Medication beliefs include beliefs

Medication beliefs include beliefs about the necessity of the medicine and concerns, and the interaction between those two beliefs (Horne et al., 2013). Patients who believe that taking their medication is necessary for their health are more adherent than patients who believe that they do not need their medication, and patients with higher concerns about taking their medication are less adherent than patients that have low concerns (Horne et al., 2013). These concerns include
an affective as well as a cognitive component. That is, they include to which extent patients worry about (future) negative effects or about becoming dependent on the medication. The necessity and concern beliefs are generally assumed to influence adherence behaviour through a cognitive process in which patients weigh their concerns to their perceived necessity of the medication, and then form an intention to take or not to take their medication (Clifford et al., 2008; Horne et al., 1999; Lehane & McCarthy, 2007a).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาความเชื่อได้แก่ความเชื่อเกี่ยวกับความจำเป็นของยา และความกังวล และการโต้ตอบระหว่างผู้เชื่อสอง (ฮอร์น et al. 2013) ผู้ป่วยที่เชื่อว่า การใช้ยาที่จำเป็นสำหรับสุขภาพของพวกเขา มีสาวกมากขึ้นกว่าผู้ป่วยที่เชื่อว่า ไม่ต้องใช้ยาของพวกเขา และผู้ป่วยที่ มีความกังวลสูงเกี่ยวกับการใช้ยาของพวกเขาเป็นสาวกน้อยกว่าผู้ป่วยที่มีความกังวลต่ำ (ฮอร์น et al. 2013) ความกังวลเหล่านี้ได้แก่มีอารมณ์เป็นส่วนประกอบองค์ความรู้ นั่นคือ พวกเขารวมถึงขอบเขตที่ผู้ป่วยกังวล เกี่ยวกับผลกระทบเชิงลบ (ในอนาคต) หรือกลายเป็นพึ่งพายา ความเชื่อความจำเป็นและความกังวลโดยทั่วไปจะถือว่ามีอิทธิพลต่อพฤติกรรมยึดมั่นตลอดกระบวนการทางปัญญาซึ่งผู้ป่วยมีน้ำหนักเรื่องความจำเป็นรับรู้ของยา และจากนั้น เป็นความตั้งใจที่ จะใช้ หรือไม่ ต้องใช้ยาของพวกเขา (คลิฟฟอร์ด et al. 2008 ฮอร์น et al. 1999 Lehane & McCarthy, 2007a)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเชื่อของยารวมถึงความเชื่อเกี่ยวกับความจำเป็นของการแพทย์และความกังวลและการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองความเชื่อ (ฮอร์น et al., 2013) ผู้ป่วยที่เชื่อว่าการใช้ยาของพวกเขาเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสุขภาพของพวกเขามีพรรคพวกมากกว่าผู้ป่วยที่เชื่อว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องใช้ยาของพวกเขาและผู้ป่วยที่มีความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับการใช้ยาของพวกเขามีสานุศิษย์น้อยกว่าผู้ป่วยที่มีความกังวลในระดับต่ำ (ฮอร์น, et al , 2013) ความกังวลเหล่านี้รวมถึง
อารมณ์เช่นเดียวกับองค์ประกอบทางปัญญา นั่นคือพวกเขารวมถึงการที่ผู้ป่วยมีขอบเขตกังวลเกี่ยวกับ (ในอนาคต) ผลกระทบเชิงลบหรือเกี่ยวกับการเป็นขึ้นอยู่กับการใช้ยา ความจำเป็นและความกังวลความเชื่อจะถือว่าโดยทั่วไปจะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการยึดมั่นผ่านกระบวนการความรู้ความเข้าใจในการที่ผู้ป่วยมีน้ำหนักความกังวลของพวกเขาเพื่อความจำเป็นในการรับรู้ของพวกเขาของยาและจากนั้นในรูปแบบความตั้งใจที่จะใช้หรือไม่ใช้ยาของพวกเขา (Clifford et al., 2008 ; ฮอร์น et al, 1999;. Lehane และแมคคาร์ 2007A)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาความเชื่อรวมถึงความเชื่อเกี่ยวกับความจำเป็นของเกี่ยวกับยา , และปฏิสัมพันธ์ระหว่างความเชื่อ ( Horne et al . , 2013 ) ผู้ป่วยเชื่อว่าถ่ายยาเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสุขภาพของพวกเขาจะติดมากกว่าผู้ป่วยที่เชื่อว่าพวกเขาไม่ต้องใช้ยา และผู้ป่วยที่มีความกังวลเกี่ยวกับการใช้ยาของพวกเขาเป็นสานุศิษย์ที่สูงน้อยกว่าผู้ป่วยที่มีความวิตกกังวลต่ำ ( Horne et al . , 2013 ) ความกังวลเหล่านี้ ได้แก่เป็นอารมณ์ รวมทั้งองค์ประกอบด้านสติปัญญา นั่นคือพวกเขามีขอบเขตที่ผู้ป่วยกังวล ( ในอนาคต ) ผลกระทบเชิงลบหรือเป็นพึ่งพายา ความจำเป็น และเกี่ยวกับความเชื่อโดยทั่วไปจะถือว่ามีอิทธิพลต่อพฤติกรรมตามเกณฑ์ที่ผ่านกระบวนการคิด ซึ่งในผู้ป่วยหนักของพวกเขากังวลกับการรับรู้ความจำเป็นของยา และรูปแบบการใช้ หรือไม่ใช้ยาของพวกเขา ( Clifford et al . , 2008 ; ฮอร์น et al . , 1999 ; lehane & McCarthy , 2007a ) .