quit after the program and assistin

quit after the program and assisting patients with quitting (Table 3). The nurses’ smoking status made a difference in the impact of the educational program on delivery of smoking cessation interventions. There were no statistically significant differences in the consistent (“always/usually”) delivery of the five A’s prior to the educational program between nurses who were current smokers and those who were not. When comparing changes in consistent intervention between smokers and nonsmokers at 3 months, we see significant differences (Table 4). Four times more nonsmokers reported consistently asking about a patient’s smoking status. Three times as many nurses who were nonsmokers consistently advised smokers to quit. None of the nurses who smoked consistently arranged for follow-up. Almost three times as many nurses who were nonsmokers consistently recommended use of the telephone quitline as compared to current smokers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกจากโปรแกรมและให้ความช่วยเหลือผู้ป่วย ด้วยการออกจาก (ตาราง 3) สถานะการสูบบุหรี่ของพยาบาลทำความแตกต่างในผลกระทบของโปรแกรมทางการศึกษาจัดส่งมาตรการยุติการสูบบุหรี่ ทางสถิติไม่มีความแตกต่าง significant ในการสอดคล้องกัน ("เสมอ/มัก") ส่ง five ของ A ก่อนโปรแกรมศึกษาระหว่างพยาบาลที่มีผู้สูบบุหรี่ปัจจุบันและผู้ที่ไม่ เมื่อเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในการแทรกแซงระหว่างผู้สูบบุหรี่และสูบบุหรี่สอดคล้องใน 3 เดือน เราเห็นความแตกต่าง significant (ตาราง 4) สูบบุหรี่มากขึ้นสี่เท่ารายงานสอบถามเกี่ยวกับสถานะการสูบบุหรี่ของผู้ป่วยอย่างสม่ำเสมอ พยาบาล 3 ครั้งเป็นหลายคนสูบบุหรี่อย่างต่อเนื่องแนะนำให้ผู้สูบบุหรี่จะเลิก ไม่มีพยาบาลที่รมควันจัดการติดตามผลอย่างสม่ำเสมอ พยาบาลเกือบสามเท่าเป็นหลายคนสูบบุหรี่อย่างต่อเนื่องแนะนำใช้ของ quitline โทรศัพท์เมื่อเทียบกับผู้สูบบุหรี่ปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลาออกหลังจากโปรแกรมและให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยที่มีการเลิกสูบบุหรี่ (ตารางที่ 3) สถานะการสูบบุหรี่พยาบาลสร้างความแตกต่างในผลกระทบของโปรแกรมการศึกษาในการจัดส่งของการแทรกแซงการเลิกสูบบุหรี่ ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติไฟแตกต่างลาดเทในที่สอดคล้องกัน ("เสมอ / มักจะ") ส่งมอบ Fi จะได้เอก่อนที่จะมีโปรแกรมการศึกษาระหว่างพยาบาลที่มีผู้สูบบุหรี่ในปัจจุบันและผู้ที่ไม่ได้ เมื่อเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในการแทรกแซงที่สอดคล้องกันระหว่างผู้สูบบุหรี่และไม่สูบบุหรี่ที่ 3 เดือนเราจะเห็นความแตกต่างที่มีนัยสำคัญลาดเท (ตารางที่ 4) ครั้งที่สี่ที่ไม่สูบบุหรี่มากขึ้นอย่างต่อเนื่องขอให้รายงานเกี่ยวกับสถานะการสูบบุหรี่ของผู้ป่วย สามครั้งเป็นพยาบาลหลายคนที่ไม่สูบบุหรี่ให้คำแนะนำอย่างต่อเนื่องที่จะเลิกสูบบุหรี่ ไม่มีของพยาบาลที่จัดรมควันอย่างต่อเนื่องสำหรับการติดตาม เกือบสามเท่าพยาบาลหลายคนที่แนะนำอย่างต่อเนื่องไม่สูบบุหรี่เลิกสูบบุหรี่การใช้งานของโทรศัพท์เมื่อเทียบกับสูบบุหรี่ในปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังเลิกรายการ และการช่วยเหลือผู้ป่วยออก ( ตารางที่ 3 ) พยาบาลสถานะการสูบบุหรี่ทำให้ความแตกต่างในผลของโครงการทางการศึกษาในการเลิกบุหรี่ คล้อยพบว่ามีความแตกต่างใน signi จึงไม่สอดคล้องกัน ( " เสมอ / ปกติ " ) ส่งของจึงได้ก่อนโปรแกรมการศึกษาระหว่างพยาบาลผู้สูบบุหรี่ในปัจจุบันและผู้ที่ไม่ได้ เมื่อเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในนโยบายที่สอดคล้องกันระหว่างการสูบบุหรี่และสูบบุหรี่ใน 3 เดือน เราเห็น signi จึงไม่แตกต่างกัน ( ตารางที่ 4 )สี่ครั้งต่อเนื่องกันว่าถามเกี่ยวกับสถานะการสูบบุหรี่ของผู้ป่วย สามครั้งเป็นจำนวนมากที่สูบบุหรี่สูบบุหรี่อย่างต่อเนื่อง พยาบาลควรที่จะลาออก ไม่มีของพยาบาลที่รมควันเสมอจัดการเพื่อติดตาม เกือบสามเท่า มีพยาบาลที่สูบบุหรี่อย่างต่อเนื่อง แนะนำ ให้ ใช้ ของ โทรศัพท์ ควิทไลน์ เมื่อเทียบกับการสูบบุหรี่ในปัจจุบัน .