I thought he was making fun of me,

I thought he was making fun of me, and reached M. Hamel’s little garden all out of breath.
Usually, when school began, there was a great bustle, which could be heard out in the street, the opening and closing of desks, lessons repeated in unison, very loud, with our hands over our ears to understand better, and the teacher’s great ruler rapping on the table. But now it was all so still! I had counted on the commotion to get to my desk without being seen; but, of course, that day everything had to be as quiet as Sunday morning. Through the window I saw my classmates, already in their places, and M. Hamel walking up and down with his terrible iron ruler under his arm. I had to open the door and go in before everybody. You can imagine how I blushed and how frightened I was.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันคิดว่า เขาถูกทำของฉัน และถึงสวนน้อย M. Hamel ออกทั้งหมดของลมหายใจ
ปกติ เมื่อโรงเรียนเริ่ม มีคึกคักดี ซึ่งสามารถได้ยินออกในถนน การเปิด และปิดของโต๊ะทำงาน เรียนซ้ำหัวใจ หน่อย ด้วยมือของเราผ่านหูของเราเข้าใจดี และของครูไม้ดีแร็ปบนตาราง แต่ตอนนี้ ก็ยังคงดังนั้นทั้งหมด ฉันได้ตรวจนับในการหลีกหนีความวุ่นวายเข้าไปที่โต๊ะของฉันไม่ถูกเห็น แต่ แน่นอน วันนั้นทุกอย่างจะเงียบสงบที่เช้าวันอาทิตย์ ผ่านหน้าต่าง ผมเห็นเพื่อนร่วมชั้นของฉัน ในสถาน และ Hamel เมตรเดินขึ้นและลงกับไม้บรรทัดเหล็กน่ากลัวของเขาภายใต้แขนของเขาแล้ว ผมจะเปิดประตู และเข้าไปก่อนทุกคน คุณสามารถจินตนาการว่าฉันขวยเขินและกลัวว่าผมได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมคิดว่าเขาได้ทำให้ความสนุกของฉันและถึงสวนน้อยเอ็ม Hamel ทั้งหมดออกมาจากลมหายใจ
โดยปกติเมื่อโรงเรียนเริ่มมีความคึกคักที่ดีซึ่งอาจจะได้ยินออกมาในถนนที่การเปิดและปิดของโต๊ะทำงานบทเรียน ซ้ำแล้วซ้ำอีกในเวลาเดียวกันมากดังด้วยมือของเราผ่านหูของเราจะเข้าใจได้ดีขึ้นและครูผู้ปกครองที่ดีเคาะบนโต๊ะ แต่ตอนนี้มันเป็นทั้งหมดเพื่อให้ยังคง! ผมได้นับความวุ่นวายที่จะได้รับไปที่โต๊ะทำงานของฉันโดยไม่ต้องเห็น แต่แน่นอนว่าทุกวันจะต้องเป็นที่เงียบสงบเป็นเช้าวันอาทิตย์ ผ่านหน้าต่างที่ผมเห็นเพื่อนร่วมชั้นของฉันอยู่แล้วในสถานที่ของพวกเขาและเอ็ม Hamel เดินขึ้นและลงด้วยไม้บรรทัดเหล็กของเขาที่น่ากลัวภายใต้แขนของเขา ผมจะเปิดประตูและไปในก่อนที่จะทุกคน คุณสามารถจินตนาการว่าผมหน้าแดงและวิธีการที่ผมกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันคิดว่าเขาพูดเล่น และถึงเป็นเมตร แฮเมิลสวนลมหายใจทั้งหมด .
โดยปกติ เมื่อโรงเรียนเริ่มมีความวุ่นวายมาก ซึ่งอาจจะได้ยินในถนน , การเปิดและปิดของโต๊ะเรียนซ้ำในพร้อมเพรียงกันดังมาก มือของเราผ่านหูของเรา เพื่อความเข้าใจที่ดี และเป็นครูที่ดีไม้บรรทัดเคาะบนโต๊ะ แต่ตอนนี้มันนิ่งมาก !ผมนับในความสับสนวุ่นวายไปที่โต๊ะของฉัน โดยไม่มีคนเห็น แต่ แน่นอน วันนั้นทุกอย่างต้องเงียบ เป็นเช้าวันอาทิตย์ ผ่านทางหน้าต่าง ผมเห็นเพื่อนร่วมชั้นของฉันอยู่แล้วในสถานที่ของพวกเขา และ แฮเมิลเดินขึ้นเดินลงเขาน่ากลัวเหล็กไม้บรรทัดภายใต้แขนของเขา ฉันเปิดประตูเข้าไปก่อนทุกคน คุณสามารถจินตนาการว่าฉันหน้าแดงและตกใจฉัน .