When Kii woke up today, she rushed

When Kii woke up today, she rushed towards the kitchen and began talking to Koutarou about what had happened last night while he was preparing breakfast.

“Why was Onii-chan asleep when mom came... geez”

“Sorry, I've been a bit tired recently”

“Mom wanted to meet you when I told her about you”

“It's a shame I was asleep. I'll make sure to at least greet her if she comes by again”

“She can't come often, but she said she would come again. So I'm sure you'll meet her”

“I'm a terrible sleeper, so make sure you wake me up me when she does, okay?”

“Okay! I will!”

Kii had believed yesterday's events to be reality, rather than a dream. Of course, Koutarou never pointed that out. She would eventually understand it by herself that as she grew up.

This is like telling someone Santa Claus is real...

There were plenty of times when one would be better of saying that something existed, regardless of if really did or not. Kii's mother was one such thing. That was how Koutarou felt, and he continued preparing the breakfast while listening to Kii's story, accepting that fact as truth.

“So what did you tell your mom about me?”

“I said you were good at cooking”

“I'm not that good though”

“You are. Kii knows. Fufufu”

Kii had been talking cheerfully ever since she came flying into the kitchen. She was happy that she had met her mother and that she had someone to talk to about it. She was also happy that that someone was Koutarou. But she couldn’t help but feel little sad that she couldn't tell her father. Her complex emotions regarding her father were beginning to sort themselves out after meeting with her mother.

“When I told her more things about you, she said that I should give you that”

“What is 'that'?”

“Ehehehe... that's a secret♪”

“Another one, huh. You have plenty of secrets”

“Maybe. But, I'll tell you everything sooner or later. Fufufufu”

“Then I'll look forward to it”

Kii was sitting on a chair in the kitchen, and with both of her elbows on the table, she gazed at Koutarou's back as he continued cooking. Her expression shone with joy. Yesterday's events had completely revived her original personality.

This is what children should be like...

Even though he couldn't directly see her, the sound of her voice and the tapping when her feet hit the floor as she swung her legs let him know how she must have appeared like. Thanks to that, Koutarou was also in a cheerful mood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อ Kii ตื่นวันนี้ เธอวิ่งไปทางห้องครัว และเริ่มพูดกับ Koutarou ว่าได้เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนขณะกำลังเตรียมอาหารเช้า"ทำไมถูกจัง Onii หลับเมื่อแม่มา... geez""ขออภัย ฉันได้รับเบื่อมากเมื่อเร็ว ๆ นี้""แม่อยากพบคุณเมื่อฉันบอกเธอเกี่ยวกับคุณ""มันเป็นความอัปยศที่ผมหลับ ฉันจะแน่ใจน้อย ทักทายเธอหากเธอมาด้วยอีก ""เธอไม่มาบ่อย แต่เธอบอกว่า เธอจะมาอีก ดังนั้น ฉันแน่ใจว่า คุณจะพบกับเธอ""ฉันนอนแอร์ที่น่ากลัว เพื่อให้แน่ใจว่าคุณปลุกฉันฉันเมื่อเธอไม่ ไร? ""ดี ผมจะ"Kii มีเชื่อว่าเหตุการณ์ของเมื่อวานนี้เป็น จริง ไม่ใช่ความฝัน แน่นอน Koutarou ไม่เคยชี้ที่ออก เธอก็จะเข้าใจ ด้วยตนเองที่เธอเติบโตขึ้นนี้เป็นเหมือนการบอกคนซานตาคลอสมีจริง...มีอยู่ครั้งเมื่อหนึ่งจะดีกว่าของบางสิ่งบางอย่างอยู่ ถ้าไม่มากมายจริง ๆ ได้ หรือไม่ แม่ของ Kii เป็นสิ่งหนึ่งเช่น ที่ถูกวิธีรู้สึก Koutarou และเขายังคงเตรียมอาหารเช้าฟังเรื่องราวของ Kii ยอมรับความจริงที่เป็นความจริง"เพื่อให้ได้คุณบอกอะไรคุณแม่ของคุณเกี่ยวกับฉันบ้าง""ฉันว่า คุณมีดีที่ทำอาหาร""ฉันไม่ดีที่แม้ว่า""คุณได้ Kii รู้ Fufufu"Kii ได้ถูกพูด cheerfully ตั้งแต่ที่เธอมาในครัว เธอมีความสุขที่เธอได้พบแม่ของเธอ และที่เธอมีคนพูดคุยเกี่ยวกับมัน เธอยังมีความสุขว่า ที่คนถูก Koutarou แต่เธอไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกเศร้าเล็กน้อยว่า เธอไม่บอกพ่อของเธอ อารมณ์ของเธอซับซ้อนเกี่ยวกับพ่อของเธอได้เริ่มสังคายนาตัวเองหลังจากพบกับแม่ของเธอ"เมื่อฉันบอกเธอสิ่งที่เพิ่มเติมเกี่ยวกับคุณ เธอบอกว่า ฉันควรให้คุณที่"อะไรคือ 'ที่' ""Ehehehe...ที่เป็น secret♪""หนึ่ง ฮะ คุณมีความลับมากมาย""บางที แต่ ฉันจะบอกคุณทุกอย่างช้า Fufufufu""แล้วจะหวังให้"Kii นั่งอยู่บนเก้าอี้ในครัว และ มีทั้งของแต่งของเธอบนโต๊ะ เธอจ้องที่หลังของ Koutarou ขณะที่เขายังคงทำอาหาร นิพจน์ของเธอ shone โลด เหตุการณ์ของเมื่อวานนี้มีทั้งหมดฟื้นฟูบุคลิกภาพเดิมนี่คือสิ่งที่เด็กควรจะได้เช่น...แม้ว่าเขาไม่สามารถโดยตรงดูเธอ เสียงและเสียงของเธอแตะเมื่อเท้าของเธอตีพื้นเป็นเธอ swung เธอขาให้เขารู้ว่าเธอต้องมีปรากฏเช่น ขอบคุณ ที่ Koutarou นั้นยังอารมณ์ร่าเริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อ Kii ตื่นขึ้นมาวันนี้เธอรีบวิ่งไปทางห้องครัวและเริ่มพูดคุยกับ Koutarou เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนที่ผ่านในขณะที่เขากำลังเตรียมอาหารเช้า. "ทำไม Onii จังหลับเมื่อแม่มา ... geez" "ขอโทษที่ฉันได้รับ เหนื่อยเล็กน้อยเมื่อเร็ว ๆ นี้ "" แม่อยากจะพบคุณเมื่อฉันบอกเธอเกี่ยวกับคุณ "" มันเป็นความอัปยศที่ฉันกำลังนอนหลับ ฉันจะให้แน่ใจว่าจะไม่น้อยกว่าทักทายเธอถ้าเธอมาโดยอีกครั้ง "" เธอไม่สามารถมาบ่อย ๆ แต่เธอบอกว่าเธอจะกลับมาอีกครั้ง ดังนั้นฉันแน่ใจว่าคุณจะได้พบเธอ "" ฉันนอนที่น่ากลัวเพื่อให้แน่ใจว่าคุณตื่นฉันขึ้นฉันเมื่อเธอไม่โอเค? "" โอเค! ผมจะ "Kii เชื่อว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้จะเป็นความเป็นจริงมากกว่าความฝัน แน่นอน Koutarou ไม่เคยชี้ให้เห็นว่า ในที่สุดเธอก็จะเข้าใจมันด้วยตัวเองว่าเธอเติบโตขึ้นมา. นี้เป็นเหมือนการบอกคนซานตาคลอสเป็นจริง ... มีความอุดมสมบูรณ์ของเวลาที่หนึ่งจะดีกว่าที่บอกว่าสิ่งที่มีอยู่โดยไม่คำนึงถึงถ้าจริงๆหรือไม่ แม่ Kii เป็นหนึ่งในสิ่งนั้น นั่นคือวิธีที่ Koutarou รู้สึกและเขายังคงเตรียมความพร้อมอาหารเช้าในขณะที่ฟังเรื่องราว Kii ของการยอมรับความจริงที่เป็นจริงนั้น. "ดังนั้นสิ่งที่คุณบอกคุณแม่ของคุณเกี่ยวกับฉัน?" "ผมบอกว่าคุณเป็นคนทำอาหารเก่ง" "ผมไม่ได้ ที่ดี แต่ "" คุณเป็น Kii รู้ Fufufu "Kii ได้รับการพูดคุยอย่างมีความสุขนับตั้งแต่เธอมาบินเข้าไปในห้องครัว เธอมีความสุขที่เธอได้พบกับแม่ของเธอและว่าเธอมีคนที่จะพูดคุยกับเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอยังมีความสุขที่คนที่เป็น Koutarou แต่เธอก็ไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกเศร้าเล็กน้อยว่าเธอไม่สามารถบอกได้ว่าพ่อของเธอ อารมณ์ที่ซับซ้อนของเธอเกี่ยวกับพ่อของเธอเป็นจุดเริ่มต้นในการจัดเรียงตัวเองออกหลังจากการประชุมกับแม่ของเธอ. "เมื่อฉันบอกสิ่งที่มากขึ้นของเธอเกี่ยวกับคุณเธอบอกว่าผมควรจะให้คุณว่า" "อะไรคือ 'ที่'?" "ehehehe ... ที่เป็น♪ลับ "" อีกหนึ่งฮะ คุณมีความอุดมสมบูรณ์ของความลับ "" บางที แต่ฉันจะบอกคุณทุกอย่างไม่ช้าก็เร็ว Fufufufu "" แล้วฉันจะมองไปข้างหน้ามัน "Kii กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องครัวและมีข้อศอกทั้งสองของเธอบนโต๊ะเธอจ้องไปที่ด้านหลัง Koutarou ในขณะที่เขายังคงทำอาหาร การแสดงออกของเธอส่องด้วยความสุข เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ได้ฟื้นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์บุคลิกเดิมของเธอ. นี่คือสิ่งที่เด็กควรจะเป็นเหมือน ... แม้ว่าเขาจะไม่ได้โดยตรงเห็นเธอเสียงของเสียงของเธอและกรีดเมื่อเท้าของเธอกระแทกพื้นขณะที่เธอเหวี่ยงขาของเธอให้เขา รู้ว่าเธอต้องมีปรากฏเช่น ต้องขอบคุณที่ Koutarou ก็ยังอยู่ในอารมณ์ร่าเริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ابيأساعدك