่ยัง
วัฒนธรรมของตัวเอง คนส่วนใหญ่มองเห็นวิวหลักการ ethnocentric เนื่องจากวัฒนธรรมที่ถูกผูกไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าพื้นดินของการสนทนาในภาษาและวัฒนธรรมได้รับการล้างสำหรับวัยมันไม่ได้จนกว่า 80s ที่ความต้องการของวัฒนธรรมการสอนในชั้นเรียนภาษาเป็นระบุดำเนินมาถึงไคลแม็กซ์ใน 90s ขอบคุณความพยายามของ Byram และ kramsch ดังกล่าวก่อนหน้านี้ ตัวอย่างเช่นในกรณีของใบเลื่อย pulverness , ( 2546 ) ยืนยันว่า เนื่องจากการการเจริญเติบโตที่ปฏิเสธไม่ได้จากภาษาอังกฤษเป็นภาษานานาชาติเนื้อหาทางวัฒนธรรมเป็นอย่างอื่นเลยกว่าพื้นหลังตามบริบท เริ่มที่จะรวมอยู่ในโปรแกรมการสอนภาษาถึงแม้ว่าการ 80s กลางต่าง ๆ ข้อดีของวัฒนธรรมการสอน ในชั้นเรียนมี L2ความจริงที่ยอมรับอย่างกว้างขวาง และเลี้ยงกันอย่างแพร่หลาย การสอนในชั้นเรียนภาษา มียังมีปัญหาเกี่ยวกับสิ่งที่ควรสอนและวิธีการที่วัฒนธรรมอาจจะสอนมากประโยชน์ .คำถามเหล่านี้ต้องเผชิญมากขึ้นและ 90 ( kitao , 2000 )ถ้าเราเปิดความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมและภาษา เราเห็นที่น่าจับตาความคิดเห็น ; ตัวอย่างเช่นซาเพียร์ ( 1921 ) แย้งว่า " เชื้อชาติ ภาษา วัฒนธรรม และไม่ได้ต้องมี " เพิ่มหมายเหตุ " ภาษาและร่องความคิดของเราเป็นพัลวันคาบ คือ ในความรู้สึก เหมือนกัน " แต่เดี่ยวนี้ไม่ใส่หมายเหตุน่าพอใจตอบคำถามที่ว่าทำไมการสอนวัฒนธรรมควรมีส่วนร่วมในภาษาการจัดการเรียนการสอน kitao ( 2000 ) ให้อ้างอิงผู้เขียนหลายรายการบางส่วนของผลประโยชน์ของวัฒนธรรมการสอน ดังนี้- ศึกษาวัฒนธรรมให้นักศึกษาต้องศึกษาภาษาเป้าหมาย เช่นเดียวกับการแสดงผลการศึกษาที่มีความหมาย ( สเตนเนอร์ , 2514 )- จากมุมมองของผู้เรียน ปัญหาหนึ่งคือ การสอนภาษาการประดิษฐ์ของเจ้าของภาษาของภาษาเป้าหมายที่แท้จริงของคน แม้ว่าไวยากรณ์หนังสือให้เรียกว่าของแท้จากตัวอย่างในชีวิตจริง โดยที่พื้นหลังสถานการณ์จริงนั้น อาจจะพิจารณาแต่งโดยผู้เรียน นอกจากการให้การเข้าถึงในด้านวัฒนธรรม ภาษา วัฒนธรรมการเรียนรู้จะช่วยให้ผู้เรียนเชื่อมโยงเสียงนามธรรมและรูปแบบของภาษาเพื่อประชาชนจริง ๆและสถานที่ ( Chastain 1971 )- อิทธิพลของแรงจูงใจในการศึกษาของ L2 ได้ถูกพิสูจน์โดยผู้เชี่ยวชาญ เช่น การ์ดเนอร์และ แลมเบิร์ต ( 1959 , 1965 , 1972 ) แรงจูงใจในการเรียนวัฒนธรรมมีสูงมีบทบาทมาก เพราะผู้เรียน เช่น วัฒนธรรมจากกิจกรรมต่างๆ เช่น ร้องเพลงเต้น , บทบาทของการเล่น , ทำวิจัยในประเทศและประชาชน ฯลฯ ศึกษาวัฒนธรรมของผู้เรียน ไม่เพียง แต่เพิ่มความอยากรู้และความสนใจในประเทศเป้าหมาย แต่และแรงจูงใจของพวกเขา ตัวอย่างเช่น เมื่อบางอาจารย์แนะนำวัฒนธรรมของการ l2s พวกเขาสอน ผู้เรียนสนใจในชั้นเรียนเพิ่มขึ้นมากและชั้นเรียนตามวัฒนธรรมกลายเป็นที่ต้องการสูงมากขึ้นกว่าการเรียนแบบดั้งเดิมในยุคหลังสมัยใหม่ในยุคของความอดทนต่ออุดมการณ์ที่แตกต่างกันวัฒนธรรม ศาสนา ซบ เราต้องเข้าใจ ไม่เพียง แต่ยังอื่น ๆวัฒนธรรมของเราวัฒนธรรมของตัวเอง คนส่วนใหญ่นำมาใช้มุมมอง ethnocentric เนื่องจากเป็นวัฒนธรรมที่ถูกผูกไว้