Many people have memorable experien

Many people have memorable experiences throughout their lives. Some may be: losing their first tooth, a first date, graduating high school, or even a special event that made a difference. A memorable experience in my life was the birth of my little brother.

When I was eleven years old, my brother came into the world. Up until this point, I was a spoiled brat. My parents, grandparents, and other relatives gave me any and everything I wanted. I was extremely excited about a new brother and I forgot to realize that I had to actually share. I loved being the center of attention and didn't think of how it all was going to change.

Throughout my mother's pregnancy, I was nothing but help to her everyday needs. She slept a lot, so it really wasn't hard being an aide to her. However, every time she wanted something I had to jump up and go get it. Sometimes I went to the doctor with her and listened to the baby's heartbeat. She had three baby showers, in which I attended, and received more than enough for her new baby.

June 16, 1995, my brother was born. I was in South Carolina spending the summer with my grandparents. The phone rang around 6:15 a.m. My step-father explained to my grandmother that my mother was in labor. He was born at 9:34 a.m. at Eastside Medical Hospital.

A few days later, my grandmother and I came down to Georgia to see my new brother. We spent a week helping my mom and taking care of my new brother while she got some rest. He was so tiny and I was scared to hold him, but when I did, I held him on a pillow. He felt like a fragile package in my arms weighing only 6 pounds and 15 oz. June 24, 1995 I returned to South Carolina to enjoy the rest of my summer. I loved spending time with my baby brother and I almost convinced myself to stay home, but I new I would be back soon when school started.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายคนมีประสบการณ์ที่น่าจดจำตลอดชีวิต บางคนอาจจะ: สูญเสียฟันซี่แรกของพวกเขา วันแรก จบการศึกษาสูงโรงเรียน หรือแม้แต่กิจกรรมที่สร้างความแตกต่างกัน ในชีวิตของฉันคือ วันเกิดของพี่น้อยเมื่อผมอายุสิบเอ็ดปี พี่ชายเข้ามาในโลก จนถึงจุดนี้ ผมสารเลวเสีย พ่อ ปู่ย่าตายาย และญาติให้ฉันใด ๆ และทุกอย่างที่อยาก ผมรู้สึกตื่นเต้นมากเกี่ยวกับน้องใหม่ และลืมเพื่อที่ผมจะแบ่งปันจริง ๆ ฉันรักการเป็นจุดสนใจ และไม่คิดว่า มันกำลังจะเปลี่ยนตลอดการตั้งครรภ์ของแม่ของฉัน ฉันเป็นอะไรแต่ช่วยให้ความต้องการในชีวิตประจำวันของเธอ เธอนอนมาก ดังนั้นจึงไม่ยากเป็นการช่วยให้เธอ อย่างไรก็ตาม ทุกครั้งที่เธอต้องการบางสิ่งบางอย่าง ได้ข้ามขึ้น และไปได้ บางครั้งผมไปพบหมอกับเธอ และฟังการเต้นของหัวใจของทารก เธอมีสามเด็กอาบน้ำ ที่ฉันเข้าร่วม และรับเด็กมากเพียงพอสำหรับเธอใหม่16 มิถุนายน 1995 พี่เกิด ผมในเซาท์แคโรไลนาใช้ฤดูร้อนกับปู่ย่าตายายของฉัน โทรศัพท์รังประมาณ 6:15 น. พ่อขั้นตอนได้อธิบายให้ยายว่า แม่ได้ในแรงงาน เขาเกิดเวลา 9:34 น.ที่โรงพยาบาลแพทย์ Eastsideกี่วันต่อมา ยายและมาลงจอร์เจียเห็นพี่ใหม่ เราใช้เวลาสัปดาห์ช่วยแม่ และดูแลน้องใหม่ในขณะที่เธอได้บางส่วนที่เหลือ เขามีให้ และผมกลัวเขา แต่เมื่อผม ฉันจัดเขาหมอน เขารู้สึกเหมือนเป็นแพคเกจที่เปราะบางในอ้อมแขนของฉันชั่งน้ำหนัก 6 ปอนด์ และออนซ์ 15 24 มิถุนายน 1995 ส่งคืนเซาท์แคโรไลนากับส่วนเหลือของฤดูร้อนของฉัน ฉันรักการใช้เวลากับพี่เด็ก และผมเกือบเชื่อว่าตนเองจะอยู่บ้าน แต่ฉันใหม่ฉันจะกลับมาเมื่อโรงเรียนเริ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายคนมีประสบการณ์ที่น่าจดจำตลอดชีวิตของพวกเขา บางคนอาจจะเป็น: การสูญเสียฟันครั้งแรกของพวกเขาวันแรกที่จบการศึกษาชั้นมัธยมปลายหรือแม้กระทั่งเหตุการณ์พิเศษที่สร้างความแตกต่าง ประสบการณ์ที่น่าจดจำในชีวิตของผมก็คือการเกิดของน้องชายคนเล็กของฉัน. the เมื่อฉันเป็นสิบเอ็ดปีพี่ชายของฉันมาในโลก จนมาถึงจุดนี้ผมเป็นเด็กเหลือขอใจแตก พ่อแม่ปู่ย่าตายายและญาติคนอื่น ๆ ของฉันให้ฉันทุกอย่างใดและฉันต้องการ ผมรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเกี่ยวกับพี่ชายใหม่และฉันลืมที่จะรู้ว่าฉันมีการแบ่งปันจริง ฉันรักการเป็นศูนย์กลางของความสนใจและไม่ได้คิดว่ามันทั้งหมดกำลังจะเปลี่ยน. ตลอดการตั้งครรภ์แม่ของฉันฉันก็ไม่มีอะไร แต่ความช่วยเหลือในการตอบสนองความต้องการในชีวิตประจำวันของเธอ เธอนอนหลับมากดังนั้นจริงๆมันไม่ได้ยากเป็นผู้ช่วยของเธอ แต่เวลาที่เธอต้องการสิ่งที่ฉันมีทุกคนที่จะกระโดดขึ้นไปรับมัน บางครั้งผมก็ไปพบแพทย์กับเธอและฟังการเต้นของหัวใจของทารก เธอมีสามอาบน้ำทารกในสิ่งที่ฉันเข้าร่วมและได้รับมากเกินพอสำหรับทารกใหม่ของเธอ. 16 มิถุนายน 1995 พี่ชายของฉันเกิด ผมอยู่ในเซาท์แคโรไลนาการใช้จ่ายในช่วงฤดูร้อนที่มีปู่ย่าตายายของฉัน โทรศัพท์ดังรอบ 06:15 ฉันขั้นตอนที่พ่ออธิบายให้ยายของฉันว่าแม่ของฉันอยู่ในแรงงาน เขาเกิดที่ 09:34 ที่โรงพยาบาลแพทย์ Eastside. ไม่กี่วันต่อมาคุณยายของฉันและฉันลงมาไปยังจอร์เจียที่จะเห็นพี่ชายของฉันใหม่ เราใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ช่วยให้แม่ของฉันและการดูแลของพี่ชายของฉันใหม่ในขณะที่เธอมีบางส่วนที่เหลือ เขาเป็นคนที่มีขนาดเล็กมากและฉันก็กลัวที่จะจับเขา แต่เมื่อฉันได้ฉันกอดเขาไว้บนหมอน เขารู้สึกเหมือนเป็นแพคเกจที่เปราะบางในอ้อมแขนของฉันน้ำหนักเพียง 6 ปอนด์และ 15 ออนซ์ 24 มิถุนายน 1995 ผมกลับไปเซาท์แคโรไลนาเพลิดเพลินไปกับส่วนที่เหลือของช่วงฤดูร้อนของฉัน ฉันรักใช้เวลาอยู่กับน้องชายของฉันและฉันเกือบจะเชื่อว่าตัวเองจะอยู่บ้าน แต่ผมใหม่ที่ฉันจะกลับมาเร็ว ๆ นี้เมื่อโรงเรียนเริ่มต้น