Embarrassed on the Bus. When I was

Embarrassed on the Bus. When I was about eight years old, I always took a bus to the home every evening. One time, while my friend and I were get on the bus. Suddenly, The bus slam on the brakes. My friend her flopped down in dismay. I said, “What’s or what seems to be the trouble?” but she said to me “I’m quite all right but I’m so embarrassed.” I burst into uncontrollable laughter until we get off the bus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อับอายบนบัส เมื่อประมาณแปดปี ฉันจะเอารถบัสที่บ้านเย็น หนึ่งเวลา ในขณะที่เพื่อนของฉันและฉันได้รับบนรถบัส ทันใดนั้น รถได้ชัยชนะในการเบรค เพื่อนเธอ flopped ลงในกังวล ฉันกล่าวว่า, "อะไรได้ หรืออะไรน่าจะเป็นปัญหาหรือไม่" แต่เธอบอกกับฉัน "ฉันมาก แต่ฉันอายมาก" ฉันลุกเป็น uncontrollable หัวเราะจนเราไปรถบัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อายบนรถบัส เมื่อผมเป็นประมาณแปดปีผมมักจะเอารถบัสไปที่บ้านทุกเย็น ครั้งหนึ่งในขณะที่เพื่อนของฉันและฉันได้รับบนรถบัส ทันใดนั้นสแลมรถบัสเบรค เพื่อนของฉันเธอล้มลงด้วยความตกใจ ผมพูดว่า "มีอะไรหรือสิ่งที่น่าจะเป็นปัญหาหรือไม่" แต่เธอก็บอกกับผมว่า "ผมค่อนข้างสิ่งที่ถูกต้อง แต่ฉันอายมาก." ผมออกมาเป็นเสียงหัวเราะที่ไม่สามารถควบคุมจนกว่าเราจะได้รับออกจากรถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อายบนรถบัส เมื่อฉันถูกเกี่ยวกับแปดปี ผมก็นั่งรถบัสไปยังบ้านทุกเย็น ครั้งหนึ่ง ในขณะที่เพื่อนของฉันและฉันได้รับบนรถบัส ทันใดนั้นรถเมล์รีบเหยียบเบรค เพื่อนของเธอล้มลงในความกลัว ฉันกล่าวว่า " มีอะไรหรือมีอะไรที่เป็นปัญหา " แต่เธอบอกฉันว่า " ฉันค่อนข้างโอเค แต่อายจัง" ฉันออกมาเป็นแก่นหัวเราะจนเราลงจากรถ