Acoustic signalling is a characteri

Acoustic signalling is a characteristic component of mating behaviour in many species (Bradbury & Vehrencamp, 1998). In addition to playing a major role in the mate evaluation process, acoustic signals are an important means by which potential mates localize one another. Particularly in acoustically communicating insects and anurans, mate selection is characterized by a process of phonotaxis, in which an individual moves towards the signals of a potential mate until they encounter one another (Gerhardt & Huber, 2002). The abilities of animals to localize relevant sounds in nature is complicated by the presence of often high levels of background noise that potentially mask or interfere with the signal characteristics that convey directional cues to receivers (Brumm, 2013, Brumm and Slabbekoorn, 2005 and Römer, 2015). Impaired signal localization abilities in a mate choice context can be costly to both partners: signallers must spend more time producing signals that are potentially energetically costly (Mowles, 2014 and Prestwich, 1994) and conspicuous to predators (Zuk & Kolluru, 1998), and receivers may take a more circuitous path to the signaller, again increasing time, energy and predation costs (e.g. Gwynne, 1987 and Heller, 1992). Although much recent research focuses on the effects of noise on acoustic communication (Brumm, 2013), most of these studies deal with processes related to signal detection and discrimination and relatively little is known about the effects of noise on animals' directional hearing abilities (Feng & Schul, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไฟสัญญาณเสียงเป็นส่วนประกอบลักษณะของพันธุ์พฤติกรรมในหลายสายพันธุ์ (Bradbury & Vehrencamp, 1998) นอกจากมีบทบาทสำคัญในกระบวนการประเมินคู่ สัญญาณเสียงเป็นสื่อสำคัญที่เพื่อนอาจแปลเป็นภาษาอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการสื่อสารป้องกันแมลงและ anurans การเลือกคู่เป็นลักษณะกระบวนการของ phonotaxis บุคคลย้ายต่อสัญญาณของเพื่อนอาจเกิดขึ้นจนกว่าจะพบกัน (Gerhardt และฮูเบอร์ 2002) ความสามารถของสัตว์ที่ต้องแปลเป็นภาษาเสียงที่เกี่ยวข้องในธรรมชาติที่ซับซ้อนอย่างระดับสูงมักจะรบกวนที่อาจหน้ากาก หรือขัดขวางลักษณะสัญญาณที่ถ่ายทอดสัญญาณทิศทางการรับสัญญาณ (Brumm, 2013, Brumm และ Slabbekoorn, 2005 และ Römer, 2015) ความสามารถในการแปลสัญญาณความบกพร่องในบริบทการเลือกเมทสามารถค่าใช้จ่ายทั้งคู่: signallers ต้องใช้เวลาผลิตสัญญาณที่มีค่าใช้จ่ายอาจมี (Mowles, 2014 และ Prestwich, 1994) และเป้าล่า (Zuk & Kolluru, 1998), และตัวรับสัญญาณอาจใช้เส้นทางเพิ่มเติมเข้าไป signaller ค่าใช้จ่ายเวลา พลังงาน และปล้นสะดมเพิ่มอีก (เช่น Gwynne, 1987 และเฮลเลอร์ , 1992) แม้ว่าการวิจัยมากมายล่าสุดเน้นผลของเสียงเสียงการสื่อสาร (Brumm, 2013), ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้จัดการกับกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการตรวจจับสัญญาณ และเป็นที่รู้จักแบ่งแยกและค่อนข้างน้อยเกี่ยวกับลักษณะพิเศษของเสียงในสัตว์ฟังทิศทางความสามารถ (Feng & Schul, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การส่งสัญญาณอะคูสติกเป็นองค์ประกอบลักษณะของพฤติกรรมการผสมพันธุ์ในหลายสายพันธุ์ (แบรดบูรี่ & Vehrencamp, 1998) นอกเหนือจากการเล่นมีบทบาทสำคัญในกระบวนการประเมินผลคู่สัญญาณอะคูสติกเป็นวิธีที่สำคัญโดยที่เพื่อนที่มีศักยภาพ จำกัด วงอีกคนหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการสื่อสารเสียงแมลงและ anurans, การเลือกคู่ครองที่โดดเด่นด้วยกระบวนการของการ phonotaxis ในซึ่งการเคลื่อนไหวของแต่ละบุคคลต่อสัญญาณของคู่ที่อาจเกิดขึ้นจนกว่าพวกเขาจะพบกับอีกคนหนึ่ง (Gerhardt และฮิว, 2002) ความสามารถของสัตว์ที่จะ จำกัด เสียงที่เกี่ยวข้องในธรรมชาติมีความซับซ้อนโดยการปรากฏตัวของระดับสูงมักจะเสียงรบกวนที่อาจหน้ากากหรือยุ่งเกี่ยวกับลักษณะของสัญญาณที่ถ่ายทอดตัวชี้นำทิศทางเพื่อรับ (Brumm 2013 Brumm และ Slabbekoorn 2005 และRömerที่ 2015) การด้อยค่าความสามารถในการส่งสัญญาณการแปลในบริบททางเลือกคู่สามารถค่าใช้จ่ายให้แก่คู่ค้าทั้งสอง: พรรคพวกต้องใช้เวลามากขึ้นการผลิตสัญญาณที่อาจมีค่าใช้จ่ายเป็นเกลียว (Mowles 2014 และเพรสวิกส์, 1994) และเห็นได้ชัดล่า (Zuk & Kolluru, 1998) และ รับอาจใช้เส้นทางวกวนมากขึ้นในการส่งสัญญาณอีกครั้งเพิ่มค่าใช้จ่ายเวลาพลังงานและปล้นสะดม (เช่นเกวนปี 1987 และเฮลเลอร์, 1992) แม้ว่าการวิจัยที่ผ่านมามากมุ่งเน้นไปที่ผลกระทบของเสียงรบกวนการสื่อสารอะคูสติก (Brumm 2013) มากที่สุดของการศึกษาเหล่านี้จัดการกับกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบและการเลือกปฏิบัติและการส่งสัญญาณค่อนข้างน้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับผลกระทบของเสียงในความสามารถในการได้ยินทิศทางสัตว์ (ที่ฮ และ Schul 2007)