We have developed a dividend-signal

We have developed a dividend-signalling model that begins to address Fisher Black’s
(1976) dividend puzzle. We demonstrated that the relationship between managerial
incentives, dividend policy and firm value is indeed complex. In our model, dividends
served a dual purpose. They signalled current income, and they affected the firm’s
ability to invest in new projects. We therefore argued that dividends may provide
confusing signals to investors, who may view an increase in dividends favourably,
either as a positive signal of current income (that is dividends reduce asymmetric
information problems), or as a means of mitigating free-cash-flow problems (that is
dividends reduce agency problems). However, a dividend increase may be seen as a
negative signal (the firm lacks growth opportunities), while a dividend cut may be seen
as a positive signal (the firm has significant growth opportunities available).
Our model identified two potential agency problems associated with dividend
policy. First, the manager may cut dividends in order to invest in a negative NPV
project, due to private benefits. Second, the manager may be unwilling to reduce
dividends to take a positive NPV project, since he is concerned with the negative signal
of current income. We suggested that the latter problem may be mitigated by
communication to investors, reinforced by managerial reputation effects.
We believe that our integrated model has provided a springboard for future
theoretical and empirical research into the complex nature of corporate dividend policy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราได้พัฒนารูปแบบเงินปันผลแดงที่เริ่มฟิชเชอร์สีดำปริศนาเงินปันผล (1976) ที่ว่าความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารจัดการแรงจูงใจ ค่านโยบายและบริษัทจ่ายเงินปันผลมีความซับซ้อนจริง ๆ ในรุ่นของเรา เงินปันผลบริการเป้าหมายคู่ พวกเขา signalled รายได้ปัจจุบัน และพวกเขาได้รับผลกระทบของบริษัทความสามารถในการลงทุนในโครงการใหม่ เราจึงโต้เถียงว่า อาจให้เงินปันผลสัญญาณความสับสนเพื่อนักลงทุน ที่อาจดูเพิ่มในเงินปันผล favourablyไม่ว่าจะเป็นสัญญาณบวกรายได้ปัจจุบัน (ที่เป็นเงินปันผลลด asymmetricข้อมูลปัญหา), หรือ เป็นวิธีการบรรเทาปัญหาฟรีกระแสเงินสด (ที่เป็นเงินปันผลลดปัญหาหน่วยงาน) อย่างไรก็ตาม อาจเห็นการเพิ่มขึ้นของเงินปันผลเป็นการลบสัญญาณ (บริษัทขาดโอกาสการเติบโต), ในขณะที่เงินปันผลอาจเห็นตัดเป็นสัญญาณบวก (บริษัทได้มีโอกาสการเติบโตอย่างมีนัยสำคัญ)แบบจำลองของเราระบุสองหน่วยงานปัญหาเกี่ยวข้องกับเงินปันผลนโยบายการ อันดับแรก ผู้จัดการอาจตัดเงินปันผลเพื่อการลงทุน NPV เป็นลบโครงการ เนื่องจากผลประโยชน์ส่วนตัว ที่สอง ผู้จัดการอาจจะไม่ยอมลดเงินปันผลรับโครงการ NPV เป็นบวก เนื่องจากเขากังวลกับสัญญาณลบของรายได้ปัจจุบัน เราแนะนำว่า อาจบรรเทาปัญหาหลังโดยสื่อสารกับนักลงทุน การเสริมแรง โดยการบริหารจัดการชื่อเสียงผลเราเชื่อว่า รุ่นของเรารวมได้ให้เป็นกระดานกระโดดน้ำในอนาคตทฤษฎี และผลวิจัยธรรมชาติซับซ้อนของนโยบายเงินปันผลของบริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราได้มีการพัฒนารูปแบบการจ่ายเงินปันผลที่เริ่มต้นการส่งสัญญาณไปยังที่อยู่ของฟิชเชอร์สีดำ
(1976) ปริศนาเงินปันผล เราแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารจัดการสิ่งจูงใจนโยบายการจ่ายเงินปันผลของ บริษัท และความคุ้มค่าจริง ๆ มีความซับซ้อน ในรูปแบบของเราเงินปันผลทำหน้าที่วัตถุประสงค์สอง พวกเขาส่งสัญญาณรายได้ในปัจจุบันและพวกเขาได้รับผลกระทบของ บริษัทความสามารถในการลงทุนในโครงการใหม่ ดังนั้นเราจึงแย้งว่าการจ่ายเงินปันผลอาจให้สัญญาณความสับสนให้กับนักลงทุนที่อาจดูการเพิ่มขึ้นของเงินปันผลในเกณฑ์ดีไม่ว่าจะเป็นสัญญาณที่ดีของรายได้ในปัจจุบัน(นั่นคือเงินปันผลลดสมมาตรปัญหาข้อมูล) หรือเป็นวิธีการบรรเทาฟรีกระแสเงินสด ปัญหา (นั่นคือเงินปันผลลดปัญหาหน่วยงาน) ส่วนที่เพิ่มจากเงินปันผลอาจจะมองว่าเป็นสัญญาณลบ (บริษัท ที่ขาดโอกาสในการเติบโต) ในขณะที่การตัดการจ่ายเงินปันผลอาจจะเห็นเป็นสัญญาณบวก (บริษัท มีโอกาสในการเติบโตอย่างมีนัยสำคัญมี). แบบจำลองของเราระบุปัญหาทั้งสองหน่วยงานที่มีศักยภาพที่เกี่ยวข้องกับ เงินปันผลนโยบาย ครั้งแรกที่ผู้จัดการอาจตัดการจ่ายเงินปันผลในการสั่งซื้อที่จะลงทุนในเชิงลบ NPV ของโครงการอันเนื่องมาจากผลประโยชน์ส่วนตัว ประการที่สองผู้จัดการอาจจะไม่เต็มใจที่จะลดการจ่ายเงินปันผลที่จะใช้โครงการ NPV บวกนับตั้งแต่ที่เขาเป็นกังวลกับสัญญาณเชิงลบของรายได้ในปัจจุบัน เราชี้ให้เห็นว่าปัญหาที่เกิดขึ้นหลังอาจจะลดลงโดยการสื่อสารกับนักลงทุน, เสริมด้วยผลกระทบการบริหารจัดการชื่อเสียง. เราเชื่อว่ารูปแบบบูรณาการของเราได้ให้กระโดดสำหรับอนาคตการวิจัยเชิงทฤษฎีและเชิงประจักษ์เข้ามาในลักษณะที่ซับซ้อนของนโยบายการจ่ายเงินปันผลของ บริษัท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้พัฒนารูปแบบจากสัญญาณที่เริ่มที่อยู่ฟิชเชอร์สีดำ
( 1976 ) ปริศนาเงินปันผล เราแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจในการจัดการ
, นโยบายเงินปันผลและมูลค่า บริษัท เป็นจริงที่ซับซ้อน ในแบบของเรา ปันผล
บริการวัตถุประสงค์สอง . เขาส่งสัญญาณรายได้ปัจจุบันและพวกเขาส่งผลกระทบต่อความสามารถของบริษัทที่จะลงทุน
ในโครงการใหม่เราจึงแย้งว่าเงินปันผลอาจให้
สัญญาณสับสนต่อนักลงทุน ที่อาจดูเพิ่มขึ้นในการจ่ายเงินปันผลในเกณฑ์ดี
, ไม่ว่าจะเป็นสัญญาณบวกของรายได้ปัจจุบัน ( คือการลดปัญหาข้อมูลไม่สมมาตร
) หรือเป็นวิธีการบรรเทาปัญหากระแสเงินสดอิสระ ( นั่นคือ
เงินปันผลลดปัญหาหน่วยงาน ) อย่างไรก็ตาม การจ่ายเงินปันผลเพิ่มขึ้น อาจจะเห็นเป็น
สัญญาณลบ ( บริษัท ขาดโอกาสในการเติบโต ) ในขณะที่เงินปันผลตัดอาจจะเห็น
เป็นสัญญาณบวก ( บริษัท ได้โอกาสในการเติบโตที่สำคัญของ )
2 หน่วยงานระบุรูปแบบของเราที่มีปัญหาที่เกี่ยวข้องกับนโยบายปันผล

แรกผู้จัดการอาจตัดเงินปันผลเพื่อลงทุนในโครงการที่ NPV
ลบ เนื่องจากผลประโยชน์ส่วนตัว ประการที่สองผู้จัดการอาจจะไม่เต็มใจที่จะลด
ปันผลไปโครงการ NPV เป็นบวก เนื่องจากเขาเป็นกังวลกับลบสัญญาณ
รายได้ในปัจจุบัน เราพบว่าปัญหาที่หลังอาจจะบรรเทาโดย
สื่อสารต่อนักลงทุน เสริมด้วยการจัดการชื่อเสียงผล .
เราเชื่อว่าแบบบูรณาการของเรามีการกระโดด เพื่ออนาคต
ทฤษฎีและการวิจัยเชิงประจักษ์ในธรรมชาติที่ซับซ้อนของนโยบายเงินปันผลของบริษัท