Decades ago, the companies that tod

Decades ago, the companies that today comprise LVMH were family-run enterprises focused more on prestige than on profit. Fendi, Pucci, and others sold mainly to a niche market comprised of very rich clientele. However, as markets began to globalize, the small luxury players struggled to compete. When Arnault set about acquiring smaller luxury brands, he had three goals in mind. First, he hoped that the portfolio approach would reduce the risk exposure in fashion cycles. According to this logic, if demand for watches or jewelry declined, clothing or accessory sales would offset any losses. Second, he intended to cut costs by eliminating redundancies in sourcing and manufacturing. Third, he hoped that LVMH's stable of brands would translate into a stronger bargaining position when managers negotiated leases for retail space or bought advertising

Sales of luggage and leather fashion goods, including the 162-year-old Louis Vuitton brand, account for 34 percent of revenues (see Figure 11-2). The company's Selective Retailing group includes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทศวรรษที่ผ่านมา บริษัทที่วันนี้ประกอบ LVMH ได้วิสาหกิจครอบครัวมากเน้นศักดิ์ศรีกว่ากำไร เฟนดิ Pucci และอื่น ๆ จำหน่ายส่วนใหญ่จะเป็นตลาดเฉพาะที่ประกอบด้วยลูกค้ามากมาย อย่างไรก็ตาม ขณะที่ตลาดเริ่มการ globalize ผู้เล่นเล็กหรูต่อสู้แข่งขัน เมื่อ Arnault ตั้งเกี่ยวกับซื้อแบรนด์หรูที่มีขนาดเล็กลง เขาสามเป้าหมายในใจ ครั้งแรก เขาหวังว่า ผลงานวิธีจะช่วยลดความเสี่ยงในแฟชั่นรอบ ตามตรรกะนี้ หากปฏิเสธความต้องการนาฬิกาหรือเครื่องประดับ ขายเสื้อผ้า หรืออุปกรณ์เสริมชดเชยผลขาดทุนจากการ ที่สอง เขาตั้งใจลดต้นทุน โดยการตัด redundancies ใน sourcing และการผลิต ที่สาม เขาหวังว่า เสถียรของ LVMH แบรนด์จะแปลการเจรจาต่อรองที่แข็งแกร่งเมื่อจัดการเจรจาเช่าพื้นที่ค้าปลีก หรือซื้อโฆษณา ขายกระเป๋าและเครื่องหนังแฟชั่นสินค้า รวมถึงแบรนด์หลุยส์วิตตอง 162 ปี บัญชีสำหรับร้อยละ 34 ของรายได้ (ดูรูปที่ 11-2) กลุ่มเลือกบริโภคของบริษัทประกอบด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐวิสาหกิจทศวรรษที่ผ่านมา บริษัท ที่ว่าวันนี้ประกอบด้วย LVMH ถูกดำเนินการโดยครอบครัวเน้นมากขึ้นในศักดิ์ศรีมากกว่ากำไร Fendi, Pucci, และอื่น ๆ ที่ขายส่วนใหญ่ตลาดเฉพาะประกอบด้วยลูกค้าที่อุดมสมบูรณ์มาก อย่างไรก็ตามในขณะที่ตลาดเริ่มที่จะโลกาภิวัฒน์ผู้เล่นระดับหรูขนาดเล็กพยายามที่จะแข่งขัน เมื่อ Arnault ตั้งค่าเกี่ยวกับการซื้อแบรนด์หรูขนาดเล็กเขาสามเป้าหมายในใจ ครั้งแรกที่เขาหวังว่าวิธีการที่ผลงานจะช่วยลดความเสี่ยงในรอบแฟชั่น ตามที่ตรรกะนี้หากมีความต้องการสำหรับนาฬิกาหรือเครื่องประดับปฏิเสธเสื้อผ้าหรืออุปกรณ์เสริมที่ขายจะชดเชยความเสียหายใด ๆ ประการที่สองเขาตั้งใจที่จะลดค่าใช้จ่ายด้วยการขจัดความซ้ำซ้อนในการจัดหาและการผลิต ประการที่สามที่เขาหวังว่าเสถียรภาพ LVMH ของแบรนด์ที่จะแปลเป็นตำแหน่งที่การเจรจาต่อรองที่แข็งแกร่งเมื่อผู้จัดการการเจรจาต่อรองสัญญาเช่าพื้นที่ค้าปลีกหรือซื้อโฆษณา

ขายของกระเป๋าและแฟชั่นเครื่องหนังรวมทั้งแบรนด์หลุยส์วิตตอง 162 ปี, ร้อยละ 34 ของ รายได้ (ดูรูปที่ 11-2) กลุ่มค้าปลีกของ บริษัท ฯ รวมถึงการเลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทศวรรษที่ผ่านมา บริษัท ที่วันนี้ประกอบด้วย LVMH ถูกองค์กรวิ่งครอบครัวเน้นศักดิ์ศรีกว่ากำไร Fendi , Pucci , และคนอื่น ๆที่ขายส่วนใหญ่จะเป็นโพรงตลาดประกอบด้วยลูกค้าที่รวยมาก อย่างไรก็ตาม ตลาดเริ่มพรรคกระยาจก ผู้เล่นหรูหราขนาดเล็กดิ้นรนเพื่อแข่งขัน เมื่อ อาร์นัลท์ตั้งค่าเกี่ยวกับการรับแบรนด์หรูเล็ก เขามี สามเป้าหมายในใจ ครั้งแรก เขาหวังว่าผลงานวิธีการจะลดความเสี่ยงการเปิดรับในรอบแฟชั่น ตามตรรกะนี้ หากความต้องการสำหรับนาฬิกาหรือเครื่องประดับลดลง เสื้อผ้าหรืออุปกรณ์เสริมการขายจะชดเชยความเสียหายใด ๆ ประการที่สอง เขาตั้งใจที่จะตัดค่าใช้จ่ายโดยขจัดซ้อนในการจัดหาและการผลิต สาม เขาหวังว่า LVMH คงที่ของแบรนด์จะแปลลงในตำแหน่งการต่อรองแข็งแกร่งเมื่อผู้จัดการเจรจาสัญญาเช่าสำหรับพื้นที่ค้าปลีก หรือซื้อโฆษณาขายกระเป๋าและสินค้าแฟชั่นเครื่องหนัง รวมทั้ง Louis Vuitton แบรนด์อายุ 162 ปี บัญชีสำหรับร้อยละ 34 ของรายได้ ( ดูรูป 11-2 ) ของ บริษัท รวมถึงกลุ่มค้าปลีกเลือก