subdivided into functional subgroup

subdivided into functional subgroups to create a planktonic food
web, so to have four phytoplankton groups (representative of
diatom and of non-diatoms of different size), heterotrophic
bacteria, two microzooplankton groups (preying on bacteria and
on smaller phytoplankton groups), and two mesozooplankton
groups (feeding on microzoo and on larger phytoplankton groups).
Each PFT is described in terms of the interlaced biogeochemical
cycles of carbon, phosphorus, nitrogen, and, for diatoms only,
silicate. The descriptions of dissolved organic matter (labile,
semirefractory, and refractory) and particulate matter are included,
as well as the dynamic of the microbial loop, which is known to
play an important role in Mediterranean Sea (Thingstad and
Rassoulzadegan, 1995). The physical and biogeochemical models
are coupled through a modified version of the OPA transport model
(Foujols et al., 2000), named OPATM-BFM (OPA Transport Model–
Biological Flux Model, Lazzari et al., 2012) now embedded in the
MyOcean/Copernicus infrastructure and routinely used to produce
short term forecast of the Mediterranean Sea since 2007 (http://
www.myocean.eu).
The BFM model is online coupled to a state of the art carbonate
system module (see Fig. 2), which computes the concentration of
CO2 dissolved in water (pCO2) as a function of dissolved inorganic
carbon (DIC) and alkalinity (ALK) (Orr, 1999). DIC is the sum of
carbonate, bicarbonate, carbonic acid and dissolved CO2, and
accounts for all dissolved forms of inorganic carbon. Alkalinity is a
measure of the capacity of the sea to buffer acidification. Together,
ALK and DIC exactly determine both pH and pCO2. The relationships
among these variables are complex, but fully defined. In a
nutshell, an increase in ALK (all rest being equal) causes an increase
in pH (decrease in acidity) and a decrease in pCO2, whereas an
increase in DIC causes a decrease in pH (acidification) and an
increase in pCO2. Finally, the exchange of CO2 between the
atmosphere and the ocean depends on the difference between
pCO2 and the partial pressure of CO2 in atmosphere (pCO2air): if
the pCO2 in water is higher (lower) than in atmosphere there is an
outgassing (solubilisation) and the sea acts as a source (sink) for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฐมภูมิในกลุ่มย่อยที่ทำงานเพื่อสร้างอาหาร planktonicเว็บ เพื่อการมีสี่กลุ่ม phytoplankton (ตัวแทนของไดอะตอม และไม่ใช่-diatoms ขนาดแตกต่างกัน), heterotrophicแบคทีเรีย microzooplankton สองกลุ่ม (preying ในแบคทีเรีย และเล็ก phytoplankton กลุ่ม), และสอง mesozooplanktonกลุ่ม (อาหาร microzoo และกลุ่ม phytoplankton ขนาดใหญ่)อธิบายไว้ในเงื่อนไขของการอินเทอร์เลซ biogeochemical PFT แต่ละวงจร ของคาร์บอน ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และ diatoms เท่านั้นซิลิเก คำอธิบายของละลายอินทรีย์ (labilesemirefractory และทนไฟ) และเรื่องฝุ่นรวมและไดนามิกของลูปจุลินทรีย์ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันมีบทบาทสำคัญในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน (Thingstad และRassoulzadegan, 1995) แบบจำลองทางกายภาพ และ biogeochemicalควบคู่ โดยปรับเปลี่ยนรูปแบบขนส่ง OPA(Foujols et al., 2000), ชื่อ OPATM-BFM (OPA ขนส่งรุ่น –ชีวภาพไหลรุ่น Lazzari et al., 2012) ฝังตัวอยู่ในขณะนี้โครงสร้างพื้นฐาน MyOcean/โค เปอร์นิคัส และใช้ในการผลิตเป็นประจำการคาดการณ์ระยะสั้นของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตั้งแต่ 2007 (ของ http://www.myocean.eu)เป็นแบบ BFM ออนไลน์ควบคู่กับคาร์บอเนตทันระบบโมดูล (ดู Fig. 2), การคำนวณความเข้มข้นของCO2 ที่ละลายในน้ำ (pCO2) เป็นฟังก์ชันของส่วนยุบอนินทรีย์คาร์บอน (ดิ๊กส) และสภาพด่าง (ALK) (Orr, 1999) ดิ๊กสเป็นผลรวมของคาร์บอเนต ไบคาร์บอเนต กรดคาร์บอนิก และละลาย CO2 และบัญชีสำหรับทุกรูปแบบที่ละลายของอนินทรีย์คาร์บอน เป็นน้ำยาการวัดกำลังการผลิตของทะเลจะมีบัฟเฟอร์ยู ร่วมกันALK และดิ๊กสตรงกำหนด pH และ pCO2 การ ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเหล่านี้มีความซับซ้อน แต่ครบกำหนด ในการหมู่ เพิ่มทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของ ALK (เหลือทั้งหมดที่มีเท่ากัน)pH (ลดลงว่า) และการลดลงของ pCO2 ขณะเพิ่มดิ๊กสสาเหตุการลดลงของค่า pH (ยู) และเพิ่ม pCO2 ในที่สุด การแลกเปลี่ยน CO2 ระหว่างการบรรยากาศและมหาสมุทรขึ้นอยู่กับความแตกต่างระหว่างpCO2 และความดันบางส่วนของ CO2 ในบรรยากาศ (pCO2air): ถ้าpCO2 ในน้ำจะสูงกว่า (ต่ำกว่า) ในบรรยากาศ มีอยู่outgassing (solubilisation) และซีทำหน้าที่เป็นแหล่ง (อ่าง) สำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบ่งออกเป็นกลุ่มย่อยการทำงานในการสร้างอาหาร planktonic
เว็บเพื่อที่จะมีกลุ่มแพลงก์ตอนพืชสี่
(ตัวแทนของไดอะตอมและไดอะตอมที่ไม่ใช่ของขนาดที่แตกต่างกัน) heterotrophic
แบคทีเรียทั้งสองกลุ่ม microzooplankton
(ล่าแบคทีเรียและกลุ่มแพลงก์ตอนพืชขนาดเล็ก) และสอง mesozooplankton
กลุ่ม (กิน microzoo และกลุ่มแพลงก์ตอนพืชขนาดใหญ่).
PFT แต่ละครั้งจะถูกอธิบายในแง่ของ biogeochemical interlaced รอบของคาร์บอนฟอสฟอรัสไนโตรเจนและสำหรับไดอะตอมเท่านั้นซิลิเกต รายละเอียดของสารอินทรีย์ที่ละลายในน้ำ (labile ที่semirefractory และวัสดุทนไฟ) และอนุภาคที่จะถูกรวมเช่นเดียวกับแบบไดนามิกของวงจุลินทรีย์ซึ่งเป็นที่รู้จักกันมีบทบาทสำคัญในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน (Thingstad และ Rassoulzadegan, 1995) รูปแบบทางกายภาพและ biogeochemical เป็นคู่ผ่านรุ่นที่ปรับเปลี่ยนรูปแบบการขนส่ง OPA (Foujols et al., 2000) ชื่อ OPATM-BFM (OPA ขนส่ง Model- ชีวภาพฟลักซ์รุ่น Lazzari et al., 2012) ที่ฝังอยู่ในขณะนี้ในMyOcean / โคเปอร์นิคัโครงสร้างพื้นฐานและใช้เป็นประจำในการผลิตการคาดการณ์ระยะสั้นของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตั้งแต่ปี2007 (http: //. www.myocean.eu) รุ่น BFM เป็นคู่ออนไลน์ให้กับสถานะของคาร์บอเนตศิลปะโมดูลระบบ(ดูรูปที่ 2). ซึ่งคำนวณความเข้มข้นของCO2 ที่ละลายในน้ำ (pCO2) เป็นหน้าที่ของนินทรีย์ที่ละลายคาร์บอนไดออกไซด์(DIC) และอัลคาไลน์ (ALK) (ออร์, 1999) DIC คือผลรวมของคาร์บอเนตไบคาร์บอเนตกรดคาร์บอและCO2 ละลายและบัญชีสำหรับทุกรูปแบบละลายคาร์บอนนินทรีย์ อัลคาไลน์เป็นตัวชี้วัดของความจุของน้ำทะเลที่จะบัฟเฟอร์กรด ร่วมกันALK DIC และตรวจสอบว่าทั้งค่า pH และ pCO2 ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเหล่านี้มีความซับซ้อน แต่กำหนดอย่างเต็มที่ ในการสรุปการเพิ่มขึ้นของ ALK (ส่วนที่เหลือทั้งหมดเหมือนกัน) ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของค่าpH (ความเป็นกรดลดลง) และลดลงใน pCO2 ที่ในขณะที่การเพิ่มขึ้นของDIC ทำให้เกิดการลดลงของค่า pH (กรด) และการเพิ่มขึ้นของpCO2 สุดท้ายแลกเปลี่ยน CO2 ระหว่างบรรยากาศและมหาสมุทรขึ้นอยู่กับความแตกต่างระหว่างpCO2 และความดันบางส่วนของ CO2 ในชั้นบรรยากาศ (pCO2air) ถ้าpCO2 ในน้ำจะสูงกว่า (ต่ำกว่า) ในชั้นบรรยากาศมีoutgassing (solubilisation) และทะเลทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มา (อ่าง) สำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทำงานแบ่งออกเป็นกลุ่มย่อยเพื่อสร้างเว็บอาหาร
สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากในน้ำ ดังนั้นมีแพลงก์ตอนพืชกลุ่ม ( ตัวแทนของ
ไดอะตอมไม่ไดอะตอมและขนาดแตกต่างกัน ) , แบบสอง microzooplankton
แบคทีเรียกลุ่ม ( วนเวียนในแบคทีเรียและแพลงก์ตอนพืชในกลุ่ม

mesozooplankton เล็ก ) , และสองกลุ่ม ( กิน microzoo และในกลุ่มแพลงก์ตอนพืช
ขนาดใหญ่ )แต่ละชิอธิบายในแง่ของ interlaced ชีวธรณีเคมี
วัฏจักรของคาร์บอน , ฟอสฟอรัส ไนโตรเจน และ ไดอะตอมเท่านั้น
ซิลิเกต คำอธิบายของสารอินทรีย์ละลายน้ำ ( ยา
semirefractory , และทนไฟ ) และฝุ่นละอองจะรวม
เป็นแบบไดนามิกของห่วงของจุลินทรีย์ ซึ่งเป็นที่รู้จักกัน

มีบทบาทสำคัญในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ( thingstad
rassoulzadegan และ ,1995 ) รูปแบบทางกายภาพและชีวธรณีเคมี
เป็นคู่ผ่านแก้ไขเวอร์ชันของรูปแบบการขนส่งโอปา
( foujols et al . , 2000 ) ชื่อ opatm-bfm ( OPA ) การขนส่งแบบฟลักซ์
ชีวภาพแบบลัตซารี่ et al . , 2012 ) ตอนนี้อยู่ในโครงสร้างพื้นฐานและ myocean
/ Copernicus ตรวจใช้ผลิต
ระยะสั้น พยากรณ์ ของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตั้งแต่ 2007 ( http : / /

www.myocean EU )โดยการยับยั้งแบบออนไลน์คู่กับสถานะของระบบโมดูลคาร์บอเนต
ศิลปะ ( ดูรูปที่ 2 ) ซึ่งคำนวณความเข้มข้นของ CO2 ที่ละลายในน้ำ ( pco2

) เป็นฟังก์ชันของอนินทรีย์คาร์บอนละลาย ( DIC ) และความเป็นด่าง ( ผู้ผลิต ) ( ออร์ , 1999 ) DIC คือผลรวมของ
คาร์บอเนต ไบคาร์บอเนต และ กรดคาร์บอนไดออกไซด์ CO2 ละลายและละลาย
บัญชีสำหรับรูปแบบของอนินทรีย์คาร์บอน ด่างเป็น
วัดความจุของทะเลไปยังบัฟเฟอร์กรด . ด้วยกัน และแน่นอนตรวจสอบทั้งเชิง
ผู้ผลิต และ pco2 . ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร
ซับซ้อน แต่ครบกําหนด ใน
รุป การเพิ่มขึ้นของผู้ผลิต ( ที่เหลือทั้งหมด เท่า ) สาเหตุการเพิ่ม pH ( ความเป็นกรด
ในลดลง ) และการลดลงของ pco2 ในขณะที่การเพิ่มเชิงสาเหตุ
ลดลง ( pH เป็นกรด ) และ
เพิ่ม pco2 . ในที่สุด ตราของ CO2 ระหว่าง
บรรยากาศและมหาสมุทรขึ้นอยู่กับความแตกต่างระหว่าง
pco2 และความดันบางส่วนของ CO2 ในบรรยากาศ ( pco2air ) : ถ้า
pco2 ในน้ำสูง ( ล่าง ) กว่าในบรรยากาศมี
สาร ( solubilisation ) และทะเล ( จม ) ทำหน้าที่เป็นแหล่ง สำหรับ