The large-scale use of agrochemical

The large-scale use of agrochemicals has raised environmental and human health concerns. A comprehensive intervention strategy for improving agrochemical safety among rice farmers in Thailand is lacking. The objective of this study is to develop a model in order to improve farmers’ health and prevent them from being exposed to agrochemical hazards, in addition to evaluating the effectiveness of the intervention in terms of agrochemical safety. This study was conducted between October 2009 and January 2011. It measures changes in the mean scores of agrochemical knowledge, health beliefs, agrochemical use behaviors, and in-home pesticide safety. Knowledge of agrochemical use constitutes a basic knowledge of agrochemicals and agrochemical safety behaviors. Health beliefs constitute perceived susceptibility, severity, benefits, and barriers to using agrochemicals. Agrochemical use behaviors include self-care practices in terms of personal health at specific times including before spraying, while spraying, during storage, transportation, waste management, and health risk management. Fifty rice farmers from Khlong Seven Community (study group) and 51 rice farmers from Bueng Ka Sam community (control group) were randomly recruited with support from community leaders. The participants were involved in a combination of home visits (ie, pesticide safety assessments at home) and community participatory activities regarding agrochemical safety. This study reveals that health risk behaviors regarding agrochemical exposure in the study area are mainly caused by lack of attention to safety precautions and the use of faulty protective gear. After 6 months, the intervention program showed significant improvements in the overall scores on knowledge, beliefs, behaviors, and home pesticide safety in the study group (P < 0.05). Therefore, this intervention model is effective in improving agrochemical safety behaviors among Khlong Seven Community rice farmers. These findings demonstrate that a multi-approach model for improving agrochemical safety behaviors can lead to sustainable prevention of agrochemical hazards for farmers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ขนาดใหญ่สูบได้ยกสุขภาพมนุษย์ และสิ่งแวดล้อม ขาดกลยุทธ์แทรกแซงครอบคลุมสำหรับการปรับปรุงความปลอดภัยเคมีเกษตรชาวเกษตรกรข้าวในประเทศไทย วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ พัฒนาแบบจำลองเพื่อปรับปรุงสุขภาพของเกษตรกร และป้องกันพวกเขาจากการสัมผัสกับอันตรายจากเคมีเกษตร นอกจากประเมินประสิทธิภาพของการแทรกแซงในด้านเคมีเกษตรปลอดภัย การศึกษานี้ได้ดำเนินการระหว่างเดือน 2552 ตุลาคมและเดือน 2554 มกราคม จะวัดการเปลี่ยนแปลงของคะแนนเฉลี่ยความรู้เคมีเกษตร ความเชื่อสุขภาพ พฤติกรรมการใช้เคมีเกษตร และแมลง in-home ปลอดภัย ความรู้การใช้เคมีเกษตรถือพฤติกรรมความปลอดภัยความรู้พื้นฐานของ agrochemicals และเคมีเกษตร ความเชื่อสุขภาพเป็นภูมิไวรับรับรู้ ความรุนแรง ประโยชน์ และอุปสรรคการใช้สูบ พฤติกรรมการใช้เคมีเกษตรรวมปฏิบัติสุขภาพในแง่ของสุขภาพส่วนบุคคลที่เฉพาะเวลารวมก่อนพ่น ขณะฉีดพ่น ในระหว่างการจัดเก็บ ขนส่ง จัดการขยะ สุขภาพบริหาร ความเสี่ยง สุ่มห้าสิบข้าวเกษตรกรจากคลองเจ็ดชุมชน (กลุ่มศึกษา) และ 51 ข้าวเกษตรกรจากชุมชนบึงกาสาม (กลุ่มควบคุม) ถูกพิจารณา ด้วยการสนับสนุนจากผู้นำชุมชน ผู้เข้าร่วมเกี่ยวข้องในการเข้าชมบ้าน (ie แมลงปลอดภัยประเมินบ้าน) และชุมชนมีส่วนร่วมกิจกรรมเกี่ยวกับความปลอดภัยเคมีเกษตร การศึกษานี้พบว่า พฤติกรรมเสี่ยงต่อสุขภาพเกี่ยวกับแสงเคมีเกษตรในพื้นที่ศึกษาส่วนใหญ่เกิดจากการขาดความระมัดระวังความปลอดภัยและการใช้อุปกรณ์ป้องกันผิดพลาด หลังจาก 6 เดือน โปรแกรมแทรกแซงพบปรับปรุงที่สำคัญในคะแนนรวมความรู้ ความเชื่อ พฤติกรรม และแมลงบ้านปลอดภัยในกลุ่มศึกษา (P < 0.05) ดังนั้น แทรกแซงแบบนี้มีประสิทธิภาพในการพัฒนาพฤติกรรมความปลอดภัยเคมีเกษตรระหว่างเกษตรกรชุมชนเจ็ดคลองข้าว ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นว่า วิธีการหลายรูปแบบสำหรับการปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยเคมีเกษตรสามารถนำไปป้องกันอันตรายเคมีเกษตรยั่งยืนสำหรับเกษตรกร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้งานขนาดใหญ่ของสารเคมีได้ยกความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของมนุษย์ กลยุทธ์การแทรกแซงที่ครอบคลุมสำหรับการปรับปรุงความปลอดภัยเคมีเกษตรในหมู่เกษตรกรผู้ปลูกข้าวในประเทศไทยจะขาด วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการพัฒนารูปแบบเพื่อที่จะปรับปรุงสุขภาพของเกษตรกรและป้องกันพวกเขาจากการสัมผัสกับอันตรายเคมีเกษตรนอกเหนือไปจากการประเมินประสิทธิภาพของการแทรกแซงในแง่ของความปลอดภัยเคมีเกษตร การศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการระหว่างเดือนตุลาคม 2009 และเดือนมกราคม 2011 โดยจะวัดการเปลี่ยนแปลงในค่าเฉลี่ยของความรู้เคมีเกษตร, ความเชื่อด้านสุขภาพพฤติกรรมการใช้เคมีเกษตรและในบ้านเพื่อความปลอดภัยสารกำจัดศัตรูพืช ความรู้เกี่ยวกับการใช้เคมีเกษตรที่ถือว่าเป็นความรู้พื้นฐานของสารเคมีและพฤติกรรมความปลอดภัยเคมีเกษตร ความเชื่อด้านสุขภาพเป็นพื้นฐานของการรับรู้ไวต่อความรุนแรงประโยชน์และอุปสรรคในการใช้สารเคมีทางการเกษตร พฤติกรรมการใช้เคมีเกษตรรวมถึงการดูแลตัวเองในแง่ของสุขภาพส่วนบุคคลในเวลาที่ระบุรวมทั้งก่อนที่จะฉีดพ่นในขณะที่การฉีดพ่นระหว่างการเก็บรักษา, การขนส่ง, การจัดการขยะและการจัดการความเสี่ยงด้านสุขภาพ ห้าสิบเกษตรกรผู้ปลูกข้าวจากคลองเจ็ดชุมชน (กลุ่มศึกษา) และ 51 เกษตรกรผู้ปลูกข้าวจากชุมชนบึงกาสาม (กลุ่มควบคุม) ได้รับคัดเลือกโดยการสุ่มด้วยการสนับสนุนจากผู้นำชุมชน ผู้เข้าร่วมการมีส่วนร่วมในการรวมกันของการเข้าชมบ้าน (เช่นการประเมินความปลอดภัยสารกำจัดศัตรูพืชที่บ้าน) และกิจกรรมการมีส่วนร่วมกับชุมชนเกี่ยวกับความปลอดภัยเคมีเกษตร การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมเสี่ยงด้านสุขภาพเกี่ยวกับการสัมผัสเคมีเกษตรในพื้นที่ศึกษาที่มีส่วนใหญ่เกิดจากการขาดความสนใจการระมัดระวังความปลอดภัยและการใช้อุปกรณ์ป้องกันที่ผิดพลาด หลังจาก 6 เดือน, โปรแกรมการแทรกแซงมีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญในคะแนนรวมกับความรู้ความเชื่อพฤติกรรมและความปลอดภัยที่บ้านของสารกำจัดศัตรูพืชในกลุ่มการศึกษา (P <0.05) ดังนั้นรูปแบบการแทรกแซงนี้มีประสิทธิภาพในการปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยเคมีเกษตรในหมู่คลองเจ็ดเกษตรกรผู้ปลูกข้าวชุมชน การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบหลายวิธีในการปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยเคมีเกษตรสามารถนำไปสู่​​การป้องกันที่ยั่งยืนของเคมีเกษตรอันตรายสำหรับเกษตรกร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ขนาดใหญ่ของสารเคมีได้ยกความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของมนุษย์ กลยุทธ์การแทรกแซงที่ครอบคลุมสำหรับการปรับปรุงความปลอดภัยเคมีเกษตรของชาวนาไทยที่ขาด การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบจำลองเพื่อปรับปรุงสุขภาพของเกษตรกร และป้องกันพวกเขาจากการถูกสัมผัสกับสารเคมีอันตราย ,นอกจากนี้ เพื่อประเมินประสิทธิผลของการแทรกแซงในแง่ของความปลอดภัยเคมีเกษตร . การศึกษานี้ดำเนินการระหว่างเดือนตุลาคม 2552 ถึงมกราคม 2554 มันมาตรการการเปลี่ยนแปลงในค่าเฉลี่ยของเคมีเกษตร ความรู้ ความเชื่อด้านสุขภาพ พฤติกรรมการใช้สารเคมีทางการเกษตร และความปลอดภัยในบ้านแมลงความรู้เกี่ยวกับเคมีเกษตรใช้ถือเป็นความรู้พื้นฐานของสารเคมีและพฤติกรรมความปลอดภัยเคมีเกษตร . ความเชื่อด้านสุขภาพ การรับรู้โอกาสเสี่ยงเป็น ความรุนแรง ประโยชน์และอุปสรรคในการใช้เคมีเกษตร พฤติกรรมการใช้สารเคมีทางการเกษตร ได้แก่ พฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองในแง่ของสุขภาพส่วนบุคคลที่เฉพาะเจาะจง รวมทั้งก่อนการฉีดพ่นขณะฉีดพ่นระหว่างการเก็บรักษา การขนส่งการจัดการขยะและการบริหารจัดการความเสี่ยงด้านสุขภาพ ห้าสิบชาวนาจากคลอง 7 ชุมชน ( กลุ่มศึกษา ) และ 51 ชาวนาจากบึงกาสามชุมชน ( กลุ่มควบคุม ) สุ่มคัดเลือกด้วยการสนับสนุนจากผู้นำชุมชน ผู้เรียนมีส่วนร่วมในการรวมกันของการเยี่ยมบ้าน ( เช่นสารกำจัดศัตรูพืชการประเมินความปลอดภัยที่บ้าน ) และชุมชน การมีส่วนร่วมในกิจกรรมเกี่ยวกับความปลอดภัยเคมีเกษตร . จากการศึกษาพบว่า พฤติกรรมเสี่ยงทางสุขภาพในการเคมีเกษตรในพื้นที่ศึกษาส่วนใหญ่เกิดจากการขาดความสนใจมาตรการป้องกันความปลอดภัยและการใช้อุปกรณ์ป้องกันผิดพลาด after 6 months ,โปรแกรมการแทรกแซงมีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญในคะแนนรวม ต่อความรู้ ความเชื่อ พฤติกรรม และความปลอดภัยในบ้านแมลงในกลุ่มศึกษาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ดังนั้น รูปแบบการแทรกแซงนี้มีประสิทธิภาพในการปรับปรุงความปลอดภัยของพฤติกรรม คลองเจ็ด เคมีเกษตรข้าวชุมชน ชาวนาการค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบหลายแนวทางการปรับปรุงพฤติกรรมความปลอดภัยเคมีเกษตรสามารถนำไปสู่การป้องกันที่ยั่งยืนของสารเคมีอันตรายให้กับเกษตรกร