Murakami (1980a) used the outgoing

Murakami (1980a) used the outgoing longwave
radiation data derived from the NOAA
polar orbiting satellite to find some characteristic
features at long period (20–30 days) oscillation
of the Asian summer monsoon. The data has
been further studied to investigate the regional
nature of long and short period oscillations over
the South China Sea, Indonesia Sea and Bay of
Bengal during the winter (Murakami, 1980b;
1980c).
Prasad and Verma (1985) have analysed the
dominant eigen-vector pattern of the outgoing
long-wave radiation using eigen-vector analysis.
Their study shows annual cycle with pronounced
variations in the outgoing long-wave radiation
over the tropical belt between 10 N to 20 N.
They have also concluded that interannual variation
of the outgoing long-wave radiation for the
summer monsoon period shows a close association
with the large-scale monsoon rainfall over
India. The outgoing long-wave radiation data
has been used in monitoring and understanding
the tropical circulation changes and in modeling,
for, e.g., Chelliah and Arkin (1992), Kousky and
Kayano (1994), and Moron (1995). In the literature,
the details of the principal components
analysis technique are given by Grimmer
(1963), Kutzbach (1967), Kidson (1975),
Hastenrath (1978). In the present study, the
Empirical Orthogonal Function (EOF) or Principal
Component Analysis is used to compare the
dominant rainfall patterns from normal rainfall
records over India and the major modes of the
outgoing long-wave radiation data for the period
(1979–1988) during the monsoon period (June–
September). The analysis identifies the spatial
and temporal pattern characteristics of possible
physical significance. The El-Ni~no=Southern Oscillation
(ENSO) and its relationship with Indian
monsoon have also been examined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มุระกะมิ (1980a) ใช้ longwave ขาออกข้อมูลการแผ่รังสีมาจาก NOAAขั้วโลกดาวเทียมหาลักษณะบางลักษณะการทำงานที่ยาวนานระยะเวลา (20 – 30 วัน) สั่นของมรสุมร้อนเอเชีย ข้อมูลได้การศึกษาเพิ่มเติมเพื่อตรวจสอบภูมิภาคลักษณะของการแกว่งรอบระยะเวลาสั้น และระยะยาวมากกว่าทะเลจีนใต้ อินโดนีเซียทะเล และอ่าวของเบงกอลในระหว่างฤดูหนาว (มุระกะมิ 1980b1980 c)Verma (1985) และโกอีมี analysedรูปแบบเวกเตอร์ eigen หลักของการส่งออกรังสีคลื่นยาวที่ใช้การวิเคราะห์เวกเตอร์ eigenการศึกษาแสดงรอบประจำปีพร้อมออกเสียงในการแผ่รังสีคลื่นยาวขาออกกว่าในแถบเขตร้อนระหว่าง 10 N จะ 20 N.พวกเขายังได้สรุปรูปแบบที่ interannualของรังสีคลื่นยาวขาออกสำหรับการช่วงมรสุมฤดูร้อนที่แสดงความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดมีปริมาณน้ำฝนมรสุมขนาดใหญ่กว่าอินเดีย รังสีคลื่นยาวข้อมูลขาออกมีการใช้ในการตรวจสอบ ความเข้าใจเปลี่ยนแปลงเขตร้อนหมุนเวียน ในการสร้าง โมเดลสำหรับ เช่น Chelliah และ Arkin (1992), Kousky และKayano (1994), และปัญญาอ่อน (1995) ในวรรณคดีรายละเอียดของส่วนประกอบหลักเทคนิคการวิเคราะห์ได้ โดย Grimmer(1963), Kutzbach (1967) Kidson (1975),Hastenrath (1978) ในปัจจุบันการศึกษา การฟังก์ชัน Orthogonal ประจักษ์ (EOF) หรือหลักส่วนประกอบวิเคราะห์ใช้เปรียบเทียบการรูปแบบหลักฝนจากฝนปกติอินเดียและโหมดหลักของระเบียนนี้ข้อมูลรังสีคลื่นยาวขาออกสำหรับรอบระยะเวลา(1979-1988) ในระหว่างรอบระยะเวลามรสุม (เดือนมิถุนายน –กันยายน) วิเคราะห์ระบุในปริภูมิและลักษณะรูปแบบชั่วคราวของสุดความสำคัญทางกายภาพ เอล-นิ ~ ไม่สั่นใต้ =(ENSO) และความสัมพันธ์กับอินเดียนอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบมรสุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Murakami (1980â)
ใช้คลื่นยาวออกข้อมูลรังสีมาจากNOAA
ขั้วโลกโคจรดาวเทียมที่จะหาลักษณะบางคุณสมบัติที่ระยะเวลานาน (20-30 วัน) ความผันผวนของเอเชียในช่วงฤดูร้อนลมมรสุม ข้อมูลที่ได้รับการศึกษาต่อไปเพื่อตรวจสอบระดับภูมิภาคลักษณะของการแกว่งระยะเวลาที่ยาวและระยะสั้นเหนือทะเลจีนใต้อินโดนีเซียและทะเลอ่าวเบงกอลในช่วงฤดูหนาว(Murakami, 1980b; 1980c). ปราและ Verma (1985) ได้วิเคราะห์ที่โดดเด่นรูปแบบไอเกนเวกเตอร์ของขาออกรังสีคลื่นยาวโดยใช้การวิเคราะห์ไอเกนเวกเตอร์. การศึกษาของพวกเขาแสดงให้เห็นถึงรอบปีกับเด่นชัดรูปแบบในการฉายรังสีคลื่นยาวที่ส่งออกไปทั่วแถบเขตร้อนระหว่าง10 N 20 N. พวกเขายังได้ข้อสรุปว่าแปรผันของรังสีคลื่นยาวขาออกสำหรับระยะเวลาที่ลมมรสุมฤดูร้อนแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับปริมาณน้ำฝนมรสุมขนาดใหญ่กว่าอินเดีย ข้อมูลรังสีคลื่นยาวขาออกมีการใช้ในการตรวจสอบและทำความเข้าใจเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงการไหลเวียนของเขตร้อนและในการสร้างแบบจำลองสำหรับเช่นChelliah และ Arkin (1992), และ Kousky Kayano (1994) และ Moron (1995) ในวรรณคดีที่รายละเอียดขององค์ประกอบหลักเทคนิคการวิเคราะห์จะได้รับจากเครียด(1963) Kutzbach (1967) Kidson (1975) Hastenrath (1978) ในการศึกษาปัจจุบันที่ฟังก์ชั่นเชิงประจักษ์ตั้งฉาก (EOF) หรือหลักวิเคราะห์องค์ประกอบที่ใช้ในการเปรียบเทียบรูปแบบที่โดดเด่นจากปริมาณน้ำฝนปริมาณน้ำฝนปกติบันทึกทั่วอินเดียและโหมดที่สำคัญของข้อมูลรังสีคลื่นยาวขาออกสำหรับรอบระยะเวลา(1979-1988) ในช่วงระยะเวลาฤดูฝน (มิถุนายนกันยายน) การวิเคราะห์เชิงพื้นที่ระบุลักษณะรูปแบบและเวลาที่เป็นไปได้อย่างมีนัยสำคัญทางกายภาพ เอ-Ni ~ = ไม่มีความผันผวนภาคใต้(ENSO) และความสัมพันธ์กับอินเดียมรสุมได้รับการตรวจสอบยัง