Case 1: The barrier boundary is not

Case 1: The barrier boundary is not a point of occupancy for the particle. In this case U — A. To see this, consider the random walk Ri giving rise to Ui. Given e>0 choose N(Ri, e) such that the probability of ruin under Ui is less than e when n>N(Ri, e). From our hypothesis there is a minimum positive distance d to the barrier from those A-vertices lying above the barrier and having n

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรณีที่ 1: ขอบกำแพงไม่ได้เป็นจุดพักสำหรับอนุภาค ในกรณีนี้ U – อ. เพื่อดู พิจารณาขึ้นให้รีเดินสุ่มไป Ui ให้อี > 0 เลือก N (Ri, e) ที่ทำลายใต้ Ui ที่น่าเป็นน้อยกว่าอีเมื่อ n > N (Ri, e) จากสมมติฐานของเรา มีขั้นต่ำบวกระยะทาง d ไปอุปสรรคจากเหล่า A-จุดยอดอยู่เหนืออุปสรรค และมี n < N (Ri, e) สำหรับผมขนาดใหญ่เพียงพอ เราสามารถให้แน่ใจว่า
-จุดยอดอยู่ df 2 ของ A ตรง - จุดยอดได้ ดังนั้นการเช่น z, n < N(Ri,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีที่ 1: ขอบเขตอุปสรรคไม่ได้เป็นจุดของการเข้าพักสำหรับอนุภาค ในกรณีนี้ U - A. หากต้องการดูนี้พิจารณาเดินสุ่ม Ri ก่อให้ยู ให้ทาง e> 0 เลือก N (Ri, จ) ดังกล่าวว่าน่าจะเป็นของความเสียหายภายใต้ยูน้อยกว่าอีเมื่อ n> N (Ri, จ) จากสมมติฐานของเรามีระยะ d บวกขั้นต่ำที่จะอุปสรรคจากผู้ที่-จุดนอนอยู่ข้างกำแพงและมี n

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรณีที่ 1 : กั้นเขตแดนไม่ได้เป็นจุดพักสำหรับอนุภาค ในกรณีนี้คุณ A เพื่อดู ลองเดินสุ่มริให้ลุกขึ้น UI ให้ E > 0 เลือก N ( ริ , E ) ที่อาจทำลายภายใต้ UI น้อยกว่า E เมื่อ n > N ( ริ , E ) จากสมมติฐานของเรามีอย่างน้อยบวกระยะทาง D อุปสรรคจากผู้ a-vertices นอนเหนืออุปสรรคและมี n < N ( ริ , E )สำหรับผมมากพอ เราสามารถมั่นใจได้ว่า
- จุดใน DF 2 ของ a-vertices ที่สอดคล้องกัน ดังนั้นเช่น Z , N < n
( ริ