a maximum at the relative humidity

a maximum at the relative humidity of 42% RH, and
decrease with further increase in the relative humidity. At
‘low’ relative humidity levels (i.e. less than 42% RH), the
cell structure of starch-based foams was so brittle that
cracks could form and propagate, whereas at ‘high’ relative
humidity levels (i.e. greater than 42% RH), the high amount
of absorbed moisture weakened the cell structure appreciably
(Shogren, Lawton, Doane, & Tiefenbacher, 1998). For
a given value of relative humidity, addition of PLA was
responsible for a significant increase in both the tensile and
flexural strength of the hybrid foams over those of the pure
starch foams. Both percentage of elongation at break and
maximum flexural strain of the foams were found to initially
increase with increasing relative humidity level (up to ca.
42% RH) and then became practically constant at relative
humidity levels greater than ca. 42% RH (with an exception
to the starch/10 wt% PLA foams which were found to
increase slightly). The increased mobility of starch
molecules due to the plasticizing effect of absorbed
moisture should be responsible for the observed
increase in both the percentage of elongation at break and
maximum flexural strain with increasing relative humidity
(Shogren, Lawton, Tiefenbacher, & Chen, 1998). The
results observed were in general agreement with the results
of starch/PVA and starch/PCL hybrid foams earlier reported
(Preechawong, Peesan, Rujiravanit, & Supaphol, 2004;
Preechawong, Peesan, Supaphol, & Rujiravanit, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สูงสุดที่ความชื้นสัมพัทธ์ 42% RH
และลดลงกับการเพิ่มขึ้นต่อไปในความชื้นสัมพัทธ์ ที่
'ต่ำ' ระดับความชื้นสัมพัทธ์ (คือน้อยกว่า 42% RH)
ที่โครงสร้างของเซลล์ของโฟมแป้งที่ใช้เป็นที่เปราะว่ารอยแตกสามารถสร้างและเผยแพร่ในขณะที่
'สูง'
ญาติระดับความชื้น(คือมากกว่า 42% RH)
จำนวนเงินที่สูงของความชื้นดูดซึมอ่อนแอโครงสร้างเซลล์ประเมิน
(Shogren, ลอว์ตัน, Doane และ Tiefenbacher, 1998) สำหรับค่าที่กำหนดของความชื้นสัมพัทธ์นอกเหนือจากทีพีแอลเป็นผู้รับผิดชอบในการเพิ่มขึ้นอย่างมากทั้งในดึงและความแข็งแรงดัดของโฟมไฮบริดมากกว่าผู้บริสุทธิ์ของโฟมแป้ง ทั้งสองร้อยละของความยืดเมื่อขาดและสายพันธุ์ดัดสูงสุดของโฟมที่ถูกพบว่าในขั้นต้นเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มระดับความชื้นสัมพัทธ์(ถึงแคลิฟอร์เนีย42% RH) และแล้วก็กลายเป็นจริงคงที่เมื่อเทียบระดับความชื้นมากกว่าแคลิฟอร์เนีย 42% RH (มีข้อยกเว้นที่จะแป้ง/ 10 น้ำหนัก% โฟม PLA ซึ่งพบว่าเพิ่มขึ้นเล็กน้อย) การเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นของแป้งโมเลกุลเนื่องจากผลของ plasticizing ดูดซึมความชื้นควรจะเป็นผู้รับผิดชอบในการสังเกตการเพิ่มขึ้นในอัตราร้อยละของทั้งยืดเมื่อขาดและความเครียดสูงสุดดัดเพิ่มความชื้นสัมพัทธ์(Shogren, ลอว์ตัน, Tiefenbacher และเฉิน 1998) ผลการสังเกตอยู่ในความตกลงทั่วไปกับผลของแป้ง / PVA และแป้ง / บมจโฟมไฮบริดรายงานก่อนหน้านี้ (Preechawong, Peesan, Rujiravanit และ Supaphol 2004; Preechawong, Peesan, Supaphol และ Rujiravanit, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สูงสุดที่ความชื้นสัมพัทธ์ 42 เปอร์เซ็นต์ และลดลงใน
เพิ่มความชื้น
'low ' ที่ความชื้นระดับ ( เช่น น้อยกว่า 42 เปอร์เซ็นต์ ) ,
โครงสร้างของเซลล์จากแป้งโฟมจึงเปราะที่
รอยแตกอาจฟอร์มและเผยแพร่ ส่วนที่ ' สูง ' ระดับความชื้นสัมพัทธ์
( เช่นมากกว่า 42 เปอร์เซ็นต์ ) ,
ปริมาณสูงของดูดความชื้นทำให้โครงสร้างของเซลล์ได้
( shogren Doane ลอว์ตัน , , , & tiefenbacher , 1998 ) สำหรับค่าความชื้นสัมพัทธ์
ให้เพิ่มปลาคือ
รับผิดชอบเพิ่มขึ้นอย่างมาก ทั้งในด้านแรงดึงและแรงดัดของ
โฟมไฮบริดมากกว่าของเพียว
แป้งโฟม . ทั้งค่าร้อยละของการยืดตัวที่จุดแตกหักและ
สูงสุดทั้งสายพันธุ์ของโฟม พบว่าในตอนแรก
เพิ่มขึ้นระดับความชื้นสัมพัทธ์ ( ถึงประมาณ
42 เปอร์เซ็นต์ ) และจากนั้นก็แทบจะคงที่ที่ระดับความชื้นสัมพัทธ์
มากกว่าประมาณ 42 เปอร์เซ็นต์ ( กับข้อยกเว้น
ไป / แป้งโฟม 10 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนักปลาที่พบ

เพิ่มเล็กน้อย ) . เพิ่มความคล่องตัวของโมเลกุลแป้ง
เนื่องจากการผลของการดูดซึม
ไซซิงความชื้น ควรจะรับผิดชอบตรวจสอบ
เพิ่มขึ้นทั้งในค่าร้อยละของการยืดตัวที่จุดแตกหัก และเครียดกับการดัด
สูงสุดความชื้น
( shogren ลอว์ตัน tiefenbacher & , , , เฉิน , 1998 )
ผลที่พบคือในข้อตกลงกับผลลัพธ์
/ แป้ง / แป้งโฟมไฮบริด ( PVA และรายงานก่อนหน้านี้
( preechawong peesan rujiravanit , , &จาริก , 2004 ;
,preechawong peesan , ธัญญา , & rujiravanit , 2004 )