LITERATURE REVIEWAccording to Dann

LITERATURE REVIEW
According to Dann (1981) travel motivations are based on push and pull
factors. Push factors are human needs which motivate people to travel, for example
a need for escape, novelty, and renewal (Cha, McCleary, & Uysal,
1995). In contrast, pull factors refer to the attractiveness of the destination,
such as scenic beaches, shopping, and entertainment which motivate people to
travel (Dann, 1981). Price (1993) suggested that education, networking, and
46 JOURNAL OF CONVENTION & EXHIBITION MANAGEMENT
Downloaded by [Silpakorn University] at 22:09 19 January 2015
leadership were primary motivations of association participants. Oppermann
and Chon (1997) also commented that conferences satisfied the need for
change of pace, socialization, and enhanced self-esteem of association members.
However, travel motivations alone do not guarantee that association
members will attend a meeting. Conference inhibitors such as illness or lack of
time and money may deter them from traveling.
Sonmez and Graefe (1998) defined inhibitors as any undesirable element
that might indicate a disappointing travel experience (psychological risk) to a
serious threat to the travelers’ health or life (health, physical, or terrorism
threat). For instance, financial difficulty, lack of time, health concerns, and
family obligations would deter association members from participating in conventions
(Oppermann & Chon, 1997). Likewise, unstable political situations
and an economic recession are uncontrollable factors that might deter association
members and nonmembers from participating in conventions (Oppermann
& Chon, 1997). On the other hand, facilitators such as external travel
funding, tourism opportunities not scheduled by the conference, and family accompaniment
allow association members and nonmembers to participate in
meetings (as cited in Oppermann & Chon, 1997).
Previous researchers have suggested that inhibitors are more important than
facilitators during the final destination selection process, and unless perceived
benefits exceed perceived inhibitors, travel will not take place (Cook &
McCleary, 1983; Um & Crompton 1992; Crompton & Ankomah, 1993;
Sonmez & Graefe, 1998).
In this study, conference motivations are defined as human needs (push factors)
which motivate association members and nonmembers in attending meetings,
whereas the pull factors such as the attractiveness of conference
programs and conference destinations motivate people to travel. Facilitators
refer to factors that encourage travel, such as availability of time, money, and
good health. Inhibitors, which are exemplified by the lack of money, time, and
good health, discourage conference participation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทบทวนวรรณกรรม
ตาม Dann (1981) การเดินทางแรงจูงใจจะขึ้นอยู่กับการผลักดันและดึง
ปัจจัย ปัจจัยผลักดันที่มีความต้องการของมนุษย์ที่กระตุ้นให้คนที่จะเดินทางไปตัวอย่างเช่น
ความจำเป็นในการหลบหนีความแปลกใหม่และการต่ออายุ (ชะอำ, McCleary และ Uysal,
1995) ในทางตรงกันข้ามดึงปัจจัยหมายถึงความน่าสนใจของปลายทาง
เช่นชายหาดที่สวยงามช้อปปิ้งและความบันเทิงที่กระตุ้นให้คนที่จะ
เดินทาง (Dann, 1981) ราคา (1993) ชี้ให้เห็นว่าการศึกษาเครือข่ายและ
46 วารสารประชุมและนิทรรศการการจัดการ
ดาวน์โหลดโดย [มหาวิทยาลัยศิลปากร] ที่ 22:09 19 มกราคม 2015
เป็นผู้นำเป็นแรงจูงใจหลักของการเข้าร่วมสมาคม Oppermann
และชลบุรี (1997) นอกจากนี้ยังให้ความเห็นว่าการประชุมความพึงพอใจความจำเป็นในการ
เปลี่ยนแปลงของการก้าว, ขัดเกลาทางสังคมและเพิ่มความนับถือตนเองของสมาชิกสมาคม.
อย่างไรก็ตามการเดินทางแรงจูงใจเพียงอย่างเดียวไม่ได้รับประกันว่าสมาคม
สมาชิกจะเข้าร่วมการประชุม ยับยั้งการประชุมเช่นการเจ็บป่วยหรือขาด
เวลาและเงินอาจเป็นอุปสรรคพวกเขาจากการเดินทาง.
Sonmez และ Graefe (1998) ยับยั้งการกำหนดเป็นองค์ประกอบใด ๆ ที่ไม่พึงประสงค์
ที่อาจบ่งบอกถึงประสบการณ์การเดินทางที่น่าผิดหวัง (ความเสี่ยงทางจิตวิทยา) ที่จะ
เป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อสุขภาพเดินทางหรือ ชีวิต (สุขภาพทางร่างกายหรือการก่อการร้าย
ภัยคุกคาม) ยกตัวอย่างเช่นความยากลำบากทางการเงินที่ไม่มีเวลา, ความกังวลเรื่องสุขภาพและ
ภาระผูกพันในครอบครัวจะยับยั้งสมาชิกสมาคมจากการเข้าร่วมประชุม
(Oppermann & ชลบุรี, 1997) ในทำนองเดียวกันสถานการณ์ทางการเมืองที่ไม่แน่นอน
และภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจเป็นปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ที่อาจเป็นอุปสรรคสมาคม
สมาชิกและไม่เป็นสมาชิกจากการเข้าร่วมประชุม (Oppermann
& ชลบุรี, 1997) ในทางตรงกันข้าม, อำนวยความสะดวกเช่นการเดินทางภายนอก
ระดมทุนโอกาสการท่องเที่ยวไม่ได้กำหนดเวลาโดยการประชุมและคลอครอบครัว
อนุญาตให้สมาชิกสมาคมและผู้ที่ไม่ใช่สมาชิกจะมีส่วนร่วมใน
การประชุม (ตามที่อ้างถึงใน Oppermann & ชลบุรี, 1997).
นักวิจัยก่อนหน้านี้ได้ชี้ให้เห็นว่ามีสารยับยั้ง สำคัญกว่าการ
อำนวยความสะดวกในระหว่างขั้นตอนการเลือกปลายทางสุดท้ายและถ้าการรับรู้
ผลประโยชน์เกินยับยั้งการรับรู้, การเดินทางจะไม่เกิดขึ้น (Cook &
McCleary 1983; & Um รอมป์ 1992; ครอมป์ตันและ Ankomah 1993;
Sonmez & Graefe, 1998).
ใน การศึกษาครั้งนี้แรงจูงใจของการประชุมจะถูกกำหนดเป็นความต้องการของมนุษย์ (ผลักดันปัจจัย)
ซึ่งกระตุ้นให้สมาชิกสมาคมและผู้ที่ไม่ใช่สมาชิกในการเข้าร่วมการประชุม
ในขณะที่ปัจจัยดึงเช่นความน่าสนใจของการประชุม
โปรแกรมและสถานที่การประชุมกระตุ้นให้คนที่จะเดินทางไป อำนวยความสะดวก
หมายถึงปัจจัยที่ส่งเสริมให้เกิดการเดินทางเช่นความพร้อมของเวลาเงินและ
สุขภาพที่ดี ยับยั้งซึ่งจะสุดขั้วโดยขาดเงินเวลาและ
สุขภาพที่ดีกีดกันการมีส่วนร่วมการประชุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทบทวนวรรณกรรม
ตาม แดนน์ ( 1981 ) แรงจูงใจในการเดินทางจะขึ้นอยู่กับปัจจัยผลักดันและดึง
. ปัจจัยดันเป็นมนุษย์ต้องการ ซึ่งกระตุ้นให้ผู้คนที่จะเดินทางไป เช่น
ต้องหนี นวัตกรรม และการต่ออายุ ( ชา เมิกเคลียรี่& uysal
, , 1995 ) ในทางตรงกันข้ามปัจจัยดึงดูความน่าสนใจของปลายทาง
เช่นชายหาด ช้อปปิ้ง ชมวิว และความบันเทิง ซึ่งกระตุ้นให้ผู้คน
ท่องเที่ยว ( แดนน์ , 1981 ) ราคา ( 2536 ) พบว่า การศึกษา เครือข่าย และ

& 46 วารสารการจัดการนิทรรศการการประชุมดาวน์โหลดโดย [ มหาวิทยาลัยศิลปากร ] ที่ 22:09 19 มกราคม 2015
ภาวะผู้นำเป็นหลักแรงจูงใจของผู้เข้าร่วมสมาคม oppermann
ชลบุรี ( 1997 ) และยังให้ความเห็นว่า ที่ประชุมพอใจความต้องการ
เปลี่ยนจังหวะ การขัดเกลาทางสังคมและการเห็นคุณค่าในตนเองที่เพิ่มขึ้นของสมาชิกสมาคม .
แต่แรงจูงใจในการเดินทางคนเดียวไม่ได้รับประกันว่าสมาชิกสมาคม
จะเข้าร่วมประชุม เช่น การประชุม การเจ็บป่วยหรือการขาด
เวลาและเงินอาจขัดขวางพวกเขาจากการเดินทาง และ sonmez
graefe ( 1998 ) เป็นองค์ประกอบที่ไม่พึงประสงค์ใด ๆที่กำหนดไว้การ
ที่อาจบ่งชี้ว่า ประสบการณ์การเดินทางที่น่าผิดหวัง ( ความเสี่ยงทางจิตวิทยา ) กับ
คุกคามนักท่องเที่ยวชีวิตหรือสุขภาพ ( สุขภาพร่างกายหรือการคุกคามการก่อการร้าย
) เช่น การเงิน ปัญหา ขาดแคลนเวลา ความกังวลเรื่องสุขภาพและ
ภาระครอบครัวจะปรามสมาชิกสมาคมที่เข้าร่วมในการประชุม
( oppermann &ชลบุรี , 1997 ) อนึ่ง สถานการณ์การเมืองที่ไม่แน่นอนและ
ภาวะถดถอยทางเศรษฐกิจเป็นปัจจัยแก่นที่อาจขัดขวางสมาคม
สมาชิกและ nonmembers จากการเข้าร่วมในการประชุม ( oppermann
&ชลบุรี , 1997 ) บนมืออื่น ๆที่อำนวยความสะดวกเช่นเดิมเดินทาง
ภายนอก , การท่องเที่ยวโอกาสไม่กำหนดโดยการประชุม และการอนุญาตให้สมาชิกสมาคมฯ และครอบครัว

nonmembers เข้าร่วมประชุม ( ตามที่อ้างใน oppermann &
ชลบุรี , 1997 )นักวิจัยในอดีต พบว่า มีโปรตีนสำคัญกว่า
ครูในระหว่างกระบวนการเลือกปลายทาง และนอกจากการรับรู้การ
ประโยชน์เกินเดินทางจะไม่เกิดขึ้น ( ทำ&
เมิกเคลียรี่ , 1983 ; อืม& Crompton 1992 ; Crompton &รัก , 1993 ;
sonmez & graefe , 1998 ) .
ในการศึกษานี้ ,ในการประชุมกำหนดความต้องการของมนุษย์ ( ปัจจัยดัน )
ที่กระตุ้นให้สมาชิกสมาคมฯ และ nonmembers ในการเข้าร่วมการประชุม
ส่วนปัจจัยดึง เช่น ความน่าสนใจของโปรแกรมและสถานที่การประชุมการประชุม
จูงคนเดินทาง ครู
หมายถึงปัจจัยที่ส่งเสริมการท่องเที่ยว เช่น ความพร้อมของเวลาและเงิน
สุขภาพที่ดี สารยับยั้งการซึ่งเป็น exemplified โดยขาดของเงิน เวลา และสุขภาพที่ดีต่อ
, การประชุมการมีส่วนร่วม