After he had finished speaking, Bei

After he had finished speaking, Beichen Ying smiled flatteringly at Su Luo: “Sister-in-law, can you let me hold him for a while?” Those adorable huge eyes that were bright and intelligent -too cute, too adorable.

However, without waiting for Beichen Ying’s hand to get closer to the little divine dragon, the little divine dragon had already turned his body around. He presented his butt to face Beichen Ying while his little head dug into Su Luo’s bosom.

Thus expressing his disdain for Beichen Ying.

Lan Xuan, with a ‘pfft’ burst out in loud laughter, “A person whose moral standing is too poor, move away. Watch me!”

However, before Lan Xuan’s body could get close, he was already swept away by the little divine dragon’s tail.

Deng deng deng——

Lan Xuan, who was completely unguarded against it, took a few steps back in succession. In the end, his butt ended up sitting on the ground.

“Hey, this small thing, its temper really isn’t that small.” Lan Xuan patted his butt as he stood back up. He pointed his finger at the little divine dragon while shouting his grievances in dissatisfaction.

Su Luo shot an unhappy glance at them, “The little divine dragon is timid. Wait for him to get more familiar with you, then he’ll be fine.”

Normally so shy, yet in a battle, he would advance bravely. Normal days, he looked like an ornamental and spoiled pet. When it was time to battle, he was a fighting spirit pet. It really was one move with two gains, there was nothing more suitable than this.

“Eh, Grandmaster Rong Yun has disappeared?” Beichen Ying was the first to realise this situation.

Anye Ming laughed bitterly as he rubbed his nose and then pointed at Li Yaoxiang: “When he fainted, then Grandmaster Rong Yun left.”

Su Luo secretly guessed in her heart.

Such an indecent thing and Grandmaster Rong Yun had seen it from start to finish, but he only left when Li Yaoxiang fainted.

Was it because when he saw Li Yaoxiang passed out, knowing he would not be a threat to the little divine dragon, therefore, he left feeling at ease?

Looked like Grandmaster Rong Yun really cared for the little divine dragon.

But, fortunately, he did not snatch the little divine dragon away from her hands.

If he wanted to snatch the little divine dragon, it should be easy. Su Luo was basically powerless to stop him.

Su Luo stroked the little divine dragon’s head, “Your family’s Master definitely saved the world in her past life. Otherwise, how is it that my luck is so good. Just so happens to pick up a little treasure like you.”

During leisure periods, the little divine dragon acted like an ornamental pet, cute and stupidly adorable.

During battles, it can act like a fighting spirit pet, having incomparably valiant fighting strength.

Moreover, the little divine dragon also had such a strong background that provided Su Luo with conveniences, time and time again.

The little divine dragon looked at Su Luo perplexedly and innocently: he could not understand what was said…

Su Luo and the others from the same group were leisurely, but the fury in Li Aoqiong’s eyes surged up even more because of this.

However, in this situation where the enemy was strong and he was weak, he could only grin and bear it, shrinking the feeling of his own existence as much as possible.

So he did not say a word, and even deliberately slowed down his own breathing. He made himself as thin as air, hoping Su Luo would ignore his existence.

Elder Beichen was standing afar. At this time, he was stroking his few strands of goat beard. With a smile in his eyes, clearly, he was in a rather good mood.

That’s right. An old rival for many years. Now, to unexpectedly see him in such a shameful manner, how could he not be happy?

A moment ago, Beichen Ying and those children did not see clearly, but he saw it very clearly.

Even though the little divine dragon’s small fist had strength, it would not go as far as to knock out Li Yaoxiang who was in a crazed state of mind.

When the little divine dragon raised his small fist, Grandmaster Rong Yun’s sleeve moved slightly. It was only after that, did Li Yaoxiang pass out.

Moreover, before Grandmaster Rong Yun left, that apathetic glance he threw over was clearly to warn him to keep silent.

Elder Beichen couldn’t help but let out a sigh.

On this continent, how many strong experts had tried to get close to Grandmaster Rong Yun but could not. But right now, this little divine dragon made Grandmaster Rong Yun go as far as to protect him.

Among these… what’s the reason?

That day, Su Luo and the group of people left voluntarily.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากที่เขาได้พูดจบ ลปักหยิงยิ้ม flatteringly ที่ Su Luo: "Sister-in-law คุณสามารถปล่อยให้ฉันค้างไว้ในขณะที่เขา" ตาโตที่น่ารักที่สดใส และ อัจฉริยะ - น่ารักเกิน น่ารักเกินไปอย่างไรก็ตาม โดยไม่ต้องรอลปักหยิงมือจะได้ใกล้ชิดกับพระเจ้ามังกรน้อย พระเจ้ามังกรน้อยมีแล้วหันร่างกายของเขา เขานำเสนอเขาชนหน้าลปักหยิงในขณะที่หัวของเขาน้อยขุดลงไปใน Su Luo คู่หูจึง แสดงความรังเกียจของเขาสำหรับลปักหยิงLan Xuan กับที่ 'pfft' ระเบิดในเสียงหัวเราะเสียงดัง คนยืนที่มีศีลธรรมไม่ดีเกินไป ย้ายไป ดูฉัน"อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ร่างกาย Lan ซวนสามารถได้ใกล้ชิด เขาถูกแล้ว swept ห่างจากหางของมังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยเตงเตงเตง — —Lan Xuan ผู้เผลอสนิทกับมัน เอากี่ก้าวกลับทยอย ในสุด ชนของเขาสิ้นสุดขึ้นนั่งอยู่บนพื้นดิน"เฮ้ สิ่งนี้เล็ก อารมณ์ของมันจริง ๆ ไม่เล็กนั่น" Lan ซวนโรคกลัวชนเขาขณะที่เขายืนอยู่กลับมา เขาชี้นิ้วของเขาที่พระเจ้ามังกรน้อยขณะตะโกนร้องทุกข์ของเขาในความไม่พอใจSu Luo ยิงพวกเขาเศร้าเหลือบ "พระเจ้ามังกรน้อย เป็นขี้ รอให้เขาได้คุ้นเคยกับคุณ แล้วจะดี"ปกติดังนั้นขี้อาย แต่ในการรบ เขาจะล่วงหน้าอย่างกล้าหาญ วันปกติ เขาดูเหมือนเป็นสัตว์เลี้ยงประดับ และบูด เมื่อมันเป็นช่วงเวลาการต่อสู้ เขาเป็นสัตว์เลี้ยงวิญญาณต่อสู้ จริง ๆ ก็ย้ายหนึ่งกับสองกำไร ไม่มีอะไรเหมาะสมกว่านี้"เอ๊ะ ยุนนางรอง Grandmaster หายไป" ลปักหยิงเป็นคนแรกที่ตระหนักถึงสถานการณ์นี้หมิง Anye หัวเราะดี ๆ เขาลูบจมูกของเขา และจากนั้น ชี้ไปที่ Li Yaoxiang: "เมื่อเขาเป็น แล้วยุนนางรอง Grandmaster ซ้าย"Su Luo แอบเดาในหัวใจของเธอดังกล่าวมีสิ่งอนาจารและ Grandmaster ร่องยุนได้เห็นตั้งแต่ต้นจนจบ แต่เขาเพียงซ้ายเมื่อ Li Yaoxiang เป็นเป็น เพราะเมื่อเขาเห็น Li Yaoxiang ผ่าน รู้ว่า เขาจะไม่เป็นภัยคุกคามต่อพระเจ้ามังกรน้อย ดังนั้น เขาซ้ายรู้สึกสบายใจดูเหมือนยุนนางรอง Grandmaster จริง ๆ แลพระเจ้ามังกรน้อยแต่ โชคดี เขาไม่ได้ฉกพระเจ้ามังกรน้อยออกจากมือของเธอถ้าเขาอยากจะฉกพระเจ้ามังกรน้อย มันควรจะง่าย Su Luo ไม่มีอำนาจโดยทั่วไปจะหยุดเขาได้Su Luo stroked หัวพระเจ้ามังกรน้อย "หลักของครอบครัวแน่นอนบันทึกโลกในอดีต มิฉะนั้น ว่ามันว่าฉันโชคดี เกิดขึ้นหยิบสมบัติเล็กน้อยเหมือนคุณ"ในช่วงระยะเวลาผ่อน พระเจ้ามังกรน้อยทำหน้าที่เช่นการประดับสัตว์เลี้ยง น่ารักโง่การรบ มันสามารถทำหน้าที่เหมือนสัตว์วิญญาณต่อสู้ มีความแข็งแรงต่อสู้กล้าหาญเหลือใจนอกจากนี้ พระเจ้ามังกรน้อยยังมีเช่นพื้นฐานแข็งแกร่งที่ Su Luo สะดวก อีกครั้งพระเจ้ามังกรน้อยดู Su Luo perplexedly และ innocently: เขาไม่เข้าใจพูด...Su Luo และอื่น ๆ จากกลุ่มเดียวกันได้สบาย ๆ แต่ความโกรธใน Li Aoqiong ตาเพิ่มขึ้นยิ่งด้วยเหตุนี้อย่างไรก็ตาม ในสถานการณ์นี้ที่ศัตรูแข็งแกร่ง และเขาอ่อนแอ เขาสามารถเพียงยิ้ม และหมี หดตัวความรู้สึกของการดำรงอยู่ของตัวเองมากที่สุดดังนั้นเขาไม่ได้พูดคำ และจงใจแม้จะชะลอตัวลงหายใจของตัวเอง เขาทำเองบางอากาศ หวัง Su Luo จะละเว้นการดำรงอยู่ของเขาพี่ลปักกำลังยืนอยู่ไกล ตอนนี้ เขาถูกลูบเส้นเคราแพะของเขาไม่กี่ ด้วยรอยยิ้มในดวงตาของเขา อย่างชัดเจน เขาเป็นอารมณ์ค่อนข้างดีถูกต้อง คู่แข่งมีอายุหลายปี ตอนนี้ โดยไม่คาดคิดดูเขาอย่างน่าอับอาย ว่าเขาไม่สามารถมีความสุขตะกี้ ลปักหยิงและเด็กเหล่านั้นไม่ได้เห็นอย่างชัดเจน แต่เขาเห็นมันอย่างชัดเจนแม้ว่ากำปั้นเล็กน้อยพระเจ้ามังกรมีความแข็งแกร่ง มันจะไม่ไปเป็นไกลเป็นเคาะออก Li Yaoxiang ในสถานะคลั่งใจเมื่อพระเจ้ามังกรน้อยยกกำปั้นเล็ก แขน Grandmaster ร่อง Yun ย้ายไปเล็กน้อย ก็หลังจากนั้น ทำ Li Yaoxiang ผ่านออกนอกจากนี้ ก่อน Grandmaster ร่อง Yun ซ้าย รวดเร็วที่เฉื่อยที่ขว้างไปได้อย่างชัดเจนเพื่อ เตือนเขาเงียบพี่ลปักไม่ช่วย แต่ให้ออกด้วย[ในทวีปนี้ ผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งมากพยายามเข้าใกล้ Grandmaster ร่องยุน แต่ไม่สามารถ แต่ตอนนี้ ขวามังกรนี้พระเจ้าน้อยทำยุนนางรอง Grandmaster ไปเป็นไกลเพื่อปกป้องเขากลุ่มคนเหล่านี้...เหตุผลคืออะไรวันที่ Su Luo และกลุ่มคนด้านซ้ายโดยสมัครใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่เขาได้พูดจบ Beichen Ying ยิ้มประจบสอพลอที่ซู Luo: "น้องสาวของกฎหมายในของคุณสามารถให้ฉันจับเขาในขณะที่?" บรรดาดวงตาขนาดใหญ่ที่น่ารักที่มีความสดใสและมีความคิดสร้างสรรค์ -too น่ารัก, น่ารักเกินไป.

อย่างไรก็ตาม โดยไม่ต้องรอมือ Beichen ยิ่งที่จะได้ใกล้ชิดกับพระเจ้ามังกรน้อยมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ได้เปิดแล้วร่างกายของเขาไปรอบ ๆ เขานำเสนอก้นของเขาที่จะเผชิญกับ Beichen ยิ่งในขณะที่หัวเล็ก ๆ ของเขาล้วงเข้าไปในอกซู Luo ของ.

ดังนั้นการแสดงความรังเกียจของเขาสำหรับ Beichen Ying.

ลาน Xuan กับ 'pfft' ระเบิดออกมาในเสียงหัวเราะดัง "บุคคลที่มียืนคุณธรรมเป็นที่น่าสงสารเกินไป ย้ายออก. ดูฉัน! "

อย่างไรก็ตามก่อนที่ร่างกายลานซวนจะได้ใกล้ชิดเขาถูกกวาดไปแล้วหางมังกรศักดิ์สิทธิ์น้อย.

เติ้งเติ้ง deng--

ลาน Xuan ซึ่งเป็นเผลอสมบูรณ์กับมันเอาไม่กี่ขั้นตอนกลับมาอย่างต่อเนื่อง ในท้ายที่สุดก้นของเขาจบลงด้วยการนั่งอยู่บนพื้นดิน.

"เฮ้นี้สิ่งเล็ก ๆ อารมณ์จริงๆไม่เล็กที่." ลานซวนตบก้นของเขาขณะที่เขายืนกลับขึ้นไป เขาชี้นิ้วของเขาที่มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็กน้อยในขณะที่ตะโกนความคับข้องใจของเขาในความไม่พอใจ.

ซู Luo ยิงได้อย่างรวดเร็วไม่มีความสุขที่พวกเขา "มังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยขี้อาย รอให้เขาจะได้รับเพิ่มเติมคุ้นเคยกับคุณแล้วเขาจะปรับ. "

โดยปกติขี้อายเช่นนั้นเลยในการต่อสู้เขาจะก้าวไปอย่างกล้าหาญ วันปกติเขาเหมือนสัตว์เลี้ยงไม้ประดับและนิสัยเสีย เมื่อมันเป็นเวลาที่จะต่อสู้เขาเป็นจิตวิญญาณการต่อสู้ของสัตว์เลี้ยง จริงๆมันเป็นหนึ่งในการย้ายที่มีสองกำไรก็ไม่มีอะไรที่เหมาะสมกว่านี้.

"เอ๊ะมาสเตอร์ร่องหยุนได้หายไป?" Beichen หญิงเป็นครั้งแรกที่จะตระหนักถึงสถานการณ์นี้.

ใด ๆ แล้วหมิงหัวเราะอย่างขมขื่นในขณะที่เขาลูบจมูกของเขาแล้วชี้ไปที่ หลี่ Yaoxiang: "เมื่อเขาเป็นลมแล้วมาสเตอร์ร่อง Yun ซ้าย."

ซู Luo แอบเดาในหัวใจของเธอ.

ดังกล่าวเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสมและแกรนด์มาสเตอร์ร่องหยุนได้เห็นมันตั้งแต่ต้นจนจบ แต่เขาเหลือเพียงเมื่อหลี่ Yaoxiang ลม.

มัน เพราะเมื่อเขาเห็นหลี่ Yaoxiang ผ่านออกมารู้ว่าเขาจะไม่เป็นภัยคุกคามต่อมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ดังนั้นเขาออกจากความรู้สึกสบายใจ?

ดูเหมือนมาสเตอร์ร่อง Yun จริงๆดูแลมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ .

แต่โชคดีที่เขาไม่ได้ ฉกมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ออกไปจากมือของเธอ.

ถ้าเขาต้องการที่จะคว้ามังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ควรจะง่าย ซู Luo เป็นพื้นหมดหนทางที่จะหยุดเขา.

ซู Luo ลูบหัวมังกรศักดิ์สิทธิ์ของเล็ก ๆ น้อย ๆ "โทครอบครัวของคุณแน่นอนบันทึกโลกในชีวิตที่ผ่านมาของเธอ มิฉะนั้นวิธีการที่จะว่าโชคดีของผมเป็นสิ่งที่ดีดังนั้น เกิดขึ้นเพียงเพื่อที่จะรับเป็นสมบัติของเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นคุณ. "

ในช่วงระยะเวลาที่เดินทางมาพักผ่อนมังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยทำตัวเหมือนสัตว์เลี้ยงไม้ประดับ, น่ารักและน่ารักอย่างโง่เขลา.

ในระหว่างการต่อสู้ก็สามารถทำหน้าที่เหมือนสัตว์เลี้ยงจิตวิญญาณการต่อสู้ที่มีความแข็งแรงต่อสู้กล้าหาญเหลือใจ

นอกจากนี้มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็มีเช่นพื้นหลังที่แข็งแกร่งที่ให้ซู Luo ความสะดวกเวลาและเวลาอีกครั้ง.

มังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยมองไปที่ซู Luo perplexedly และบริสุทธิ์ใจ: เขาไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่กล่าวว่า ...

ซู Luo และอื่น ๆ จาก กลุ่มเดียวกันได้สบาย แต่ความโกรธในสายตา Li Aoqiong ที่เพิ่มขึ้นมากยิ่งขึ้นเพราะเรื่องนี้.

อย่างไรก็ตามในสถานการณ์เช่นนี้ที่ศัตรูเป็นคนเข้มแข็งและเขาอ่อนแอเขาจะสามารถยิ้มและแบกมันหดตัวความรู้สึกของเขาเอง การดำรงอยู่มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้.

ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดคำ, และแม้กระทั่งจงใจชะลอตัวลงการหายใจของตัวเอง เขาทำให้ตัวเองเป็นบางปรับอากาศ, หวังซู Luo จะไม่สนใจดำรงอยู่ของเขา.

พี่ Beichen กำลังยืนอยู่ แต่ไกล ในเวลานี้เขาได้รับการลูบเส้นไม่กี่ของเขาเคราแพะ ด้วยรอยยิ้มในสายตาของเขาอย่างเห็นได้ชัดเขาอยู่ในอารมณ์ที่ค่อนข้างดี.

ที่เหมาะสม คู่ปรับเก่ามานานหลายปี ตอนนี้ที่จะไม่คาดคิดได้เห็นเขาในลักษณะที่น่าอับอายเช่นวิธีการที่เขาไม่สามารถมีความสุข?

ช่วงเวลาที่ผ่านมา Beichen หญิงและเด็กเหล่านั้นไม่ได้เห็นอย่างชัดเจน แต่เขาเห็นมันได้อย่างชัดเจน.

แม้ว่ามังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยกำปั้นขนาดเล็กมีความแข็งแรง มันจะไม่ไปไกลเท่าที่จะเคาะออก Li Yaoxiang ที่อยู่ในสภาพที่บ้าคลั่งของจิตใจ.

เมื่อมังกรน้อยพระเจ้ายกกำปั้นเล็ก ๆ ของเขาแขนมาสเตอร์ร่องหยุนย้ายออกไปเล็กน้อย มันเป็นเพียงหลังจากนั้นไม่ Li Yaoxiang ผ่านออก.

นอกจากนี้ก่อนที่แกรนด์มาสเตอร์ร่อง Yun ซ้ายที่รวดเร็วไม่แยแสเขาโยนมากกว่าได้อย่างชัดเจนที่จะเตือนให้เขาเก็บเงียบ.

พี่ Beichen ไม่สามารถช่วย แต่ให้ออกถอนหายใจ.

ในทวีปนี้ , วิธีการที่ผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งหลายคนได้พยายามที่จะได้ใกล้ชิดกับมาสเตอร์ร่อง Yun แต่ไม่สามารถ แต่ตอนนี้นี้มังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทำมาสเตอร์ร่องหยุนไปไกลเท่าที่จะปกป้องเขา.

กลุ่มคนเหล่านี้ ... สิ่งที่เป็นเหตุผลว่า?

วันนั้นซู Luo และกลุ่มของคนที่จงใจทิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากที่เขาพูดจบก็ยิ้มอย่างประจบสอพลอที่ซูเป่ยเฉิน Ying หลัว : " พี่คะ ขอฉันอุ้มเขาหน่อย " น่ารักมาก ดวงตาที่สดใสและฉลาดเกินไป - น่ารัก น่ารักมากอย่างไรก็ตาม , โดยไม่ต้องรอ ของ เป่ยเฉิน Ying มือจะได้ใกล้ชิดกับมังกรเทพน้อย มังกรเทพน้อยได้เปิดตัวรอบ เขานำเสนอก้นหน้าเป่ยเฉิน Ying ในขณะที่หัวของเขาล้วงเข้าไปในอ้อมอกของซูหลอ .ดังนั้นการแสดงเหยียดหยามของเขา beichen ยิ๋งลานซวน กับ " คน " ระเบิดออกหัวเราะ " คนที่ยืนอยู่คือคุณธรรมจนเกินไป หลีกไป มองที่ฉัน "อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ร่างของแลนซวนสามารถเข้าใกล้เขาได้กวาดไปโดยหางเล็กน้อย เทพมังกรเติ้ง เติ้ง เติ้ง --ลานซวน ใครไม่ระวังตัวกับมันได้ไม่กี่ก้าวกลับในเวลาต่อมา สุดท้าย ก้นของเขาสิ้นสุดขึ้นนั่งบนพื้นดิน" เฮ้ย เรื่องเล็กๆ นี้ เป็นอารมณ์จริง ๆ มันไม่เล็กขนาดนั้นหรอก " ลานซวนตบก้นของเขาในขณะที่เขายืนกลับขึ้น เขาชี้นิ้วไปที่มังกรเทพน้อยในขณะที่ตะโกนความคับข้องใจของเขาในความไม่พอใจซูลู ยิงอย่างรวดเร็ว ไม่มีความสุขที่พวกเขา " มังกรเทพน้อยเป็นขี้ขลาด รอจนกว่าเขาจะได้คุ้นเคยกับคุณมากขึ้น เขาก็จะดีปกติก็ขี้อาย แต่ในการต่อสู้ , เขาจะก้าวหน้าอย่างกล้าหาญ วันปกติ เขาดูเหมือนประดับและสัตว์เลี้ยงเสีย เมื่อมันถึงเวลาที่จะต่อสู้ เขาเป็นนักสู้ สัตว์เลี้ยง มันเป็นหนึ่งย้ายสองกำไรจริงๆ ไม่มีอะไรเหมาะกว่านี้" เอ๋ อาจารย์ปู่ร้องยุนหายไปเหรอ " เป่ยเฉิน Ying เป็นคนแรกที่ตระหนักถึงสถานการณ์นี้anye หมิงหัวเราะอย่างขมขื่น เขาลูบจมูกของเขาแล้วชี้ที่หลี่ yaoxiang : " เมื่อเขาเป็นลม แล้วนายท่านหรงหยุนซ้าย " .ซู หลัว แอบเดาอยู่ในใจเช่นอนาจารและ Grandmaster รงยุนได้เห็นตั้งแต่เริ่มจนจบ แต่สิ่งเดียวที่เขาทิ้งไว้เมื่อหลี่ yaoxiang เป็นลมเพราะเมื่อเขาเห็นหลี่ yaoxiang หมดสติ ทราบว่าเขาจะไม่ถูกคุกคาม มังกร เทพน้อย ดังนั้น เขารู้สึกสบายใจเหมือน Grandmaster รงยุนจริงๆดูแลมังกรเทพน้อยแต่โชคดีที่เขาไม่ได้แย่งมังกรเทพน้อยอยู่ห่างจากมือเธอถ้าเขาอยากฉกมังกรเทพน้อย มันน่าจะง่าย ซู หลัว ทั่วไปก็ไม่สามารถจะหยุดเขาได้ซู ลูลูบหัวเล็กๆของมังกรศักดิ์สิทธิ์ " อาจารย์ ครอบครัวของคุณต้องช่วยโลกในอดีตของเธอ มิฉะนั้นมันเป็นโชคดีของฉันจัง บังเอิญหยิบสมบัติเล็ก ๆน้อย ๆเช่นคุณ .ในช่วงเวลาว่าง มังกรเทพน้อยทำท่าเหมือนเป็นสัตว์เลี้ยงประดับ น่ารักและดูน่ารักในช่วงสงคราม มันยังทำตัวเป็นวิญญาณการต่อสู้สัตว์เลี้ยง มีเหลือใจ กล้าหาญสู้แรงนอกจากนี้ มังกรเทพน้อยยังมีพื้นฐานแข็งแกร่งที่ให้ซูลู ด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกเวลาและเวลาอีกครั้งมังกรเทพน้อยมองซูหลัว perplexedly ไร้เดียงสา : และเขาไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่ถูกกล่าวว่า . . . . . . .ซู Luo และคนอื่น ๆ จากกลุ่มเดียวกันได้สบาย แต่ที่โกรธคือหลี่ตา aoqiong เดือนมากขึ้น เพราะสิ่งนี้อย่างไรก็ตาม ในสถานการณ์ที่ศัตรูที่แข็งแกร่งและอ่อนแอ เขาได้แต่ยิ้มและแบกมันลดความรู้สึกของการดำรงอยู่ของเขามากที่สุดดังนั้น เขาไม่ได้พูดอะไร และแม้แต่จงใจชะลอตัวลง ลมหายใจของเขาเอง เขาทำให้ตัวเองเป็นบางเป็นอากาศ หวัง ซู ลู จะละเว้นการดำรงอยู่ของเขาผู้อาวุโส เป่ยเฉิน ยืนอยู่ไกลๆ ในเวลานี้ เขาลูบเส้นผมของเขาเพียงไม่กี่ของเคราแพะ ด้วยรอยยิ้มในดวงตาของเขา เขาอยู่ในอารมณ์ที่ค่อนข้างดีใช่แล้ว เป็นคู่ปรับเก่าหลายปี ตอนนี้ ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นเขาในลักษณะที่น่าอาย เขาไม่ได้มีความสุขเมื่อครู่ เป่ยเฉิน Ying และเด็กเหล่านั้นไม่ได้เห็นอย่างชัดเจน แต่ที่เขาเห็นมันได้อย่างชัดเจนแม้ว่ากำปั้นเล็กๆน้อยเทพมังกรมีความแข็งแรงก็จะไม่ไปไกลเท่าที่จะเคาะออก li yaoxiang ที่อยู่ในสถานะบ้าคลั่งของจิตใจเมื่อมังกรเทพน้อยยกกำปั้นเล็ก ๆของเขา , แขนของ Grandmaster หรงหยุนไปเล็กน้อย มันเป็นเพียงหลังจากที่ทำ li yaoxiang ผ่านออกมานอกจากนี้ ก่อนที่นายท่านร่อง ยุน ซ้าย ที่ไม่แยแสเหลือบมองเขาทิ้งอย่างชัดเจน เพื่อเตือนให้เขาเงียบผู้อาวุโส เป่ยเฉินไม่สามารถช่วย แต่ถอนหายใจ .บนทวีปนี้ กี่แรง ผู้เชี่ยวชาญได้พยายามเข้าใกล้นายท่านหรงหยุน แต่ไม่สามารถ แต่ตอนนี้ มังกรเทพน้อยนี้ทำให้นายท่านหรงหยุนไปเท่าที่จะปกป้องเขาระหว่างนี้ . . . . . . . เหตุผลคืออะไร ?วันนั้น ซู ลู และ กลุ่มของคนซ้ายโดยสมัครใจ