The modern soundscape buzzes with n

The modern soundscape buzzes with noise.
In the 1930s, telephones, radios, and
gramophones filled domestic spaces with
technological noise, while crowds
shouting in the streets created
political clamour. During the war in the
1940s, bombs and sirens broke through
buildings and burst through
consciousness. This dissertation
examines the response of three British
modernist writers to the cultural shifts
brought about by technology and
politics, which altered everyday
experience and social relations.
Elizabeth Bowen, Evelyn Waugh, and
George Orwell represent noise in their
fiction and nonfiction as a trope of
power. Noise, as a palpable emblem of
discontent and the acoustic
unconsciousness of the period,
infiltrates sentences and rearranges
syntax, as in the invention of Newspeak
in Nineteen Eight-Four. Noise cannot
leave listeners in a neutral position.
The "culture racket" of the 1930s and
1940s required urgent new ways of
listening and listening with ethical
intent.
Chapter One provides a reading of
Elizabeth Bowen's audible terrains in
her novels of the 1930s, where silences
and sudden noises intrude on human
lives. In Bowen's novels, technological
noise has both comedic and tragic
consequences. Chapter Two examines noise
as a political signifier in The Heat of
the Day, Bowen's novel of the blitz.
Chapter Three takes up the significance
of the culture racket to Evelyn Waugh's
novels and travel writing of the 1930s;
noise assumes a disruptive, if highly
comedic, value in his works, an
ambiguity that expresses what it means
to be modern. Chapter Four examines
Waugh's penchant for satirizing the
phoneyness of contemporary culture---its
political vacillations---especially in
Put Out More Flags, set during the
Second World War. Chapter Five considers
Orwell's engagement with the emerging
social and political formations amongst
working, racial, and warring classes in
the 1930s. Documenting noise in his
reportage, Orwell sounds alarms to alert
readers to the mounting social and
political crises in his realist novels
of the decade. Chapter Six argues that
Orwell's final two novels of the 1940s,
Animal Farm and Nineteen Eighty-Four,
represent the politics of noise in as
much as they announce the noise of
politics in totalitarian futures. Noise
demarcates the insidiousness of
propaganda as it screeches from
telescreens, the keynote in Big
Brother's ideological symphony of
domination. Noise, throughout Orwell's
writing, signifies the struggle for
power. In its widest ramifications,
noise provides an interpretive paradigm
through which to read Bowen's, Waugh's,
and Orwell's fiction and non-fiction, as
well as modernist texts generally.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Buzzes soundscape ทันสมัยพร้อมเสียง ในช่วงทศวรรษ 1930 โทรศัพท์ วิทยุ และ gramophones เติมช่องว่างในประเทศด้วย เทคโนโลยีเสียง ในขณะที่ฝูงชน ตะโกนในถนนที่สร้างขึ้น clamour ทางการเมือง ในระหว่างสงครามในการ ทศวรรษ 1940 โดย ระเบิดและไซเรนส์ยากจนผ่าน อาคารและระเบิดผ่าน สำนึก วิทยานิพนธ์นี้ ตรวจสอบการตอบสนองของสามอังกฤษ เขียนวิธีการกะวัฒนธรรม โดยเทคโนโลยี และ การเมือง ซึ่งเปลี่ยนแปลงทุกวัน ประสบการณ์และความสัมพันธ์ทางสังคม อลิซาเบธเวน Evelyn Waugh และ จอร์จออร์เวลล์แทนเสียงในการ นิยายและ nonfiction เป็น trope ของ พลังงาน เสียงรบกวน เป็นสัญลักษณ์เห็นได้ชัดของ ไม่พอใจและการกันเสียง unconsciousness ระยะ infiltrates ประโยค และจัดระเบียบการ ไวยากรณ์ ในการประดิษฐ์ของนิวสปีก ในแปดทส่วน 4 เสียงไม่ ทำให้ผู้ฟังในตำแหน่งกลาง "ไม้วัฒนธรรม" ของช่วงทศวรรษ 1930 และ ทศวรรษ 1940 โดยจำเป็นต้องใช้วิธีใหม่ด่วน ฟังและฟัง ด้วยจริยธรรม เจตนา บทที่หนึ่งช่วยให้การอ่านของ อลิซาเบธเวน terrains เสียงใน นวนิยายของเธอว่าด้วย ที่ silences และเสียงฉับพลันเข้ามาก้าวก่ายในมนุษย์ ชีวิต ในนวนิยายของโบเวน เทคโนโลยี เสียงมี comedic และโศกนาฏกรรม ผลที่ตามมา บทที่ 2 ตรวจสอบเสียงรบกวน เป็น signifier การเมืองในความร้อนของ ในวันที่ นวนิยายของเวนของเดอะบลิตซ์ บทที่ 3 ใช้ความสำคัญ ของวัฒนธรรมไม้กับ Evelyn Waugh นวนิยายและการเดินทางเขียนว่าด้วย เสียงสันนิษฐานขวัญ ถ้าสูง ค่า comedic ผลงาน การ ย่อที่แสดงความหมาย เพื่อให้ทันสมัย บทที่ 4 การตรวจสอบ เอาใจใส่ของโวสำหรับ satirizing phoneyness ของวัฒนธรรมร่วมสมัย---ของ vacillations การเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน นำออกมากธง ตั้งค่าในระหว่างการ สงครามโลกที่สอง บทที่ 5 พิจารณา หมั้นของออร์เวลล์กับเกิดขึ้น สังคม และการเมืองก่อตัวท่ามกลาง เรียนทำงาน เชื้อชาติ และ warring ใน 1930 บันทึกข้อมูลเสียงในของเขา reportage ออร์เวลล์เสียงสัญญาณเตือน ผู้อ่านจะติดสังคม และ วิกฤตทางการเมืองในนวนิยายของเขา realist ของทศวรรษ บทที่ 6 จนที่ นวนิยายสองขั้นสุดท้ายของออร์เวลล์ของทศวรรษ 1940 โดย ฟาร์มเลี้ยงสัตว์และ Nineteen Eighty-Four หมายถึงเมืองของเสียงในเป็น มากที่พวกเขาประกาศเสียงของ การเมืองในคริสต์ในอนาคต เสียงรบกวน insidiousness ของแบ่งแยก โฆษณาชวนเชื่อที่ screeches จาก telescreens ประเด็นสำคัญในใหญ่ ซิมโฟนีอุดมการณ์ของพี่ชายของ ปกครอง เสียง ตลอดของออร์เวลล์ เขียน หมายถึงการต่อสู้เพื่อ พลังงาน ในของ ramifications กว้าง เสียงให้มีกระบวนทัศน์ interpretive ที่อ่านของโบเวน โวของ และของออร์เวลล์นิยายและไม่ใช่นิยาย เป็น ดีข้อความเป็นวิธีโดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โสตทันสมัย ​​buzzes กับเสียง.
ในช่วงทศวรรษที่ 1930, โทรศัพท์, วิทยุและ
gramophones เต็มช่องว่างในประเทศที่มีสัญญาณรบกวนเทคโนโลยีในขณะที่ฝูงชนตะโกนในถนนที่สร้างเสียงโห่ร้องทางการเมือง ในช่วงสงครามในที่ปี 1940 ระเบิดและเสียงไซเรนยากจนผ่านอาคารและออกมาผ่านจิตสำนึก วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ตรวจสอบการตอบสนองในสามของอังกฤษนักเขียนสมัยใหม่กับการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมโดยนำเกี่ยวกับเทคโนโลยีและการเมืองที่มีการเปลี่ยนแปลงในชีวิตประจำวันประสบการณ์และความสัมพันธ์ทางสังคม. เอลิซาเบเวน Evelyn Waugh และจอร์จเวลล์เป็นตัวแทนของเสียงของพวกเขาในนวนิยายและสารคดีเป็นคำอุปมาของอำนาจ. เสียงเป็นสัญลักษณ์ที่เห็นได้ชัดของความไม่พอใจและอะคูสติกหมดสติของรอบระยะเวลาที่แทรกตัวเข้าไปในประโยคและจัดเรียงไวยากรณ์ในขณะที่การประดิษฐ์ของNewspeak ในเก้าแปดสี่ เสียงรบกวนไม่สามารถปล่อยให้ผู้ฟังอยู่ในตำแหน่งที่เป็นกลาง. ว่า "แร็กเกตวัฒนธรรม" ของปี 1930 และปี1940 จำเป็นต้องใช้วิธีการใหม่ที่เร่งด่วนของการฟังและการฟังที่มีจริยธรรมเจตนา. บทที่หนึ่งให้การอ่านของภูมิประเทศเสียงเอลิซาเบเวนในนวนิยายของเธอในช่วงทศวรรษที่1930 ที่เงียบและเสียงฉับพลันก้าวก่ายในมนุษย์มีชีวิตอยู่ ในนิยายของจิลลี่เทคโนโลยีเสียงมีทั้งตลกขบขันและน่าเศร้าผลกระทบ บทที่สองตรวจสอบเสียงเป็นมหาเทพทางการเมืองในความร้อนของ. วันนวนิยายเวนของสงครามฟ้าแลบบทที่สามจะขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของไม้วัฒนธรรมเพื่อEvelyn Waugh ของนวนิยายและการเขียนการเดินทาง1930; เสียงถือว่าก่อกวนถ้าสูงที่ตลกขบขันค่าในผลงานของเขาเป็นความคลุมเครือที่แสดงออกถึงสิ่งที่มันหมายให้มีความทันสมัย​​ บทที่สี่ตรวจสอบความชอบของ Waugh สำหรับ satirizing phoneyness ของวัฒนธรรมร่วมสมัยของ --- vacillations --- ทางการเมืองโดยเฉพาะในใส่ออกธงอื่นๆ ตั้งในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง บทที่ห้าพิจารณาการมีส่วนร่วมของเวลล์กับที่เกิดขึ้นใหม่ก่อตัวทางสังคมและการเมืองในหมู่ทำงานเชื้อชาติและเป็นการเรียนในช่วงทศวรรษที่1930 การจัดเก็บเอกสารของเขาเสียงในการรายงานข่าว, เวลล์เสียงสัญญาณเตือนภัยแจ้งเตือนให้ผู้อ่านที่จะยึดสังคมและวิกฤตการณ์ทางการเมืองในนวนิยายของเขาความจริงของทศวรรษ บทที่หกระบุว่าเวลล์สองเล่มสุดท้ายของปี 1940 ฟาร์มสัตว์และเก้าสิบสี่, ตัวแทนทางการเมืองของเสียงในขณะที่มากที่สุดเท่าที่พวกเขาประกาศเสียงของนักการเมืองในฟิวเจอร์สเผด็จการ เสียงรบกวนdemarcates เคลือบแฝงของการโฆษณาชวนเชื่อในขณะที่มันแหลมจากtelescreens, ประเด็นสำคัญในบิ๊กซิมโฟนีอุดมการณ์บราเดอร์ของการปกครอง เสียงรบกวนตลอดเวลล์เขียนหมายถึงการต่อสู้เพื่ออำนาจ ในเครือข่ายที่กว้างที่สุดเสียงให้กระบวนทัศน์สื่อความหมายผ่านทางที่จะอ่านเวนของWaugh ของและนิยายเวลล์และไม่ใช่นิยายเช่นเดียวกับตำราสมัยใหม่ทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

soundscape ที่ทันสมัย buzzes กับเสียง
ใน 1930 , โทรศัพท์ , วิทยุ , และ

เสียง gramophones เต็มเป็นประเทศที่มีเทคโนโลยี ในขณะที่ผู้คนในถนนที่สร้างขึ้น

ตะโกนโห่ร้องทางการเมือง ในช่วงสงครามใน
1940 , ระเบิดและไซเรนยากจนผ่านอาคารและระเบิดผ่าน

ติ . วิทยานิพนธ์นี้ศึกษาการตอบสนองของสามอังกฤษ

สมัยใหม่เขียนกะวัฒนธรรม โดยนำเทคโนโลยีและ

การเมือง ซึ่งการเปลี่ยนแปลงประสบการณ์ในชีวิตประจําวัน
และสังคมความสัมพันธ์
ซาโบเวน , Evelyn Waugh ,
จอร์จ ออร์เวลล์เป็นตัวแทนเสียงของพวกเขา
นวนิยายและสารคดีเป็นรูปแบบของ
พลัง เสียง เป็นสัญลักษณ์ที่ชัดเจนของความไม่พอใจและหมดสติอะคูสติก


ของระยะเวลาแทรกตัวเข้าไปในประโยคและจัดเรียง
ไวยากรณ์ เช่น การประดิษฐ์ของนิวสปีก
ในเก้าแปดสี่
ไม่เสียงจากผู้ฟังในตำแหน่งที่เป็นกลาง
" ไม้ " วัฒนธรรมของช่วงทศวรรษที่ 1930 และ 1940 เป็นวิธีใหม่ของด่วน

ฟังและฟังกับจริยธรรม

บทที่หนึ่งเจตนา ให้อ่าน

เสียงของซาเวนภูมิประเทศในนวนิยายของเธอในช่วงทศวรรษที่ 1930 ,ที่เงียบและเสียงรบกวนของมนุษย์ขึ้นมา

ชีวิต ในนิยายของโบเวน เสียงเทคโนโลยีมีทั้งตลก เศร้า

และผลที่ตามมา บทที่ 2 การตรวจสอบเสียง
เป็นพรรคการเมือง signifier ในความร้อนของ
วันเวนของนวนิยายสงคราม
บทที่สามจะใช้เวลาถึงความสำคัญของวัฒนธรรมของแร็กเกต

เอเวอลีน Waugh เขียนนวนิยายและการเดินทางของช่วงทศวรรษที่ 1930 ;
เสียงถือว่าเป็นก่อกวน ถ้าสูง
ตลก คุณค่าในผลงานของเขา มีข้อความที่แสดงความหมาย

จะทันสมัย บทที่ 4 ศึกษา

ชอบว๊ากเพื่อเสียดสี phoneyness กระทรวงวัฒนธรรมร่วมสมัย --- ของ ---
vacillations ทางการเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน
เอาธงขึ้น
ตั้งในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง บทที่ 5 ประการของการหมั้นกับพิจารณา

ใหม่สังคมและการเมืองการก่อตัวท่ามกลาง
ทำงาน เชื้อชาติ และชนชั้นในสงคราม
1930 บันทึกเสียงในการรายงานข่าวของเขา Orwell เสียงสัญญาณเตือนภัยแจ้งเตือน

ผู้อ่านเพื่อยึดติดกับสังคม และวิกฤตการณ์การเมืองในนวนิยายสัจนิยมของเขา

ของทศวรรษ บทที่หก ระบุว่าเป็นสองคนสุดท้ายของนวนิยาย
ออร์เวลล์ 1940
ฟาร์มสัตว์และสิบเก้าแปดสิบสี่
เป็นตัวแทนของการเมืองของเสียงใน
เท่าที่พวกเขาประกาศเสียง
การเมืองเผด็จการในอนาคต เสียงที่ insidiousness

demarcates โฆษณาชวนเชื่อของมันส่งเสียงแสบแก้วหูจาก
telescreens , ปราศรัยใหญ่

พี่ชายของอุดมการณ์ ซิมโฟนี ของการปกครอง เสียง ตลอด ออร์เวลล์ของ
เขียน หมายถึง การต่อสู้เพื่อ
พลัง ในการขยายกว้างของ
รบกวนให้แปลกระบวนทัศน์
ผ่านที่จะอ่าน Bowen , วอ ,
ออร์เวลล์ของนวนิยายและสารคดีและเป็น
เป็นสมัยใหม่ข้อความทั่วไป