Bloom's taxonomy was particularly i

Bloom's taxonomy was particularly influential in the movement towards specific objectives which began in the 1960s, when verbs like "understand" and "comprehend" were viewed as too vague to be use, and attempts were made to find long lists of actions that would fall under the rubric. Detailing seems quite reasonable, but it had led almost always to long lists to low-level objectives. So the recent trend is to return to the imprecise view of understanding, as witnessed by the new popularity of the old proverb, " I hear,and I forget. I see, and I remember. I do, and I understand" mentioned in the NCTM Professional Teaching Standards. This adage contrasts with a statement that many teachers make, "My students can do it, but they don't understand what they are doing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบภาษีของบลูมทรงอิทธิพลอย่างยิ่งในการเคลื่อนไหวต่อวัตถุประสงค์เฉพาะซึ่งเริ่มในปี 1960 เมื่อคำกริยาเช่น "เข้าใจ" และ "เข้าใจ" ถูกมองเป็นคลุมเครือเกินไปที่จะใช้ และทำความพยายามในการค้นหารายการยาวของการดำเนินการที่จะอยู่ภายใต้การ rubric รายละเอียดดูเหมือนว่าค่อนข้างเหมาะสม แต่มันได้นำเกือบเสมอไปยาว ๆ เพื่อวัตถุประสงค์ระดับต่ำ ดังนั้น แนวโน้มล่าสุดจะกลับไปดู imprecise ความเข้าใจ ฐานะพยานใหม่นิยมสุภาษิตเก่า "ฟัง และฉันลืม เห็น และฉันจำ ฉัน และฉันเข้าใจ"กล่าวถึงในมาตรฐานการสอนระดับมืออาชีพของ NCTM ดิฉันนี้ดูแตกต่างกับคำสั่งที่ทำให้ครูหลาย "นักเรียนของฉันสามารถทำมัน แต่พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขากำลังทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อนุกรมวิธานของบลูมเป็นผู้มีอิทธิพลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเคลื่อนไหวไปสู่​​วัตถุประสงค์เฉพาะซึ่งเริ่มขึ้นในปี 1960 เมื่อคำกริยาเช่น "เข้าใจ" และ "เข้าใจ" ได้รับการมองว่าเป็นที่คลุมเครือเกินไปที่จะใช้งานและความพยายามที่จะหารายการยาวของการกระทำที่จะตกอยู่ภายใต้ รูบริก รายละเอียดดูเหมือนว่าเหมาะสมมาก แต่มันก็มักจะนำไปยังรายการยาวเพื่อวัตถุประสงค์ในระดับต่ำ ดังนั้นแนวโน้มล่าสุดคือการกลับไปที่มุมมองคลุมเครือของความเข้าใจเท่าที่เห็นจากความนิยมใหม่ของสุภาษิตเก่า "ผมได้ยินและลืม. ฉันเห็นและผมจำได้ว่า. ฉันทำและผมเข้าใจ" ที่กล่าวถึงใน NCTM มาตรฐานการเรียนการสอนระดับมืออาชีพ สุภาษิตนี้แตกต่างกับคำว่าครูจำนวนมากทำให้ "นักเรียนของฉันสามารถทำมันได้ แต่พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขากำลังทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บานของมีอิทธิพลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเคลื่อนไหวต่อเฉพาะวัตถุประสงค์ ซึ่งเริ่มขึ้นในปี 1960 , เมื่อกริยาเป็น " เข้าใจ " และ " เข้าใจ " ถูกมองว่าคลุมเครือเกินไปที่จะใช้ และความพยายามที่ได้ทำเพื่อค้นหารายการยาวของการกระทำที่จะตกอยู่ภายใต้การบีบอัด . รายละเอียด ดูเหมือนสมเหตุสมผลทีเดียว แต่มันทำให้มีเกือบเสมอนรายการเพื่อวัตถุประสงค์รวมดังนั้น แนวโน้มล่าสุดคือการกลับไปยังดูคลุมเครือเกี่ยวกับเป็นพยานโดยความนิยมใหม่ของสุภาษิตเก่า " ฉันได้ยิน ฉันจะลืม ที่ผมเห็นและจำได้ ผมรู้ และผมเข้าใจ " ที่กล่าวถึงใน nctm วิชาชีพครูมาตรฐาน ภาษิตนี้แตกต่างกับประโยคที่ครูหลายคนให้ " นักเรียนของฉันสามารถทำมัน แต่พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขากำลังทำ