“Jean Prouvaire was a still softer

“Jean Prouvaire was a still softer shade than Combeferre. His name was Jehan, owing to that petty momentary freak which mingled with the powerful and profound movement whence sprang the very essential study of the Middle Ages. Jean Prouvaire was in love; he cultivated a pot of flowers, played on the flute, made verses, loved the people, pitied woman, wept over the child, confounded God and the future in the same confidence, and blamed the Revolution for having caused the fall of a royal head, that of Andre Chenier. His voice was ordinarily delicate, but suddenly grew manly. He was learned even to erudition, and almost an Orientalist. Above all, he was good; and, a very simple thing to those who know how nearly goodness borders on grandeur, in the matter of poetry, he preferred the immense. He knew Italian, Latin, Greek, and Hebrew; and these served him only for the perusal of four poets: Dante, Juvenal, AEschylus, and Isaiah. In French, he preferred Corneille to Racine, and Agrippa d'Aubigne to Corneille. He loved to saunter through fields of wild oats and corn-flowers, and busied himself with clouds nearly as much as with events. His mind had two attitudes, one on the side towards man, the other on that towards God; he studied or he contemplated. All day long, he buried himself in social questions, salary, capital, credit, marriage, religion, liberty of thought, education, penal servitude, poverty, association, property, production and sharing, the enigma of this lower world which covers the human ant-hill with darkness; and at night, he gazed upon the planets, those enormous beings. Like Enjolras, he was wealthy and an only son. He spoke softly, bowed his head, lowered his eyes, smiled with embarrassment, dressed badly, had an awkward air, blushed at a mere nothing, and was very timid. Yet he was intrepid.”

- Victor Hugo ,Les Misérables

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฌอง Prouvaire เป็นสีที่ยังคงอ่อนตัวลงกว่า Combeferre ชื่อของเขาคือ Jehan เนื่องจากประหลาดที่ชั่วขณะอนุซึ่งผสมกับการเคลื่อนไหวที่มีประสิทธิภาพและลึกซึ้งไหนผุดศึกษาสำคัญมากในยุคกลาง ฌอง Prouvaire อยู่ในความรัก เขาได้รับการปลูกฝังหม้อดอกไม้เล่นขลุ่ยที่ทำกลอนรักคนสงสารผู้หญิงร้องไห้มากกว่าเด็กที่สับสนพระเจ้าและอนาคตในความเชื่อมั่นเดียวกันและกล่าวหาว่าการปฏิวัติสำหรับการก่อให้เกิดการล่มสลายของหัวพระราช ที่อังเดร Chenier เสียงของเขาเป็นที่ละเอียดอ่อนปกติ แต่จู่ ๆ เติบโตลูกผู้ชาย เขาได้รับการเรียนรู้แม้กระทั่งการเล่าเรียนและเกือบคล้อย เหนือสิ่งอื่นใดเขาเป็นคนดี; และเป็นสิ่งที่ง่ายมากที่จะผู้ที่รู้วิธีเกือบพรมแดนความดีในความยิ่งใหญ่ในเรื่องของบทกวีที่เขาชอบอันยิ่งใหญ่ เขารู้ว่าอิตาลี, ละตินกรีกและฮีบรู และสิ่งเหล่านี้ทำหน้าที่เขาเพียงสำหรับการตรวจสี่กวี: ดันเต้, ฆู, อีสและอิสยาห์ ในฝรั่งเศสเขาชอบ Corneille ไซน์และ Agrippa d'Aubigne การ Corneille เขารักที่จะเดินทอดน่องผ่านทุ่งข้าวโอ๊ตป่าและข้าวโพดดอกไม้และง่วนอยู่กับเมฆเกือบเท่ากับเหตุการณ์ จิตใจของเขามีสองทัศนคติที่หนึ่งในด้านที่มีต่อคนอื่น ๆ บนที่มีต่อพระเจ้า เขาศึกษาหรือเขาครุ่นคิด ตลอดทั้งวันเขาฝังตัวเองในคำถามสังคมเงินเดือนทุนเครดิตแต่งงานศาสนาเสรีภาพในการคิด, การศึกษา, อาญาทาสความยากจนสมาคมสถานที่ให้บริการการผลิตและการใช้งานร่วมกันปริศนาของโลกนี้ที่ต่ำกว่าซึ่งครอบคลุมมนุษย์ มดเนินเขาที่มีความมืด และในเวลากลางคืนเขาจ้องอยู่บนดาวเคราะห์เหล่านั้นสิ่งมีชีวิตอย่างมาก เช่นเดียวกับ Enjolras เขาเป็นผู้มั่งคั่งและบุตรชายคนเดียว เขาพูดเบา ๆ ก็ก้มศีรษะลงลดลงดวงตาของเขายิ้มกับความลำบากใจแต่งตัวไม่ดีมีอากาศที่น่าอึดอัดใจเขินที่ไม่มีอะไรเพียงและขี้อายมาก แต่เขาก็ยังเป็นคนที่กล้าหาญ. "- วิคเตอร์ฮิวโก้เลส์Misérables

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฌอง prouvaire เป็นเงายังนุ่มกว่า combeferre . ชื่อของเขาคือ เจฮัน เพราะไอ้รงประหลาดที่ผสมกับพลังและการเคลื่อนไหวที่ลึกซึ้งซึ่งผุดการศึกษาสําคัญมากของยุคกลาง จีน prouvaire ในความรัก เขาปลูกดอกไม้หม้อ , เล่นบนขลุ่ยทำให้บทกวี รักประชาชน สงสารผู้หญิงร้องไห้มากกว่าเด็กงันพระเจ้าและอนาคตในความเชื่อมั่นเดียวกันและตำหนิการปฏิวัติที่ทำให้การล่มสลายของหัวหลวง ว่า อังเดร chenier . เสียงของเขาที่ละเอียดอ่อนแล้ว แต่จู่ๆ เกิดเป็นลูกผู้ชาย เขาเรียนรู้ถึงความรู้ และเกือบจะเป็น orientalist . เหนือสิ่งอื่นใด เขาเป็นคนดี และ สิ่งง่าย ๆ ผู้ที่รู้วิธีเกือบพรมแดนความดีในบารมีในเรื่องของบทกวี เขาชอบอันยิ่งใหญ่ เขารู้ว่าอิตาลี , ละตินกรีกและฮีบรู และใช้เขาเพื่อการตรวจ 4 กวี : ดันเต้ จูเวนัล aeschylus , และอิสยาห์ ในฝรั่งเศส เขาชอบกอร์เนยกับราซีน และอากริปปา d'aubigne กับกอร์เนย . เขารักที่จะเดินทอดน่องผ่านเขตของข้าวโอ๊ตป่า ดอกข้าวโพด และ busied ตัวเองด้วยเมฆเกือบเท่า กับกิจกรรมจิตใจของเขาได้สองต่อ หนึ่ง ด้าน ต่อเพื่อน ๆในที่ที่มีต่อพระเจ้า เขา เรียน หรือ เขา พิจารณา ทั้งวัน เขาฝังตัวเองในคำถามสังคม เงินเดือน เงินทุน สินเชื่อ การแต่งงาน ศาสนา เสรีภาพแห่งความคิด , การศึกษา , จำคุก , ความยากจน , สมาคม , คุณสมบัติ การผลิต และการแบ่งปัน ปริศนาของโลกลดลง ซึ่งครอบคลุมเนินเขามดมนุษย์กับความมืดตอนกลางคืนเขาก็จ้องมองดาวเคราะห์เหล่านั้น มหาศาลมนุษย์ . ชอบ enjolras เขาร่ำรวย และเป็นลูกชายคนเดียว เขาพูดเบาๆ ก้มศีรษะลง ดวงตาเขายิ้มกับความอึดอัดใจ , แต่งตัวไม่ดี , มีแอร์ เคอะเขินหน้าแดงที่ไม่มีอะไรมากเพียงและขี้ขลาด แต่เขาก็กล้าหาญ "

- Victor Hugo , Zambo / ไม่มีผิดไม่มีโทษ