For this review, neighborhood envir

For this review, neighborhood environment is defined
as both the physical and social context by which the
preschool child is surrounded in their neighborhood. Spence,
Cutumisu, Edwards, and Evans (2008) found girls to be less
likely to be overweight or obese if they lived in walkable
neighborhoods with more intersections; this finding did not
hold true for boys, although boys were reported to engage in
significantly more structured and unstructured physical
activity than girls (85% vs. 77%). Parents living in rural
communities mentioned a desire to create more home-based
activities because of the extra time and financial cost that
it took to have their child participate in organized play
activities outside of the home (Irwin et al., 2005).
Neighborhood safety was also commonly cited when
identifying factors that may limit preschoolers' outdoor
playtime (Burdette & Whitaker, 2005; Dwyer et al., 2008;
Irwin et al., 2005; Rich et al., 2005). Burdette and Whitaker
examined the effects of maternal perceptions of neighborhood
safety on obesity rates, time spent playing outdoors,
and time spent watching television. If mothers perceived the
neighborhood in which they lived to be unsafe, preschoolers
watched significantly more television, but this maternal
perception was not related to BMI, obesity risk, or decreased
outdoor playtime (Burdette & Whitaker, 2005). Eighty-two
percent of parental caregivers in one study indicated that
their child had a safe place to play (Rich et al., 2005).
However, for 48% of those caregivers, safe places were
indoor areas.
Studies addressing the neighborhood environment
were limited in number, and the results must be interpreted
with some caution. Limitations of the studies by Dwyer et al.
(2008), Irwin et al. (2005), and Rich et al. (2005) have been
mentioned earlier. Burdette and Whitaker's (2005) study
involved only 3-year-old children primarily from larger
cities, oversampled unwed mothers, and did not measure
other risk factors or dimensions of safety. Spence et al.'s
(2008) study involved a larger, more representative sample,
but physical activity was defined only in terms of a
dichotomous, self-report variable involving number of
hours spent in physical activity per week; no other criteria,
such as intensity, were included, and the authors cite a lack
of reliability or validity for this measurement

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับการตรวจทานนี้ กำหนดสภาพแวดล้อมบริเวณใกล้เคียงทั้งทางกายภาพ และสังคมบริบทซึ่งเป็นการเด็ก preschool ล้อมรอบในย่านของพวกเขา สเปนซ์Cutumisu เอ็ดเวิร์ด และอีแวนส์ (2008) พบสาวน้อยแนวโน้มที่จะน้ำหนักมากกว่าปกติ หรืออ้วนพวกเขาอาศัยอยู่ในทำเลที่ดีละแวกใกล้เคียงกับแยกเพิ่มเติม ค้นหานี้ไม่ถือจริงสำหรับเด็กผู้ชาย ถึงแม้ว่าเด็กผู้ชายมีรายงานการมีส่วนร่วมในอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มเติมโครงสร้าง และไม่มีโครงสร้างทางกายภาพกิจกรรมมากกว่าหญิง (85% กับ 77%) ผู้ปกครองที่อาศัยอยู่ในชนบทความปรารถนาที่จะสร้างเพิ่มเติมบ้านตามที่กล่าวถึงชุมชนกิจกรรมเวลาพิเศษ และเงินทุนที่ใช้ให้ลูกมีส่วนร่วมในการเล่นที่จัดกิจกรรมนอกบ้าน (หนุ่มร้อยเอ็ด al., 2005)ความปลอดภัยบริเวณใกล้เคียงยังเป็นบ่อยอ้างเมื่อระบุปัจจัยที่จำกัดของ preschoolers กลางแจ้งการผจญภัย (Burdette & วิตเทกเกอร์ 2005 Al. ร้อยเอ็ด Dwyer, 2008หนุ่มร้อยเอ็ด al., 2005 ริช et al., 2005) Burdette และวิตเทกเกอร์ตรวจสอบผลกระทบของแนวแม่ของพื้นที่ใกล้เคียงความปลอดภัยอัตราโรคอ้วน เวลาที่ใช้เล่นกลางแจ้งและเวลาที่ใช้ดูโทรทัศน์ ถ้ามารดารับรู้การย่านที่พวกเขาอาศัยอยู่จะไม่ปลอดภัย preschoolersดูโทรทัศน์มาก แต่แม่นี้รับรู้ไม่เกี่ยวข้องกับ BMI ความเสี่ยงของโรคอ้วน หรือลดลงผจญภัยกลางแจ้ง (Burdette & วิตเทกเกอร์ 2005) เอ้ 2ระบุเปอร์เซ็นต์ของเรื้อรังโดยผู้ปกครองในการศึกษาหนึ่งที่ลูกมีเซฟเล่น (Rich et al., 2005)อย่างไรก็ตาม 48% ของเรื้อรังเหล่านั้น สถานที่ปลอดภัยได้พื้นที่ภายในอาคารศึกษากำหนดสภาพแวดล้อมบริเวณใกล้เคียงไม่จำกัดจำนวน และต้องแปลผลด้วยความระมัดระวังบางอย่าง ข้อจำกัดของการศึกษาโดย Dwyer et al(2008), เชอร์และ al. (2005), และ al. et ริช (2005) ได้รับกล่าวถึงก่อนหน้านี้ Burdette และของวิตเทกเกอร์ (2005) ศึกษาเฉพาะเด็กอายุ 3 ปีจากขนาดใหญ่ที่เกี่ยวข้องเมือง oversampled มารดา unwed และไม่ได้วัดปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ หรือขนาดของตู้ สเปนซ์ร้อยเอ็ด al.ตัวใหญ่ ตัวแทนมากอย่าง เกี่ยวข้องกับการศึกษา (2008)แต่กิจกรรมทางกายภาพที่กำหนดเฉพาะในแง่ของการเกี่ยวข้องกับจำนวนตัวแปร dichotomous รายงานตนเองชั่วโมงที่ใช้ในกิจกรรมทางกายภาพต่อสัปดาห์ ไม่มีเงื่อนไขอื่นเช่นความเข้ม ถูกรวม และการขาดการอ้างอิงผู้เขียนความน่าเชื่อถือหรือมีผลบังคับใช้สำหรับวัดนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับความคิดเห็นนี้สภาพแวดล้อมที่ใกล้เคียงที่ถูกกำหนดให้เป็นทั้งบริบททางกายภาพและสังคมโดยที่เด็กก่อนวัยเรียนล้อมรอบในพื้นที่ใกล้เคียงของพวกเขา สเปนซ์Cutumisu เอ็ดเวิร์ดและอีแวนส์ (2008) พบว่าสาว ๆ จะน้อยแนวโน้มที่จะมีน้ำหนักเกินหรืออ้วนหากพวกเขาเดินอยู่ในละแวกใกล้เคียงที่มีทางแยกมากขึ้น การค้นพบนี้ไม่ถือเป็นจริงสำหรับเด็กแม้ว่าเด็กผู้ชายที่ได้รับรายงานจะมีส่วนร่วมในความหมายมากกว่าโครงสร้างและไม่มีโครงสร้างทางกายภาพกิจกรรมกว่าหญิง(85% เทียบกับ 77%) พ่อแม่ผู้ปกครองที่อาศัยอยู่ในชนบทชุมชนกล่าวถึงความปรารถนาที่จะสร้างเพิ่มเติมที่บ้านตามกิจกรรมเพราะเวลาพิเศษและค่าใช้จ่ายทางการเงินที่มันต้องใช้เวลาที่จะมีลูกของพวกเขามีส่วนร่วมในการจัดระเบียบเล่นกิจกรรมนอกบ้าน(เออร์วิน et al., 2005). ความปลอดภัยของพื้นที่ใกล้เคียง ก็ยังอ้างถึงบ่อยเมื่อการระบุปัจจัยที่อาจจำกัด เด็กก่อนวัยเรียน 'กลางแจ้งเล่น(Burdette และวิเท 2005. Dwyer, et al, 2008; เออร์วิน, et al, 2005;.. รวย et al, 2005) Burdette และวิเทตรวจสอบผลกระทบของการรับรู้ของมารดาของพื้นที่ใกล้เคียงความปลอดภัยบนอัตราโรคอ้วน, เวลาที่ใช้เล่นกลางแจ้งและเวลาที่ใช้ดูโทรทัศน์ หากคุณแม่รับรู้ในย่านที่พวกเขาอาศัยไม่ปลอดภัยเด็กก่อนวัยเรียนดูโทรทัศน์อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นแต่มารดานี้การรับรู้ไม่เกี่ยวข้องกับค่าดัชนีมวลกายความเสี่ยงโรคอ้วนหรือลดลงเล่นกลางแจ้ง(Burdette และวิเท 2005) แปดสิบสองเปอร์เซ็นต์ของผู้ดูแลผู้ป่วยผู้ปกครองในการศึกษาชี้ให้เห็นว่าเด็กของพวกเขามีสถานที่ที่ปลอดภัยในการเล่น(รวย et al., 2005). แต่สำหรับ 48% ของผู้ดูแลผู้ป่วยเหล่านั้นสถานที่ที่ปลอดภัยมีพื้นที่ในร่ม. การศึกษาที่อยู่ในสภาพแวดล้อมของพื้นที่ใกล้เคียงได้จำกัด จำนวนและผลที่ต้องตีความด้วยความระมัดระวังบาง ข้อ จำกัด ของการศึกษาโดย Dwyer et al. (2008), เออร์วิน, et al (2005) และรวย et al, (2005) ได้รับการกล่าวถึงก่อนหน้านี้ Burdette และของวิเทเกอร์ (2005) การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับเด็กเพียง3 ปีมีขนาดใหญ่ส่วนใหญ่มาจากเมืองoversampled แม่โสดและไม่ได้วัดปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ หรือมิติของความปลอดภัย . สเปนซ์, et al ของ(2008) ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาที่มีขนาดใหญ่ตัวอย่างที่เป็นตัวแทนมากขึ้นแต่การออกกำลังกายเป็นสิ่งที่กำหนดเพียง แต่ในแง่ของdichotomous ตัวแปรตัวเองรายงานที่เกี่ยวข้องกับจำนวนชั่วโมงที่ใช้ในการออกกำลังกายต่อสัปดาห์; ไม่มีเกณฑ์อื่น ๆเช่นความเข้มถูกรวมและผู้เขียนกล่าวถึงการขาดความน่าเชื่อถือหรือความถูกต้องในการวัดนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับรีวิวนี้ สภาพแวดล้อมชุมชนกำหนด
เป็นทั้งทางกายภาพและบริบททางสังคมที่
เด็กแวดล้อมในชุมชนของตนเอง สเปนซ์ ,
cutumisu เอ็ดเวิร์ด และ อีแวนส์ ( 2551 ) พบว่าหญิงจะน้อยกว่า
มีแนวโน้มที่จะอ้วน หรือตุ๊ ถ้าพวกเขาอาศัยอยู่ในละแวกใกล้เคียง walkable
กับทางแยกมากขึ้น การค้นพบนี้ไม่ได้
ถือจริงสำหรับเด็กชายแม้เด็กชายยังต่อสู้ในทางโครงสร้าง และกิจกรรมทางกายมากขึ้น

ใหม่มากกว่าผู้หญิง ( 85% และ 77 % ) พ่อแม่ที่อาศัยอยู่ในชุมชนชนบท
พูดถึงความปรารถนาที่จะสร้างเพิ่มเติมตามบ้าน
กิจกรรมเพราะเวลาพิเศษและค่าใช้จ่ายทางการเงินที่
เอาให้ลูกมีส่วนร่วมในการเล่น
กิจกรรมนอกบ้าน ( Irwin et al . , 2005 ) .
ตู้แถวบ้านยังอ้างถึงโดยทั่วไปเมื่อ
ระบุปัจจัยที่อาจจะ จำกัด ให้แก่เด็กวัยอนุบาลสระ
playtime ( เบอร์เด็ต& Whitaker , 2005 ; Dwyer et al . , 2008 ;
Irwin et al . , 2005 ; รวย et al . , 2005 ) เบอร์เด็ต และ Whitaker
ตรวจสอบผลของมารดาการรับรู้ของความปลอดภัยละแวกบ้าน
อัตราโรคอ้วน เวลาเล่นนอกบ้าน ,
และเวลาดูโทรทัศน์ถ้ามารดารับรู้
ละแวกที่อยู่จะไม่ปลอดภัย อนุบาล
ดูสูงกว่าโทรทัศน์ แต่การรับรู้
นี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับ BMI ความเสี่ยงโรคอ้วน หรือลดลง
เล่นกลางแจ้ง ( เบอร์เด็ต& Whitaker , 2005 ) ร้อยละแปดสิบสอง
ผู้ปกครองผู้ดูแลในการศึกษาหนึ่งพบว่า
เด็กของพวกเขาเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยในการเล่น ( รวย et al . , 2005 ) .
อย่างไรก็ตาม48 % ของผู้ดูแลนั้น สถานที่ที่ปลอดภัย คือ พื้นที่ในร่ม
.
ศึกษาที่อยู่ละแวกสิ่งแวดล้อม
ถูกจํากัดจํานวน และผลจะต้องตีความ
ด้วยความระมัดระวังบาง ข้อจำกัดของการศึกษาโดย Dwyer et al .
( 2008 ) , Irwin et al . ( 2005 ) และรวย et al . ( 2005 ) ได้
ที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ เบอร์เด็ต และ Whitaker ( 2005 ) การศึกษา
ที่เกี่ยวข้องเท่านั้น เด็กอายุ 3 ขวบเป็นหลัก จากเมืองใหญ่
oversampled แม่ที่ยังไม่ได้แต่งงาน และไม่ได้วัด
ปัจจัยอื่น ๆ ความเสี่ยง หรือมิติของความปลอดภัย สเปนซ์ et al .
( 2008 ) ศึกษาเกี่ยวข้องกับขนาดใหญ่ กลุ่มตัวอย่างมากกว่า
แต่กิจกรรมทางกายภาพที่ถูกกำหนดในแง่ของตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับตนเองไดโคโตมัส
,
จำนวนชั่วโมงใช้เวลาในกิจกรรมทางกายต่อสัปดาห์ ไม่มีเกณฑ์อื่น ๆ
เช่นความเข้มอยู่ และผู้เขียนอ้างขาด
ของความน่าเชื่อถือหรือความถูกต้องสำหรับวัดนี้