THOMAS BERG*ABSTRACT: This study pr

THOMAS BERG*
ABSTRACT: This study presents a comprehensive analysis of lexical-stress variation in British andAmerican English. A comparison of the pronunciations of all 75,000 entries in Wells's dictionary yields 932stress-divergent words. This set is found to differ from the entire lexicon in three respects of which the firstappears to be more important than the others. The average frequency of the words is lower and theiraverage length is higher. Furthermore, proper nouns are overrepresented. Generally, main stress fallsfurther to the left in British than in American English, with the latter variety accommodating stress more inthe word edges than the former. Lexical type (proper vs. common nouns) and origin (French vs. non-French) form categories which are differentially treated in the two dialects. Stress variation occurs inmonomorphemic as well as polymorphemic words. Endings which play a variable role in the stress-assignment process include h-atej, h-essj, h-istj, h-ivej, h-lyj and h-oryj. Variation can also be observed incompounds and zero-derived items. In all these lexical sets, stress-identical words outnumber stress-divergent ones. With some reservation, a case is made for regarding British English as the more rhythmicalof the two varieties. It is argued that frequency, or rather the lack thereof, weakens the memory trace forlexical items. This destabilization paves the way for variation by allowing different forces to act on thesame words.
1. INTRODUCTION
Lexical stress exhibits a certain independence from other linguistic properties. It can beselectively impaired in aphasia (e.g. Cappa, Nespor, Ielasi and Miozzo, 1997), it can beinadvertently misordered in the speech errors made by linguistically competent adults (e.g.Stemberger, 1983), and it can be misplaced in both first and second language acquisition(e.g. Klein, 1984; Kehoe and Stoel-Gammon, 1996; Baptista, 1989; Anani, 1989). A furtherconsequence of the representational independence of stress is its cross-dialectal and cross-linguistic variability. Different languages may stress cognate words in different ways. Forexample, the noun zenith is initially stressed in Standard English but finally stressed inStandard German (Berg, 1997). Numerous regional (and other) variants of English fromall around the globe also show such variation. Cases in point include Chicano English(Penfield and Ornstein-Galicia, 1985), Indian English (Vermeer, 1969), SingaporeanEnglish (Tay, 1982), Australian English (Saito, 1990), New Zealand English (Bauer,1986), Cameroon English (Simo-Bobda, 1994), Nigerian English (Atoye, 1991) andpossibly Caribbean English (Wells, 1982).Variation in primary-stress placement also occurs between Standard British (RP) andStandard American English. Several studies have looked at this phenomenon in somedetail, four of which will be briefly reviewed. The discussion here and throughout the paperwill be restricted to primary stress. Let us begin with Benson, Benson and Ilson (1986).Apart from individual words, they note three differences. Disyllabic verbs ending in h-atejhave initial stress in American English (AE) but final stress in British English (BE) (e.g. tocastrate). The addition of the adverbial suffix h-lyj usually induces a stress shift on theadjective in AE thought not in BE (e.g. ordinary !ordinaÂrily (AE) but oÂrdinarily (BE)).A Blackwell Publishers Ltd. 1999, 108 Cowley Road, Oxford OX4 1JF, UK and 350 Main Street, Malden, MA 02148, USA.World Englishes, Vol 18, No. 2, pp. 123±143, 1999. 0883±2919* Department of English, University of Hamburg, Von-Melle-Park 6, 20146 Hamburg, Germany. E-mail:[e-mail] .Loan words from French tend to preserve their final stress in AE while it appears on thefirst syllable in BE (e.g. baton).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โทมัสเบิร์กลักซ์เชอรี่ *
บทคัดย่อ: การศึกษานี้แสดงวิเคราะห์ความครอบคลุมของการเปลี่ยนแปลงความเครียดเกี่ยวกับคำศัพท์อังกฤษ andAmerican อังกฤษ เปรียบเทียบการออกเสียงของรายการทั้งหมด 75000 ในพจนานุกรมของบ่อทำให้คำ 932stress ขันติธรรม พบชุดนี้แตกต่างจากปทานุกรมทั้งสามประการซึ่ง firstappears จะสำคัญกว่าผู้อื่น ความถี่ของคำเฉลี่ยจะต่ำกว่า และความยาว theiraverage สูง นอกจากนี้ วิสามานยนามเป็น overrepresented ทั่วไป ความเครียดความเครียดหลัก fallsfurther ทางซ้ายในอังกฤษกว่าในอังกฤษ มีหลายหลังรองรับเพิ่มเติมในขอบคำกว่าอดีต เกี่ยวกับคำศัพท์ชนิด (เฉพาะกับคำนามทั่วไป) และจุดเริ่มต้น (เทียบกับฝรั่งเศส ประเภทแบบฟอร์มไม่ใช่ภาษาฝรั่งเศส) ซึ่งถือว่า differentially ในภาษาสอง เปลี่ยนแปลงความเครียดเกิดขึ้น inmonomorphemic และ polymorphemic คำ ลงท้ายซึ่งบทบาทตัวแปรในการกำหนดความเครียด รวม h atej, h essj, h istj, h-ivej, h lyj และ h-oryj ยังสามารถสังเกตการเปลี่ยนแปลง incompounds และสินค้ามาเป็นศูนย์ ในชุดทั้งหมดเกี่ยวกับคำศัพท์เหล่านี้ คำที่มีความเครียดเหมือนกันมีจำนวนมากกว่าคนเครียดขันติธรรม จองบาง กรณีไว้สำหรับเกี่ยวกับบริเตนเป็น rhythmicalof มากกว่าสองสายพันธุ์ มีโต้เถียงที่ความถี่ หรือค่อนข้างขาดดังกล่าว อ่อนสินค้าติดตามหน่วยความจำ forlexical Destabilization นี้ paves วิธีการสำหรับการเปลี่ยนแปลง โดยให้แตกต่างกันกองกำลังดำเนินการบนแบบเดียวกับคำ
1 แนะนำ
เกี่ยวกับคำศัพท์ที่มีความเครียดจัดแสดงอิสระจากคุณสมบัติอื่น ๆ ภาษาศาสตร์ มันสามารถ beselectively ผู้พิการทางใน aphasia (เช่น Cappa, Nespor, Ielasi และ Miozzo, 1997), สามารถ beinadvertently misordered เกิดข้อผิดพลาดของเสียงที่ทำ โดยมีอำนาจผู้ใหญ่ (e.g.Stemberger, 1983), และมันสามารถหาซื้อทั้งสอง และสองภาษา (เช่นไคลน์ 1984 Stoel-เล่น และ Kehoe ปี 1996 Baptista, 1989 Anani, 1989) Furtherconsequence เอกราช representational ความเครียดคือ ความแปรผันของขน dialectal และข้ามภาษาศาสตร์ ภาษาอาจเครียด cognate คำในลักษณะต่าง ๆ Forexample สุดยอดนามจะเริ่มเน้นในภาษาอังกฤษ แต่สุดท้าย เน้นเยอรมัน inStandard (เบิร์กลักซ์เชอรี่ 1997) ตัวแปรภูมิภาค (และอื่น ๆ) ของ fromall ภาษาอังกฤษทั่วโลกจำนวนมากแสดงความผันแปรดังกล่าวด้วย กรณีในจุดรวมชิคาโน English(Penfield and Ornstein-Galicia, 1985) อินเดียอังกฤษ (ฮันส์เวร์เมร์ 1969), SingaporeanEnglish (Tay, 1982), ออสเตรเลียอังกฤษ (Saito, 1990), ใหม่นิวซีแลนด์อังกฤษ (Bauer, 1986), แคเมอรูนอังกฤษ (Simo-Bobda, 1994), รีภาษาอังกฤษ (Atoye andpossibly 1991) อังกฤษคาริเบียน (บ่อ 1982)เปลี่ยนแปลงในตำแหน่งหลัก-ความเครียดเกิดขึ้นระหว่าง andStandard อังกฤษมาตรฐาน (RP) อังกฤษยัง หลายการศึกษาได้มองปรากฏการณ์นี้ใน somedetail ซึ่งจะสั้น ๆ ตรวจทาน การสนทนาที่นี่ และ paperwill จะจำกัดความเครียดหลัก เราเริ่มต้น ด้วยเบนสัน เบนสัน และ Ilson (1986)นอกจากคำแต่ละคำ จะทราบความแตกต่างสาม คำกริยา disyllabic ที่สิ้นสุดใน h atejhave เริ่มต้นในอังกฤษ (AE) ความเครียดแต่ความเครียดสุดท้ายในภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ (จะ) (เช่น tocastrate) แห่งท้าย adverbial h-lyj แท้จริงกะความเครียดบน theadjective ใน AE คิดว่า ในจะไม่ปกติ (เช่นปกติ! ordinaÂrily (AE) แต่ oÂrdinarily (จะ))จำกัดเป็นสำนักพิมพ์ Blackwell 1999 เซ 108 ถนน Cowley อ๊อกซฟอร์ด OX4 1JF สหราชอาณาจักรและ 350 Main Street, Malden, MA 02148 สหรัฐอเมริกาโลก Englishes, Vol 18, 2 หมายเลข 123±143 พีพีอ่าวมาหยา 1999 0883±2919 * แผนกภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัย Hamburg ฟอน Melle พาร์ค 6, 20146 ฮัมบูร์ก เยอรมนี E-mail:[e-mail]คำยืมจากภาษาฝรั่งเศสมักจะ เก็บความเครียดตนสุดท้ายใน AE ขณะปรากฏในพยางค์ใน (เช่นบา) จะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

THOMAS BERG *
บทคัดย่อ: การศึกษานี้นำเสนอการวิเคราะห์ที่ครอบคลุมของการเปลี่ยนแปลงคำศัพท์ความเครียดในบริติช andAmerican ภาษาอังกฤษ การเปรียบเทียบการออกเสียงของทุก 75,000 รายการในเวลส์ผลผลิตพจนานุกรมคำ 932stress-แตกต่างกัน ชุดนี้พบว่าแตกต่างจากพจนานุกรมทั้งสามประการที่ firstappears จะมีความสำคัญมากกว่าคนอื่น ๆ ความถี่เฉลี่ยของคำที่ต่ำและระยะเวลาใน theiraverage สูง นอกจากนี้คำนามที่เหมาะสม overrepresented โดยทั่วไปความเครียดหลัก fallsfurther ไปทางซ้ายในบริติชกว่าในภาษาอังกฤษแบบอเมริกันที่มีความหลากหลายหลังรองรับความเครียดมากขึ้น inthe ขอบคำกว่าเดิม ประเภทคำศัพท์ (คำนามร่วมกันที่เหมาะสมกับ) และความเป็นมา (ฝรั่งเศสกับชาวฝรั่งเศส) ประเภทรูปแบบซึ่งได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างกันในทั้งสองภาษา การเปลี่ยนแปลงความเครียดเกิดขึ้น inmonomorphemic เช่นเดียวกับคำ polymorphemic ตอนจบซึ่งมีบทบาทตัวแปรในกระบวนการความเครียดที่ได้รับมอบหมายรวมถึง h-atej, H-essj, H-ISTJ, H-ivej, H-lyj และ h-oryj รูปแบบนอกจากนี้ยังสามารถสังเกต incompounds และรายการศูนย์มา ในทุกชุดคำศัพท์เหล่านี้คำความเครียดเหมือนกันมีจำนวนมากกว่าคนที่ความเครียดแตกต่างกัน ห้องพักบางกรณีจะทำให้เกี่ยวกับภาษาอังกฤษแบบอังกฤษเป็นมากขึ้น rhythmicalof สองพันธุ์ มันเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความถี่หรือค่อนข้างขาดมันอ่อนตัวร่องรอยหน่วยความจำรายการ forlexical destabilization นี้ปูทางสำหรับการเปลี่ยนแปลงโดยการอนุญาตให้กองกำลังที่แตกต่างกันที่จะกระทำในคำ thesame
1 บทนำ
คำศัพท์ความเครียดจัดแสดงนิทรรศการความเป็นอิสระบางอย่างจากคุณสมบัติภาษาอื่น ๆ มัน beselectively สามารถลดในความพิการทางสมอง (เช่นคัพพ้า, Nespor, Ielasi และ Miozzo, 1997) ก็สามารถ beinadvertently misordered ข้อผิดพลาดในการพูดที่ทำโดยผู้ใหญ่ที่มีความสามารถทางภาษา (egStemberger, 1983) และก็สามารถที่จะหายไปในทั้งสองครั้งแรกและครั้งที่สองการพัฒนาทักษะภาษา (เช่น Klein, 1984; Kehoe และ Stoel-โกง 1996; Baptista 1989; Anani, 1989) furtherconsequence ของความเป็นอิสระดำเนินการของความเครียดความแปรปรวนข้าม dialectal และข้ามภาษาของตน ภาษาที่แตกต่างกันอาจเน้นคำที่คล้ายคลึงกันในรูปแบบที่แตกต่างกัน เชสุดยอดคำนามที่เน้นมาตรฐานครั้งแรกในภาษาอังกฤษ แต่ในที่สุดเน้น inStandard เยอรมัน (Berg, 1997) หลายภูมิภาค (และอื่น ๆ ) สายพันธุ์ของอังกฤษ fromall ทั่วโลกยังแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว กรณีในจุดรวมถึงชิคาอังกฤษ (Penfield และ Ornstein-กาลิเซีย, 1985), อินเดียอังกฤษ (เมีย, 1969) SingaporeanEnglish (Tay, 1982), ออสเตรเลียอังกฤษ (ไซโตะ, 1990), นิวซีแลนด์อังกฤษ (Bauer, 1986), คาเมรูนภาษาอังกฤษ (โม-Bobda, 1994), ไนจีเรียอังกฤษ (Atoye, 1991) andpossibly แคริบเบียนอังกฤษ (เวลส์, 1982) .Variation ในการจัดวางหลักความเครียดยังเกิดขึ้นระหว่างมาตรฐานอังกฤษ (RP) andStandard อังกฤษอเมริกัน งานวิจัยหลายชิ้นได้ดูปรากฏการณ์นี้ใน somedetail สี่ซึ่งจะถูกตรวจสอบในเวลาสั้น ๆ การอภิปรายที่นี่และทั่ว paperwill ถูก จำกัด ให้ความเครียดหลัก ขอให้เราเริ่มต้นด้วยเบนสันเบนสันและ Ilson (1986) .Apart จากคำแต่ละคำที่พวกเขาทราบสามความแตกต่าง คำกริยา disyllabic สิ้นสุดในชั่วโมง-atejhave ความเครียดเบื้องต้นในภาษาอังกฤษอเมริกัน (AE) แต่ความเครียดสุดท้ายในภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ (BE) (เช่น tocastrate) นอกเหนือจากปัจจัยกริยาวิเศษณ์ h-lyj มักจะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความเครียดใน theadjective ใน AE คิดไม่ได้ในปี พ.ศ. (เช่นสามัญ! ordinaÂrily (AE) แต่oÂrdinarily (BE).) Blackwell สำนักพิมพ์ จำกัด 1999 108 คาวลีย์ถนนฟอร์ด OX4 1JF, สหราชอาณาจักรและ 350 ถนนสายหลัก Malden, MA 02148, USA.World Englishes ฉบับที่ 18, ฉบับที่ 2, pp. 123 ± 143, 1999 0883 ± 2919 * ภาควิชาภาษาอังกฤษของมหาวิทยาลัยฮัมบูร์ก, Von-Melle-Park 6 20146 ฮัมบูร์กประเทศเยอรมนี E-mail: [e-mail] คำ .Loan จากภาษาฝรั่งเศสมีแนวโน้มที่จะรักษาความเครียดสุดท้ายของพวกเขาใน AE ในขณะที่มันจะปรากฏขึ้นบนพยางค์ thefirst ในปี พ.ศ. (เช่นกระบอง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โธมัสเบิร์ก
บทคัดย่อ : การศึกษานี้ได้นำเสนอการวิเคราะห์ที่ครอบคลุมของรูปแบบความเครียดศัพท์ในอังกฤษและอเมริกันอังกฤษ การเปรียบเทียบการออกเสียงของทั้งหมด 75 , 000 รายการ ในพจนานุกรมของเวลล์ผลผลิต 932stress อเนกถ้อยคำ ชุดนี้จะพบว่าแตกต่างจากพจนานุกรมทั้ง 3 ประการ ซึ่ง firstappears เป็นสำคัญมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆความถี่เฉลี่ยของคำต่ำและความยาว theiraverage สูงกว่า นอกจากนี้ , วิสามานยนามเป็น overrepresented . โดยทั่วไปหลักความเครียด fallsfurther ด้านซ้ายในอังกฤษกว่าในภาษาอังกฤษแบบอเมริกันกับหลังที่หลากหลายรองรับความเครียดมากขึ้นในคำขอบมากกว่าเดิม ศัพท์ประเภทที่เหมาะสมกับคำนามทั่วไป ) และประเทศ ( ฝรั่งเศส ปะทะไม่ใช่ฝรั่งเศส ) รูปแบบประเภทที่แตกต่างกันการรักษาในสองถิ่น การเปลี่ยนแปลงความเครียดเกิดขึ้น inmonomorphemic รวมทั้ง polymorphemic คำ ตอนจบซึ่งเล่นตัวแปรบทบาทในกระบวนการรวมถึงความเครียดงาน h-atej h-essj h-istj h-ivej , , , , และ h-lyj h-oryj . รูปแบบยังสามารถสังเกต incompounds และศูนย์ได้มารายการ ในชุดคำศัพท์เหล่านี้ทั้งหมดคำที่เหมือนกันมากกว่าความเครียด ซึ่งความเครียดที่ กับการจอง ในกรณีที่ทำเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ อังกฤษเป็นอีก rhythmicalof สองสายพันธุ์ มันเป็นที่ถกเถียงกันว่า ความถี่หรือค่อนข้างขาดมัน อ่อนแอ ร่องรอยความทรงจำ forlexical รายการ destabilization นี้ปูทางสำหรับการเปลี่ยนแปลง โดยให้กองกำลังที่แตกต่างกันการกระทำคำพูดเดียวกัน
1 บทนำ
ความเครียดการจัดแสดงความเป็นอิสระบางอย่างจากคุณสมบัติด้านอื่น ๆ มันสามารถ beselectively บกพร่องในภาษา ( เช่นโดย nespor ielasi , และ , miozzo , 1997 ) , มันสามารถ beinadvertently misordered ในการพูดความผิดพลาดโดยผู้ใหญ่ที่มีความสามารถทางภาษา ( e.g.stemberger , 1983 ) , และมันสามารถถูกใส่ผิดที่ในทั้งแรกและสองภาษา ( เช่น ไคลน์ , 1984 ; เคโฮ และโกงเก้าอี้ ,1996 ; แบ็ปติสต้า , 1989 ; anani , 1989 ) เป็น furtherconsequence ของความเป็นอิสระในการเป็นตัวแทนของความเครียดเป็นภาษาพื้นเมืองข้ามและข้ามทางภาษาศาสตร์ ภาษาที่แตกต่างกันอาจความเครียดเชื้อสายคำพูดในลักษณะต่าง ๆ เช่นคำนาม Zenith จะเริ่มต้นเน้นในภาษาอังกฤษมาตรฐานแต่ก็เครียด ) เยอรมัน ( Berg , 1997 )ภูมิภาคมากมาย ( และอื่น ๆ ) ตัวแปรของจำนวนภาษาอังกฤษทั่วโลกยังแสดงการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว กรณีในจุด ได้แก่ ชิคาโนภาษาอังกฤษ ( เพนฟิลด์ และออร์นสไตน์กาลิเซีย , 1985 ) , ภาษาอังกฤษอินเดีย ( เวร์เมร์ , 1969 ) singaporeanenglish ( Tay , 1982 ) , ภาษาอังกฤษ ( ไซโตะ , 2533 ) , ใหม่ ( บาวเออร์ , 1986 ) , แคเมอรูนภาษาอังกฤษ ( ซีโม bobda , 1994 ) ภาษาอังกฤษ ( atoye ไนจีเรีย ,1991 ) อาจแคริบเบียนภาษาอังกฤษ ( เวลส์ , 1982 ) การวางความเครียดหลักยังเกิดขึ้นระหว่างอังกฤษมาตรฐาน ( RP ) และ อเมริกัน อังกฤษ หลายการศึกษาได้มองปรากฏการณ์นี้ใน somedetail สี่ซึ่งจะเป็นช่วงสั้น ๆ ดู การอภิปรายที่นี่ตลอด paperwill ถูกความเครียดหลัก ให้เราเริ่มต้นด้วย เบนสัน เบนสัน และอิลซันขอรับ ( 1986 )นอกจากแต่ละคำพวกเขาทราบสามความแตกต่าง คำกริยาที่ลงท้ายด้วย h-atejhave ความเครียดเบื้องต้นในภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน ( เอ ) แต่สุดท้ายความเครียดในอังกฤษ ( ) ( เช่น tocastrate ) เพิ่มของ h-lyj ต่อท้ายมักจะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความเครียดใน theadjective ในเอคิดว่าไม่ได้ ( เช่นธรรมดา Â Ordina rily ( เอ ) แต่ O Â rdinarily ( ) ) เป็น Blackwell สำนักพิมพ์จำกัด 1999108 ถนนคาวลีย์ , Oxford ox4 1jf , UK และ 350 หลักถนน Malden , มา 02148 สหรัฐอเมริกา อังกฤษโลก , 18 , Vol 2 . 123 ± 143 , 1999 0883 ± 2919 * ภาควิชาภาษาอังกฤษมหาวิทยาลัยฮัมบูร์ก ฟอน เมเลอร์ปาร์ค 6 , 20146 ฮัมบูร์ก , เยอรมนี อีเมล : [e-mail] . คำยืมจากภาษาฝรั่งเศสมักจะรักษาความเครียดสุดท้ายของเอในขณะที่ปรากฏในพยางค์แรกเป็น ( เช่นไม้ ) .