“I can almost see them, too," said

“I can almost see them, too," said Annie. Kathleen stood up. She shielded her eyes and gazed across the plain. The cold sun was low in the sky. It cast long blue shadows beneath the snowdrifts. She pointed into the distance. "And see? A white hare is leaping home before dark." she said. Jack looked where Kathleen pointed, but he couldn't see anything moving at all. "I see a snowy owl, too," said Kathleen, "and-oh, no!" "What?" said Annie. "Wolves," Kathleen said with a shudder. "They just disappeared behind a snowdrift. My people greatly fear the wolves." "You need not be afraid. I shall protect you," said Teddy. He took Kathleen's hand. "Come! Let us make haste toward the sun!" Together, Teddy and Kathleen headed across the snow-covered plain. Their woolen cloaks waved behind them. Annie and Jack dug their hands in their pockets and quickly followed them toward the setting sun.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันสามารถเกือบเห็นพวกเขา เกินไป แอนนี่กล่าว แคทลีนยืนขึ้น เธอป้องกันดวงตาของเธอ และจ้องผ่านราบ ดวงอาทิตย์เย็นได้ต่ำสุดในท้องฟ้า มันโยนเงาสีน้ำเงินยาวภายใต้การ snowdrifts เธอชี้ไปไกล "และดูได้อย่างไร กระต่ายขาวกระโดดบ้านก่อนมืด."เธอกล่าว แจ็คมองที่ชี้แคทลีน แต่เขาไม่เห็นอะไรเคลื่อนไหวเลย "ฉันมองเห็นเป็นนกฮูกหิมะ เกินไป กล่าวว่า แคทลีน, " และ -โอ้ ไม่มี! " "อะไร" แอนนี่กล่าว "หมาป่า แคทลีนกล่าวว่า มีการสั่น "พวกเขาแค่หายไปหลังการ snowdrift คนของฉันอย่างมากกลัวหมาป่า" "ไม่ต้องกลัว ฉันจะปกป้องคุณ เท็ดดี้กล่าว เขาเอามือของแค "มา ให้เรารีบไปยังดวงอาทิตย์" กัน ตุ๊กตาและแคหัวข้ามล้วนปกคลุมด้วยหิมะ เสื้อคลุมขนสัตว์ของพวกเขาโบกอยู่ด้านหลัง แอนนี่และแจ็คขุดมือในกระเป๋า และตามอย่างรวดเร็วต่ออาทิตย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันเกือบจะสามารถดูพวกเขามากเกินไป" กล่าวว่าแอนนี่. แคทลีนลุกขึ้นยืน. เธอป้องกันดวงตาของเธอและจ้องมองข้ามที่ราบ. ดวงอาทิตย์เย็นอยู่ในระดับต่ำในท้องฟ้า. มันเงาสีฟ้ายาวอยู่ใต้หิมะได้. เธอชี้ไปไกล . "และเห็น? กระต่ายสีขาวกระโจนบ้านก่อนมืด. "เธอกล่าว. แจ็คมองที่แค ธ ลีนชี้ให้เห็น แต่เขาไม่เห็นอะไรย้าย at all." ฉันเห็นนกฮูกหิมะเกินไป "แคทลีนกล่าวว่า" และ-Oh, No! "" คืออะไร "แอนนี่กล่าวว่า." หมาป่า "แคทลีนกล่าวพร้อมกับสั่น." พวกเขาก็หายไปอยู่เบื้องหลังกองหิมะ ประชาชนของเราอย่างมากกลัวหมาป่า. "" คุณไม่จำเป็นต้องกลัว ผมจะปกป้องคุณ "กล่าวว่าเท็ดดี้. เขาเอามือของแค ธ ลีนของ." มา! ขอให้เรารีบไปทางดวงอาทิตย์! "กันเท็ดดี้และแค ธ ลีนมุ่งหน้าไปทั่วที่ราบปกคลุมไปด้วยหิมะ. เสื้อคลุมขนสัตว์ของพวกเขาโบกมืออยู่เบื้องหลังพวกเขา. แอนนี่และแจ็คขุดมือของพวกเขาในกระเป๋าของพวกเขาได้อย่างรวดเร็วและตามพวกเขาไปทางดวงอาทิตย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ผมเกือบจะเห็นพวกเขาเช่นกัน กล่าวว่า แอนนี่ แคธลีน ลุกขึ้นยืน เธอปกป้องสายตาของเธอจ้องมองข้ามที่ราบ ดวงอาทิตย์เย็นต่ำในท้องฟ้า มันทอดเงายาวสีฟ้าอยู่ใต้กองหิมะ . เธอชี้ไปไกล " เห็นมั้ย ? กระต่ายสีขาวกระโจนกลับบ้านก่อนมืด . . . " เธอกล่าว แจ็คมองที่แคธลีน ชี้ แต่เขาไม่สามารถเห็นอะไรขยับเลย " ผมเห็นนกฮูกหิมะด้วย " ลีน " โอ้ไม่ ! " อะไร " บอกว่าแอนนี่ " . หมาป่า " แคธลีนพูดพร้อมกับตัวสั่น” พวกเขาแค่หายตัวไปหลังกองหิมะ . คนของฉันอย่างมากกลัวหมาป่า " " คุณไม่จำเป็นต้องกลัว ผมจะปกป้องคุณ " เท็ดดี้ เขาเอา Kathleen มือ” มา ! ให้เรารีบเข้าหาดวงอาทิตย์ ! ด้วยกัน ตุ๊กตา และแคธลีน มุ่งหน้าข้ามหิมะปกคลุมธรรมดา ผ้าขนสัตว์ cloaks ของพวกเขาโบกอยู่ข้างหลังพวกเขา แอนนี่ และ แจ็ค ขุดมือในกระเป๋าของพวกเขาได้อย่างรวดเร็วและตามพวกเขาต่อพระอาทิตย์