I can't help it though", I said as

I can't help it though", I said as I extended both my hands and stretched out my prosthetic fingers toward her and jokingly picked her up, then I sensed icy glares coming from the two behind me.

So strong were their glares, I thought, "Oh crap, I'm going to get killed".

That being the case, I did the same to the two to appease them. Then, I did the same thing to Blacksmith-san and the sisters too.

My body aside, I felt emotionally tired because I had to be careful not to break everyone's fragile bodies.

After that, I finally arrived at my workshop, my clothes feeling itchy.

The Red Bear pelt that I considered making into new armor could not be processed yet, so I decided to leave it for now. In the meantime, I made shorts out of the Armored Tanuki hide that I had already tanned beforehand.

I don't really feel cold being an ogre, and since I thought that making a pair of trousers in my size would use up too much hide, so to save on materials I made shorts instead.

At the same time, I think that armor made out of Red Bear hide, like any other hide, will be enough protection. However, it’s from the Red Bear and I endured great pains to obtain it after all. I think that rather than making hide armor, it is better to make hard leather armor that has higher defense.

I nimbly finished making the shorts and put them on immediately.

With this I can protect my dignity as a person. That was what I felt.

After that, I went on to making the Red Bear hide harder by boiling it.

Tomorrow I will work hard at making equipment to go hunting with, I thought. Although I have a different motive as well, since I'm now too big for the weapons we have at the moment.



Day 36

Out of the usual five goblin minions, three became hobgoblins.

I gave them a congratulatory gift.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่สามารถช่วยเหลือแม้ว่า" ฉันกล่าวว่า ฉันขยายมือทั้งสองของฉัน และเหยียดนิ้วมือเทียมต่อเธอ และเล่นหูของเธอ แล้วผมทรงรวมน้ำแข็งที่มาจากสองข้างหลังได้แข็งแรงได้รวมของพวกเขา คิด "Oh อึ ฉันจะได้ตาย"ที่เป็นกรณี ค่ะเหมือนกันกับทั้งสองลดน้อยลงไป แล้ว ค่ะเหมือนลานประลองซังและน้องสาวมากเกินไปร่างกายของฉันไว้ ฉันรู้สึกเหนื่อยอารมณ์เนื่องจากผมจะระวังไม่ให้ทำลายศพที่เปราะบางของทุกคนหลังจากนั้น ฉันสุดท้ายมาที่เวิร์กช็อปของฉัน เสื้อผ้าของฉันรู้สึกคันหมีแดง pelt ว่า ฉันถือเป็นอาวุธใหม่ที่ทำให้ไม่สามารถดำเนินการได้ ดังนั้นฉันตัดสินใจที่จะปล่อยในตอน ในขณะเดียวกัน ฉันทำกางเกงจากทานุกิโคขุดซ่อนที่ฉันมีแล้ว tanned ล่วงหน้าฉันไม่จริง ๆ รู้สึกเย็นถูกปอบ และเนื่องจากคิดว่า ทำให้คู่ของกางเกงในขนาดของฉันจะใช้ค่ามากเกินไป ซ่อน เพื่อการบันทึกบนวัสดุ ทำการกางเกงขาสั้นแทนในเวลาเดียวกัน ฉันคิดว่า เกราะที่ทำจากหมีแดงซ่อน เช่นใด ๆ อื่น ๆ ซ่อน จะป้องกันเพียงพอ อย่างไรก็ตาม มันเป็นหมีแดง และฉันทนปวดมากจะได้รับหลังจาก ผมคิดว่า แทนที่ทำให้เกราะซ่อน ดีกว่าทำให้เกราะหนังแข็งที่มีการป้องกันสูงฉันกลาสีเสร็จแล้วกางเกง และใส่พวกเขาในทันทีนี้ ฉันสามารถปกป้องศักดิ์ศรีของฉันเป็นคน ที่เป็นสิ่งที่ผมรู้สึกหลังจากนั้น ผมไปบนแดงหมีซ่อนหนัก โดยการต้มจะทำให้พรุ่งนี้จะทำงานที่ทำให้อุปกรณ์เพื่อไปล่าสัตว์กับ คิด ถึงแม้ว่ามีแรงจูงใจแตกต่างกันเช่น ผมว่าเดี๋ยวนี้ใหญ่เกินไปสำหรับอาวุธเรามีในขณะนี้36 วันจากสมุนผีห้าปกติ สามกลายเป็น hobgoblinsฉันให้พวกเขาเป็นของขวัญแสดงความยินดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่สามารถช่วยมันว่า "ผมบอกว่าเป็นฉันขยายมือทั้งสองข้างของฉันและยืดออกนิ้วเทียมของฉันที่มีต่อเธอและติดตลกอุ้มเธอขึ้นมาแล้วผมรู้สึกจ้องน้ำแข็งมาจากทั้งสองข้างหลังผม. ดังนั้นที่แข็งแกร่งก็จ้องของผม คิดว่า "โอ้อึฉันจะได้รับการฆ่า". ที่เป็นกรณีที่ผมก็ทำเช่นเดียวกันกับทั้งสองที่จะเอาใจพวกเขา. จากนั้นผมทำสิ่งเดียวกันกับช่างตีเหล็กซังและน้องสาวเกินไป. ร่างกายของฉันไว้ ผมรู้สึกเหนื่อยอารมณ์เพราะผมจะต้องระมัดระวังที่จะไม่ทำลายทุกคนร่างกายเปราะบาง. หลังจากนั้นในที่สุดผมก็มาถึงการประชุมเชิงปฏิบัติการของฉันเสื้อผ้าของฉันรู้สึกคัน. แดงหมีหนังที่ผมคิดว่าการเป็นเกราะใหม่ไม่สามารถประมวลผลยัง ดังนั้นผมจึงตัดสินใจที่จะทิ้งไว้ในขณะนี้. ในขณะเดียวกันผมทำกางเกงขาสั้นออกมาจากเกราะ Tanuki ซ่อนที่ผมดำขำแล้วก่อน. ฉันไม่รู้สึกหนาวเป็นผีปอบและตั้งแต่ผมคิดว่าทำให้คู่ของกางเกง ในขนาดของฉันจะใช้ซ่อนมากเกินไปเพื่อที่จะบันทึกเกี่ยวกับวัสดุที่ผมทำกางเกงขาสั้นแทน. ในขณะเดียวกันผมคิดว่าเสื้อเกราะที่ทำจากหมีสีแดงซ่อนเช่นซ่อนอื่น ๆ จะได้รับการป้องกันที่เพียงพอ แต่มันมาจากหมีสีแดงและฉันต้องทนปวดที่ดีที่จะได้รับมันหลังจากทั้งหมด ผมคิดว่าแทนที่จะทำให้เกราะซ่อนมันจะดีกว่าที่จะทำให้เกราะหนังแข็งที่มีการป้องกันที่สูงขึ้น. ฉันโหยงเสร็จสิ้นการทำกางเกงขาสั้นและนำพวกเขาในทันที. ด้วยวิธีนี้ผมสามารถปกป้องศักดิ์ศรีของฉันเป็นคนที่ นั่นคือสิ่งที่ฉันรู้สึกว่า. หลังจากนั้นผมเดินตรงไปที่จะทำให้หมีสีแดงซ่อนหนักโดยการต้มมัน. พรุ่งนี้ฉันจะทำงานอย่างหนักที่จะทำให้อุปกรณ์ที่จะไปล่าสัตว์กับฉันคิดว่า ถึงแม้ว่าผมจะมีแรงจูงใจที่แตกต่างกันเช่นกันเนื่องจากฉันตอนนี้มีขนาดใหญ่เกินไปสำหรับอาวุธที่เรามีในขณะนี้. วันที่ 36 ออกจากปกติห้าสมุนผีสามกลายเป็นหนุ่มแน่น. ฉันให้พวกเขาเป็นของขวัญแสดงความยินดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่สามารถช่วยมันได้นะ " ฉันพูดแล้วก็ไปทั้งมือและนิ้วเหยียดออกของฉันที่มีต่อเธอ และล้อเทียม รับเธอไว้ แล้วผมรู้สึกสายตาน้ำแข็งมาจากสองข้างหลัง

แข็งแรงมาก มีสายตาของพวกเขา ฉันคิดว่า ไม่นะ ฉันกำลังจะโดนฆ่า "

ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมทำแบบเดียวกัน กับสองเพื่อเอาใจพวกเขา จากนั้นฉันทำแบบเดียวกันกับช่างตีเหล็ก และพี่น้องด้วย

ร่างของผมไว้ ผมรู้สึกอารมณ์เหนื่อย เพราะต้องคอยระวังไม่ให้หักเปราะบางศพทุกคน

ในที่สุดฉันก็มาถึงที่การประชุมเชิงปฏิบัติการของฉัน เสื้อผ้าของฉันรู้สึกคัน

หมีสีแดงที่ผมคิดจะทำเพลท เป็นเกราะใหม่ไม่สามารถประมวลผลยังดังนั้นฉันตัดสินใจที่จะออกจากมันสำหรับตอนนี้ ในขณะเดียวกันฉันทำกางเกงออกจากทานุกิเกราะซ่อนที่ผมได้ดำก่อน

ผมไม่รู้สึกหนาวจริงๆเป็นยักษ์ และฉันคิดว่าการทำกางเกงขนาดผมจะใช้มากเกินไปซ่อนดังนั้นเพื่อประหยัดวัสดุทำกางเกงขาสั้นแทน

ในเวลาเดียวกัน ฉันคิดว่า เกราะทำจากซ่อนหมีสีแดง เหมือนที่อื่น ๆ ซ่อน จะป้องกันที่เพียงพอ อย่างไรก็ตามมันมาจากหมีสีแดง และที่ฉันต้องทนเจ็บปวดมากที่จะได้รับมัน ผม คิด ว่า มากกว่าการปิดเกราะ มันต้องทำเกราะหนังแข็งที่ได้สูงกว่าการป้องกัน

ผมหยอยเสร็จทำให้กางเกงขาสั้นและใส่ทันที

นี่ฉันสามารถปกป้องศักดิ์ศรีของฉันเป็นคน นั่นคือสิ่งที่ผมรู้สึก

หลังจากนั้น ผมก็ไปทำหมีแดงซ่อนยากโดยการต้มมัน

พรุ่งนี้ผมจะทำงานอย่างหนักที่ทำให้อุปกรณ์ที่จะไปล่าสัตว์ด้วย ผมคิด แม้ว่าฉันมีแรงจูงใจที่แตกต่างกันเช่นกัน เพราะตอนนี้ฉันใหญ่เกินไปสำหรับอาวุธที่เรามีในขณะนี้ . . .





วันที่ 36 ของปกติห้าปีศาจลูกสมุน สามเป็นฮอบก๊อบลิน ด้วย

ผมเอาของขวัญมาแสดงความยินดี