The hydrological behavior of a natu

The hydrological behavior of a natural watershed is an extremely complex phenomenon due to vast spatial and
temporal variability of physiographic and climatic characteristics, and various complex and interdependent processes
involved in the transformation of rainfall into runoff (Kumar and Kumar, 2008). In this context, the important theory
of unit hydrograph initiated by Sherman (1932) and the conceptual theory of instantaneous unit hydrograph (IUH)
have been extensively used in hydrologic studies in the past. It was one of the first tools available to hydrologists to
predict entire hydrographs instead of just peak discharges (Todini, 1988). Sherman’s unit hydrograph is based on
observed rainfall and runoff data, it is only applicable for gauged basins. Due to scarcity of hydrologic and
physiographic data in several occasions in estimation of runoff has driven researchers to use different regionalized
techniques to develop synthetic unit hydrograph (SUH) though it has several limitations (Subramanya, 2003) at
watershed level, the conceptual models are generally used to simulate the process of rainfall runoff transformation
(Nash 1957; Dooge, 1959). To develop the rainfall-runoff models for ungauged watersheds, the hydrologists used
empirical relationships to determine the parameters of the conceptual models. However, these empirical relationships
are not universal and therefore need extensive analysis of experimental data on watershed basis.
The concept of geomorphologic instantaneous unit hydrograph is utilized in calculating the influence of the
channel network on the delay and the shape of the hydrograph. A detailed derivation of the GIUH-method has been
given by Rodriguez-Iturbe and Valdes (1979), Valdes et al. (1979). Later, Gupta et al. (1980) related the parameters,
peak and time to peak of instantaneous unit hydrograph (IUH) with geomorphologic characteristics of the catchment
(i.e. Horton

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พฤติกรรมอุทกวิทยาของลุ่มน้ำเป็นธรรมชาติเป็นการซับซ้อนมากปรากฏการณ์เนื่องจากใหญ่เชิงพื้นที่ และความแปรปรวนที่ขมับของลักษณะภูมิอากาศ และ physiographic และกระบวนการต่าง ๆ ที่ซับซ้อน และพึ่งพาซึ่งกันเกี่ยวข้องในการเปลี่ยนแปลงของปริมาณน้ำฝนเป็นไหลบ่า (Kumar และ Kumar, 2008) ในบริบทนี้ ทฤษฎีสำคัญของหน่วย hydrograph Sherman (1932) และทฤษฎีแนวคิดของหน่วยทันที hydrograph (IUH) ผู้เริ่มต้นมีใช้อย่างกว้างขวางในการศึกษาอุทกวิทยาในอดีต มันเป็นเครื่องมือแรกที่พร้อมใช้งาน hydrologists การอย่างใดอย่างหนึ่งทายผลทั้งหมด hydrographs แทนเพียงปล่อยสูงสุด (Todini, 1988) ของ Sherman หน่วย hydrograph อิงสังเกตข้อมูลปริมาณน้ำฝนและไหลบ่า มันเป็นเพียงสำหรับแอ่งยนตร์ เนื่องจากขาดแคลนของอุทกวิทยา และphysiographic ข้อมูลในโอกาสต่าง ๆ ในการประเมินของไหลบ่าได้ขับนักวิจัยใช้นั้นแตกต่างกันเทคนิคในการพัฒนาหน่วยสังเคราะห์ hydrograph (SUH) แม้ว่าจะมีข้อจำกัดหลาย (Subramanya, 2003) ที่ลุ่มน้ำระดับ แบบจำลองแนวคิดทั่วไปใช้ในการจำลองกระบวนการของการเปลี่ยนแปลงปริมาณน้ำฝนที่ไหลบ่า(แนช 1957 Dooge, 1959) การพัฒนาแบบจำลองปริมาณน้ำฝนที่ไหลบ่าสำหรับลุ่มน้ำ ungauged, hydrologists การใช้การกำหนดพารามิเตอร์ของแบบจำลองแนวคิดความสัมพันธ์เชิงประจักษ์ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์เชิงประจักษ์ไม่ได้มาตรฐานสากล และต้องการวิเคราะห์ครอบข้อมูลทดลองตามลุ่มน้ำแนวคิดของหน่วยทันที geomorphologic hydrograph จะใช้ในการคำนวณอิทธิพลของการเครือข่ายสถานีการหน่วงและรูปร่างของการ hydrograph ได้รับมาเป็นรายละเอียดของวิธีการ GIUHกำหนด โดย Iturbe เกซและ Valdes (1979), Valdes et al. (1979) ในภายหลัง คุปตะ et al. (1980) ที่เกี่ยวข้องกับพารามิเตอร์สูงสุดและเวลาสูงสุดของหน่วยทันที hydrograph (IUH) กับลักษณะ geomorphologic ของลุ่มน้ำที่(เช่นอัตราส่วน Horton