23.6 % of the households were consu

23.6 % of the households were consuming inadequately
iodized salt (15 ppm) whereas 76.4 % of the households
were consuming adequately iodized salt ([15 ppm). The
mean iodine content of salt was 16.18 ppm with a standard
deviation of 3.180. The minimum and the maximum iodine
content in a salt sample were 8 ppm and 22 ppm respectively.
Pandav et al. in their study in Delhi showed that
17 % of the study population was consuming inadequately
iodized salt (15 ppm) [14]. Kapil et al. [15] reported that
in Delhi 41 % of the families were consuming inadequately
iodized salt. Kamath et al. [9] in their study in Belgaum
Karnataka showed that 50 % of the salt samples analyzed
had iodine content[15 ppm. Joshi et al. [16] observed that
iodometric titration of salt samples from three districts in
Nepal showed that only 16 % of the samples had iodine
content15 ppm. According to the WHO report of 1999,
70 % of households in South East Asia consumed adequately
iodized salt [17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

23.6% ของครัวเรือนได้บริโภค inadequatelyไอโอดีนเกลือ (15 ppm) ในขณะที่ 76.4% ของครัวเรือนได้บริโภคเกลือไอโอดีนเพียงพอ ([15 ppm) ที่ไอโอดีนหมายถึงเนื้อหาของเกลือเป็น ppm 16.18 กับมาตรฐานความเบี่ยงเบนของ 3.180 ต่ำสุดและไอโอดีนสูงเนื้อหาในตัวอย่างเกลือ 22 หน้า/นาทีและ 8 หน้า/นาทีตามลำดับPandav et al. ในการศึกษาในเดลีชี้ให้เห็นว่า17% ของประชากรศึกษาใช้ inadequatelyไอโอดีนเกลือ (15 ppm) [14] Al. ร้อยเอ็ด Kapil [15] รายงานว่าในเดลี 41% ของครอบครัวได้บริโภค inadequatelyเกลือไอโอดีน Kamath et al. [9] ในการศึกษาใน Belgaumรัฐกรณาฏกะพบว่า 50% ของตัวอย่างเกลือวิเคราะห์มีเนื้อหาไอโอดีน [15 ppm Al. Joshi ร้อยเอ็ด [16] สังเกตที่iodometric การไทเทรตตัวอย่างเกลือจากสามย่านเนปาลพบว่า เพียง 16% ของตัวอย่างที่มีไอโอดีนcontent15 ppm ตามรายงาน 199970% ของครัวเรือนใน South East Asia ใช้อย่างเพียงพอเกลือไอโอดีน [17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

23.6% ของครัวเรือนที่ได้รับไม่เพียงพอการบริโภค
เกลือเสริมไอโอดีน ( 15 ppm) ในขณะที่ 76.4% ของครัวเรือน
ที่ได้รับการบริโภคเกลือเสริมไอโอดีนอย่างเพียงพอ ([15 ppm)
ปริมาณไอโอดีนเฉลี่ยของเกลือเป็น 16.18 ppm ที่มีมาตรฐาน
การเบี่ยงเบนของ 3.180 ต่ำสุดและสูงสุดไอโอดีน
เนื้อหาในตัวอย่างเกลือ 8 ppm และ 22 ppm ตามลำดับ.
Pandav et al, ในการศึกษาของพวกเขาในนิวเดลีแสดงให้เห็นว่า
17% ของประชากรการศึกษาได้ไม่เพียงพอการบริโภค
เกลือเสริมไอโอดีน ( 15 ppm) [14] พิล et al, [15] รายงานว่า
ในนิวเดลี 41% ของครอบครัวที่ถูกบริโภคไม่เพียงพอ
เกลือเสริมไอโอดีน Kamath et al, [9] ในการศึกษาของพวกเขาใน Belgaum
Karnataka แสดงให้เห็นว่า 50% ของกลุ่มตัวอย่างเกลือวิเคราะห์
มีปริมาณไอโอดีน [15 ppm Joshi et al, [16] ตั้งข้อสังเกตว่า
การไทเทรต iodometric ตัวอย่างเกลือจากสามอำเภอใน
เนปาลพบว่ามีเพียง 16% ของกลุ่มตัวอย่างมีไอโอดีน
เนื้อหา 15 ppm ตามรายงานขององค์การอนามัยโลกปี 1999,
70% ของครัวเรือนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อย่างเพียงพอการบริโภค
เกลือเสริมไอโอดีน [17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

23.6 % ของครัวเรือนไม่เพียงพอที่จะบริโภคเกลือเสริมไอโอดีน
( 15 ppm ) ส่วน 76.4% ของครัวเรือนมีการบริโภคเกลือเสริมไอโอดีนอย่างเพียงพอ
( [ 15 ppm )
หมายถึงปริมาณไอโอดีนในเกลือ 16.18 ppm กับส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ของ 3.180 . ต่ำสุดและปริมาณไอโอดีนในเกลือ
สูงสุดจำนวน 8 ppm และ 22 ppm ตามลำดับ .
pandav et al . ในการศึกษาของพวกเขาในอินเดียพบว่า
17% ของประชากรไม่เพียงพอที่จะมีการบริโภคเกลือเสริมไอโอดีน
( 15 ppm ) [ 14 ] Kapil et al . [ 15 ] รายงานว่า
ในนิวเดลี 41 % ของครอบครัวกำลังบริโภคไม่เพียงพอที่จะ
เกลือเสริมไอโอดีน kamath et al . [ 9 ] ในการศึกษาของพวกเขาใน belgaum
รัฐกรณาฏกะ พบว่า 50% ของเกลือตัวอย่างวิเคราะห์
ได้ไอโอดีน [ 15 ppm โจชิ et al . [ 16 ] 8
การไทเทรต iodometric ตัวอย่างเกลือจากสามอำเภอ
ประเทศเนปาล พบว่า เพียง 16 % ของตัวอย่างมีปริมาณไอโอดีน
15 ppm ตามการรายงานของปี 1999
70 % ของครัวเรือน ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้บริโภคเกลือเสริมไอโอดีนอย่างเพียงพอ
[ 17 ]