Moritz Schlick, the founding father

Moritz Schlick, the founding father of logical positivism and the Vienna Circle.
Logical positivism (later and more accurately called logical empiricism) is a school of philosophy that combines empiricism, the idea that observational evidence is indispensable for knowledge of the world, with a version of rationalism, the idea that our knowledge includes a component that is not derived from observation.
Logical positivism grew from the discussions of a group called the "First Vienna Circle" which gathered at the Café Central before World War I. After the war Hans Hahn, a member of that early group, helped bring Moritz Schlick to Vienna. Schlick's Vienna Circle, along with Hans Reichenbach's Berlin Circle, propagated the new doctrines more widely in the 1920s and early 1930s. It was Otto Neurath's advocacy that made the movement self-conscious and more widely known. A 1929 pamphlet written by Neurath, Hahn, and Rudolf Carnap summarized the doctrines of the Vienna Circle at that time. These included: the opposition to all metaphysics, especially ontology and synthetic a priori propositions; the rejection of metaphysics not as wrong but as meaningless (i.e., not empirically verifiable); a criterion of meaning based on Ludwig Wittgenstein's early work (which he later refuted); the idea that all knowledge should be codifiable in a single standard language of science; and above all the project of "rational reconstruction," in which ordinary-language concepts were gradually to be replaced by more precise equivalents in that standard language. However, the project is widely considered to have failed:[50][51]
The secondary and historical literature on logical positivism affords substantial grounds for concluding that logical positivism failed to solve many of the central problems it generated for itself. Prominent among the unsolved problems was the failure to find an acceptable statement of the verifiability (later confirmability) criterion of meaningfulness. Until a competing tradition emerged (about the late 1950s), the problems of logical positivism continued to be attacked from within that tradition. But as the new tradition in the philosophy of science began to demonstrate its effectiveness—by dissolving and rephrasing old problems as well as by generating new ones—philosophers began to shift allegiances to the new tradition, even though that tradition has yet to receive a canonical formulation.[52]
—L.D. Smith, Behaviorism and Logical Positivism: A Reassessment of the Alliance
In the early 1930s, the Vienna Circle dispersed, mainly because of fascist persecution and the untimely deaths of Hahn and Schlick. The most prominent proponents of logical positivism emigrated to the United Kingdom and to the United States, where they considerably influenced American philosophy. Until the 1950s, logical positivism was the leading school in the philosophy of science. After moving to the United States, Carnap proposed a replacement for the earlier doctrines in his Logical Syntax of Language. This change of direction, and the somewhat differing beliefs of Reichenbach and others, led to a consensus that the English name for the shared doctrinal platform, in its American exile from the late 1930s, should be "logical empiricism."
Most philosophers consider logical positivism to be, as John Passmore expressed it, "dead, or as dead as a philosophical movement ever becomes".[53] By the late 1970s, its ideas were so generally recognized to be seriously defective that one of its own main proponents, A. J. Ayer, could say in an interview: "I suppose the most important [defect] ... was that nearly all of it was false."[53]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Moritz Schlick พ่อบรรพบุรุษของ logical positivism และวงเวียนนาLogical positivism (ในภายหลัง และถูกต้องมากขึ้นเรียกว่า logical empiricism) วิชาปรัชญาที่ผสมผสาน empiricism ความคิดที่สำคัญในความรู้ของโลก รุ่น rationalism ความคิดที่ว่า ความรู้ของเราประกอบด้วยส่วนประกอบที่ไม่ได้มาจากการสังเกตหลักฐานที่สังเกตการณ์ ได้Logical positivism เติบโตจากการสนทนากลุ่ม "แรกเวียนนาเซอร์เคิล" ซึ่งรวบรวมเซ็นทรัล Café ก่อนสงครามโลก หลังจากสงครามฮันส์ฮาห์น สมาชิกของกลุ่มที่เริ่มต้น ช่วยให้ Moritz Schlick เวียนนา Schlick ของเวียนนา วงกับฮันส์ Reichenbach เบอร์ลิน วงเผยแพร่หลักคำสอนใหม่ขึ้นอย่างกว้างขวางในปี 1920 และ 1930s ต้น ออตโต Neurath หลุยที่ทำการเคลื่อนไหวประหม่า และรู้จักแพร่หลายมากขึ้นได้ เขียน โดย Neurath ฮาห์น แผ่น 1929 และรูดอล์ฟ Carnap สรุปหลักคำสอนของวงเวียนนาในขณะนั้น เหล่านี้รวม: การต่อต้านทั้งหมดอภิปรัชญา โดยเฉพาะอย่างยิ่งภววิทยาและสังเคราะห์ขั้น priori มี ปฏิเสธไม่เป็นไม่ถูกต้องแต่เป็นความหมายอภิปรัชญา (เช่น ไม่พิสูจน์ empirically); เงื่อนไขการใช้งานแรก ๆ ของ Wittgenstein ลุดวิกแห่ง (ซึ่งเขาภายหลังโต้แย้ง); ความหมาย ความคิดที่ว่า ความรู้ทั้งหมดควรจะ codifiable ในภาษาคนวิทยาศาสตร์ และโครงการ "เชือดฟื้นฟู ซึ่งแนวคิดภาษาธรรมดาได้ค่อย ๆ ถูกแทนที่ ด้วยภาษามาตรฐานนั้นชัดเจนยิ่งขึ้นอัตราข้างต้นทั้งหมด อย่างไรก็ตาม โครงการอย่างกว้างขวางถือว่าล้มเหลว: [50] [51]วรรณคดีประวัติศาสตร์ และรองบน logical positivism แล้วพบสาเหตุสรุป logical positivism ที่ล้มเหลวในการแก้ปัญหากลางที่สร้างขึ้นสำหรับตัวเอง โดดเด่นท่ามกลางปัญหายังไม่ได้แก้ไขเป็นความล้มเหลวในการค้นหาคำสั่งที่ยอมรับได้ของเงื่อนไขของ meaningfulness มีน (confirmability ภายหลัง) จนเกิดเป็นประเพณีแข่งขัน (เกี่ยวกับมินิปลาย), ปัญหาของ logical positivism ต่อการถูกโจมตีจากภายในประเพณีนั้น แต่ เป็นประเพณีใหม่ในปรัชญาวิทยาศาสตร์เริ่มแสดงให้เห็นถึงประสิทธิผลของ — โดยยุบ และฟื้นฟูปัญหาเก่าที่ เป็นการสร้างใหม่ — ปรัชญาเริ่มกะ allegiances ประเพณีใหม่ ถึงแม้ว่าประเพณีที่ยังไม่ได้รับการกำหนดมาตรฐานการ [52]— สมิธ L.D., Behaviorism และ Logical Positivism: Reassessment ของพันธมิตรในช่วงต้น 1930 วงเวียนนากระจาย ส่วนใหญ่เนื่องจากการเบียดเบียน fascist และเสียชีวิตหลังฮาห์นและ Schlick Proponents ที่โดดเด่นที่สุดของ logical positivism ได้อพยพ สู่สหราชอาณาจักร และสหรัฐ อเมริกา ที่พวกเขามากอิทธิพลปรัชญาอเมริกัน จนถึงช่วงทศวรรษ 1950, logical positivism เป็นโรงเรียนชั้นนำในปรัชญาวิทยาศาสตร์ หลังจากย้ายไปสหรัฐอเมริกา Carnap เสนอแทนอยู่ก่อนหน้าเขาตรรกะไวยากรณ์ของภาษา การเปลี่ยนแปลงของทิศทาง และความเชื่อแตกต่างกันค่อนข้าง Reichenbach และอื่น ๆ นำไปสู่ฉันทามติร่วมหลักคำสอนแพลตฟอร์ม พลัดถิ่นอเมริกันเป็นสิบ ๆ สาย ชื่อภาษาอังกฤษควรจะ "logical empiricism"นักปรัชญาส่วนใหญ่ พิจารณา logical positivism เป็น จอห์น Passmore แสดง "ตาย ตายเป็นขบวนการปรัชญาเคยกลายเป็น" [53] โดยปลายทศวรรษที่ 1970 ความคิดได้ดังนั้นโดยทั่วไปรู้จักเป็นอย่างจริงจังเสียที่หนึ่งตัวเองหลัก proponents, A. J. Ayer สามารถพูดในการสัมภาษณ์: "ฉันคิดว่า สำคัญที่สุด [บกพร่อง]...เป็นที่เกือบทั้งหมดของมันเป็นเท็จ" [53]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มอริตซ์เควคส์ที่บิดาผู้ก่อตั้งของ positivism ตรรกะและเวียนนาวงกลม.
ตรรกะ positivism (ต่อมาและอื่น ๆ ที่เรียกว่าถูกต้องประสบการณ์นิยมตรรกะ) เป็นโรงเรียนของปรัชญาที่รวมประสบการณ์นิยมเป็นความคิดที่ว่าหลักฐานที่สังเกตจะขาดไม่ได้สำหรับความรู้ของโลกที่มีรุ่น rationalism ของความคิดที่ว่าความรู้ของเรารวมถึงส่วนประกอบที่ไม่ได้มาจากการสังเกต. the
ตรรกะ positivism เพิ่มขึ้นจากการอภิปรายของกลุ่มที่เรียกว่า "ครั้งแรกที่กรุงเวียนนาวงกลม" ซึ่งรวมตัวกันที่คาเฟ่กลางก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่งหลังจากที่สงครามฮาห์นฮันส์ ซึ่งเป็นสมาชิกของกลุ่มต้นช่วยนำมอริตซ์เควคส์ไปยังกรุงเวียนนา เควคส์ของกรุงเวียนนาวงกลมพร้อมกับฮันส์บาคของกรุงเบอร์ลิน Circle, แพร่กระจายคำสอนใหม่ ๆ กันอย่างแพร่หลายในปี ค.ศ. 1920 และ 1930 ในช่วงต้น มันเป็นผู้สนับสนุนของอ็อตโตนิวรั ธ ที่ทำให้การเคลื่อนไหวประหม่าและอื่น ๆ ที่รู้จักอย่างกว้างขวาง หนังสือเล่มเล็ก ๆ 1929 เขียนโดยนิวรั ธ , ฮาห์นและรูดอล์ฟ Carnap สรุปคำสอนของวงกลมเวียนนาในเวลานั้น เหล่านี้รวมถึง: ฝ่ายค้านจะอภิธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวกับธรรมชาติและสังเคราะห์ข้อเสนอเบื้องต้น; ปฏิเสธของอภิปรัชญาไม่เป็นที่ไม่ถูกต้อง แต่เป็นความหมาย (เช่นไม่ได้ตรวจสอบได้สังเกตุ); เกณฑ์ของความหมายขึ้นอยู่กับการทำงานในช่วงต้น Wittgenstein ลุดวิก (ซึ่งภายหลังเขาข้องแวะ) นั้น ความคิดที่ว่าความรู้ที่ทุกคนควรจะ codifiable ในภาษามาตรฐานเดียวของวิทยาศาสตร์ และเหนือสิ่งอื่นโครงการของ "การฟื้นฟูที่มีเหตุผล" ซึ่งแนวคิดสามัญภาษาค่อย ๆ ถูกแทนที่ด้วยเทียบเท่าแม่นยำมากขึ้นในการที่ภาษามาตรฐาน อย่างไรก็ตามโครงการที่มีการยอมรับอย่างกว้างขวางว่ามีการล้มเหลว [50] [51]
วรรณกรรมรองและทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับตรรกะ positivism กำบังบริเวณที่สำคัญสำหรับสรุปว่าตรรกะ positivism ล้มเหลวในการแก้หลายปัญหาที่เกิดขึ้นกลางมันสร้างขึ้นสำหรับตัวเอง ที่โดดเด่นในหมู่ผู้ที่ยังไม่แก้ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นความล้มเหลวในการหาคำสั่งที่ยอมรับได้ของตรวจสอบได้ (ที่ต่อมา confirmability) เกณฑ์คุณค่า จนกว่าจะมีประเพณีการแข่งขันโผล่ออกมา (ประมาณปลายปี 1950) ปัญหาของ positivism ตรรกะยังคงถูกโจมตีจากภายในประเพณีที่ แต่เป็นประเพณีใหม่ในปรัชญาของวิทยาศาสตร์เริ่มที่จะแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพโดยที่ละลายและ rephrasing ปัญหาเก่าเช่นเดียวกับการสร้างนักปรัชญาคนใหม่เริ่มเปลี่ยนพันธมิตรประเพณีใหม่แม้ว่าประเพณีที่ยังไม่ได้รับยอมรับ . สูตร [52]
-LD สมิ ธ และพฤติกรรมตรรกะ Positivism:
การประเมินของพันธมิตรในช่วงทศวรรษที่1930 ต้นวงกลมเวียนนาแยกย้ายกันไปส่วนใหญ่เป็นเพราะการประหัตประหารฟาสซิสต์และก่อนวัยอันควรการเสียชีวิตของฮาห์นและเควคส์ ผู้เสนอที่โดดเด่นที่สุดของ positivism ตรรกะอพยพไปยังสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกาที่พวกเขาได้รับอิทธิพลอย่างมากปรัชญาชาวอเมริกัน จนกว่าจะถึงปี 1950, positivism ตรรกะเป็นโรงเรียนชั้นนำในปรัชญาวิทยาศาสตร์ หลังจากที่ย้ายไปสหรัฐอเมริกา Carnap เสนอแทนคำสอนก่อนหน้านี้ในตรรกะของเขาไวยากรณ์ภาษา การเปลี่ยนแปลงนี้ของทิศทางและความเชื่อที่แตกต่างกันบางส่วนของบาคและคนอื่น ๆ นำไปสู่ความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่าชื่อภาษาอังกฤษสำหรับแพลตฟอร์มหลักคำสอนที่ใช้ร่วมกันในการเนรเทศชาวอเมริกันจากปลาย 1930s ที่ควรจะเป็น "ประสบการณ์นิยมตรรกะ."
นักปรัชญาส่วนใหญ่พิจารณา positivism ตรรกะ จะเป็นจอห์น Passmore แสดงมัน "ตายหรือตายเป็นขบวนการปรัชญาที่เคยกลายเป็น". [53] ในช่วงปลายปี 1970 ที่ความคิดของตนได้รับการยอมรับดังนั้นโดยทั่วไปจะมีข้อบกพร่องอย่างจริงจังว่าหนึ่งในผู้เสนอหลักของตัวเอง AJ เย่อร์อาจจะบอกว่าในการสัมภาษณ์: ". ฉันคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุด [ข้อบกพร่อง] ... เป็นว่าเกือบทั้งหมดของมันเป็นของปลอม" [53]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มอริทซ์ schlick , ผู้ก่อตั้งของปฏิฐานนิยมเชิงตรรกะและวงกลมเวียนนา
Positivism ตรรกะ ( ต่อมาเรียกว่ามากขึ้นอย่างถูกต้องและตรรกะประสบการณ์นิยม ) เป็นปรัชญาของโรงเรียนที่รวมประสบการณ์นิยม ความคิดที่ว่าหลักฐานแบบขาดไม่ได้สำหรับความรู้ของโลก กับรุ่นนิยม ,ความคิดที่ว่าความรู้ของเรามีองค์ประกอบที่ไม่ได้มาจากการสังเกต
Positivism ตรรกะที่เติบโตจากการอภิปรายของกลุ่มที่เรียกว่า " แรกเวียนนาวงกลม " ซึ่งรวมตัวกันอยู่ที่คาเฟ่กลางก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่งหลังจากสงคราม ฮานส์ ฮาห์น สมาชิกที่แรก กลุ่มที่ช่วยนำ schlick ไปเวียนนา schlick ของเวียนนาวงกลม พร้อมกับของฮานส์ ไรเคนบาค เบอร์ลิน วงกลมรวบรวมคำสอนใหม่อย่างกว้างขวางมากขึ้นในช่วงปี ค.ศ. 1920 และ 1930 . มันก็โต neurath ผู้สนับสนุนที่ทำให้การเคลื่อนไหวประหม่าและเป็นที่รู้จักมากขึ้นในวงกว้าง เป็นหนังสือที่เขียนโดย 1929 neurath ฮานห์ และรูดอล์ฟ คาร์นัพสรุปคำสอนของวงกลมเวียนนา ในเวลานั้น เหล่านี้รวมถึง : การต่อสู้กับทั้งหมดโดยเฉพาะอภิปรัชญาอภิปรัชญา และสังเคราะห์ priori ข้อเสนอ ;การปฏิเสธอภิปรัชญาไม่ได้ผิดแต่ไม่มีความหมาย ( เช่น ไม่สังเกตุได้ ) ความหมายตาม เกณฑ์ของลุดวิก วิทเก้นสไตน์ก่อนทำงาน ( ซึ่งภายหลังเขาข้องแวะ ) ; ความคิดความรู้ที่ทุกคนควร codifiable ในภาษามาตรฐานเดียวของวิทยาศาสตร์ และข้างต้นทั้งหมด โครงการ " ฟื้นฟูเชือด" ซึ่งแนวคิดภาษาสามัญก็ค่อย ๆถูกแทนที่ด้วยความแม่นยำเทียบเท่าในที่มาตรฐานภาษา อย่างไรก็ตาม โครงการจะพิจารณาอย่างกว้างขวางมีการล้มเหลว : [ 50 ] [ 51 ]
รองและประวัติศาสตร์วรรณกรรมตรรกะ Positivism affords มากเหตุผลสรุปว่าตรรกะ Positivism ล้มเหลวในการแก้หลายปัญหามันกลางสร้างขึ้นเอง